Οι γονείς του Κώστα Μήτρογλου μετανάστευσαν στη Γερμανία όταν εκείνος ήταν μόλις 18 μηνών. Ο κ. Γιώργος, η κ. Αναστασία και ο άλλος τους γιος, Μπάμπης, εγκαταστάθηκαν στο Νόικιρχεν-Φλιν, μια πόλη 30.000 κατοίκων, κοντά στο Ντούισμπουργκ, για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό το αύριο για τον Κώστα ήταν προδιαγεγραμμένο ότι θα έρθει μέσα από το ποδόσφαιρο που τον έκανε πιο χαρούμενο από οτιδήποτε άλλο. Από μικρό παιδί με μια μπάλα στα πόδια.

Σε ηλικία 32 ετών, πια, έχει χαράξει πορεία που πολλοί ποδοσφαιριστές θα ήθελαν να ακολουθήσουν: Γκολ, τίτλοι, διακρίσεις, χρήματα και λάμψη, την οποία ο ίδιος δεν κυνήγησε ποτέ. Η προβολή ουδέποτε ήταν σκοπός του. Γι' αυτό ίσως πολλές φορές έχει χαρακτηριστεί απόμακρος και δύσκολος χαρακτήρας. Σπάνια έδινε συνεντεύξεις. Και όταν το έκανε, αυτό συνέβη ελάχιστες φορές, κυρίως τα τελευταία χρόνια που βρισκόταν στο εξωτερικό. Δίχως να αισθάνεται την παραμικρή ανάγκη να μιλήσει δημόσια, ο Κώστας Μήτρογλου απάντησε θετικά στην πρόταση του SPORT24. Κι αυτή είναι η πρώτη φορά που το κάνει τόσο ανοιχτά.

Συνέντευξη στον Δημήτρη Σαμόλη / Αποστολή Αϊντχόφεν

Η ζωή, η οικογένεια, η καριέρα, στιγμές που τον "εκτόξευσαν" ποδοσφαιρικά, που τον απογοήτευσαν και τον σημάδεψαν, με θετικό ή αρνητικό τρόπο. Ένα ταξίδι στο Αϊντχόφεν της Ολλανδίας, όπου αγωνίζεται φέτος ως δανεικός από τη Μαρσέιγ, και μια ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον καλύτερο Έλληνα στράικερ της τελευταίας δεκαετίας. Τον πρώτο σκόρερ της ελληνικής Super League τα τελευταία δέκα χρόνια με 82 γκολ. Έναν επιθετικό που έχει σημειώσει 227 τέρματα στην καριέρα του, έχει συμμετάσχει σε Euro, Παγκόσμιο Κύπελλο, Champions League, τελικό Europa League και έχει κατακτήσει πρωταθλήματα σε Ελλάδα, Πορτογαλία και Τουρκία.

Μεγαλώνοντας στη Γερμανία, η πρώτη ομάδα στην οποία έπαιξε μπάλα, ήταν η Ντούισμπουργκ. Στα τμήματα υποδομής της, ασφαλώς. Έφτασε να γίνει ένας καταξιωμένος φορ, αλλά όταν ήταν πιο μικρός, έπαιζε δεκάρι. Πίσω από τον επιθετικό, δηλαδή.

"Φορούσα το Νο10, έπαιζα πίσω από τον επιθετικό, γιατί ίνδαλμά μου ήταν ο Ζιντάν. Από μικρό παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου με μια μπάλα. Οι γονείς μου ήθελαν να συνδυάσω σχολείο και ποδόσφαιρο. Ο πατέρας μου κυρίως με ενθάρρυνε να κάνω αυτό που πραγματικά μου αρέσει και με στήριζε όσο περισσότερο μπορούσε για να συνδυάσω σχολείο και ποδόσφαιρο. Με πήγαινε στην προπόνηση, κάτω από δύσκολες συνθήκες εκείνη την εποχή. Όταν έβλεπε ότι απογοητεύομαι, έβρισκε τρόπο να με ενθαρρύνει, να μου εξηγεί ότι πρέπει να παλεύω και νομίζω ότι αυτό θα με σημαδεύει για την υπόλοιπη ζωή μου. Στο γήπεδο ήταν φίλαθλος και πατέρας στο σπίτι".

