Ο Vichai έζησε το όνειρό του
O Vichai Srivaddhanaprabha έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή στα 61 του χρόνια, όταν συνετρίβη το ελικόπτερό του μετά τον αγώνα της Leicester με τη West Ham και το Sport24.gr θυμίζει την πορεία του Ταϊλανδού μέχρι το τραγικό φινάλε. Όταν αγόρασε τις "αλεπούδες", ήταν στη δεύτερη κατηγορία. Εκείνος είπε πως θα την οδηγήσει στο πρωτάθλημα της Premier League και το έκανε.
Πήγαινε στο γήπεδο με το προσωπικό του ελικόπτερο. Από το 2013 μετέφερε με το ιδιωτικό του jet μοναχούς Βουδιστές από ναό της Bangkok στην πόλη Leicester, για να "φτιάξουν" το karma της ομάδας. Πες, πες, η δουλειά έγινε. Απ' όταν ανέλαβε τη Leicester City το 2010, ο Vichai Srivaddhanaprabha είδε την ομάδα του και την επιχείρηση του να θριαμβεύουν. Από τις 2 Απριλίου 2016 ήταν και ο υπεύθυνος για ένα από τα μεγαλύτερα "θαύματα" του παγκοσμίου αθλητισμού. Δεν το λέω εγώ. Ο Gary Lineker το είπε. Τι; Πως "αν πάρει το πρωτάθλημα η Leicester θα πρόκειται για τον πιο απροσδόκητο θρίαμβο, στην ιστορία των ομαδικών σπορ".
Ο ίδιος βέβαια, είχε αμφισβητήσει την πρόσληψη του Ranieri (με δηλώσεις, με τιτιβίσματα, με... τα πάντα), πριν αναγνωρίσει πως άνθρωπος είναι και αυτός, άρα κάνει τα λαθάκια του. Αν δεν ήταν ο Srivaddhanaprabha (για τους φίλους Vichai) τίποτα από αυτά δεν είχε συμβεί, με την επένδυση που είχε κάνει το 2010 να είναι 1000% επικερδής και επιτυχημένη.
Όλα αυτά σταμάτησαν πρόωρα, άδικα, σοκαριστικά. Το νήμα της ζωής χάθηκε λίγα λεπτά μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας του με την West Ham (1-1) για την 10η αγωνιστική της Premier League. Ο Vichai Srivaddhanaprabha, σκοτώθηκε ακαριαία στην συντριβή του ελικοπτέρου του στο πάρκινγκ του King Power Stadium το βράδυ του Σαββάτου (27/10). Ενα μηχανικό πρόβλημα οδήγησε το μέσο μεταφοράς του στο έδαφος στις 22:30 και εκείνον στον θάνατο. Παγκόσμια θλίψη για έναν άνθρωπο που ήταν πολλά παραπάνω από ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής Leicester.
Η αλήθεια είναι πως το όνομα του ήταν... κομματάκι πιο απλό έως τον Δεκέμβριο του 2012, οπότε η βασιλική οικογένεια της πατρίδας του αποφάσισε να αποδώσει κάποιου είδους τιμή στην οικογένεια του, για όσα είχε κάνει για την Ταϊλάνδη. Στο πλαίσιο αυτής της απόφασης, ο -παλαιότερος μονάρχης του κόσμου- Βασιλιάς Bhumibol μετονόμασε την οικογένεια (είναι παντρεμένος με την Tippy και έχουν τέσσερα παιδιά) από Raksriaksorn σε Srivaddhanaprabha ("το φως του προοδευτικού μεγαλείου"), γεγονός που δημοσιεύτηκε και στην "Royal Thai Government Gazette". Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας φυσικά και δήλωσε ότι επρόκειτο για τεράστια τιμή. Αυτομάτως προέκυψαν διευκρινίσεις επί του πώς προφέρεται αυτό το Srivaddhanaprabha. Η ουσία βέβαια, δεν άλλαξε. Μόνο τα χαρτιά του ανθρώπου μας χρειάστηκαν κάποιες μεταποιήσεις, ενώ τοποθετήθηκε μπροστά στα "αρχηγεία" της επιχείρησης του, το άγαλμα ενός Garuda, για να ξέρουν όλοι την τιμή που έχει αποδοθεί. Τι είναι όμως, το Garuda. Μυθικό ανθρωπόμορφο πουλί που εμφανίζεται ως θεότητα στον Ινδουισμό και το Βουδισμό και αποτελεί το εθνικό σύμβολο του έθνους. Μια μορφή του αποτελεί το οικόσημο της βασιλικής οικογένειας. Πόσο πιο σοφός αισθάνεσαι τώρα; Ας γυρίσουμε στο θέμα μας.
