Η Μπασκόνια δεν είναι ομάδα που έχει μάθει να κερδίζει τον Ολυμπιακό. Αν ανατρέξετε στο παρελθόν θα το διαπιστώσετε. Ο φετινός Ολυμπιακός όμως -κακά τα ψέματα- έχει αποδείξει ότι μπορεί να χάσει από τον οποιονδήποτε στην EuroLeague, όπως και να κερδίσει όποιον θέλει αρκεί φυσικά να τα κάνει όλα σωστά. Αυτό το τελευταίο σπανίως έχει συμβεί. Αν πρέπει κάτι να συμβαίνει ως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου, αυτό είναι, αύξηση της αγωνιστικότητας, της επιμονής και της διατήρησης στο πλάνο.

Ο Μπαρτζώκας προσπαθεί να βγάλει στο γήπεδο έναν Ολυμπιακό πιο ομαδικό, ένα σύνολο που να ξέρει τι να κάνει και να μην αγχώνεται δίχως λόγο. Δε μπορεί να κάνει μαγικά. Δε μπορεί να βγάλει… λαγούς από το καπέλο του. Όμως ήδη η ομάδα έχει κάνει δυο σωστές κινήσεις με Χαραλαμπόπουλο και Έλις, ψάχνει έναν κοντό και ταυτόχρονα σχεδιάζει την επόμενη σεζόν. Οι Πειραιώτες έχουν ανεβάσει τα επίπεδα της ομαδικότητάς τους και του νοικοκυριού τους. Ίσως απ’ έξω ο Γιώργος με τους συνεργάτες του να τα έβλεπαν ακόμη χειρότερα απ’ ότι τώρα που ανέλαβαν. Δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι, να γίνεται η δουλειά με αξιοπρέπεια και πίστη μέχρι να φύγει η διαλυμένη από τον Μπλατ σεζόν.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν τη πήρε την ένατη νίκη του στην διοργάνωση και ως εκεί. Όσο θα παίζει θα προσπαθεί να μαζεύει και στο τέλος θα γίνει ένα ταμείο, κάτι που συμβαίνει σε όλες τα ομάδες… Ο Ιβάνοβιτς ούτως ή άλλως φτιάχνει ομάδες οι οποίες έχουν ως πρώτο μέλημα να αμυνθούν καλά. Η φετινή Μπασκόνια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι συναγωνίζεται τον Ολυμπιακό στην "κακή κατασκευή" και ο Ντούσκο όπως και ο Μπαρτζώκας καλείται να διαχειριστεί μια… ειδική κατάσταση.

Στο Ειρήνης και Φιλίας οι Βάσκοι δε μπήκαν άσχημα, αν σκεφτούμε ότι δεν έχουν και την καλύτερη δυνατή ισορροπία ως ομάδα. Και το καταλαβαίνετε όλοι, αφού ουκ ολίγες φορές η Μπασκόνια είναι ο Σενγκέλια και μετά το… χάος. Κάθε προπονητής θέλει να μην ισχύει αυτό και σε αυτή την επίσκεψή τους στον Πειραιά, οι παίκτες του Ιβάνοβιτς γούσταραν να δείξουν κάτι άλλο. Επίσης, μη ξεχνάτε ότι μιλάμε για μια από τις καλύτερες… πελάτισσες του Ολυμπιακού στην EuroLeague. Οι άμυνες λοιπόν ήταν ο στόχος των δυο προπονητών χωρίς ωστόσο να βγουν αυτά που στόχευσαν ανασταλτικά. Κυκλοφόρησαν καλά οι μπάλες, βρέθηκαν σουτ και ειδικά στην σύνθετη άμυνα του Μπαρτζώκα, οι φιλοξενούμενοι είχαν και τύχη.