Ο Ολυμπιακός έπαιξε τεράστιο ρόλο στη ζωή μου

Το 2005 άφησε τη Ντούισμπουργκ και για μια διετία ανήκε στη Γκλάντμπαχ. Μέλος της U19 και αργότερα της β' ομάδας. Το ένα γκολ πίσω από το άλλο για τον 17χρονο τότε Μήτρογλου. Στην Ελλάδα γνώριζαν ότι στη Γερμανία υπήρχε ένας νεαρός στράικερ με έφεση στο γκολ. Τον κάλεσαν στην Εθνική Νέων, με την οποία το 2017 αποτέλεσε βασικό μέλος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων. Ο ίδιος αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης (τρία γκολ), αγωνίστηκε και στα πέντε παιχνίδια, ενώ η Ελλάδα ηττήθηκε στον τελικό από την Ισπανία με 1-0. Το επόμενο διάστημα ο Μήτρογλου επέστρεψε στη χώρα μας. Ήταν ο Ολυμπιακός η ομάδα που απέσπασε την υπογραφή του.

"Είχαμε σπουδαία ομάδα τότε με την Εθνική Νέων. Όλα τα παιδιά ήμασταν μια οικογένεια. Επικοινώνησαν μαζί μας αρκετές ομάδες εκείνο τον καιρό, αλλά εμείς επιλέξαμε τον Ολυμπιακό όταν μας έκανε σχετική κουβέντα κι έτσι στα 19 υπέγραψα πενταετές συμβόλαιο. Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με το μέταλλο του πρωταθλητή ποτισμένο στο dna του συλλόγου. Επαιξε τεράστιο ρόλο στη ζωή και στην καριέρα μου. Εχω περάσει αξέχαστες στιγμές, έχει και θα έχει ξεχωριστή θέση στη ζωή μου".

Ο Μήτρογλου φόρεσε την ερυθρόλευκη φανέλα σε 185 παιχνίδια και έβαλε 82 γκολ. Ο δρόμος του όμως στον Ολυμπιακό δεν ήταν από την αρχή στρωμένος με ροδοπέταλα. Στις 11 Ιανουαρίου 2011 παραχωρήθηκε ως δανεικός στον Πανιώνιο, ενώ το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς πήγε για έναν χρόνο δανεικός στον Ατρόμητο. Πολλοί τον φέρνουν ως παράδειγμα, ότι έκανε το... αγροτικό του και επέστρεψε στον Ολυμπιακό ως ένας πρωτοκλασάτος φορ. "Στη φάση που βρισκόταν η καριέρα μου εκείνες τις στιγμές, ήταν η καταλληλότερη απόφαση που έπρεπε να πάρω για να εξελιχθώ. Και σίγουρα ήταν και η σωστή, αφού και οι δυο δανεισμοί με βοήθησαν πάρα πολύ μετέπειτα. Πραγματικά θα είμαι πάντα ευγνώμων τόσο στον Ατρόμητο όσο και στον Πανιώνιο για τη συμβολή τους".

Την περίοδο των δύο δανεισμών του, προπονητής του Ολυμπιακού ήταν ο Ερνέστο Βαλβέρδε. Ειπώθηκε τότε ότι ο νυν προπονητής της Μπαρτσελόνα δεν φέρθηκε σωστά στον Μήτρογλου. Ότι τον αδίκησε. Τι άποψη έχει όμως ο ίδιος; "Έχω την καλύτερη γνώμη. Τον θεωρώ εξαιρετικό προπονητή. Αν είχα σε εκείνη την ηλικία την ωριμότητα που έχω τώρα, θα έπαιζα βασικός με προπονητή τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Δεν έχω κανένα παράπονο από αυτόν και πάντα θα λέω γι' αυτόν τα καλύτερα λόγια για την αξία του".

