Μετά από δώδεκα αγωνιστικές στην Αγγλία, τα πράγματα στην κορυφή είναι οριακά. Η Σίτι έχει 32 βαθμούς, η Λίβερπουλ 30, η Τσέλσι 28 και η Τότεναμ 27. Στη θεωρία η μάχη του τίτλου στη φετινή Premier είναι σκληρή, με δύο ομάδες να κυνηγούν την περσινή πρωταθλήτρια και μόνο πέντε βαθμούς να χωρίζουν την 1η από την 4η θέση.

Στην πράξη, η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική. Στο ταμπλό Λίβερπουλ και Τσέλσι είναι σε απόσταση αναπνοής από τη Σίτι, η Τότεναμ έχει κι αυτή τις πιθανότητές της, αλλά στο χορτάρι η ομάδα του Πεπ είναι μίλια μπροστά. Δεν την πιάνουν, δεν την ακουμπάνε, δεν τη βλέπουν. Δεν τρώνε καν τη σκόνη της: είναι τόσο πίσω στην κούρσα, που η σκόνη κάθεται πριν τη φτάσουν.

Συμπληρώθηκε σχεδόν το ένα τρίτο του πρωταθλήματος και ήρθε η ώρα να δούμε όλα τα παραπάνω με την βοήθεια των expected goals. Τα xGoals θα μας δείξουν ποιες ομάδες απειλούν περισσότερο και απειλούνται λιγότερο, θα μας δείξουν την πρόοδο ή την "κατηφόρα" σε σχέση με τις προηγούμενες σεζόν και θα μας δώσουν την ευκαιρία να δούμε ποιες ομάδες έχουν πάει καλύτερα και ποιες χειρότερα απ'αυτό που θα "έπρεπε" με βάση την εικόνα τους στο χορτάρι.

Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ Η ΠΛΑΚΑ ΤΗΣ ΣΙΤΙ

Ξεκινάμε με τη συνολική εικόνα μέχρι στιγμής. Στο επόμενο γράφημα θα δούμε επίθεση και άμυνα μαζί. Στον οριζόντιο άξονα έχουμε τα xGoals Υπέρ, δηλαδή τις ευκαιρίες για γκολ που έχει κάθε ομάδα ανά αγώνα. Στον κάθετο έχουμε τα xGoals Κατά, δηλαδή τις ευκαιρίες που δέχεται ανά αγώνα. Οι διακεκομμένες γραμμές υποδηλώνουν τους μέσους όρους πρωταθλήματος, βοηθούν για να έχετε μια καλύτερη αίσθηση του που βρίσκονται οι ομάδες. Όσο πιο δεξιά και χαμηλά, τόσο το καλύτερο.

Λίβερπουλ και Τσέλσι δεν φαίνονται και τόσο κοντά στη Σίτι τώρα, ε; Οι πρωταθλητές σπάνε τα κοντέρ. Η ομάδα του Πεπ έχει 2.8 xGoals Υπέρ ανά αγώνα και μόλις 0.50 κατά, είναι μακράν πρώτη σε επίθεση και άμυνα. Για να καταλάβει κανείς πόσο εξωφρενικό είναι το να φτιάχνει μια ομάδα ευκαιρίες για 2.8 γκολ ανά ματς, ας σκεφτεί το εξής: Η Σίτι σε κάθε ματς απειλεί όσο απειλούν Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ μαζί!

Η εικόνα της Σίτι τόσο μακριά απ'τους άλλους, κάνουν να μοιάζουν "μέτριες" η Λίβερπουλ και η ανανεωμένη Τσέλσι, που κι αυτές συνδυάζουν εξαιρετική επιθετική λειτουργία με αμυντική ασφάλεια.

Η Τότεναμ είναι πιο πίσω, οριακά με την 4η καλύτερη επίθεση, ενώ η Γουλβς είναι πάνω στον μέσο όρο της επίθεσης, αλλά έχει καταφέρει να έχει την 4η καλύτερη αμυντική λειτουργία.

Στο κέντρο, Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ. Λίγο μπροστά από τον επιθετικό μέσο όρο και λίγο πάνω απ'αυτόν στην άμυνα. Η Γιουνάιτεντ απειλείται ακριβώς όσο απειλεί και, καθόλου τυχαία, έχει τέρματα 20-21. Η Άρσεναλ δεν έχει εικόνα για να έχει τόσους βαθμούς και το πως βρίσκεται στην 5η θέση είναι κάτι που θα δούμε στη συνέχεια.

