Συμπληρώθηκαν δύο χρόνια με τον Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο του Ολυμπιακού. Δύο πολύ γεμάτα χρόνια. Και μόνο το διάστημα της παραμονής του στον πάγκο του Ολυμπιακού φανερώνει πολλά. Δεν το έχουν καταφέρει πολλοί προπονητές την τελευταία 20ετία και βάλε, στο τιμόνι αυτής της πλέον απαιτητικής ομάδας. Μπάγεβιτς, Βαλβέρδε, Λεμονής, Μίτσελ, κατάφεραν να μπουν σε αυτό το πολύ κλειστό κλαμπ, με τον Βάσκο να κάνει δύο σεζόν, σε διαφορετικά διαστήματα και να αποχωρεί τελικά λόγω δικής του επιθυμίας, εξαιτίας οικογενειακών ζητημάτων.

Δεν θα σταθώ ξανά στο πόσο κρίσιμο και ρευστό ήταν το χρονικό σημείο που κλήθηκε ο Πορτογάλος να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού. Ούτε στο πόσο μεθοδικός προπονητής είναι. Αυτά είναι λίγο - πολύ γνωστά και φαίνονται μέσα στο γήπεδο. Θα σταθώ σε έναν άλλο τομέα που πολλοί ίσως δεν έχουν μετρήσει όσο θα έπρεπε. Ο 49χρονος κόουτς έχει αναδείξει ένα... καράβι παίκτες, πολλούς κυριολεκτικά από το πουθενά.

Πριν από μερικά χρόνια λέγαμε για την "τρέλα" ενός άλλου Πορτογάλου τεχνικού, του Πάουλο Μπέντο, να ρίξει στα βαθιά τους πιτσιρικάδες Ρέτσο, Ανδρούτσο, Μανθάτη, Νικολάου και να τους αναδείξει μέσα από τις ευκαιρίες που τους έδωσε. Για όσους γνωρίζουν το παρασκήνιο, ωστόσο, δεν ήταν και πολύ τρελός ο Μπέντο, μάλλον με λογική κινήθηκε, άσχετα αν οι πιτσιρικάδες ήταν εντελώς άπειροι για το υψηλό επίπεδο. Εκείνη τη σεζόν, τα εργομετρικά των "μικρών" ήταν τα κορυφαία όλου του ρόστερ, οπότε και ο Μπέντο προτίμησε να εμπιστευθεί όσους μπορούσαν να δώσουν περισσότερα πάνω στο χορτάρι και παράλληλα να τους επιβραβεύσει για την προσπάθεια.

ΑΠΟΓΕΙΩΘΗΚΑΝ ΧΑΡΗ ΣΤΟΝ ΜΑΡΤΙΝΣ

Κάτι ανάλογο, αλλά σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό έχει καταφέρει σε αυτά τα δύο χρόνια ο Πέδρο Μαρτίνς. Ο σεμνός και ταπεινός κόουτς, δεν δίστασε να εμφανίσει και να καθιερώσει στην ενδεκάδα παίκτες που κανείς δεν είχε φανταστεί... Από τον Τσιμίκα και τον Κούτρη, στον Μπουχαλάκη, τον Μασούρα, τους Καμαρά, Σισέ, Μπα, Ραντζέλοβιτς και δεν συμμαζεύεται...

Δεν μιλάμε για έναν ή δύο, αλλά για ολόκληρη ενδεκάδα. Μπορεί κάποιοι από τους προαναφερθέντες να μην ήταν τόσο... τρυφεροί ποδοσφαιρικά όσο τα πιτσιρίκια του Μπέντο, αλλά μέσα από τη δουλειά και την εμπιστοσύνη του Μαρτίνς έφτασαν στην απογείωση και πρόσθεσαν μηδενικά στην "χρηματιστηριακή" τους αξία σε διεθνές επίπεδο. Ο Profesor Πέδρο παρά το άγχος να χτίσει κάτι μεγάλο ξεκινώντας από τα... θεμέλια και να οδηγήσει τον Ολυμπιακό σε κορυφές εντός κι εκτός συνόρων, δεν κώλωσε πουθενά...

Δεν ξέρω αν είναι "τρέλα" ή τετράγωνη λογική, πολλές φορές είναι λεπτές οι ισορροπίες και μικρές οι αποστάσεις ανάμεσα σε αυτές τις λέξεις. Με την ίδια ευκολία, όμως, που έβαλε στην ενδεκάδα τον Φορτούνη, τον Βαλμπουενά, τον Σα, τον Ποντένσε και τον Σεμέδο, το έκανε και με πολλά νεαρά παιδιά, τα οποία τον δικαίωσαν και δικαιώθηκαν πανηγυρικά... Το πώς δεν είναι εύκολο να το κάνεις, αλλά είναι εύκολο να το πεις.