Αξέχαστο το βράδυ στο Βέλγιο και το γκολ στη Λεωφόρο

Τα χρόνια που έπαιξε στον Ολυμπιακό συνεργάστηκε με σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Παγκόσμιας κλάσης. Αυτός που ξεχωρίζει; "Έπαιξα πράγματι με πολύ σπουδαίους συμπαίκτες, αλλά ο αγαπημένος μου, αυτός που ξεχωρίζω είναι Δημήτρης Σιόβας. Τα γκολ και οι στιγμές είναι πάρα πολλές. Ήταν όμως αξέχαστο το βράδυ στο Βέλγιο. Το χατ τρικ κόντρα στην Άντερλεχτ, αλλά και το γκολ με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, στο 0-1. Είχα σκοράρει στο τελευταίο λεπτό, είχαμε νικήσει με 0-1". Εκείνο το εξάμηνο, της σεζόν 2013-2014, έκανε άλλα τρία χατ τρικ. Τα άλλα ήταν για το πρωτάθλημα κόντρα σε Λεβαδειακό, Ξάνθη και Βέροια.

Ήταν τα τελειώματα των φάσεων αυτά που τον καταξίωσαν; Ήταν θέμα ταλέντου; "Όταν ξεκινάς το ποδόσφαιρο και έχεις ένα ιδιαίτερο ταλέντο σε κάτι, αλλά δεν δουλεύεις πάνω σε αυτό, δεν νομίζω ότι μπορείς να προχωρήσεις και να πετύχεις. Χρειάζεται και να το δουλέψεις και να το εξελίξεις. Θυμάμαι πολλές φορές τον εαυτό μου να μένει στο γήπεδο μετά την προπόνηση και να κάνω τελειώματα με το δεξί και με το αριστερό. Με απευθείας πλασέ μετά από σέντρες, με πλάτη στην εστία, με σουτ εντός και εκτός περιοχής. Θεωρώ ότι δούλεψα πολύ στα τελειώματα των φάσεων για να μπορέσω να βάζω γκολ στα επίσημα παιχνίδια".

Ειπώθηκαν ανοησίες όταν ήμουν στη Φούλαμ

Στις 31 Ιανουαρίου 2014 ανακοινώθηκε η μεταγραφή του στην αγγλική Φούλαμ, ύστερα από ένα φοβερό εξάμηνο με 17 γκολ σε 19 παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Ποια ήταν η στάση που κράτησε ο Ολυμπιακός και πώς βίωσε ο ίδιος εκείνες τις μέρες;

"Την εποχή εκείνη υπήρχε και ένα επίσημο ενδιαφέρον από την Ντόρτμουντ, ενώ ήταν και η πρώτη φορά που και με διεκδίκησε η Μπενφίκα. Νομίζω πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να κάνω το επόμενο βήμα στην καριέρα μου, πηγαίνοντας στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Με τον πρόεδρο, τον Βαγγέλη Μαρινάκη, είχαμε πάντα άριστη σχέση. Είναι ένας άνθρωπος που σέβεται τις επιθυμίες του ποδοσφαιριστή και πάντα προσπαθεί να κάνει το καλύτερο τόσο γι’ αυτόν όσο και την ομάδα.

Πήγα στη Φούλαμ προερχόμενος από έναν τραυματισμό στο γόνατο. Δυστυχώς στην αρχή έπαθα υποτροπή. Το γόνατο μου άρχισε να πρήζεται μετά από κάθε προπόνηση. Αυτό αναγκαστικά με πήγε πίσω αφού χρειάζονταν οκτώ εβδομάδες αποθεραπείας. Επέστρεψα στο Λονδίνο στα μέσα Απριλίου. Τότε ειπώθηκαν διάφορες ανοησίες. Η αλήθεια είναι πως για δύο μήνες δεν ήμουν καν στην προπόνηση και μετά ήταν πολύ δύσκολο να μπω στη λογική της ομάδας. Όσο για την Τσάμπιονσιπ ήταν δική μου απόφαση, επέλεξα να μην αγωνιστώ στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα".