O Srivaddhanaprabha ήταν ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη, με... καθαρή αξία που έφτανε τα 2.9 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο 61χρονος αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, ιδιοκτήτης, πρόεδρος και εκτελεστικός διευθυντής του "King Power International Group" (ναι, θα τον έλεγες συγκεντρωτικό), ήταν ο "βασιλιάς" στο χώρο του duty free! Ξεκίνησε με ένα κατάστημα, στη Mahatun Plaza, στο κέντρο του Bangkok το 1989. Πουλούσε ταϊλανδέζικες χειροτεχνίες. Ακολούθησε δεύτερο κατάστημα, στο μοναδικό τότε διεθνές αεροδρόμιο της χώρας, το Don Muang, για να καλύψει τις ανάγκες των πελατών που δεν είχαν χρόνο. Τα δυο καταστήματα έγιναν τρία, τέσσερα και μετά έχασετο λογαριασμό. Στο μεσοδιάστημα, πριν ιδρύσει την King Power, δεν τον ήξερε άνθρωπος στον επιχειρηματικό και πολιτικό κόσμο, με τα κέρδη του να φτάνουν τα 1.300 ευρώ το μήνα. Αυτό άλλαξε άρδην το 2001, με την άνοδο του Thaksin Shinawatra στην εξουσία.
Ο Κροίσος στον τομέα των τηλεπικοινωνιών ήταν που αποφάσισε να δημιουργηθεί δεύτερο αεροδρόμιο στο έθνος, το Suvarnabhumi. Έκανε εγκαίνια το 2006. Ο Shinawatra έμελλε να είναι η γνωριμία που άλλαξε τη ζωή του Srivaddhanaprabha. Πώς; Του έδωσε το μονοπώλιο στα καταστήματα του νέου αεροδρομίου. Ήταν το τελευταίο πράγμα που έκανε, πριν ανατραπεί το 2007 από στρατιωτικό πραξικόπημα. Εκείνη την περίοδο, ο νυν ιδιοκτήτης της Leicester City ήταν στο Νο21 με τους πλουσιότερους Ταϊλανδούς, με την περιουσία του να εκτιμάται στα 220 εκατ. ευρώ. Είχε ήδη συνάψει σχέσεις με τη βασιλική οικογένεια της χώρας του και έδινε εκατομμύρια σε φιλανθρωπικές ενέργειες που διαχειριζόταν ο Βασιλιάς. Για αυτό και επιβίωσε μετά την ανατροπή του Shinawatra. Είχε... κάνει την αλλαγή, εγκαίρως. Μετά, πήρε το μονοπώλιο και στο άλλο αεροδρόμιο και πλέον είναι ο τέταρτος πλουσιότερος κάτοικος της Ταϊλάνδης (σε σύγκριση με το 2015 "ανέβηκε" 102 θέσεις στο συνολικό πίνακα).
