Ξημερώματα Σαββάτου (6/7) κι ο Κουάι Λέοναρντ επιτέλους αποφάσισε που θα συνεχίσει την καριέρα του . Μία εβδομάδα μετά από την έναρξη της Free Agency, με τον Πολ Τζορτζ να τον ακολουθεί και να "κρεμά" ξανά την ομάδα του, με τους Ράπτορς και τους Λέικερς να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους και με το ΝΒΑ να αισθάνεται το μεγαλύτερο σοκ του φετινού καλοκαιριού ταυτόχρονα με έναν σεισμό 7.1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στην Καλιφόρνια. Λίγες ώρες μετά, ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Μπράντον Πολ , την ώρα που ο Παναθηναϊκός καλείται να αποφασίσει τι θα κάνει με τον Γιάνις Στρέλνιεκς και η Μπαρτσελόνα δημιουργεί μια Dream Team που θυμίζει τον Παναθηναϊκό της σεζόν 2008/09 και τον Ολυμπιακό της περιόδου 2009/10.

ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΑΝΩΝ

Την ώρα που Παναθηναϊκός κι Ολυμπιακός "ψωνίζουν" από το Basketball Champions League παίκτες προδιαγραφών EuroLeague (Ταϊρίς Ράις - Κέβιν Πάντερ) , η Μπαρτσελόνα παίζει τα ρέστα της για να γυρίσει στην κορυφή της Ευρώπης και χτυπάει ακόμη και στο ΝΒΑ για να βρει αστέρες που θα την εκτοξεύσουν. Αυτό που συμβαίνει φέτος με τους Καταλανούς μοιάζει ακραίο και εκτός λογικής, θυμίζει κατάσταση προηγούμενης δεκαετίας. Ο Σβέτισλαβ Πέσιτς έχει στις θέσεις των γκαρντ τους Ερτέλ, Πάνγκος, Ρίμπας, Χίγκινς, Κούριτς και θα προσθέσει τον Αμπρίνες, στις θέσεις των φόργουορντ υπάρχουν οι Κλαβέρ, Χάνγκα, Μίροτιτς, Οριόλα, Σμιτς και στο πέντε οι Τόμιτς - Ντέιβις - Πούστοβι με τις φήμες να λένε ότι δίπλα τους ενδέχεται να μπει κι ο Πάου Γκασόλ.

Ο Παναθηναϊκός της σεζόν 2008/09 είχε τους Διαμαντίδη, Σπανούλη, Γιασικεβίτσιους, Νίκολας, Χατζηβρέττα, Αλβέρτη, Περπέρογλου, Φώτση, Τσαρτσαρή, Μπατίστ, Πέκοβιτς, Σερμαντίνι. Ο Ολυμπιακός της σεζόν 2009/10 είχε τους Πεν, Παπαλουκά, Τεόντοσιτς, Μπέβερλι, Χαλπερίν, Παπανικολάου, Βασιλόπουλο, Τσίλντρες,Κλέιζα, Μαυροκεφαλίδη, Μπουρούση, Σχορτσανίτη, Βούιτσιτς. Ρόστερ ασύλληπτα, με τους πράσινους να σηκώνουν το τρόπαιο στο Βερολίνο και τους Πειραιώτες να χάνουν στο Παρίσι από τη Μπαρτσελόνα. Μια δεκαετία μετά, οι Καταλανοί προσπαθούν να χτίσουν ένα παρόμοιο δυναμικό, σε ένα "πείραμα" που θα παρακολουθείται με τεράστιο ενδιαφέρον στη διάρκεια της ερχόμενης περιόδου.

Στις ελληνικές -κυρίως- φωνές που διαμαρτύρονται για εξωφρενικά ποσά, η απάντηση είναι τα ρόστερ που παραθέσαμε. Αυτό που έκαναν ο Παναθηναϊκός κι ο Ολυμπιακός, διψασμένοι για διακρίσεις και γεμάτοι πείσμα για την κορυφή, το κάνει τώρα η Μπαρτσελόνα του πολλαπλάσιου fanbase που βλέπει τα τελευταία χρόνια τη Ρεάλ Μαδρίτης να κυριαρχεί εντός κι εκτός συνόρων. Από το 2014 έχει να πάρει πρωτάθλημα η ομάδα της Καταλωνίας και έκτοτε μετράει τρεις ήττες σε τελικούς με συνολικό σκορ 9-2 απέναντι στην αιώνια αντίπαλό της.

ΣΤΟΧΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΚΤΑΔΑ, ΟΧΙ ΤΟ FINAL FOUR

Σύμφωνα με τους Γιώργο - Παναγιώτη Αγγελόπουλο και τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θέλουν να φτάσουν τον Μάιο του 2020 στο Final Four της EuroLeague. Δικαίωμά τους είναι να πιστεύουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν, ωστόσο η πραγματικότητα λέει πως στόχος τους πρέπει να είναι να χωρέσουν στην οκτάδα και να συμμετάσχουν στα playoffs έστω και με μειονέκτημα έδρας.

Φενέρμπαχτσε, Αναντολού Εφές, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ Μόσχας δεν είναι ομάδες που -σε μαραθώνιο 34 αγωνιστικών- μπορούν οι Έλληνες να προσπεράσουν ή έστω να λένε φωναχτά πως θα τις αφήσουν πίσω τους. Από εκεί και πέρα, η Ολίμπια Μιλάνο του Έτορε Μεσίνα, η Μπάγερν Μονάχου, η Μακάμπι Τελ Αβίβ του Γιάννη Σφαιρόπουλου και η Ζάλγκιρις Κάουνας του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους είναι clubs που κοιτάζουν την οκτάδα, ενώ Μπασκόνια - Χίμκι μπορούν με 2-3 καλές κινήσεις να μπουν στο ίδιο group. Μιλάμε για 11 ομάδες, 13 αν βάλουμε πράσινους κι ερυθρόλεκους, την ώρα που η Άλμπα Βερολίνου και η Βαλένθια δείχνουν ένα επίπεδο πάνω από τον Ερυθρό Αστέρα, τη Βιλερμπάν και τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.

Για να βγουν πιο ασφαλή συμπεράσματα θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, καθώς αυτή τη στιγμή η αμερικανική αγορά δεν είναι "φιλική" απέναντι στους Ευρωπαίους. Πολλοί παίκτες θέλουν να χωρέσουν στο ΝΒΑ, άλλοι τόσοι παλεύουν στο Summer League του Λας Βέγκας, δεν είναι εύκολο να πειστεί για παράδειγμα ο Τόμας Ρόμπινσον (ή οποιοσδήποτε παίκτης αυτού του επιπέδου) να γυρίσει στα μέρη μας.

Ο Ταϊρίς Ράις, ο Κέβιν Πάντερ κι ο Μπράντον Πολ είναι καλοί παίκτες για τα δεδομένα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, για τα δεδομένα του 2019. Πολλοί λένε ότι οι παράγοντες των δύο ομάδων έχουν καθυστερήσει το χτίσιμο των ρόστερ, ωστόσο αυτό δεν ισχύει από τη στιγμή που τα διαθέσιμα χρήματά τους είναι περιορισμένα και το πρώτο ράφι βρίσκεται πολύ ψηλά για να το φτάσουν. Η πρώτη κρίση θα γίνει στο ξεκίνημα της προετοιμασίας, όταν θα γνωρίζουμε το δυναμικό των αιωνίων και η δεύτερη στο τέλος της σεζόν 2019/20. Αυτό που ο κόσμος οφείλει να κατανοήσει είναι πως ο Ντε Κολό, ο Σλούκας, ο Αγιόν, ο Σίνγκλετον δεν είναι παίκτες που βλέπουν την Ελλάδα σαν μια καλή προοπτική για την καριέρα τους κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό αν όσοι έρθουν έχουν φιλοδοξία, κίνητρο και αντοχή στην πίεση του κόσμου που θα ζητάει πάντα Final Four, τίτλους και νίκες με 90-95 πόντους.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΑΙ ΤΟ ΦΡΕΝΟ ΤΟΥ ΝΒΑ

Πέρασε μία εβδομάδα για να αποφασίσει ο Κουάι Λέοναρντ για τον επόμενο σταθμό της καριέρας του . Για 2-3 μέρες το ΝΒΑ πάγωσε, τρεις ομάδες (Κλίπερς, Λέικερς, Ράπτορς) περίμεναν την απάντηση του 28χρονου φόργουορντ, δεκάδες παίκτες έχασαν τον ύπνο τους και όλοι περίμεναν το πρώτο πλακίδιο του ντόμινο να γείρει ώστε να παρασύρει τα υπόλοιπα. Τελικά, ο δις πρωταθλητής προτίμησε τους Κλίπερς, γύρισε στην πατρίδα του, την Καλιφόρνια και πήρε μαζί του και τον "γκρινιάρη" Πολ Τζορτζ που μέσα σε δύο χρόνια έγινε δύο φορές ανταλλαγή επειδή δεν του άρεσε το περιβάλλον στο οποίο βρισκόταν.