Όλα αυτά ενώ η μεταγραφή του στη Φούλαμ κόστισε 15,2 εκατομμύρια ευρώ. Αποτέλεσε -εκείνη την εποχή- την ακριβότερη μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Αυτό τι σήμαινε για τον Μήτρογλου; "Δεν ασχολούμαι με το πόσο κόστισε μια μεταγραφή και τα οικονομικά της στοιχεία. Δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Το σημαντικό δεν είναι τα χρήματα, αλλά η υγεία. Έτσι μπορείς να παίξεις σε υψηλό επίπεδο. Και η αλήθεια είναι πως στην καριέρα μου έχω αγωνιστεί σε πολύ μεγάλα club. Τρία που έχουν κατακτήσει Champions League και τέσσερα με ευρωπαϊκό τίτλο στην ιστορία τους".

Ο καθένας μπορεί να κριτικάρει, εμένα δεν με αγγίζει

Τον Αύγουστο του 2014 ο Μήτρογλου επέστρεψε δανεικός στον Ολυμπιακό. Σε 34 συμμετοχές, 19 γκολ. Στο τέλος της σεζόν ακολούθησε νέος δανεισμός, αυτή τη φορά στη Μπενφίκα. Στην ομάδα που έμελλε να κάνει τα καλύτερά του χρόνια μακριά από τον Ολυμπιακό. "Από την καριέρα μου στο εξωτερικό η Μπενφίκα μου ταίριαξε περισσότερο. Το αγωνιστικό πλάνο του συλλόγου, οι φίλαθλοι, ο τρόπος ζωής στη Λισαβόνα, τα πάντα, ήταν ό,τι καλύτερο. Και πραγματικά θα μου είναι αξέχαστα αυτά τα χρόνια". Με την ομάδα της Πορτογαλίας σε δύο χρόνια έβαλε 52 γκολ σε 88 παιχνίδια. Το καλοκαίρι του 2017 η Μαρσέιγ έσκασε με γενναία πρόταση. Στη Μασσαλία άκουσε πάρα πολλά.

Απίστευτοι χαρακτηρισμοί από δημοσιογράφους και βετεράνους ποδοσφαιριστές, όπως ο Ντουγκαρί. Έντονη κριτική, που πολλές φορές ξέφευγε. Πώς βίωσε αυτήν την κατάσταση ο ίδιος; "Η Μαρσέιγ θεωρείται από τις μεγαλύτερες ομάδες της Γαλλίας. Η μόνη γαλλική που έχει κατακτήσει Champions League. Η πίεση που ασκείται είναι και μεγάλη, αλλά και φυσική. Όπως και η κριτική. Δουλειά του στράικερ είναι το γκολ. Όταν δεν έρχεται, τότε ακούγονται και λέγονται διάφορα. Εγώ στην πρώτη μου χρονιά στη Μασσαλία πέτυχα 13 γκολ σε 30 ματς. Η ομάδα έφτασε τελικό Europa League. Πάντοτε, ο καθένας μπορεί να κριτικάρει, έχει αυτό το δικαίωμα, εμένα όμως δεν με αγγίζει".

Με τη Μαρσέιγ πέτυχε 16 γκολ σε 50 παιχνίδια, ένα εκ των οποίων ήταν ο τελικός του Europa League κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης το 2017-2018. Ο προπονητής του Ρούντι Γκαρσία τον πέρασε στον αγώνα στο 74', όταν η ομάδα του έχανε ήδη 2-0. Ο ίδιος στο 81' σηκώθηκε για κεφαλιά, η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι. Θα μπορούσε να γίνει το 1-2, αλλά στο τέλος ήρθε το 0-3. Σκεφτόταν για καιρό αυτή τη φάση; "Όχι. Είναι φοβερή η εμπειρία του να βρίσκεσαι και να συμμετέχεις σε έναν ευρωπαϊκό τελικό. Σίγουρα δεν ήταν επιτυχημένος αφού δεν κατακτήσαμε το τρόπαιο, αλλά δεν θα σκεφτώ περισσότερο τη φάση με το δοκάρι από εκείνες τις μέρες, όχι".

