Δύο επίσημα παιχνίδια έχει δώσει σε διάστημα πέντε έξι ημερών ο -αλλαγμένος συγκριτικά με πέρυσι- Ολυμπιακός. Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς χωρίς να ενθουσιάσει, νίκησε διαδοχικά Αστέρα Τρίπολης και Ομόνοια με συνολικό σκορ 5-0, με όλα τα γκολ να μπαίνουν στο δεύτερο ημίχρονο και με καταλυτική τη βοήθεια παικτών που ήρθαν από τον πάγκο.

Η απορία που γεννιέται, λοιπόν, είναι το πού μπορεί να φτάσει η φρέσκια “ερυθρόλευκη” version μόλις ρολάρουν καλά παλιοί και νέοι, αποκτήσουν χημεία, αλλά και μόλις κλείσουν τα κενά που υπάρχουν στο ρόστερ.

Πολύς κόσμος έχει σταθεί στο ότι οι νταμπλούχοι χρειάστηκαν παρεμβάσεις από τον πάγκο για να φτάσουν στην επικράτηση, έχοντας πετάξει στα σκουπίδια και τις δύο φορές, το πρώτο ημίχρονο. Μήπως, όμως, η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική; Μήπως αυτή η ανάγνωση δεν είναι η σωστή; Έχω την αίσθηση ότι και στον αγώνα πρωταθλήματος της Παρασκευής και χθες κόντρα στην Ομόνοια, οι “ερυθρόλευκοι” στο πρώτο μέρος ουσιαστικά “ζύγιζαν” τους αντιπάλους τους, τους έτρεξαν, τους κούρασαν, τους “μέτρησαν”, έως ότου γίνουν οι διορθωτικές κινήσεις από τον πάγκο που άλλαξαν και τις ισορροπίες.

ΦΟΡΜΑΡΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΠΕΔΡΟ

Αν μη τι άλλο πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ο Πέδρο Μαρτίνς είναι φορμαρισμένος. Παρότι κλήθηκε να ξεκινήσει το χτίσιμο της νέας ομάδας με αρκετά νέα πρόσωπα και σε νευραλγικές θέσεις, με ελάχιστες μέρες ξεκούρασης, διαβάζει εξαιρετικά τα παιχνίδια και κάνει τις επιβεβλημένες παρεμβάσεις για να οδηγήσει την ομάδα του σε σημαντικές νίκες, χωρίς, μάλιστα, να έχει κινδυνεύσει η ομάδα ιδιαίτερα στο αμυντικό κομμάτι.

Στο ματς με την Τρίπολη ήρθαν από τον πάγκο ο Φορτούνης με τον Μασούρα, έβαλαν τρία γκολ και υπέγραψαν το πρώτο τρίποντο εντός των συνόρων. Στον αγώνα με την Ομόνοια, μπήκαν μετά από μία ώρα παιχνιδιού ο Ελ Αραμπί με τον Ραντζέλοβιτς κι άλλαξαν όλη την εικόνα. Το πέναλτι προήλθε από κάθετη πάσα του πρώτου και μπούκα -σήμα κατατεθέν- του φορμαρισμένου Σέρβου. Το 2-0 έγινε έπειτα από πάσα του αρχηγού Μπουχαλάκη που όπως έλεγαν μετά το ματς από το τεχνικό τιμ έπαιξε με μικροενοχλήσεις και εκπληκτική ενέργεια του Γιουσέφ, ο οποίος είχε χάσει τρεις σπουδαίες ευκαιρίες νωρίτερα, αλλά τελικά βρήκε το δρόμο για τα δίχτυα έστω και με σουτ εκτός περιοχής.

Είναι σαφές ότι ο Ολυμπιακός έχοντας στην ενδεκάδα τρία νέα πρόσωπα σε θέσεις – κλειδιά (τους δύο μπακ και τον Εμβιλά), θα χρειαστεί χρόνο να βρει και ρυθμό και συνοχή και αυτοματισμούς. Ειδικά η απώλεια των Τσιμίκα - Ομάρ που αποτέλεσαν πέρα από αμυντικές μονάδες και ισχυρούς πόλους ανάπτυξης, προϋποθέτει δουλειά, αλλά και ενίσχυση. Και στα δύο επίσημα παιχνίδια φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι “ερυθρόλευκοι” βγαίνουν στην επίθεση… μονόπαντα.