Ο Έλληνας τεχνικός δοκίμασε κάτι που του βγήκε και άρεσε. Ροτέισον με πολεμιστές, Κόνιαρη, Χαραλαμπόπουλο (άτυχος που στο πρώτο καλό κόκκινο βράδυ του χτύπησε), Έλις, Βεζένκοβ και τον έμπειρο Ρότσεστι να τους… διοικεί. Μη νομίζετε ότι ξέφυγε η ομάδα, αλλά είχε πάθος, επιμονή και πάνω απ’ όλα ήταν ορεξάτη στο παρκέ και προσπαθούσε να κάνει το σωστό δίχως υπερβολές. Το όπλο των Βάσκων, ήταν πως έβαζαν όλοι, έστω και από λίγο. Ίδιο σχεδόν ημίχρονο σε αριθμούς για τους δυο και με τον Ολυμπιακό να κερδίζει στα… σημεία. Για άλλο ένα ματς στο ΣΕΦ είχε δώσει και ο Ρούμπιτ πράγματα με τον Σπανούλη να βάζει τις τελευταίες πινελιές και να στέλνει τον Ιβάνοβιτς με μεγαλύτερο προβληματισμό στα αποδυτήρια.

Η ομάδα ήταν ακόμη πιο ώριμη στο δεύτερο ημίχρονο και θα το επαναλάβω παίζουν για πρώτη φορά τόσο ομαδικά και ήρεμα. Δείχνουν να μην αγχώνονται. Είναι μεγάλο πράγμα να μπορείς να κάνεις το 24αρι σύμμαχό σου. Ο Χαραλαμπόπουλος έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει την ομάδα της καρδιάς του, όταν βέβαια τώρα ξεπεράσει τον τραυματισμό του. Ο Μπαρτζώκας πήρε πράγματα και από άλλους παίκτες που ο κόσμος δε περίμενε. Το ντεμπούτο του Έλις ήταν θετικότατο, σε μια εποχή που ο Μιλουτίνοβ ακόμη δε μπορεί να οργιάσει. Οι χρόνοι μοιράστηκαν και οι Ρούμπιτ - Ρότσεστι (ειδικά ο πρώτος) άφησαν στίγμα.

Εξάλλου σε ένα βράδυ που η ομάδα στερήθηκε τον Πρίντεζη, καταλαβαίνετε ότι πρέπει για κάθε έμπειρο και μπαρουτοκαπνισμένο που απουσιάζει, οι άλλοι να βάζουν διπλή… πλάτη. Και ο Ρούμπιτ για άλλο ένα ματς, όχι απλά έβαλε διπλή πλάτη. Τα… έβαλε όλα! Μπράβο του γιατί αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία, του πήρε χρόνος να συνηθίσει, αλλά ήταν πάντα ήσυχος, δούλευε και στις… τρελοκαταστάσεις των Αμερικανών επί Κεμζούρα δε συμμετείχε ποτέ. Ήταν αυτός που με δικό του τρίποντο τελείωσε ουσιαστικά το παιχνίδι.

Ο Ολυμπιακός δεν θα οργιάσει στο εγγύς μέλλον, μη περιμένετε θαύματα και συγκλονιστικές καταστάσεις. Όμως λογικά θα μπουν βάσεις για να επανέλθουν τα σπουδαία του χρόνου. Τώρα πρέπει να μπει μια σειρά, να ξεκαθαριστούν οι κινήσεις και οι στόχοι. Όταν όλοι έλεγαν τους περασμένους μήνες μετά από καμιά νίκη ότι "κάτι κινείται" ή ότι "υπάρχει το DNA", σας τόνιζα, ότι απολύτως τίποτα δεν έχει αλλάξει και η ομάδα νοσεί, λόγω των καλοκαιρινών "εγκλημάτων".

Είναι η πρώτη φορά λοιπόν, που θα σας γράψω ότι ο Ολυμπιακός προσπαθεί να παίξει και να βγάλει κάτι σωστό και σοβαρό στο γήπεδο. Για να καταλάβετε μάλιστα, πόσο έμπειρος είναι πλέον ο κόσμος της ομάδας και πόσο του έχει λείψει η τάξη και το νοικοκυριό, στα 2'32'' πριν τη λήξη της τρίτης περιόδου με το σκορ 57- 51 ο Μπαρτζώκας πήρε τάιμ άουτ άρχισε να ουρλιάζει και όλη η εξέδρα πίσω του ξέσπασε σε χειροκρότημα. Έτσι, αναγεννήθηκε από τον μεγάλο Γιάννη Ιωαννίδη, έτσι πορεύτηκε από τους καλούς προπονητές του και έτσι κατέκτησε ιστορικά τίτλους ο Ολυμπιακός.

Όχι με γελάκια και επικοινωνιακές γελοιότητες...

Photo Credits: Eurokinissi