Ακολούθησε μια ακόμα μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα, η Γαλατασαράι. "Είμαι χαρούμενος που συνέβαλα στο να κατακτήσει το νταμπλ. Ηταν μια ιδιαίτερη εμπειρία, σε μια πολύ όμορφη πόλη, με πολύ παθιασμένους φιλάθλους, οι οποίοι σε κάνουν να νιώθεις πολύ ωραία και γι’ αυτό τους ευχαριστώ όλους". Και τώρα η Αϊντχόφεν. "Μια ακόμη πολύ μεγάλη ομάδα στην καριέρα μου. Απολαμβάνω την εμπειρία στην ομάδα και στο ολλανδικό πρωτάθλημα, μου αρέσει η ζωή εδώ και νομίζω πως αυτά είναι τα σημαντικότερα".

Απάντησα στα social όταν έγραφαν ψέματα για εμένα

Όλη αυτή η κριτική στο πρόσωπο του Μήτρογλου ήταν άραγε δίκαιη; Ο ίδιος επηρεαζόταν κάθε φορά που έβλεπε το όνομά του να γίνεται πρωτοσέλιδο για αρνητικούς λόγους; Υπήρξαν φορές που που βγήκε μπροστά για να απαντήσει μέσω social media. Τι έχει να πει γι' αυτά; "Όταν αγωνίζεσαι σε ομάδες υψηλού επιπέδου και όλοι έχουν απαιτήσεις από σένα, είναι φυσικό να υπάρχει κριτική. Αδικη, δίκαιη, δεν έχει σημασία. Στο τέλος, όλα στο γήπεδο φαίνονται.

Οπως είπα και νωρίτερα, όταν ένας επιθετικός δεν σκοράρει για ένα - δύο παιχνίδια, ο καθένας αποκτά το δικαίωμα να κριτικάρει. Η κριτική είναι πάντα καλοδεχούμενη, αρκεί να μην ξεπερνάει τα όρια. Είναι μέσα στο παιχνίδι. Οσο για τα social media, οι 2-3 φορές που επέλεξα να απαντήσω εκεί, δεν είχαν να κάνουν με αγωνιστική κριτική, αλλά με ψέματα που γράφονταν για μένα, δημιουργώντας μια λανθασμένη εντύπωση που έπρεπε εγώ να ξεκαθαρίσω".

Δεν είναι πάντως λίγοι αυτοί που τον θεωρούν δύσκολο χαρακτήρα. Ίσως επειδή δεν μιλάει στον Τύπο. Δεν του αρέσει. Τι θα έλεγε για τον εαυτό του, για τον χαρακτήρα του; Τον ενδιαφέρει τι λένε γι' αυτόν ή αδιαφορεί; "Είμαι ένας άνθρωπος που κάνει τη δουλειά του. Δεν ξέρω αν περνάει προς τα έξω ότι είμαι κλειστός ή όχι.

Σήμερα με τα social media, το να είσαι αληθινός και να μην αναζητάς προβολή και επικοινωνία μέσω αυτών, την ψεύτικη ίσως προβολή, μπορεί να ερμηνεύεται ότι είσαι δύσκολος χαρακτήρας και απόμακρος άνθρωπος. Εγώ έτσι μεγάλωσα. Και οι άνθρωποι που με γνωρίζουν πραγματικά, που με ζουν και εκτός ποδοσφαίρου και γηπέδου, ξέρουν ποιος είμαι. Και αυτό είναι που με ενδιαφέρει".