Αν σου θυμίζει κάτι το όνομα "Shinawatra" θα γίνει γιατί πρόκειται για τον τύπο που είχε αγοράσει τη Manchester City το 2007, μετά την εκδίωξη του από την πατρίδα του (δεν ήταν ακριβώς οπαδός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων), για να την πουλήσει ένα χρόνο αργότερα. Και επειδή κάνω αυτό το ταξίδι στο παρελθόν, να σου πω ότι ο πρώτος Ταϊλανδός που επένδυσε στο αγγλικό ποδόσφαιρο ήταν ο ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης εταιρίας ζυθοποιίας στη χώρα (Chang), ο οποίος σύναψε χορηγική συνεργασία με την Everton, για πρώτη φορά το 2004. Μετά τον Srivaddhanaprabha, η μεγαλύτερη παραγωγός εταιρία κονσερβοποιημένου τόνου στην Ταϊλάνδη (Thai Union Group) αγόρασε τη Sheffield Wednesday, ενώ μια άλλη κοινοπραξία, της οποίας ηγήθηκε η δεύτερη μεγαλύτερη εταιρία επεξεργασμένων θαλασσινών, επένδυσε στη Reading FC. Θα μου πεις "και τι κατάλαβαν;". Δώσε μου ένα λεπτό να σου εξηγήσω κάποια άλλα πράγματα και θα φτάσω και εκεί.
Για να καταλάβεις πώς ο Srivaddhanaprabha βρε΄θηκε στους πιο πλούσιους κατοίκους του πλανήτη, θα χρειαστεί να σου πω ότι το Suvarnabhumi Airport είναι το δωδέκατο πιο... πολυάσχολο στον κόσμο (στην κατηγορία "Ασία" βρίσκεται στο #6). Το 2015 διαχειρίστηκε 53 εκατομμύρια επιβάτες, άνοδος της τάξης του 13.96% από το 2014 και εξυπηρετεί 95 αεροπορικές εταιρίες. Δημιουργήθηκε το 2010, οπότε παρατηρήθηκε αδυναμία ικανοποίησης των αναγκών από το Don Muang, ένα από τα πιο παλιά διεθνή αεροδρόμια του πλανήτη και το πιο παλιό στην Ασία (άνοιξε το 1914). Το 2015 πέρασαν από εκεί 21 εκατ. επιβάτες για εσωτερικές πτήσεις και 9.170.681 για διεθνείς, με την άνοδο σε σύγκριση με το 2014, να φτάνει το 29.76%. Τα νούμερα αυξήθηκαν κατακόρυφα, χάριν των Κινέζων τουριστών. Κοντολογίς, ένα μπουκάλι νερό να αγόραζαν μόνο όλοι αυτοί οι άνθρωποι, ο Srivaddhanaprabha και πάλι θα ήταν πλούσιος. Αλλά δεν ασχολήθηκε μόνο με αυτά.
Έχει και τρία εμπορικά κέντρα στην Bangkok (ένα είναι 12.000 τετραγωνικά μέτρα), των 9 εκατ. κατοίκων. Πόλη που ανήκει στους πιο δημοφιλείς προορισμούς, παγκοσμίως, με περισσότερους από 15 εκατ. επισκέπτες. Βάσει των χρημάτων που ξόδεψαν οι τουρίστες, η Bangkok έγινε το 2013 η τέταρτη πιο επικερδής πόλη -σε αυτόν τον τομέα-, μετά τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Παρίσι -χάρη στη διακίνηση 14.3 δισεκατομμύρια ευρώ. Με αυτά και με αυτά, αντιλαμβάνεσαι ότι ο Srivaddhanaprabha είχε την οικονομική δύναμη να ηγηθεί της κοινοπραξίας που ενδιαφέρθηκε για την αγορά της Leicester FC, τον Αύγουστο του 2015. Πού την ήξερε τη Leicester City;
Άκου: πέραν του polo, σπορ που λατρεύει και ασχολείται επισταμένως (έχει παίξει στην ίδια ομάδα με τους Πρίγκιπες Κάρολο και Ουίλιαμ), είχε από μικρός μια ειλικρινή αγάπη για το ποδόσφαιρο. Λάτρευε να παρακολουθεί τα ματς της Manchester United στην τηλεόραση και ήξερε όλους τους παίκτες. Ώσπου... ανακάλυψε τη Leicester, όταν παρακολούθησε τον τελικό του League Cup, στο Wembley (και τη νίκη επί της Middlesbrough) και δεν δίσταζε να ξυπνά το χάραμα για να παρακολουθήσει το νέο του έρωτα. Όταν λοιπόν, προέκυψε η δυνατότητα να τον κάνει δικό του (τον έρωτα), δεν την προσπέρασε. Και όπως εξελίσσονταν οι "Foxes" από ομάδα δεύτερης κατηγορίας σε διεκδικητές του τίτλου, εξελισσόταν και αυτός ως επιχειρηματίας.
