Ήταν μια σπέσιαλ Κυριακή στο λιμάνι, με την επιστροφή του Γιάγια και φυσικά το ματσάκι κόντρα στον ΠΑΣ. Θα ξεκινήσω εννοείται, με τον Ιβοριανό, αν και για άλλη μια φορά τονίζω ότι πρωταγωνιστές ήταν αυτοί που έβαλαν τα πέντε γκολ στα Γιάννενα.

Τον Γιάγια Τουρέ είχα την χαρά και την τύχη να τον ζήσω σε προετοιμασίες και προπονήσεις, όταν ήταν στα πρόθυρα της εκτόξευσης της καριέρας του.

Τότε που προσπαθούσε να αντέξει τα καψώνια των Λάτιν του Ολυμπιακού, τότε που αποτελούσε το σημείο αναφοράς στην κουλούρα για τους Πειραιώτες, τότε που πέρναγε τη μισή Βαλένθια και έδινε ασίστ και μαζί συμβόλαιο στον Αρούνα Μπαμπαγκίντα ένα καλοκαιρινό απόγευμα στην Ισπανία. Θα μπορούσα με κάποιες ιστοριούλες, να σας κάνω να μαγευτείτε από την ποδοσφαιρική συμπεριφορά του Γιάγια τότε. Αλλά δε θα το κάνω.

Γιατί δεν είστε ανίδεοι. Γνωρίζετε όλοι την πορεία του. Την καριέρα του. Ένα άλλο απόγευμα στο Ζέεφελντ τον είχα ακούσει με τα αυτιά μου να λέει "εγώ την καριέρα μου θα την κλείσω στον Ολυμπιακό". Είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις, που ακούς ξένο και μάλιστα Αφρικανό (τους χρεώνουν ότι είναι κάμποσο ελαφρόμυαλοι) και τον πιστεύεις. Εγώ προσωπικά το πίστευα, έχω μάρτυρες και φίλους που όλα αυτά τα χρόνια τους έλεγα βλέποντάς τον στα μεγάλα πρωταθλήματα ότι κάποια μέρα θα ξαναμπεί στο Καραϊσκάκη ως οικοδεσπότης. Η μέρα αυτή ήρθε. Δε θα γράψω το παραμικρό παικτικό για τον Γιάγια Τουρέ. Δε θα μειώσω τον εαυτό μου. Δε θα μειώσω και πολλούς από εσάς που καταλαβαίνετε.

Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΜΑΓΙΚΟ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 12ΕΤΙΑ Ο ΤΟΥΡΕ

Εννοείται, ότι μετά από κάθε παιχνίδι θα συζητάμε, θα σχολιάζουμε, θα κρίνουμε τις επιδόσεις του καθενός. Μέσα σε αυτή την ομάδα θα είναι και ο Ιβοριανός και θα κρίνεται. Όμως γελοίες, εξυπναδίστικες ατάκες του στυλ "πήρε τον γέρο", "έχει έναν κώλο τεράστιο", "βαριέται που ζει", "ήρθε για σύνταξη", να τις βάλουν όλοι αυτοί που τις λένε, εκεί που ξέρουν (συγγνώμη κιόλας). Για να μιλήσει κάποιος για τον Γιάγια Τουρέ (όποια ομάδα και να υποστηρίζει), πρέπει πρώτα να πλύνει το στόμα του με ακουαφόρτε. Ο Τουρέ είναι ό,τι πιο μαγικό εμφανίστηκε την τελευταία 12ετια στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο στο να καλύπτει με δύναμη, πείσμα και οξυδέρκεια τις θέσεις «6» και «8» μαζί. Ο Ινιέστα έκλεινε στο «8», ο Τσάβι πήγαινε πιο πολύ στο «6». Ο Πίρλο «8» με τάσεις για «10». Και όλοι αυτοί, συγκλονιστικοί παικταράδες, αλλά μισοί στο σώμα από τον Τουρέ.

Ο Γιάγια μπορούσε να στείλει τη μπάλα από τα 50 μέτρα μέσα σε ψυγείο με παγωτά. Είναι ο παίκτης που θα τον δει ο αντίπαλος και θα σκεφτεί να τον πλησιάσει. Δε τα γράφω για να σας πείσω, είτε είστε Ολυμπιακοί, είτε όχι. Δε με ενδιαφέρει να σας πείσω. Θέλω να το ξέρετε. Πρέπει να είσαι ο πιο άμπαλος του κόσμου για να πεις κουβέντα για τον Τουρέ. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής, μπορεί να μπει στο κέντρο του γηπέδου με ένα καπέλο και ένα καλάμι, να καθίσει οκλαδόν και να αρχίσει να ψαρεύει στο… χορτάρι. Υπάρχει παίκτης που θα τον βλέπει έτσι όπως σας τον περιγράφω και δε θα τον σεβαστεί; Συμπαίκτης ή αντίπαλος…