Στη μάχη του υποβιβασμού αξίζει να δούμε πως Κάρντιφ και Σαουθάμπτον δεν έχουν αγωνιστική εικόνα για να βρίσκονται τόσο χαμηλά, δεν έχουν τα χάλια των Μπέρνλι, Φούλαμ και Μπράιτον.

Η ΡΕΝΤΑ ΤΗΣ ΑΡΣΕΝΑΛ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Πάμε τώρα να δούμε την αποτελεσματικότητα. Μέχρι στιγμής είδαμε πως τα πάνε οι ομάδες στο πόσο απειλούν και πόσο απειλούνται. Όμως, μετά την απόδοση έρχεται η αποτελεσματικότητα και η ρέντα. Ο επιθετικός που είναι killer, αυτός που τα χάνει ή ο τερματοφύλακς Τα γκολ που βάζεις με τις ευκαιρίες που δημιουργείς και αυτά που δέχεσαι από τις ευκαιρίες του αντιπάλου.

Ξεκινάμε από την επίθεση. Στο επόμενο γράφημα θα συγκρίνουμε τα γκολ που θα "έπρεπε" να βάζουν οι ομάδες με βάση τις ευκαιρίες που δημιουργούν με τα γκολ που όντως έχουν βάλει. Στο γράφημα θα δείτε μια διαγώνια γραμμή. Αν μια ομάδα είναι πάνω απ'αυτήν, έχει βάλει περισσότερα απ'όσα θα "έπρεπε" και αν είναι κάτω απ'αυτήν τότε έχει βάλει λιγότερα απ'αυτά που θα "έπρεπε". Σημειώνουμε πως δεν μετράνε τα πέναλτι και τα αυτογκολ.

Η Σίτι δεν έχει καμιά τρομερή αποτελεσματικότητα, αλλά ούτε και τη χρειάζεται: εκεί που βρίσκεται της αρκεί να βάζει αυτά που πρέπει και "αντέχει" να βάζει και λιγότερα. Τσέλσι και Λίβερπουλ έχουν πάνω-κάτω τα γκολ που θα έπρεπε, ενώ το ίδιο ισχύει και για Τότεναμ-Γιουνάιτεντ.

Η διαφορά υπάρχει στην Άρσεναλ. Καμία ομάδα δεν απέχει τόσο απ'τη διαγώνια γραμμή όσο η ομάδα του Έμερι, γιατί μόνο αυτή έχει πετύχει έξι γκολ παραπάνω απ'αυτά που θα έπρεπε με βάση τις ευκαιρίες.

Την αντίστροφη πορεία έχουν Γουλβς και Σαουθάμπτον. Η πρώτη θα μπορούσε να είναι πιο κοντά στην τετράδα αν δεν είχε βάλει πέντε γκολ λιγότερα απ'αυτά που θα έπρεπε, ενώ η δεύτερη δεν θα ήταν στη ζώνη αν είχε τα επτά(!) γκολ περισσότερα που θα έπρεπε με βάση τις ευκαιρίες της.

Η ΡΕΝΤΑ ΤΗΣ ΤΟΤΕΝΑΜ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Πάμε να κάνουμε το ίδιο και όσον αφορά την άμυνα. Άλλο πράγμα να έχεις αμυντική ασφάλεια και άλλο να τρως λίγα γκολ λόγω του τερματοφύλακα ή της αστοχίας των αντίπαλων επιθετικών. Η διαγώνια γραμμή παίζει πάλι τον ίδιο ρόλο: αν είσαι από κάτω έχεις φάει λιγότερα απ'αυτά που θα "έπρεπε" κι αν είσαι από πάνω έχεις φάει περισσότερα.

Σίτι, Λίβερπουλ και Τσέλσι είναι και ικανές και "τυχερές". Τη μεγάλη διαφορά όμως την κάνει η Τότεναμ. Η ομάδα του Ποκετίνο θα ήταν πολύ πιο πίσω αν είχε δεχθεί τα επτά(!) γκολ που έχει γλιτώσει με βάση τις ευκαιρίες των αντιπάλων.

Πέντε γκολ λιγότερα έχουν φάει και η Νιουκάστλ με την Μπράιτον, ενώ η Κάρντιφ θα μπορούσε να βρίσκεται αρκετά πάνω απ'τη ζώνη του υποβιβασμού αν δεν είχε δεχθεί επτά(!) γκολ περισσότερα απ'αυτά που θα έπρεπε με βάση τις ευκαιρίες. Σημειώστε πως η Άρσεναλ είναι κάτω από τη διαγώνιο, έχει δεχθεί τέσσερα γκολ λιγότερα απ'τα προσδοκώμενα, άρα η ομάδα του Έμερι έχει ρέντα και στην άμυνα και στην επίθεση.

