Η Premier League δεν είχε αμφισβητούμενο φινάλε. Μπορεί η μάχη που έδωσαν οι Top6 ομάδες να ήταν πολύ μεγάλη, αλλά στο τέλος δύσκολα αμφισβητείται η τελική τους θέση. Δίκαιη πρωταθλήτρια η Τσέλσι, άξιζε την 2η θέση η Τότεναμ, καλώς Σίτι και Λίβερπουλ συμπλήρωσαν την τετράδα και άφησαν έξω Άρσεναλ-Γιουνάιτεντ.

Όπως πάντα, το πρωτάθλημα είχε το δικό του αφήγημα. "Η Τσέλσι το πήρε με την άμυνα, η Τότεναμ ήταν η πιο ισορροπημένη, Σίτι και Λίβερπουλ έπαιζαν επίθεση, αλλά με τραγική άμυνα, η Γιουνάιτεντ έπαιζε άμυνα, αλλά δεν απειλούσε". Αυτή είναι η ιστορία στο μυαλό και τα μάτια των περισσότερων. Είναι σωστή κι αν ναι, κατά πόσο; Πάμε να δούμε τι ισχύει και τι όχι, με τη ματιά που μας δίνουν τα Expected goals, τα "προσδοκώμενα" γκολ των ομάδων. Τι είναι αυτά; Δώστε βάση, είναι πολύ απλό.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ EXPECTED GOALS;

Τι είναι τα Expected goals ή xGoals όπως έχει καθιερωθεί να γράφονται; Τα xGoals είναι μια πολύ απλή, αλλά συνάμα χρήσιμη ιδέα: καταγράφουν τα “προσδοκώμενα” γκολ, αυτά δηλαδή που “έπρεπε” να βάλει (ή να δεχθεί) μια ομάδα ανάλογα με τις πιθανότητες που είχαν οι τελικές προσπάθειες που έκανε (ή δέχθηκε). Αντί να μετράνε απλώς τα σουτ και να σημειώνουν τα on και off target, τα xGoals υπολογίζουν τις πιθανότητες που έχει κάθε τελική προσπάθεια ανάλογα τη θέση, τον τρόπο και τις συνθήκες με τις οποίες έγινε.

Ένα μαρκαρισμένο σουτ από πλάγια θέση πχ έχει λιγότερες πιθανότητες απ’αυτό που γίνεται αμαρκάριστο και φάτσα με την εστία, μια τελική από κάθετη πάσα γίνεται πιο εύκολα γκολ από μία κεφαλιά από μακρινή σέντρα, τα σουτ από πολύ μακριά είναι “καταδικασμένα”, κτλ. Δεκάδες ποδοσφαιρικοί παράμετροι χρησιμοποιούνται στο μοντέλο των xGoals, το οποίο παίρνει τις τελικές προσπάθειες και μας δίνει ως αποτέλεσμα την επίδοση μιας ομάδας σε άμυνα και επίθεση.

Μ’αυτόν τον τρόπο “μετριέται” το πόσο απειλητική ήταν μια ομάδα στην επίθεση και το πόσο καλά αμύνθηκε. Μια ομάδα πχ που είχε 1.89 xGoals σε έναν αγώνα θα “μπορούσε” να σημειώσει σχεδόν δύο γκολ με βάση την ποιότητα των ευκαιριών που έφτιαξε, ενώ μια ομάδα που κράτησε τον αντίπαλο σε 0.30 xGoals μπορεί να ισχυρισθεί πως δεν κινδύνευσε καθόλου.