Οι δημοσιογραφικές "εμπνεύσεις" με ατάκες "που θα χωρέσουν, πως θα παίξουν, έχουν ρυθμό" αποσκοπούν να πουλήσουν περιττή και ανύπαρκτη γνώση. Για τον Τουρέ απαγορεύεται να μιλάς. Μόνο να βλέπεις και να κρίνεις. Το ξαναλέω, είναι διαφορετικό να σχολιάζεις κάθε 90λεπτο. Και εγώ θα το κάνω και όταν δε παίζει καλά, θα σας το γράφω πρώτος. Όμως, οι γραφικότητες περί αναλύσεων, υποδείξεων και προβληματισμών για το τι παίκτης είναι, φαντάζουν στα μάτια μου και στα αυτιά μου, πιο γραφικές και από τη Φολέγανδρο. Όσοι Ολυμπιακοί "ψάχνονται" ας το κόψουν. Οι αντίπαλοί τους, ας κοιτάξουν τις δικές τους ομάδες, έτσι είναι και το σωστό. Α και μη ξεχνιόμαστε, είπα, ακουαφόρτε όσο σκληρό και να είναι…

ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟ Ο ΟΜΑΡ

Όσο για τη νίκη επί του ΠΑΣ; Εύκολη, από τη στιγμή που κατάφερε ο Ελαμπντελαουί να πιάσει κεφαλιά αντάξια του επιπέδου του. Ή μάλλον λάθος το γράφω. Η κεφαλιά δεν ήταν αντάξια της κλάσης του. Η κίνηση όλη είναι. Ο Νορβηγός –μη λέω τα ίδια- όταν θέλει να παίξει, δεν έχει αντίπαλο. Και φέτος έχει ξεκινήσει αποφασισμένος να παίξει. Και να παίξει καλά. Όμορφη η ασίστ του Καμαρά, από τη στιγμή που δεν έχει δείξει στοιχεία παίκτη που δίνει συστημένες μπάλες. Η εκτέλεση του Ομάρ ήταν καθοριστική για να τελειώσει ο αγώνας. Ο Φορτούνης απλά σφράγισε όχι τον άσο του ημιχρόνου, αλλά τους τρεις βαθμούς.

Ο Κώστας με σημάδια κούρασης (όχι ότι τον εμπόδισε να διαπρέψει μετά το 20’), θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις και να μην ξεκινήσει, αλλά τον καταλαβαίνω απεριόριστα τον Μαρτίνς. Πόσα ρίσκα να πάρει ξεκίνημα πρωταθλήματος; Άφησε πάγκο τον Λάζαρο, άλλαξε τον έναν κεντρικό αμυντικό (καιρός ήταν να δούμε μαζί Μεριά- Βούκοβιτς μέχρι την αναγκαστική αλλαγή), επανέφερε τον Ποντένσε (είχε Πάρντο με Λιβαδειά) και γενικά έβγαλε στο γήπεδο μια ομάδα που επέδειξε απόλυτη σοβαρότητα. Όχι στο διάστημα που κέρδιζε. Μικρή σημασία έχει να το έκανε εκεί. Ο Ολυμπιακός ήταν σοβαρός, όσο το μας βρισκόταν στο 0- 0. Και αυτό πάει στα υπέρ όλης της ομάδας. Και της προπόνησης και των αποδυτηρίων.

Ο ΠΑΣ με Λίλα και Κάστρο μπροστά από τα στόπερ, κατάφερε να ανακόψει το 95% των συνεργασιών του Ολυμπιακού με τη μπάλα κάτω. Και τελικά ο Γιάννης Πετράκης, είδε την ομάδα του να προδίδεται εναέρια. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν τυπική διαδικασία, περισσότερο ενδιαφέρον για εμένα είχε το πότε θα έκανε αλλαγή ο Μαρτίνς για να ξεκουράσει παίκτες και να μπουν και ορισμένοι να πάρουν λεπτά συμμετοχής. Ο Φορτούνης με τον Γκερέρο συνεργάστηκαν, ο Κώστας έβγαλε άλλη μια ασίστ και ο Ποντένσε τελείωσε την δουλειά σα να ήταν σε προπόνηση. Γενικά δεν είχε κανένα θέμα ο Ολυμπιακός με ανοιχτές τις γραμμές, ειδικά από τη στιγμή που οι Ηπειρώτες προσπάθησαν να παίξουν και λίγο.

ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΓΚΙΑ ΤΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΓΚΕΡΕΡΟ

Ήταν το διάστημα που οι «ερυθρόλευκοι» έφταναν όπως γούσταραν μπροστά από τον Βελλίδη. Μεγάλη μαγκιά το γκολ του Γκερέρο, όχι μόνο γιατί έδειξε ότι μπορεί να σκοράρει και με προσωπική ενέργεια (και τι ενέργεια), αλλά πάνω απ’ όλα, το έκανε όλο αυτό στο 90’. Όλα του ‘κατσαν τέλεια του Ολυμπιακού πήρε και γκολ ψυχολογίας ο Μεριά στη λήξη. Γενικά πιστεύω, ότι η φετινή ομάδα έχει τέτοια ποιότητα, που όταν ο αντίπαλος θα παίζει κανονικό ποδόσφαιρο, θα φτάνει εύκολα στην μεγάλη περιοχή του. Ίδωμεν…

Photo Credits: Eurokinissi