Η μόδα των τελευταίων ετών, να απαιτούν trade αστέρες όπως ο Λέοναρντ, ο Τζορτζ, ο Μπάτλερ, ο Ντέιβις και να κάνουν τα πάντα, κυριολεκτικά τα πάντα, για να μετακομίσουν στην ομάδα της αρεσκείας τους, είναι μια άσχημη πραγματικότητα που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της Λίγκας.

Οι Πέλικανς αντιμετώπισαν σωστά την περίπτωση του AD, έκαναν υπομονή, δεν εκβιάστηκαν τον περασμένο Φεβρουάριο και τον έστειλαν στους Λέικερς όταν εκείνοι ήθελαν, οι Θάντερ γέμισαν με draft picks και πήραν και δύο καλούς παίκτες για να παραχωρήσουν τον Τζορτζ στους Κλίπερς, κάποια στιγμή όμως θα πρέπει ένας οργανισμός να τραβήξει πραγματικά την κατάσταση στα άκρα ώστε να μην ξεφύγει η κατάσταση, να περιοριστούν αυτά τα φαινόμενα και οι παίκτες να τιμούν τα συμβόλαια που υπογράφουν. Διαφορετικά, ας παίρνουν μονοετή ή 1+1 κι ας ψάχνουν κάθε καλοκαίρι το περιβάλλον που θεωρούν πως τους ταιριάζει περισσότερο. Ο Τζορτζ δεν περνούσε καλά στην Ιντιανάπολις, δεν πήγε στους Λέικερς όπως είχε ζητήσει, βρέθηκε στην Οκλαχόμα, υπέγραψε για τέσσερα χρόνια και μόλις είδε την προοπτική των Κλίπερς ζήτησε να αποχωρήσει.

Πως ένας οργανισμός μπορεί να χτίζει για το μέλλον όταν ανά πάσα στιγμή ο -έχων συμβόλαιο σε ισχύ- μπορεί να απαιτήσει ανταλλαγή επειδή βλέπει μια άλλη ομάδα να επενδύει σε έναν καλό του φίλο και εκείνος του κάνει... πλύση εγκεφάλου για να τον ακολουθήσει; Μέχρι πριν από μερικά χρόνια η Λίγκα ήταν πολύ αυστηρή σε θέματα tampering, τώρα προσπαθεί να τα περιορίσει με πρόστιμα, τα πράγματα όμως έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο, το moratorium δεν ισχύει και δημοσιογράφοι ανακοινώνουν συμφωνίες μία και δύο μέρες πριν από την έναρξη της Free Agency.

Ο Κομισάριος Άνταμ Σίλβερ πρέπει να συμμαζέψει αυτό το χάος, ειδικά από τη στιγμή που δηλώνει περήφανος για τη δικαιοσύνη, την ισότητα, την τιμιότητα και την αξιοπρέπεια, για τα στοιχεία δηλαδή που θεωρεί ότι διέπουν το ΝΒΑ. Είναι σαφές πως μια ομάδα όπως οι Θάντερ δεν μπορεί να κρατήσει στο δυναμικό της έναν αθλητή που δεν θέλει να βρίσκεται σε αυτό, είναι σαφές πως ο Άντονι Ντέιβις έχει το δικαίωμα να ζητήσει ανταλλαγή από τους Πέλικανς, δεν έχει όμως το δικαίωμα να την απαιτήσει, δεν έχει το δικαίωμα να υπονομεύσει και σίγουρα δεν έχει το δικαίωμα να εκβιάσει για να πάρει αυτό που θέλει. Ο Ντέιβις κι ο κάθε Ντέιβις αυτής της Λίγκας, για να είμαστε δίκαιοι...