Ήταν βράδυ της 28ης Μαΐου όταν αναρωτιόμασταν αν " αντέχεις πρωτάθλημα έξι ομάδων" . Υπήρξαν αντιδράσεις. Και για την εκτίμηση του αριθμού των παραγόντων που μπορούν να ανταπεξέλθουν στα minimum νούμερα της Α1, αλλά και για το σχεδόν άδειο ποτήρι (έτσι το βλέπαμε) του ελληνικού μπάσκετ. Τώρα, δύο εβδομάδες μετά, εκείνες οι ενδείξεις μετατρέπονται σε πράξεις, η Basket League της σεζόν 2020/21 έχει ήδη πληγεί μήνες πριν ξεκινήσει και η πόρτα που οδηγεί στην έξοδο θα αργήσει να κλείσει.

Όσα έγιναν τις τελευταίες μέρες στον Παναθηναϊκό, είναι κοσμοϊστορικά γεγονότα. Από τη συνέντευξη Τύπου του Δημήτρη Γιαννακόπουλου , μέχρι την επιστολή στη EuroLeague με την οποία οι πράσινοι ζητούν να πάψει να ισχύει το εγγυημένο δεκαετές συμβόλαιο που υπέγραψαν τον Νοέμβριο του 2015 και από τη βεντέτα μέχρι το "πάγωμα" όλων των αναζητήσεων/συζητήσεων/διαπραγματεύσεων με μεταγραφικούς στόχους και τους εκπροσώπους τους. Για τον Παναθηναϊκό οι επόμενες εβδομάδες, αν όχι οι επόμενοι μήνες, θα είναι κρίσιμοι και πραγματικά αυτή τη στιγμή ουδείς μπορεί να εκτιμήσει πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, ειδικά από τη στιγμή που δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια διοργάνωση θα συμμετάσχει η ομάδα την επόμενη σεζόν.

Ο Γιώργος Βόβορας και οι συνεργάτες του ήταν έτοιμοι για κάθε σενάριο, ο Κεβάριους Χέιζ τους απασχόλησε πριν βιαστεί να πάρει την πρόταση της Βιλερμπάν , ο Τζόρνταν Μόργκαν έφτασε μια ανάσα από την υπογραφή του συμβολαίου του, Έλληνες παίκτες όπως ο Λευτέρης Μποχωρίδης κι ο Λεωνίδας Κασελάκης είχαν συζητήσει για τον ρόλο τους και περίμεναν μια κλήση για να υπογράψουν, όμως ξαφνικά όλα πάγωσαν.

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ

Για την Α1, τι να πει κανείς... Μια ομάδα έχει κινηθεί έως τώρα και έχουμε φτάσει στα μέσα Ιουνίου. Ο Προμηθέας έχει αποφασίσει να ρίξει το μπάτζετ περίπου στις 650.000 ευρώ, ακόμη κι έτσι όμως έχει ήδη αποκτήσει Έλληνες κι Αμερικανούς και κοιτάζει από μεγάλη απόσταση όσα γίνονται πίσω του, με το Περιστέρι να είναι το μοναδικό που προσπαθεί να βρει κι αυτό τα πατήματά του. Στα δυτικά προάστια έχουν καταθέσει μια καλή για τα δεδομένα της εποχής πρόταση στον Στίβεν Γκρέι, θέλουν να κρατήσουν τον ελληνικό κορμό και να πορευθούν περίπου στα ίδια επίπεδα με πέρυσι.

Από εκεί και πέρα;

Χάος...

Η ΑΕΚ δίνει προτεραιότητα στο γήπεδο , θέλει να τελειώνει με το κλειστό των Άνω Λιοσίων και στη συνέχεια θα δώσει έμφαση στο ρόστερ, με το μπάτζετ να ξεπερνά το ένα εκατομμύριο, αλλά να μειώνεται σε ποσοστό 33% σε σχέση με τη σεζόν 2019/20. Ο Ηρακλής δεν έχει "ακουστεί", αν και ο χρηματοδότης του μιλάει στη χειρότερη των περιπτώσεων για μικρή μείωση στον προϋπολογισμό. Η Λάρισα προσπαθεί, έχει χρήματα και διάθεση, αλλά λέγεται ότι αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα που ίσως αποδειχθούν αξεπέραστα. Ο Κολοσσός θέλει να παίξει και θα παίξει, ακόμη όμως δεν έχει γίνει ούτε καν μια πρώτη συνάντηση/συζήτηση ανάμεσα στους παράγοντες και τους χρηματοδότες του. Το Λαύριο επίσης θέλει να μείνει στα σαλόνια, αλλά μην το θεωρήσετε δεδομένο ότι θα τα καταφέρει. Υπάρχει αισιοδοξία και εκεί για τη διευθέτηση ενός χρέους προς την Κύμη, αλλά θα πρέπει να μετουσιωθεί και σε πράξη.