Η ΤΣΕΛΣΙ ΤΗΝ ΠΟΣΟΤΗΤΑ, Η ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ, Η ΣΙΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ

Ώρα για εμβάθυνση σε επίθεση και άμυνα. Άλλο πράγμα να απειλείς με πολλές τελικές κι άλλο να καταφέρνεις να έχεις επικίνδυνες τελικές προς την αντίπαλη εστία, να μπορείς δηλαδή να δημιουργείς καλύες ευκαιρίες. Στο επόμενο γράφημα αυτό ακριβώς. Ο οριζόντιος άξονας έχει την ποσότητα των τελικών, αυτές που έχουν οι ομάδες ανά αγώνα και ο κάθετος την επικινδυνότητα: το κατά μέσο όρο πόσο επικίνδυνες είναι οι τελικές κάθε ομάδας.

Ναι, η Σίτι κάνει πλάκα. Μακράν του δευτέρου έχει τις περισσότερες τελικές ανά αγώνα, αλλά ταυτόχρονα και τις πιο επικίνδυνες. Ποδοσφαρική μηχανή στην οποία δεν υπάρχει απάντηση, σε βομβαρδίζει και το κάνει με τις καλύτερες συνθήκες.

Ενδιαφέρον αυτό που συμβαίνει με Τσέλσι και Λίβερπουλ. Είδαμε πριν πως οι δύο ομάδες είναι κοντά στην επιθετική απειλή, αλλά εδώ βλέπουμε διαφορά: η ομάδα του Σάρι βασίζεται περισσότερο στην ποσότητα και όχι τόσο στην ποιότητα, ενώ αυτή του Κλοπ στην ποιότητα, αφού κάνει τις πιο επικίνδυνες τελικές του πρωταθλήματος, πίσω φυσικά από τη Σίτι.

Άρσεναλ και Τότεναμ απειλούν λίγο, αλλά με καλές ευκαιρίες, ενώ η Γιουνάιτεντ είναι πολύ κοντά στους μέσους όρους του πρωταθλήματος.

Ας δούμε το ίδιο και για την άμυνα: το πόσες τελικές δέχονται κατά μέσο όρο οι ομάδες αλλά και πόσο επικίνδυνες είναι αυτές οι τελικές.

Και πάλι η Σίτι είναι μίλια μπροστά. Δέχεται ελάχιστες τελικές και ακόμα κι αυτές έχουν λίγες πιθανότητες να γίνουν γκολ. Αξιοπρόσεκτη η Γουλβς, που έστω και οριακά, δέχεται τις κατά μέσο όρο πιο ακίνδυνες τελικές του πρωταθλήματος, κάτω ακόμα και από τη Σίτι.

Ενδιαφέρον έχει η Γιουνάιτεντ. Η ομάδα του Μουρίνιο είναι ακριβώς στον μέο όρο όσον αφορά την ποιότητα, αλλά κοιτάξτε που βρίσκεται όσον αφορά την επικινδυνότητα: μόνο Κάρντιφ, Γουέστ Χαμ, Σαουθάμπτον και Φούλαμ δέχονται πιο επικίνδυνες τελικές, οι ομάδες που βρίσκονται απ'την 12η θέση και κάτω.

ΤΟ TOP-6 ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΣΕΖΟΝ: Η ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ ΤΗΣ ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ

Ας εστιάσουμε και στο Top6. Στο επόμενο γράφημα πάμε στην elit. Σίτι, Γιουνάιτεντ, Τσέλσι, Λίβερπουλ, Τότεναμ και Άρσεναλ συγκρίνονται μόνο μεταξύ τους. Το επόμενο γράφημα έχει τις φετινές επιδόσεις του Top6, αλλά και αυτές των έξι ομάδων τις τελευταίες δύο σεζόν.

Για να σας διευκολύνουμε χρωματίσαμε και τις χρονιές. Με κόκκινο χρώμα οι ομάδες που πήραν τον τίτλο και με πράσινο οι φορές που μπήκαν στην πρώτη τετράδα. Εννοείται πως εδώ οι διακεκομμένες υποδηλώνουν μέσους όρους που είναι πολύ υψηλοί, αφού μιλάμε για τις κορυφαίες ομάδες και για επιδόσεις που αφορούν πρωταθλητισμό και έξοδο στο Champions League.