Παρόλα αυτά, μιλάμε για ποδόσφαιρο, για παιχνίδι. Παίζει ρόλο η τύχη, αλλά και η αποτελεσματικότητα, το ταλέντο, η φόρμα, η κλάση. Με έναν φορ σε τρομερή φόρμα (ή με αρκετή ρέντα) μια ομάδα μπορεί να βάλει πχ τρία γκολ ακόμα κι αν έχει μόνο 0.70 xGoals σε έναν αγώνα. Αντίστοιχα μπορεί να κρατήσει το μηδέν παρότι ο αντίπαλος έχει 1.55 xGoals χάρις σε εκπληκτικές αποκρούσεις του τερματοφύλακα ή απλώς γιατί οι αντίπαλοι έβρισκαν το δοκάρι απ’το ένα μέτρο

Με λίγα λόγια: το μοντέλο των xGoals δεν προδικάζει αποτέλεσμα. Όμως, είναι πραγματικά ο καλύτερος τρόπος αποτύπωσης της απόδοσης μιας ομάδας σε έναν αγώνα, αλλά και σε βάθος χρόνου. Μια ομάδα που επιτίθεται σωστά, θα έχει και υψηλή επίδοση στα xGoals υπέρ κατά τη διάρκεια της σεζόν ανεξάρτητα του πόσα θα βάλει, ενώ μια ομάδα που αμύνεται με ασφάλεια θα έχει χαμηλά xGoals κατά, ανεξάρτητα του πόσα θα φάει.

Το τι έκαναν οι επιθετικοί και το πως τα πήγε ο τερματοφύλακας προφανώς και καθορίζει το πόσα γκολ έβαλε μια ομάδα και το πόσα δέχθηκε. Όμως, το “πόσο καλά επιτέθηκε/αμύνθηκε” αποτυπώνεται στα xGoals: εκεί φαίνονται τα γκολ που θα “έπρεπε” να βάλει κι αυτά που θα “έπρεπε” να φάει, εκεί φαίνεται το πόσες ποιοτικές ευκαιρίες έφτιαξε και πόσες επέτρεψε στον αντίπαλο. Πάμε παρακάτω, στο ζουμί;

Για να ρίξουμε μια ματιά στη φετινή μάχη του Top6 της Premier League κάναμε το εξής: συγκεντρώσαμε τα στοιχεία για όλα τα παιχνίδια που έδωσαν φέτος Τσέλσι, Τότεναμ, Σίτι, Λίβερπουλ, Άρσεναλ και Γιουνάιτεντ. Βρήκαμε και τα xGoals για κάθε ματς ξεχωριστά απ’τον λογαριασμό του @11tegen11 που ποστάρει τα σχετικά γραφήματα.

Έτσι, τα γκολ που έβαλαν/δέχθηκαν οι ομάδες μπορούν να συγκριθούν με τα “προσδοκώμενα”, τα xGoals δηλαδή και να μας χαρίσουν μια διαφορετική ματιά στην φετινή Premier League, να μας δείξουν πράγματα που σίγουρα διέφυγαν της προσοχής μας. Δώστε προσοχή και θα εκπλαγείτε.

ΤΣΕΛΣΙ-ΤΟΤΕΝΑΜ ΟΙ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ, ΣΙΤΙ Η ΠΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ

Ξεκινάμε φυσικά απ’την επίθεση. Ο πίνακας της βαθμολογίας μας λέει πως η Τότεναμ με την Τσέλσι είχαν τις καλύτερες επιθέσεις στο πρωτάθλημα και ακολούθησαν Σίτι, Λίβερπουλ και Άρσεναλ. Τι λένε όμως τα xGoals, τα γκολ δηλαδή που θα “έπρεπε” να βάλουν οι ομάδες με βάση τις τελικές που δημιούργησαν;

Το γράφημα που ακολουθεί μας δίνει τις απαντήσεις. Οι μπλε στήλες αφορούν τα γκολ που έβαλαν οι ομάδες χάρις στη δημιουργία τους (χωρίς τα πέναλτι και τα αυτογκόλ) και οι κόκκινες τα xGoals, αυτά που θα “έπρεπε” να βάλουν με βάση τις ευκαιρίες που έφτιαξαν. Προφανώς και οι μεγάλες ομάδες πετυχαίνουν περισσότερα γκολ απ’αυτά που “πρέπει”, αφού έχουν τους μεγάλες παίκτες για να τελειώνουν καλά τις φάσεις, να κάνουν γκολ και την πιο μικρή ευκαιρία. Το ερώτημα είναι πόσο μπορεί η ατομική ποιότητα να αυξήσει τη συγκομιδή των γκολ και ιδού οι απαντήσεις.