Τα πράγματα στο μυαλό του Μαρτίνς είναι πολύ συγκεκριμένα. Υπάρχουν "κουτάκια" που ο παίκτης καλείται να μπει. Αν το καταφέρει, έγινε αυτόματα μέρος του συνολικού οικοδομήματος. Και ο 49χρονος προπονητής, είναι γεγονός, ότι ποτέ δεν στάθηκε στα ονόματα, αλλά στο τι του δίνει ο κάθε παίκτης μέσα στο γήπεδο και πόσο ακολουθεί το πλάνο. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, από τα "ναι" και τα "όχι" φτάσαμε εδώ που φτάσαμε... Με την ίδια ευκολία που έδωσε φανέλα βασικού στον Καμαρά, έδειξε την πόρτα της εξόδου στον απείθαρχο, αλλά τοπ παίκτη, Γιάγια Τουρέ. Αντίθετα, τον συνομήλικο του Γιάγια, Ματιέ Βαλμπουενά, όχι απλά τον καθιέρωσε στην ενδεκάδα, αλλά εισηγήθηκε και την παραμονή του για ακόμη έναν χρόνο, επειδή πολύ απλά ο Γάλλος παρά τα 35 χρονάκια του, αφομοίωσε τέλεια το σενάριο και μπήκε όπως έπρεπε στο πετσί του ρόλου.

ΕΥΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΣΥΛΛΟΓΟ

Σήμερα καμιά 10αριά ομάδες του εξωτερικού σφάζονται στα πόδια του Κώστα Τσιμίκα με τα ποσά για πιθανή μεταγραφή να "χορεύουν" κοντά στο 20άρικο (εκατ. €). Τον Γενάρη ο Κούτρης πήρε... απόσπαση για τη Μαγιόρκα, αλλά στάθηκε άτυχος λόγω τραυματισμού κι επέστρεψε, πάνω που άρχισε να παίζει. Τα παιδιά με τις αφρικανικές ρίζες που ήρθαν από τη Γαλλία, παίζοντας σε ομάδες της σειράς, έχουν μπει για τα καλά στο μάτι ξένων συλλόγων και γίνονται κουβέντες για 15 plus εκατομμύρια. Και για τους τρεις (Καμαρά, Σισέ, Μπα). Ακόμη και τα δικά του παιδιά, παίκτες που ήρθαν με την υπογραφή του (Ποντένσε, Σα, Σεμέδο και όχι μόνο) ανέβασαν κατακόρυφα τις μετοχές τους. Ο Ντανιέλ ανήκει πλέον στη Γουλβς και οι άλλοι δύο έχουν φτάσει στην Εθνική Πορτογαλίας, αναζητώντας νέες κορυφές στην καριέρα τους με την ερυθρόλευκη ή όποια άλλη φανέλα φορέσουν στο μέλλον, με το ανάλογο αντίτιμο. Μια ματιά να ρίξει κανείς στο πως έκαναν limit up αυτές οι μετοχές εδώ και δύο χρόνια θα καταλάβει...

Είναι ευλογία, λοιπόν, για έναν σύλλογο να έχει πάρει τόσα πολλά από έναν προπονητή, πάνω κι έξω από το χορτάρι. Ο Πέδρο Μαρτίνς έχει δικαιώσει σε τεράστιο βαθμό την επιμονή των ανθρώπων της ΠΑΕ που τον στάμπαραν πριν από τρία χρόνια, τον προσέγγισαν όταν έπρεπε, επέμειναν παρότι η πρώτη τους προσπάθεια βρήκε τοίχο, τον απέκτησαν ένα χρόνο αργότερα, τον στήριξαν και απολαμβάνουν τους καρπούς αυτής της, όπως αποδείχθηκε, ψαγμένης επιλογής.

Ο Μαρτίνς δεν ήρθε στον Πειραιά με τις περγαμηνές του Βαλβέρδε ή του Μπάγεβιτς από τη θητεία του στην ΑΕΚ. Σε μικρομεσαίες ομάδες της πατρίδας του είχε δουλέψει, άρα και για εκείνον το βήμα ήταν πολύ μεγάλο. Πάτησε δυνατά, ωστόσο, στο επόμενο σκαλοπάτι και δημιούργησε τις συνθήκες ώστε η σκάλα και της δικής του καριέρας να πάει πολύ πιο ψηλά. Το παρελθόν έχει διδάξει ότι η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Ούτε για τον Μαρτίνς, ούτε για τον Ολυμπιακό ούτε για τους επόμενους... Τσιμήκες που θα προκύψουν από το καλοκαίρι και μετά, αν -όπως όλα δείχνουν- επεκταθεί η συνεργασία με τον προπονητή. Κάτι για το οποίο, έχουμε γράψει κι έχουμε ξαναγράψει εδώ και μήνες, ακόμη και σε περιόδους έντονης αμφισβήτησης στο πρόσωπο του κόουτς...

Photo Credits: Eurokinissi