Δεν έχω βρίσει ποτέ συμπαίκτη ή προπονητή

Ο Μήτρογλου έχει τιμήσει τη φανέλα με το εθνόσημο. Μερικά γκολ πολύ πολύ κρίσιμα. "Δεν μπορώ να ξεχάσω τους αγώνες μπαράζ με τη Ρουμανία, για μια θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας του 2018. Θυμάμαι έντονα και τα δύο παιχνίδια. Είχα βάλει δύο γκολ στην Ελλάδα και άλλο ένα στο Βουκουρέστι". Έζησε μεγάλες επιτυχίες, αλλά και αποτυχίες.

Ορισμένες από αυτές με προπονητή τον Κλάουντιο Ρανιέρι, που έφυγε ως αποτυχημέμος από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Λίγο καιρό μετά ο Ιταλός πήρε πρωτάθλημα στην Premier League με τη Λέστερ. Τι δεν έκανε σωστά ο Ρανιέρι; Ποιοι ήταν οι λόγοι που απέτυχε; "Ηταν πολύ ιδιαίτερες οι συγκυρίες και το timing. Ο Κλαοούντιο ήταν ξεχωριστός άνθρωπος και προπονητής. Το απέδειξε άλλωστε. Εκείνη την εποχή χρειαζόταν χρόνο και εμπιστοσύνη, που όμως δεν τα είχε".

Από το 2014 και μετά η Εθνική έχει υποστεί ήττες από ομάδες υπερβολικά χαμηλότερης δυναμικότητας. Τι έχει να σχολιάσει ο 32χρονος φορ για την κατάσταση στην οποία έφτασε μια ομάδα που ανέβηκε μέχρι και στο Νο8 της παγκόσμιας κατάταξης; "Μεγάλη κουβέντα που την έχουμε κάνει και οι ίδιοι οι παίκτες αρκετές φορές στα αποδυτήρια. Είμαστε δυσαρεστημένοι που δεν τα πήγαμε καλά τα τελευταία χρόνια. Τα πάντα όμως στο ποδόσφαιρο έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Πλέον νομίζω πως το σημαντικό δεν είναι να συζητάμε τι δεν πήγε καλά, αλλά τι και πώς μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι, να αλλάξουμε την εικόνα από εδώ και πέρα".

Πρόσφατα ο Άγγελος Αναστασιάδης δήλωσε δημόσια ότι εκείνος και ο Τοροσίδης τον έβριζαν επειδή δεν τους είχε καλέσει στην Εθνική. Είναι αλήθεια; "Απαντάω μόνο και μόνο γιατί με ρωτάς. Και χωρίς κάτι περισσότερο. Οσοι με γνωρίζουν πραγματικά ως άνθρωπο, ξέρουν ότι ποτέ δεν έχω βρίσει προπονητή και συμπαίκτη. Σέβομαι τους πάντες". Στην εποχή Τζον Φαν Σιπ, ο Μήτρογλου δεν έχει θέση. Τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Δεν έχει κληθεί. "Η Εθνική ομάδα είναι τιμή. Για όλους όσοι καλούνται, αγωνίζονται και συμμετέχουν. Εχουμε παίξει σε Μουντιάλ, σε Euro και πάντα θα είμαι παρών όποτε με χρειάζεται. Αν όχι, τότε θα την υποστηρίζω και θα χαίρομαι για την εξέλιξη και την πρόοδο της ομάδας".

Σε 65 συμμετοχές, 17 γκολ. Πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής είναι ο Νίκος Αναστόπουλος με 29. Σκέφτηκε ποτέ το ενδεχόμενο να βρεθεί αυτός στην κορυφή της σχετικής λίστας; Πόσο εφικτό είναι αυτό; "Δεν με ενδιέφεραν ποτέ τα ρεκόρ. Μόνο να παραμένω υγιής. Έτσι, όλα πιθανά είναι. Δεν ασχολήθηκα όμως ποτέ με γκολ, ρεκόρ και νούμερα. Θέλω απλά να αγωνίζομαι στις ομάδες που ανήκω και να τις βοηθάω να πετυχαίνουν. Τίποτα άλλο".