O Άρης περιμένει "κάτι καλό", κυνηγά το EuroCup και το Basketball Champions League αλλά τα βάρη που σηκώνει είναι τεράστια, ο ΠΑΟΚ έχει τρεις προπονητές στη λίστα αλλά δεν έχει μιλήσει με κανέναν και περιμένει τη νέα διοίκηση που ενδέχεται να υποστηριχθεί από την πλευρά Σαββίδη, ο Χαρίλαος Τρικούπης που αναδείχθηκε πρωταθλητής στην Α2 δείχνει ενθουσιασμό την ώρα που δεν έχει τακτοποιήσει τις οφειλές της σεζόν που πέρασε, ο Διαγόρας Δρυοπιδέων δεν ενδιαφέρθηκε να ανέβει και θα συνεχίσει στη δεύτερη κατηγορία. Δύο μεγάλα ερωτηματικά είναι ο Ιωνικός και ο Πανιώνιος. Ο πρώτος με τη βοήθεια του Δήμου Νίκαιας προχωρά στην ανακαίνιση του Πλάτωνα και λέει ότι θα μείνει στην Α1 σε αντίθεση με όσα εκτιμούν αρκετοί παράγοντες άλλων ομάδων, ο δεύτερος δεν μπορεί βάσει κανονισμών να χρησιμοποιήσει το Σοφία Μπεφόν και γενικά παραμένει αδρανής, σε κάθε τομέα.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος ότι απ' όλες αυτές τις ομάδες μπορεί να προκύψει κι άλλη αποχώρηση, ακόμη και περισσότερες. Τι πρωτάθλημα θα γίνει την επόμενη χρονιά; Θα πέσουν οι minimum αριθμοί των 200.000 ευρώ για την εγγυητική επιστολή και των 800.000 για το μπάτζετ ώστε να βρεθούν ενδιαφερόμενοι; Θα κρατηθούν σε αυτά τα επίπεδα οι αριθμοί που συμφώνησαν όλοι οι παράγοντες στη γενική συνέλευση του ΕΣΑΚΕ " κι ας παίξουν έξι ομάδες"; Υπάρχει φως στο τούνελ, μια αχτίδα αισιοδοξίας, μια αισιόδοξη άποψη γι' αυτό που ζούμε;

Όταν βλέπεις τον Ήφαιστο που δεν είχε δώσει δικαιώματα να αντιμετωπίζει προβλήματα στη διάρκεια της σεζόν και τελικά να αποχαιρετά Ιούνιο μήνα , όταν μαθαίνεις ότι Αμερικανοί της Α1 απειλήθηκαν με έξωση από τα σπίτια τους και αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν ατάκτως, όταν ακούς το απίθανο " παράγοντας έβαλε στην τσέπη του χρήματα που προορίζονταν για πληρωμή μισθού", όταν οι φωνές για το στοίχημα είναι πιο δυνατές κι από τις άναρθρες κραυγές των χειρότερων χούλιγκαν, όταν ο ρομαντικός Κωστής Ζομπανάκης άφησε το καμάρι του επειδή δεν είχε την παραμικρή βοήθεια, όταν κοινωνία της περιφέρειας δεν πρόσφερε ούτε τα βασικά και η ομάδα πλήρωνε 70.000 για τη σίτιση των αθλητών της, όταν, όταν, όταν, σε τι να ελπίζεις;

ΣΠΑΣΕ ΑΥΓΑ ΚΑΙ ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Το ελληνικό μπάσκετ έχει φτάσει προ πολλού στο σημείο μηδέν, αυτή τη στιγμή βρίσκεται πολύ πιο κάτω από αυτό. Ακούγαμε στη διάρκεια της σεζόν 2019/20 παράγοντες και διαβάζαμε δημοσιογράφους να μιλούν να " υπέροχο πρωτάθλημα, με ματσάρες, με ανταγωνισμό και με οικογένειες στα γήπεδα". Καλά όλα αυτά, όλοι έχουν τη γνώμη τους και κρίνονται γι' αυτή, μετά από πεντέξι μήνες όμως δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο. Και δεν έχει μείνει γιατί το οικοδόμημα της Basket League ήταν χτισμένο στην άμμο. Τα μικρά κύμματα το έφθειραν, το μεγάλο το ισοπέδωσε.