Θυμάστε τον περσινό περίπατο της Σίτι; Ε, ρίξτε μια ματιά του πόσο καλύτερη είναι (μέχρι τώρα) η φετινή Σίτι. Τόσο που κάνει την περσινή να φαίνεται μέτρια. Η Τσέλσι έχει τεράστια επιθετική βελτίωση σε σχέση με τις δύο τελευταίες σεζόν, αλλά θέλει δουλειά στην άμυνα. Η Λίβερπουλ κάθε χρόνο βελτιώνεται αμυντικά, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει την περσινή επιθετική απόδοση.

Η Τότεναμ είναι φέτος χειρότερη και σε άμυνα και σε επίθεση, ενώ κοιτάξε την Γιουνάιτεντ στα αριστερά του γραφήματος. Κάθε σεζόν και χειρότερη αμυντικά, κάθε σεζόν και χειρότερη επιθετικά. Τέλος, οι φίλοι της Άρσεναλ ας περιμένουν λίγο ακόμα πριν ενθουσιαστούν με το φετινό ξεκίνημα του Έμερι: η Άρσεναλ είναι ακόμα χειρότερη σε όλα απ'τις δύο τελευταίες κακές σεζόν της.

ΠΟΝΤΑΡΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΘΑΥΜΑ

Για να το κλείσουμε. Η βαθμολογία λέει "μάχη τίτλου", το χορτάρι λέει πως υπάρχει μια ομάδα που δεν έχει καμία σχέση με τις υπόλοιπες. Κανείς δεν ξέρει πως θα εξελιχθεί η σεζόν, αλλά αυτό που κάνει μέχρι στιγμής η Σίτι δεν μπορεί να κοντραριστεί από κανέναν. Αντί να έχει την πτώση που κάποιες φορές έχουν οι πρωταθλητές, η ομάδα του Πεπ σπάει τα κοντέρ, τα διαλύει σε περισσότερα κομμάτα απ'ότι πέρυσι.

Και το κάνει παρότι ο Ντε Μπρόινε έχει αγωνιστεί μόλις 82': η ασύληπτη ανωτερότητα της Σίτι δεν βασίζεται σε εξωφρενική απόδοση κάποιου παίκτη σε άμυνα ή επίθεση. Κάνουν απλώς αυτά που μπορούν, όμως αυτά που μπορούν ως σύνολο είναι αδύνατο να τα ανταγωνιστεί κάποιος.

Η Τσέλσι δείχνει τρομερή βελτίωση με τον Σάρι, η Λίβερπουλ αποκτά σταθερότητα που δεν είχε για πάνω από δέκα χρόνια στην Αγγλία. Και οι δύο έχουν περιθώρια βελτίωσης, αλλά δεν παύουν να είναι "καλές, κανονικές ομάδες". Ως τέτοιες θα έχουν και γκέλες, θα έχουν και κάποια κοιλιά. Στην ουσία ποντάρουν σε ένα ποδοσφαιρικό θαύμα: να συνεχίσουν να μαζεύουν βαθμούς, κάποιες φορές και κόντρα στην εικόνα του αγώνα, και την ίδια ώρα η Σίτι για κάποιο λόγο να αρχίσει να γκελάρει σε αγώνες που είναι ανώτερη από τον αντίπαλο, γιατί θα συνεχίσει να είναι ανώτερη σε κάθε ματς.

Η Άρσεναλ δεν μπορεί να βασιστεί μόνο στη ρέντα των πρώτων 12 αγωνιστικών, ενώ η Τότεναμ έχει πτώση και μπροστά και πίσω, θα ιδρώσει για να μείνει και φέτος στην τετράδα. Τέλος, για τη Γιουνάιτεντ το πράγμα είναι απλό: το "άμυνα και ο,τι βγει" δεν βγαίνει, ούτε πέρυσι βγήκε, αλλά τότε τη γλίτωσε ο Ντε Χέα. Με τέτοια άθλια αμυντική λειτουργία, ο Μουρίνιο δεν μπορεί πια να συνεχίσει να είναι συντηρητικός. Η επιθετικότητα είναι ο μόνος δρόμος, φαίνεται και από την πληθώρα των αγώνων που η Γιουνάιτεντ έχει το καλύτερό της πρόσωπο αφού πρώτα έχει μείνει πίσω στο σκορ.