Δεν μπορώ να μιλάω για θυσίες. Ο άνεργος τι να πει;

Σε μια τόσο σημαντική καριέρα, κοιτάζοντας το παρελθόν, θεωρεί πως έχει κάνει λάθη; "Νιώθω ευλογημένος με αυτά που έχω πετύχει και ειλικρινά σου το λέω δεν θα άλλαζα τίποτα. Έχω την υγεία μου και αυτό σημαίνει πολλά για μένα. Ευχαριστιέμαι το ποδόσφαιρο, είναι η ζωή μου. Όσο είμαι γερός και υγιής, σκοπεύω και έχω διάθεση να συνεχίσω. Δεν έχω σκεφτεί τη ζωή μετά την ολοκλήρωση της καριέρας μου. Είναι κάτι που τώρα δεν το έχω στο μυαλό μου. Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι πώς θα ζήσω νέες προκλήσεις και επιτυχίες ως ποδοσφαιριστής".

Ο Μήτρογλου, έχοντας συνεργαστεί με σημαντικούς προπονητές, δεν μπορεί να ξεχωρίσει κάποιον: "Από τον καθένα κάτι καλό έχω να κρατήσω. Από τον Νιόπλια, τον Δώνη, μέχρι τον Μίτσελ. Από όλους κάτι έχω πάρει". Χρήματα, οικογένεια, κάνει λαμπρή καριέρα και όλα αυτά σε ηλικία 32 ετών. Χρειάστηκαν θυσίες όλα αυτά για να αποκτηθούν; "Δεν μπορούμε να μιλήσουμε εμείς για θυσίες. Αν εμείς λέμε για θυσίες, ο άνεργος, ο οικογενειάρχης με τα προβλήματα στη δουλειά του, που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα και να συντηρήσει το σπίτι του, όλοι όσοι αντιμετωπίζουν πραγματικά προβλήματα στην καθημερινότητα τους, τι να πουν; Εμείς οι ποδοσφαιριστές είμαστε ευλογημένοι που έχουμε κάνει το χόμπι μας επάγγελμα. Δεν μπορώ να σου πω αν έχω βοηθήσει κόσμο οικονομικά. Το μόνο που μπορώ να σου πω, είναι πως ό,τι έκανα, το έκανα από την καρδιά μου. Δεν θα έμπαινε στη διαδικασία να διαφημίσω κάτι σαν αυτό. Δεν μου αρέσει".

Έχει κάνει φίλους στο ποδόσφαιρο; "Φίλους καλούς που κρατάω ακόμη και σήμερα, που είναι φίλοι για πολλά χρόνια, έκανα στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου. Εχω γνωρίσει πολύ κόσμο μέσω του ποδοσφαίρου και είμαι τυχερός γι’ αυτό, αλλά οι φίλοι μου είναι μετρημένοι. Στον ελεύθερο χρόνο του "ασχολούμαι με τον γιο μου και κάνω διάφορα πράγματα για την οικογένειά μου, αφιερώνοντας όσο περισσότερο χρόνο μπορώ. Μου αρέσει και να παρακολουθώ ποδόσφαιρο στην τηλεοόραση, αλλά συγκεκριμένα παιχνίδια που τραβάνε την προσοχή και το ενδιαφέρον μου".

"Το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η οικογένειά μου. Ανθρώπινο είναι να βλέπεις τη ζωή με διαφορετικό τρόπο όταν κάνεις οικογένεια. Το θεωρώ ευλογία από το Θεό να κάνεις οικογένεια. Περιμένουμε τώρα και το δεύτερό μας παιδί, οπότε δεν θα μπορούσα να είμαι πιο χαρούμενος. Μεγαλύτερο από κάθε τι άλλο για οποιονδήποτε άνθρωπο".