Ο τότε ιδιοκτήτης, Milan Mandarić, ο οποίος είχε κατηγορηθεί και για διαφθορά στο ποδόσφαιρο, χωρίς όμως να καταδικαστεί, αναζητούσε χέρια να δώσει την ομάδα της δεύτερης κατηγορίας, αφού δεν έφταναν χρήματα στα δικά του χέρια. Η τιμή πώλησης έφτασε τα 51 εκατ. ευρώ, με τον Vichai Raksriaksorn και τον γιο του, Aiyawatt να είναι τα νέα αφεντικά (ως υπεύθυνοι της κοινοπραξίας Asian Football Investments). Ο Σέρβος διατήρησε μια θέση στο ΔΣ. Για την ακρίβεια, παρέμεινε στους μετόχους και επανατοποθετήθηκε στη θέση του προέδρου, από την οποία αποχώρησε τον Νοέμβριο του 2011 για να πάει στη Sheffield Wednesday. Βέβαια, πριν ανακοινωθεί η πώληση ήταν εκείνος που την είχε διαψεύσει μετά βδελυγμίας. Εν πάση περιπτώσει, πέραν των 51 εκατ. ευρώ που έδωσε ο Ταϊλανδός για την αγορά, στα χρόνια που ακολούθησαν έως σήμερα έχει επενδύσει άλλα 180 εκατ. ευρώ. Το φετινό ρόστερ άξιζε 47 εκατ. ευρώ. Είναι το τρίτο μικρότερο της λίγκας. Της λίστας ηγείται η Manchester United (272 εκατ. ευρώ).
Να σου πω ωστόσο, ότι μετά την περυσινή "σωτηρία" και έως τώρα, τα έσοδα έχουν φτάσει στα 132 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των 91 εκατ. ευρώ που προέκυψαν από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Εκκρεμεί βέβαια, η καταμέτρηση αυτών που θα πάρουν για την κατάκτηση -πέρυσι η Chelsea είχε λάβει 125 εκατ. ευρώ. Και δεν θέλω να σου πω τι θα γίνει με τη συμμετοχή στο Champions League ή το νέο τηλεοπτικό συμβόλαιο της Premier League, έτσι; Θα αρκεστώ στο ότι ο ιδιοκτήτης όχι μόνο δεν βάζει, αλλά "βγάζει" από αυτήν την ιστορία.
Όσοι τον είχαν πει "τρελό" το 2010, οπότε ενημέρωσε πως "στόχος μας είναι το πρωτάθλημα", προφανώς και τώρα δεν έχουν πολλά να προσθέσουν. Σε αυτό το γκρουπ άνηκε και ο γιος του, Aiyawatt, πράγμα που ομολόγησε στο Channel 3 της Ταϊλάνδης. "Δεν το πίστευα, γιατί υπάρχουν πολλές παράμετροι. Δεν εξαρτώνται δηλαδή, όλα από όσα γίνονται στο γήπεδο. Βέβαια, τα καταφέραμε και είμαι χαρούμενος". Όχι, δεν είπε αν ο πατέρας του θα αλλάξει τακτική φέτος και θα ξοδέψει περισσότερα χρήματα για να κρατήσει τους παίκτες-κλειδιά, αλλά και για να προσθέσει φρέσκο ταλέντο. Ειρήσθω εν παρόδω, ο Vichai δεν εμφανίζεται ποτέ να κάνει κάποιο σχόλιο και δίνει σπάνια συνεντεύξεις. Αυτό το ρόλο τον έχει αφήσει στον κανακάρη του, ο οποίος διευκρίνισε ότι "η Leicester δεν είναι ομάδα που πουλάει παίκτες, για να αγοράσει άλλους. Θέλουμε να δημιουργήσουμε το δικό μας κορμό".