Η αποτελεσματικότητα της Τσέλσι έσπασε τα κοντέρ. Η ομάδα του Κόντε είχε 58 xGoals και οι παίκτες του φρόντισαν να βάλουν 81(!), χωρίς να υπολογίζονται πέναλτι κι αυτογκόλ. Μια απίστευτη αποτελεσματικότητα (ή/και ρέντα) που αύξησε τα γκολ της Τσέλσι κατά 39%. Από κοντά και η Τότεναμ, που απ’τα 61 xGoals ανέβηκε στα 77 και βρήκε 27% αύξηση στην αποτελεσματικότητα των παικτών του Ποκετίνο.

Λίβερπουλ και Άρσεναλ είχαν κι αυτές άνοδο, αλλά μικρότερη, απ’τα 63 xGoals στα 70 κι απ’τα 59 στα 69 αντίστοιχα. Η μεγάλη έκπληξη όμως είναι στο κέντρο του γραφήματος και στην άκρη δεξιά. Σίτι και Γιουνάιτεντ ήταν οι μοναδικές ομάδες του Top6 που όχι μόνο δεν αύξησαν τα γκολ τους, αλλά είδαν τους παίκτες τους να σημειώνουν λιγότερα απ’όσα θα έπρεπε.

Η ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα είχε την καλύτερη επιθετική λειτουργία απ’όλες, με τους παίκτες του να φτιάχνουν ευκαιρίες για 74 xGoals. Όμως, οι ίδιοι παίκτες όχι μόνο δεν είχαν μια στοιχειωδώς υψηλή αποτελεσματικότητα ώστε να φτάσουν πχ τα 90 γκολ, αλλά δεν έκαναν ούτε τα “βασικά” κι έτσι η Σίτι έβαλε 68 γκολ, έξι λιγότερο απ’το “προσδοκώμενο” των 74.

Το ίδιο πρόβλημα, σε άλλη κλίμακα, και στη Γιουνάιτεντ. Τα xGoals της ομάδα του Μουρίνιο ήταν πιο χαμηλά, στο 58. Όμως, μια στιγμή, τόσα δεν είχε και η πρωταθλήτρια Τσέλσι; Ε, την ώρα που οι παίκτες της Τσέλσι έβαζαν 81 γκολ από τελικές “αξίας 58 τερμάτων” οι παίκτες του Μουρίνιο έβαζαν μόνο 51.

Καθόλου τυχαία, οι ομάδες με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα (Τσέλσι, Τότεναμ) ήταν όχι μόνο αυτές που έκαναν την καλύτερη σεζόν, αλλά κι αυτές που κέρδισαν τις εντυπώσεις όσον αφορά το πόσο καλά έπαιζαν: τα γκολ πάντα βοηθάνε στο να “γλυκάνει” η ματιά του κοινού. Πάμε και στην άμυνα.

ΚΙ ΟΜΩΣ, Η ΣΙΤΙ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Τώρα τα xGoals δεν αφορούν το ενεργητικό, αλλά το παθητικό των ομάδων. Δεν είναι τα γκολ που θα “έπρεπε” να βάλουν, αλλά αυτά που θα “έπρεπε” να δεχθούν με βάση τις ευκαιρίες που επέτρεψαν στους αντιπάλους τους. Πάμε να δούμε πως συγκρίνονται αυτές οι ευκαιρίες με το πραγματικό παθητικό που είχαν οι ομάδες, ξανά χωρίς να μετράμε πέναλτι και αυτογκόλ.

Η Τσέλσι σταθερή. Η ομάδα του Κόντε είχε παθητικό 28 xGoals και δέχθηκε 30, κανένα πρόβλημα. Καλύτερη όλων, η Τότεναμ. Η ομάδα του Ποκετίνο είδε τους αντιπάλους να εκτελούν για 32 γκολ, αλλά η μπάλα πήγε στα δίχτυα μόλις 23 φορές. Εννέα γκολ λιγότερα σημαίνει και ρέντα και καλός τερματοφύλακας. Κι ακολουθεί το δράμα.