ΞΕΚΟΥΡΔΙΣΤΟΣ Ο ΧΟΛΕΜΠΑΣ

Από τη μία ο Ραφίνια δείχνει σαν να παίζει χρόνια με αυτή τη φανέλα. Προσαρμόστηκε άμεσα, μπήκε απευθείας στο πετσί του ρόλου του, κάνει σωστά τη δουλειά, ενώ έχει πολύ καλή συνεργασία και με τον εκάστοτε μπροστινό του. Δεν ισχύει, ωστόσο, το ίδιο με τον Χοσέ Χολέμπας. Ο έμπειρος αριστερός μπακ, παρότι δεν έχει πρόβλημα δυνάμεων, δυσκολεύεται να βρεθεί με τους προωθημένους, δεν έχει μπει σωστά στην εξίσωση, μοιάζει ξεκούρδιστος με το σύστημα, με αποτέλεσμα η ομάδα να μην έχει πάρει πολλά από την αριστερή πτέρυγα. Το πολύ καλό της ιστορίας είναι ότι συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι ο “στρατηγός” Βαλμπουενά. Πραγματικά, είναι να απορεί κανείς με το τι κάνει και πως προσπαθεί αυτός ο παίκτης στα 36 χρόνια του...

ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΓΑΝΤΙ Ο ΡΕΪΣ

Σύμφωνα με την εικόνα στα δύο πρώτα παιχνίδια είναι επιτακτική η ανάγκη για έναν άλλου είδους αριστερό μπακ, πιο ισορροπημένο στο ανασταλτικό και επιθετικό κομμάτι. Όπως ανέλυσε τις προηγούμενες μέρες το Sport24.gr o Ματέους Ρέις αποτελεί ιδανική επιλογή, με βάση τα στοιχεία που διαθέτει για να γεμίσει τα παπούτσια του Κώστα Τσιμίκα. Ανεξάρτητα με το βαθμό δυσκολίας και τις (νέες) απαιτήσεις της Ρίο Άβε που καθυστερούν την ολοκλήρωση ενός δρομολογημένου deal, με τον 25χρονο παίκτη να πιέζει λόγω του ότι μένει ελεύθερος στο τέλος της περιόδου.

Είναι θεμελιώδες να αποκτήσει έναν δεύτερο πόλο ανάπτυξης από τα αριστερά ο Ολυμπιακός, ώστε να μην δείχνει προβλέψιμος και πιο εύκολα αντιμετωπίσιμος. Όταν ο αντίπαλος ξέρει ότι οι “ερυθρόλευκοι” φορτώνουν διαρκώς από δεξιά με 2-3 παίκτες, αλλά από αριστερά είναι περίπου ακίνδυνοι, λογικό είναι να προσαρμόσει και ανάλογα την αμυντική τακτική του.

ΛΕΙΠΕΙ ΕΝΑΣ ΜΠΟΥΚΑΔΟΡΟΣ

Ένα άλλο θέμα που εντοπίστηκε κυρίως στα πρώτα ημίχρονα και των δύο αγώνων, ήταν η αδυναμία να περάσει η μπάλα στο μεσοδιάστημα από τη μεσαία γραμμή στο ύψος της μεγάλης περιοχής του αντιπάλου. Εδώ είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζεται ένας παίκτης που να έχει αυτή την ικανότητα, ένας ταχύς και καλός τεχνίτης εξτρέμ, ο οποίος να μπορεί να πάει και στο “ένας με έναν”, κάτι που κάνει από τους υπάρχοντες με αρκετή επιτυχία ο “δαίμονας” Ραντζέλοβιτς.

Εν ολίγοις, παρά το “κάθε αρχή και δύσκολη” που ισχύει για όλες τις ομάδες στο ξεκίνημα της κάθε σεζόν, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν και αλλαγές προσώπων σε νευραλγικές θέσεις, ο Ολυμπιακός φαίνεται ότι είναι θέμα χρόνου να προσαρμοστεί ανάλογα. Όσο πιο γρήγορα, ωστόσο, κλείσουν και οι τρύπες στις θέσεις που φωνάζουν ότι θέλουν ενίσχυση, ακόμη καλύτερα. Μην ξεχνάμε ότι και οι νέοι θα χρειαστούν ένα διάστημα προσαρμογής, άρα εδώ ισχύει “το γοργόν και χάρη έχει”. Τα υπόλοιπα θα τα δούμε στο γήπεδο…

Y.Γ.: Ο Τιάγκο Σίλβα της Νότιγχαμ θα πιάσει λιμάνι μέχρι τέλος του μήνα για να αποτελέσει μία ακόμη αξιόπιστη λύση μεσοεπιθετικά, όπως αποκάλυψε το Sport24.gr από τις 18 Αυγούστου.

Υ.Γ.2: Ο Φορτούνης θέλει λίγο ακόμη χρόνο, δεν έχει ρολάρει στο 100% και φαίνεται, αλλά θα ρολάρει.