Μια εβδομάδα πριν την εκκίνηση της αγωνιστικής περιόδου 2014-15, ο Srivaddhanaprabha πήρε στο προσωπικό του jet (αυτό που αγόρασε από τη γυναίκα του Bernie Ecclestone, για 55 εκατ. ευρώ) μοναχούς Βουδιστές από το Bangkok (για την ακρίβεια, από το ναό Phra Maha Mondop) στην Leicester. Στο πρόγραμμα των εργασιών προβλεπόταν να παρακολουθήσουν την προπόνηση της ομάδας και να κάνουν τελετές, με σκοπό να μεταδώσουν θετικό karma. Έδωσαν την ευλογία τους στα χώματα των "Foxes" που στη συνέχεια της φάσης, δεν έχασαν στην έδρα τους, το King Power Stadium, από τους Everton, Arsenal και Manchester United. Παρεμπιπτόντως, οι παίκτες ξεκίνησαν με το 5-3 επί της United, με τους David Nugent και Jamie Vardy να φορούν περιδέραια που τους άφησαν οι μοναχοί, μετά το ματς. Δεν ήταν η πρώτη φορά που γινόταν αυτό το ταξίδι. Από το 2013 ανέπτυξε ο ιδιοκτήτης τη συνήθεια να καλεί μοναχούς Βουδιστές στην αγγλική πόλη (περί τους δέκα ήταν φέτος σε όλα τα εντός έδρας ματς), για να... φτιάξουν το karma. Διαδικασία που δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, σωστά;
Μετά τη ρελάνς που έκανε πέρυσι η Leicester City, προκειμένου να αποφύγει τον υποβιβασμό, ο Jamie Vardy εξήγησε στην Telegraph ότι "το μυστικό αυτής της ιστορίας είναι η μοναχοί που μας επισκέφτηκαν στα αποδυτήρια. Ο ιδιοκτήτης μας τους έφερε από την Ταϊλάνδη για να μας ευλογήσουν. Εμφανίστηκαν, ενώ βάζαμε τα ρούχα της δουλειάς, για το ματς με τη United. Είχαν στα χέρια τους κλαδιά, τα οποία έβαλαν σε άγιο νερό και μετά μας... μαστίγωσαν στα πόδια και τις πατούσες. Δεν το έκαναν με δύναμη, αλλά ήταν... σαν να είχαμε βγει από το ντους. Είχαμε νερά παντού. Αυτή είναι η κουλτούρα στην Ταϊλάνδη και τους ευχαριστούμε για ό,τι μας έδωσαν". Ενόσω είναι οι Βουδιστές μοναχοί στην περιοχή, δεν επιτρέπονται οι γυναικείες παρουσίες "για να μην μπουν σε πειρασμό".
Ένας εκ των μοναχών, ο Phra Prommangkalachan είχε επισημάνει στην Telegraph ότι "το μόνο που μπορούμε να προσφέρουμε είναι πνευματική στήριξη, που πιστεύουμε ότι βοηθά τους παίκτες να 'χουν καλή υγεία, να αποφεύγουν τους τραυματισμούς και να είναι συγκεντρωμένοι. Ανεξάρτητα από ό,τι κάνουμε εμείς, εκείνοι πρέπει να αποδίδουν καλά, για να κερδίζουν". Δεν παρακολουθούν τα παιχνίδια (έχουν δουλειά στα αποδυτήρια, να προσεύχονται) και πλέον, όταν περπατούν στην πόλη όλοι ζητούν την ευχή τους. "Στην αρχή, ούτε ο κόσμος, μηδέ οι παίκτες ήταν σίγουροι για το ρόλο μας. Μετά, μας συνήθισαν και τώρα πιστεύω πως εκτιμούν τη συνεισφορά μας. Συγκεντρωνόμαστε όλοι σε μια θετική δύναμη και έχουμε δει ότι "δουλεύει".