Πόσες φορές δεν είδαμε, δεν διαβάσαμε και δεν συζητήσαμε για τα αμυντικά προβλήματα της Σίτι, για τα κενά που βρίσκουν οι αντίπαλοι, για το πόσο εκτεθειμένη είναι η ομάδα του Γκουαρδιόλα; Ε, η Σίτι είχε την καλύτερη αμυντική επίδοση απ’όλους: οι αντίπαλοι είχαν ευκαιρίες για 27 xGoals, ένα λιγότερο απ’αυτά που είχαν οι αντίπαλοι των “σφιχτών, προσεκτικών και αμυντικογενών” Τσέλσι και Γιουνάιτεντ.

Και παρότι η Σίτι επέτρεψε στους αντιπάλους τις λιγότερο ποιοτικές ευκαιρίες απ’όλους, το κοντέρ λέει πως δέχθηκε 36 γκολ, εννέα περισσότερα απ’αυτά που θα “έπρεπε”. Ίδιο πρόβλημα, σε άλλη κλίμακα, για τη Λίβερπουλ. Οι Κόκκινοι επέτρεψαν στους αντιπάλους ευκαιρίες για 33 xGoals, αλλά μάζεψαν την μπάλα απ’τα δίχτυα τους 39 φορές.

Την ίδια ώρα η Άρσεναλ ήταν η χειρότερη στην αναχαίτιση και ταυτόχρονα η αποτελεσματικότερη στις αποκρούσεις. Η ομάδα του Βενγκέρ είχε την χειρότερη αμυντική επίδοση και “έδωσε” στους αντιπάλους ευκαιρίες για 41(!) xGoals. Ο Τσεχ και η ρέντα κατέβασαν το νούμερο στα 33 γκολ παθητικό.

Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι πραγματικό. Ο Γκουαρδιόλα είδε την ομάδα του να “πρέπει” να δεχθεί 14 γκολ λιγότερα απ’την Άρσεναλ και τερματοφύλακες/ρέντα/ατυχία έφεραν τελικά τη Σίτι να δέχεται τρία γκολ περισσότερα απ’την ομάδα του Βενγκέρ.

Το συγκεκριμένο γράφημα βοηθάει ώστε να “καθαρίσουμε” τη ματιά μας γενικά στο ποδόσφαιρο και τις ομάδες. Μπορεί ο τερματοφύλακας να είναι κομμάτι της άμυνας, αλλά έρχεται τελευταίος. Είναι άλλο πράγμα το πως λειτουργεί μια ομάδα για να αποτρέψει τον αντίπαλο να βρει καλές ευκαιρίες και άλλο πράγμα η τελική κατάληξη των φάσεων.

Η Τότεναμ ήταν ΟΚ με τα 32 xGoals παθητικό, αλλά Γιορίς και ρέντα την “κατέβασαν” στο να δεχθεί μόνο 23 γκολ, ενώ η Γιουνάιτεντ ήταν καλή με παθητικό 28 xGoals και σούπερ όταν κατέβηκε στα 24. Αντίστροφα, η Σίτι ήταν σούπερ με μόλις 27 xGoals παθητικό και η Λιβερπουλ ήταν ΟΚ με τα 33, αλλά οι τερματοφύλακες και οι αντίπαλοι επιθετικοί τους καταδίκασαν. Η δε Άρσεναλ ήταν τραγική με 41 xGoals παθητικό και στην πραγματικότητα θα μπορούσε να κάνει ακόμα χειρότερη σεζόν, αν ο Τσεχ και η ρέντα δεν κατέβαζαν κατά οκτώ γκολ το παθητικό των Κανονιέρηδων.

ΣΤΑ ΟΡΙΑ Η ΤΟΤΕΝΑΜ, ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΠΕΠ ΚΑΙ Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΡΣΕΝΑΛ

Κι αφού ρίξαμε μια ματιά σε επίθεση και άμυνα, πάμε να τα δούμε και συγκεντρωτικά, σε μέσους όρους ανά αγώνα.