Έτσι είμαστε σαν λαός. Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας. Πάντα φταίει ο απέναντι, πάντα έχουμε δίκιο, μία φταίει ο διαιτητής, μία ο κακός μας ο καιρός, μία οι " προηγούμενοι που τα έκαναν σαλάτα". Ας είναι οι Έλληνες παράγοντες για μια φορά στη ζωή τους ρεαλιστές, ας δουν κατάματα την κατάσταση και ας καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για λύσεις ουσίας και όχι εντυπωσιασμού. Βρέθηκε ένας άνθρωπος για να αναλάβει την ανάπτυξη της Basket League και ίσως αυτή να είναι η τελευταία ευκαιρία για να στρίψει το καράβι που βρίσκεται μια ανάσα από τα βράχια. Ας τα αποφύγει πρώτα και μετά ας αναζητήσει τρόπο για να αντέξει τη φουρτούνα.

ΦΡΟΥΔΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ (PART 2)

Όπως στις 16 Απριλίου, πέντε εβδομάδες πριν από την οριστική διακοπή, γράφαμε ότι ο Ζόρντι Μπερτομέου μοίραζε φρούδες ελπίδες για τη συνέχεια και την ολοκλήρωση της σεζόν 2019/20 στη EuroLeague , έτσι θα πούμε και τώρα ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με το ΝΒΑ.

Ο Άνταμ Σίλβερ έχει δουλέψει εξωφρενικές ώρες τους τελευταίους εννέα μήνες, από τη μέρα που ο GM των Χιούστον Ρόκετς, Ντάριλ Μόρι, υπερασπίστηκε τους διαδηλωτές στο Χονγκ Κονγκ. Από εκείνη τη μέρα που ξέσπασε ο "πόλεμος" του ΝΒΑ με την Κίνα μέχρι σήμερα, ο Κομισάριος έχει εξαντληθεί στον υπερθετικό βαθμό για να κρατήσει τις ισορροπίες, να μειώσει τους τριγμούς και κυρίως την τεραστίων διαστάσεων οικονομική ζημιά που έχουν υποστεί οι Αμερικανοί. Τώρα, βράδυ 12ης Ιουνίου του 2020, μοιάζει πλέον πολύ δύσκολη η επιστροφή στα παρκέ στα τέλη του Ιουλίου.

Το πλάνο είναι να μετακομίσουν 22 ομάδες (13 από τη Δυτική και 9 από την Ανατολική Περιφέρεια) στη Disney World της Φλόριντα, να παίξουν από οκτώ αγώνες κανονικής περιόδου η κάθε μία και στη συνέχεια να προχωρήσουν με τα playoffs έως τους τελικούς που θα αναδείξουν στα μέσα Οκτωβρίου τον πρωταθλητή του 2020. Τις λεπτομέρειες τις έχετε διαβάσει αναλυτικά στο Sport24.gr (17 παίκτες σε κάθε ρόστερ, καραντίνα στα ξενοδοχεία των εγκαταστάσεων, ελάχιστοι δημοσιογράφοι κτλ.) όμως η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και το γεγονός ότι πολλοί αστέρες βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν ζητώντας αλλαγή ηγεσίας, περιπλέκουν την κατάσταση.

Αυτή τη στιγμή οι παίκτες έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Σε αυτούς που λένε ότι δεν μπορούν να φύγουν από τις οικογένειές τους, να κλειστούν σε μια εγκατάσταση και να διασκεδάσουν τον κόσμο ενώ υπάρχει τόσο μεγάλη αναταραχή σε κάθε γωνιά της χώρας και σε εκείνους που θέλουν να αγωνιστούν, να μειώσουν τη φετινή χασούρα και να αποφύγουν τις δυσάρεστες καταστάσεις που θα ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια με τεράστια βουτιά του salary cap σε επίπεδα που δεν μπορούν καν να υπολογιστούν.

Οι εξελίξεις στις ΗΠΑ είναι ραγδαίες, το βράδυ της Πέμπτης γράψαμε για τις πρώτες ενστάσεις από 50 παίκτες, το πρωί της Παρασκευής για τις νέες σκέψεις του Άνταμ Σίλβερ και το απόγευμα για την επανάσταση που ετοιμάζεται με τον Καϊρί Ίρβινγκ σε ηγετικό ρόλο. Αυτή τη στιγμή, πάντως, μια πιθανή συνέχεια της σεζόν μοιάζει πλέον πολύ δύσκολη.