Διαβεβαίωσε ότι ο "Khun Vichai είναι αφοσιωμένος Βουδιστής και έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Αυτή τον βοήθησε να συγκεντρώσει τη στήριξη που έγινε η δύναμη της ομάδας. Η Leicester City επωφελήθηκε από το καλό karma. Είναι επίσης, πολύ έξυπνος άνθρωπος και ξέρει πώς να διοικεί την ομάδα, πώς να είναι όλοι ενωμένοι. Τα αποτελέσματα είναι η επιτυχία τους". Ένα από τα παραδείγματα της ευφυούς προσέγγισης που έχει στα πράγματα, είναι ότι η μεταφορά στα εκτός έδρας ματς, δεν στοιχίζει πάνω από 15 ευρώ. Όσοι δε, κλείνουν θέση, παίρνουν δώρο μια φανέλα και ένα κασκόλ της ομάδας. Η αύξηση των εισιτηρίων ήταν η ελάχιστη, όταν προκρίθηκαν οι "Foxes" στην Premier League, ενώ σεβάστηκε την παράδοση του συλλόγου στο έπακρο. Έδειξε ότι τον ενδιαφέρει περισσότερο να επιτύχει η ομάδα, από το να εκμεταλλευτεί τον κόσμο της.
Όσοι τώρα, διαταράσσουν τις ισορροπίες που προσπαθούν να δημιουργήσουν, απομακρύνονται. Χαρακτηριστική ήταν η απόλυση των τριών παικτών James Pearson, Tom Hopper και Adam Smith, οι οποίοι είχαν την έμπνευση να καταγράψουν τον Μάιο του 2015 σε video τις ερωτικές περιπτύξεις με κυρίες που παρέχουν έρωτα επί πληρωμή στην Bangkok, όπου είχε μεταβεί η ομάδα στο πλαίσιο συνεργασίας με την τουριστική αρχή της Ταϊλάνδης, για να "ανοίξει" το κοινό της. Αυτό το video με κάποιο τρόπο κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο (η Daily Mail έγραψε πως οι ίδιοι οι παίκτες το έστειλαν σε φίλους τους), περιείχε και ρατσιστικά σχόλια και το τέλος της συνεργασίας ήταν αναπόφευκτο.
Το αυτό ίσχυσε και για το συμβόλαιο του προπονητή, Nigel Pearson, τύπος που στις 29/4 του 2015 είχε αποκαλέσει δημοσιογράφο "στρουθοκάμηλο", "ηλίθιο" και "ανόητο", μετά την ήττα από την Chelsea. Δεν ήταν η πρώτη φορά που είχε τέτοια συμπεριφορά. Στη σχετική λίστα, υπήρχε και το "άντε γαμ... και πέθανε" σε άλλον ρεπόρτερ. Ήταν όμως, η τελευταία. Στις 30/6 απολύθηκε, με την επίσημη ανακοίνωση να αναφέρει ότι "η επαγγελματική σχέση μεταξύ του Pearson και του διοικητικού συμβουλίου, δεν είναι πια βιώσιμη". Και ναι, το "τετέλεσθαι" είχε να κάνει και με το γιο του, εκ των πρωταγωνιστών του sex video. Για αντικαταστάτης του, επελέγη ο Claudio Ranieri. Ήταν ο τέταρτος προπονητής, επί των ημερών του Vichai.