Στις τρεις πρώτες στήλες έχουμε τις επιδόσεις των ομάδων ανά αγώνα σε γκολ υπέρ, γκολ κατά και στη διαφορά των τερμάτων. Στις τρεις επόμενες στήλες έχουμε τις αντίστοιχες επιδόσεις στα xGoals ανά αγώνα, ενώ η τελευταία στήλη έχει το ζουμί. Εκεί βλέπετε την αποτελεσματικότητα κάθε ομάδας, πόσο καλύτερα/χειρότερα πήγε σε σχέση με τα xGoals που είχε υπέρ και κατά ανά αγώνα.

Με κόκκινο χρώμα είναι οι χειρότερες επιδόσεις σε κάθε κατηγορία και με πράσινο οι καλύτερες. Ιδού.

H Τσέλσι πήρε το καλό και το έκανε εξαιρετικό, ενώ αυτή που “ταβάνιασε” ήταν η Τότεναμ. Τερματίζει με την καλύτερη επίθεση και την καλύτερη άμυνα, ενώ δεν ήταν κορυφαία ούτε στα xGoals υπέρ, ούτε στα κατά. Βελτίωση μέσω της ποιότητας και της ρέντας της τάξης του 88% για την ομάδα του Ποκετίνο και 70% για τους πρωταθλητές.

Στην τρίτη σειρά, το δράμα του Γκουαρδιόλα. Η Σίτι ήταν μακράν η κορυφαία στα xGoals υπέρ ανά αγώνα, έφτιανε ευκαιρίες για 1.95 γκολ, χωρίς καν να υπολογίζονται τα πέναλτι. Ταυτόχρονα ήταν η καλύτερη και στην άμυνα, με μόλις 0.72 xGoals παθητικό ανά αγώνα, πράγμα που σημαίνει πως ο μέσος όρος της διαφοράς με τον εκάστοτε αντίπαλο ήταν 1.23 xGoals υπέρ της Σίτι.

Εξαιρετική επίδοση, αφού καμία άλλη ομάδα δεν κατάφερε να έχει υπέρ της πάνω από 1.0 xGoal σε κάθε παιχνίδι, όμως οι παίκτες του Γκουαρδιόλα “κατάφερναν” διαρκώς να βάζουν λιγότερα γκολ απ’τα προσδοκώμενα και να δέχονται περισσότερα απ’όσο πρέπει. Κάπως έτσι η Σίτι πέτυχε 32% λιγότερα απ’αυτά που δικαιούταν με βάση την εικόνα της στο γήπεδο.

Η Λίβερπουλ θα μπορούσε να πάει και καλύτερα, αφού είχε τη 2η καλύτερη επιθετική παραγωγή πίσω απ’τη Σίτι, έβαλε περισσότερα γκολ απ’τα “προσδοκώμενα”, αλλά την κράτησε πίσω το γεγονός πως έφαγε περισσότερα γκολ απ’όσα θα έπρεπε.

Δεύτερος πιο “μουτρωμένος” μετά την Πεπ δικαιούται να είναι ο Μουρίνιο. Οι αριθμοί της Γιουνάιτεντ δεν είναι φοβεροί, αλλά μια στιγμή, είναι πολύ κοντά μ’αυτούς της Τσέλσι. Κοντά στα xGoals υπέρ (1.53-1.52), κοντά και στα xGoals κατά (0.74-075). Τα τελειώματα των φάσεων ήταν τελικά αυτά που έκαναν τη μεγάλη διαφορά και για τις δύο ομάδες.

Χειρότερη, η Άρσεναλ. Η ομάδα του Βενγκέρ τελείωσε το πρωτάθλημα και η υπέρ της διαφορά των xGoals ανά αγώνα ήταν μόλις 0.46: οι Κανονιέρηδες ήταν η μοναδική ομάδα του Top6 που δεχόταν σταθερά ευκαιρίες για να φάει πάνω από ένα γκολ ανά παιχνίδι με παθητικό 1.08 xGoals. Τόσο τραγική εικόνα, που η Άρσεναλ δεν βγήκε στο Champions League, παρότι οι παίκτες της "βελτίωσαν" τις επιδόσεις κατά 106% (!), έβαλαν περισσότερα απ’όσα θα έπρεπε και δέχθηκαν λιγότερα.

ΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ;

Πάμε να ρίξουμε και μια πιο ειδική ματιά. Με βάση πάντα τα xGoals χωρίσαμε τους 38 αγώνες κάθε ομάδας σε τρεις κατηγορίες. Αγώνες που η ομάδα ήταν “καλύτερη”, αγώνες που ήταν “χειρότερη” και αγώνες ισοδύναμους, αμφίρροπους.

Πως έγινε ο διαχωρισμός; Στην κατηγορία των αγώνων που “ήταν καλύτερες”, οι ομάδες σε σχέση με τον αντίπαλο είχαν υπέρ τους διαφορά πάνω από 0.40 xGoals. Ένα παιχνίδι πχ που η Τσέλσι είχε 0.95 xGoals και ο αντίπαλος μόνο 0.30. Με τον ίδιο τρόπο, αγώνες που ήταν “χειρότερες” είναι αυτοί που ο αντίπαλος είχε υπέρ του διαφορά πάνω από 0.40 xGoals, ματς πχ που η Λίβερπουλ είχε 0.60 xGoals και ο αντίπαλος 1.10. Τέλος, στην κατηγορία των ισοδύναμων αγώνων βάλαμε τα ματς που η διαφορά των δύο αντιπάλων ήταν μικρότερη των 0.40 xGoals, έναν αγώνα πχ που τελείωσε με τις δύο ομάδες στο 0.85-1.05, με μικρή διαφορά μεταξύ τους.

Με βάση αυτόν τον απλό διαχωρισμό, πάμε να δούμε σε πόσους απ’τους 38 αγώνες ήταν "ανώτερη, κατώτερη, ισοδύναμη" η κάθε ομάδα απ'τις έξι, αλλά, κυρίως, το πως τα πήγε σε αυτά τα παιχνίδια.

ΟΙ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΤΣΕΛΣΙ-ΤΟΤΕΝΑΜ ΚΑΙ Η ΤΣΑΜΠΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΣΙΤΙ

Ξεκινάμε απ'τους αγώνες που οι ομάδες του Top6 ήταν "καλύτερες", που έφτιαξαν καλύτερες ευκαιρίες απ'τον αντίπαλο για μίνιμουμ 0.40 xGoals περισσότερα. Με κόκκινο χρώμα είναι οι χειρότερες επιδόσεις και με πράσινο οι καλύτερες.

Έτσι παίρνουν πρωτάθλημα, έτσι βγαίνουν 2οι. Η Τσέλσι ήταν "ανώτερη" απ'τον αντίπαλο σε 25 απ'τους 37 αγώνες και φρόντισε να μην πηγαίνει συχνά σπίτι σκεπτόμενη πως πέταξε βαθμούς. Οι Μπλε πήραν το 93% των βαθμών σ'αυτούς τους αγώνες και έχασαν μόλις πέντε. Παρόμοια επίδοση απ'την Τότεναμ: 23 αγώνες ως "καλύτερη", 21 νίκες, μια ισοπαλία, μόλις πέντε βαθμοί χαμένοι.

Και από κάτω η Σίτι. Ήταν “καλύτερη” σε 31(!) απ'τα 38 παιχνίδια της. Αλλά ξέρουμε ήδη πως τα πήγε άσχημα παντού, και στο τελείωμα των φάσεων και κάτω απ'τα γκολποστ. Αποτέλεσμα: η Σίτι πήρε μόνο 20 απ'αυτά τα 31 παιχνίδια, μόλις το 74% των βαθμών και άφησε 24 πόντους σε αγώνες που μπορούσε/έπρεπε να πάρει.

Η Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ πήραν κι αυτές κοντινό ποσοστό βαθμών (75%-74%) όταν ήταν καλύτερες απ’τον αντίπαλο, ενώ η Άρσεναλ κλαίει και γελάει μαζί. Άφησε μόλις δύο βαθμούς στα παιχνίδια που ήταν "ανώτερη", αλλά τι να το κάνεις όταν αυτά τα ματς ήταν μόνο τα 18 απ'τα 38, ούτε καν τα μισά.

ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ Η ΣΙΤΙ, ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΩΣ ΚΑΤΩΤΕΡΗ Η ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ

Πάμε και στην άλλη άκρη, στα ματς που οι ομάδες μας ήταν “χειρότερες”, όταν ο αντίπαλος είχε υπέρ του του πάνω από 0.40 xGoals.

Η Άρσεναλ όχι μόνο είχε τους περισσότερους αγώνες ως "κατώτερη", αλλά είχε και τη χειρότερη επίδοση σ'αυτούς, αφού άφησε 25 βαθμούς και πήρε μόλις το 24% των βαθμών. Τσέλσι και Τότεναμ είχαν τους ίδιους αγώνες ως "κατώτερες", αλλά κι εκεί φαίνεται η διαφορά του πρωταθλητή απ'τον δεύτερο: η Τσέλσι πήρε επτά βαθμούς σ'αυτά τα πέντε ματς, η Τότεναμ μόνο δύο.

Και όχι, το γράφημα δεν κάνει κάποιο λάθος όσον αφορά τη Σίτι. Η ομάδα του Γκουαρδιόλα ήταν "χειρότερη" απ'τον αντίπαλο μόνο σε ένα ματς. Για την ιστορία, αυτό το ματς ήταν το εκτός έδρας με τη Λέστερ, όταν οι γηπεδούχοι είχαν 2.14 xGoals και η Σίτι 1.04. Οι Πολίτες είχαν χάσει με 4-2 και ήταν η μοναδική φορά που αντίπαλος τους “νίκησε” στην παραγωγή φάσεων με πάνω από 0.40 xGoals.

Απ’την άλλη η Λίβερπουλ κατάφερε να πάρει το 61% των βαθμών στα έξι ματς που ήταν “χειρότερη”, ενώ η Γιουνάιτεντ δεν έκανε νίκη στα δικά της τέσσερα “άσχημα” ματς και άφησε σ'αυτά 10 βαθμούς.

ΤΣΕΛΣΙ-ΤΟΤΕΝΑΜ "ΚΑΘΑΡΙΣΑΝ" ΤΑ ΑΜΦΙΡΡΟΠΑ

Ολοκληρώνουμε με τους αγώνες που ήταν ισοδύναμοι, με κανέναν απ'τους δύο αντιπάλους να μην έχει υπέρ του διαφορά ανώτερη των 0.40 xGoals.

Και πάλι Τσέλσι και Τότεναμ τα πήγαν καλύτερα, αφού πήραν το 67% των πόντων στους αγώνες που ήταν “ισορροπημένοι”, με την ομάδα του Ποκετίνο να μη χάνει σε κανένα. Η Σίτι είχε τα λιγότερα τέτοια ματς, αλλά άφησε σε αυτά εννιά βαθμούς, ενώ χειρότερα απ'όλους τα πήγαν Λίβερπουλ και Γιουνάιτεντ, αφού άφησαν 14 και 15 βαθμούς αντίστοιχα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Ώρα για ταμείο, για συγκέντρωση των συμπερασμάτων που βγήκαν απ'όσα είδαμε στα γραφήματα.

ΤΣΕΛΣΙ: Ναι, καλή ήταν η αμυντική λειτουργία της Τσέλσι, ναι, ήταν ευεργετική η αλλαγή σε 3-4-3 κατά τη διάρκεια της σεζόν. Αλλά, όχι, ο τίτλος δεν κρίθηκε απ'την άμυνα, η Τσέλσι δεν ήταν δα τόσο καλύτερη ανασταλτικά από Τότεναμ, Σίτι, Γιουνάιτεντ. Το κλειδί για την Τσέλσι ήταν στην επίθεση. Όχι στη δημιουργία, αλλά στην αποτελεσματικότητα. Οι παίκτες του Κόντε κατάφεραν όλη τη σεζόν να βρίσκουν δίχτυα ακόμα και όταν οι ευκαιρίες δεν ήταν καλές, ακόμα και με τις πιο "ακίνδυνες" τελικές. Όταν βάζεις 39% περισσότερα γκολ απ'τα προσδοκώμενα, δεν γίνεται να μην πας καλά.