Επί σειρά ετών ήταν άλλες οι ομάδες που είχαν κάνει τις επενδύσεις τους στις ασιατικές χώρες. Που πήγαιναν εκεί για φιλικά προετοιμασίας, που έκαναν πλήθος άλλων ενεργειών για να αυξήσουν τη βάση των φιλάθλων -και μαζί τα έσοδα από τις πωλήσεις των προϊόντων με το logo τους. Πρώτες και καλύτερες σε αυτό το παιχνίδι, ήταν η Manchester United, η Arsenal (έχει ακαδημία στο Bangkok) και η Liverpool και απήλαυσαν τους καρπούς προσπάθειας δεκαετιών... μέχρι πέρυσι. Τον τελευταίο χρόνο, ο ανταγωνισμός έγινε μεγαλύτερος και πλήθος οπαδών "αλλαξοπίστησαν". Η Wall Street Journal και το BBC κατέγραψαν αυτήν την... αλλαγή κατεύθυνσης, σε ρεπορτάζ που δημοσίευσαν τις τελευταίες ημέρες και φιλοξενούσαν φωτογραφίες και videos, με κατοίκους της Ταϊλάνδης που ομολογούσαν ότι απήλαυσαν τη διαδρομή από τη μάχη για την παραμονή στην κατηγορία, την περασμένη σεζόν έως την κατάκτηση του τίτλου.
Δεν σου είπα όμως, τι έκανε όταν έχανε η ομάδα του το 2015. Εξαφανιζόταν στους διαδρόμους του γηπέδου και ο Alex Hylton (stand up κωμικός και αθλητικός συντάκτης, που εργάστηκε για εννέα μήνες -έως τον Μάρτιο του 2015- ως προσωπικός βοηθός του αφεντικού) έψαχνε να τον βρει. Τις καλές ημέρες, στις νίκες, ξόδευε χιλιάδες ευρώ για να αγοράσει την ακριβότερη σαμπάνια για τους καλεσμένους του. Στην τελευταία άνοδο, κέρασε δείπνο όλη την ομάδα στο πιο ακριβό εστιατόριο του δυτικού Λονδίνου και έδωσε στον καθένα από 1500 λίρες, για να παίξει σε ιδιωτική λέσχη. "Οι συμπατριώτες του υποκλίνονται όταν τον βλέπουν. Πέφτουν στα γόνατα. Είναι λίγο σουρεαλιστικό, αλλά αντιλαμβάνεσαι πως στη χώρα του έχει ξεπεράσει το ανθρώπινο status. Είναι αφοπλιστικά ειλικρινής και κάποιοι εκ των συνεργατών του, τον έχουν χαρακτηρίσει ως αγενή". Κάτι άλλο που λένε όσοι τον ξέρουν, είναι πως το γεγονός ότι δεν έχει πολιτικές βλέψεις είναι το σημαντικότερο, ως προς τη διασφάλιση των κεκτημένων.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, στο φετινό οίστρο της Leicester City ο λαός της Ταϊλάνδης ανταποκρίθηκε στο βαθμό που... άδειαζαν οι δρόμοι της πόλης, στις ώρες των ματς. Φίλαθλοι που ήταν δηλωμένοι ως οπαδοί των Manchester United, Chelsea και Liverpool, έβαζαν την μπλε φανέλα (οι πωλήσεις εκτοξεύθηκαν στα ύψη, με την King Power να προτείνει τις online παραγγελίες από τη Μεγάλη Βρετανία) και μαζεύονταν στα σημεία όπου μπορούσαν να απολαύσουν το ματς. Ένα από αυτά, ήταν στα αρχηγεία της King Power. Oι "Foxes" έγιναν η σταχτοπούτα που όλοι ήθελαν να δουν να γίνεται βασίλισσα και φυσικά, το γεγονός ότι ο Srivaddhanaprabha είναι Ταϊλανδός, έπαιξε τεράστιο ρόλο σε αυτήν την... αλλαγή. Αυτός ο Ταϊλανδός φρόντισε από την αρχή να επενδύσει και στις υποδομές του συλλόγου, ενώ από το τέλος του 2015 δημιουργήθηκαν τα ποδοσφαιρικά καμπ, που αφορούσαν τα ταξίδια προπονητών σε ομάδες της ασιατικής χώρας, για να τους διδάξουν τα μυστικά του σπορ. Οι καλύτεροι νέοι, ταξίδευαν στη Μεγάλη Βρετανία, για σεμινάρια.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στις 3 Μαΐου του 2016.