ΤΟΤΕΝΑΜ: Η ομάδα του Ποκετίνο το τερμάτισε. Και κατάφερε να βάλει περισσότερα (+27%) και κατάφερε να δεχθεί λιγότερα απ'όσα έπρεπε (-28%). Εκπληκτική αποτελεσματικότητα τόσο μπροστά στις αντίπαλες εστίες, όσο και στην αναχαίτιση. Ο Γιορίς ήταν μακράν του δεύτερου ο καλύτερος τερματοφύλακας του πρωταθλήματος, αφού δέχθηκε εννέα γκολ λιγότερα απ'αυτά που θα "έπρεπε" με βάση τα σουτ που πήγαν στην εστία του.

ΣΙΤΙ: Η ομάδα του Πεπ ήταν η Τότεναμ απ'την ανάποδη. Έβαλε λιγότερα απ'όσα έπρεπε, έφαγε περισσότερα. Η Σίτι φέτος είναι το κλασικό παράδειγμα για όλους μας. Η αμυντική λειτουργία δεν πρέπει να κρίνεται ξερά και στεγνά απ'το παθητικό, αλλά απ'τις ευκαιρίες που επιτρέπονται στον αντίπαλο. Ο Γκουαρδιόλα δεν καταδικάστηκε απ'τον τρόπο που έπαιζε, αλλά απ'τον Μπράβο. Ο τερματοφύλακας της Σίτι έφαγε δέκα (!) γκολ περισσότερα απ'αυτά που θα έπρεπε, δεν έπιανε ούτε πουλί βαλσαμωμένο. Με καλή αποτελεσματικότητα στην επίθεση, η Σίτι θα μπορούσε να ξεπεράσει την τρύπα στο τέρμα, αλλά δεν είχε ούτε αυτό, αφού τον Πεπ τον "κρέμασαν" και οι επιθετικοί.

ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ: Τελικά πήρε αυτό που άξιζε. Η αμυντική λειτουργία θα μπορούσε να ήταν καλύτερη, αλλά το πρόβλημα της ομάδας του Κλοπ ήταν πως στο δεύτερο μισό της σεζόν σταμάτησε να δημιουργεί όσο πριν. Μέχρι την 1η Ιανουρίου η Λίβερπουλ είχε 1.72 xGoals υπέρ ανά αγώνα και στο δεύτερο μισό έπεσε στο 1.59 xGoals.

AΡΣΕΝΑΛ: Μαύρα χάλια. Η ομάδα που ήταν τόσο τραγική, που τερμάτισε εκτός τετράδας παρότι είχε την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα απ'όλες. Οι επιθετικοί έβαλαν παραπάνω, ο Τσεχ έβγαλε ο,τι μπορούσε, αλλά η βάση της απόδοσης ήταν τόσο χαμηλή που η 5η θέση ήταν ταβάνι. Και πολύ της ήταν, θα μπορούσε να είναι κοντά στην Έβερτον.

ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ: Γκολ, γκολ, γκολ. Αυτό έλειψε στη Γιουνάιτεντ. Με τον γνωστό τρόπο του Μουρίνιο, η Γιουνάιτεντ έβρισκε τον τρόπο να κρατάει μακριά τον αντίπαλο και έψαχνε τα 1-2 γκολ για τη νίκη. Δεν τα βρήκε όσο συχνά θα μπορούσε κι αυτό την κράτησε πίσω. Ο Ζλάταν τράβηξε το κουπί, αλλά πέτυχε "μόνο" τρία γκολ περισσότερα απ'αυτά που του "σέρβιραν".