Κάποιοι λένε ότι η παρουσία των Πορτογάλων -γενικώς- στον μαγικό κόσμο του ποδοσφαίρου έγινε επειδή μετά από τους πρώτους διδάξαντες Σέρβους, έχουν εφαρμόσει καλύτερα απ' όλους την παροιμία "το 'να χέρι νίβει τ' άλλο". Ο Ζοζέ Μουρίνιο όσο special κι αν είναι, δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα.

Δεν είναι τυχαίο ότι περίμενε τον Πέδρο Μαρτίνς την ώρα της άφιξης του "ερυθρόλευκου" πούλμαν, για να τον αγκαλιάσει, ενώ έπειτα από το τέλος της αναμέτρησης αποθέωσε στην κυριολεξία, τον συμπατριώτη του κόουτς και την ομάδα του Πειραιά.

" Πολύ καλή ομάδα ο Ολυμπιακός, με εξαιρετική οργάνωση κι έναν πολύ καλό προπονητή. Μας αιφνιδίασε, ήταν πολύ δυνατός στην αρχή του αγώνα... ", ήταν μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες του πολύπειρου κόουτς, ο οποίος ένιωσα σίγουρα ανακούφιση βλέποντας την ομάδα του να γυρίζει το 0-2 σε 4-2. Την αλήθεια είπε.

Όσο ήρεμος κι αν ήταν στη διάρκεια του αγώνα λέγοντας διαρκώς "calm" (σ.σ. ηρεμία) στους παίκτες του από το 0-1 μέχρι το φινάλε της ανάπαυλας, η καρδούλα του το ξέρει. Δεν είναι τυχαίο ότι το γκολ του Ντέλε Άλι για το 1-2 δεν το είδε, καθώς εκείνη τη στιγμή διαμαρτυρόταν στον τέταρτο διαιτητή για τα 2 λεπτά των καθυστερήσεων που θεώρησε λίγα.

Καταλάβαινε καλύτερα απ' όλους πόσο σημαντικό ήταν για την ομάδα του να βάλει ένα γκολ πριν το ημίχρονο, αλλά σύμφωνα με την εικόνα του αγώνα δεν πίστευε ότι ήταν εύκολο να συμβεί κάτι τέτοιο μέχρι τη ζεμπεκιά του Μεριά. Ο Ολυμπιακός, άριστα στημένος είναι η αλήθεια, στο παλάτι της Τότεναμ, χτύπησε εις διπλούν μέχρι το 20άλεπτο, αλλά έφυγε ξανά με άδεια χέρια, παρότι του δόθηκε η δυνατότητα να "ανατινάξει" το Λονδίνο όπως συνέβη πριν από πέντε χρόνια στο γήπεδο της Άρσεναλ.

ΛΑΘΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ

Στα 4 γκολ που δέχθηκαν οι "ερυθρόλευκοι" έχουν γίνει χτυπητά λάθη. Απαγορευμένα για το επίπεδο της διοργάνωσης. Οι περισσότεροι στέκονται στον Μεριά κι όχι άδικα. Το λάθος του δεν επιτρέπεται ούτε στο τοπικό. Όση δικαιολογία κι αν έχει που παίζει σερί από πέρυσι, όσο κι αν τον στηρίζουν ο κόουτς και οι παίκτες του σύμπτωση επαναλαμβανόμενη δεν είναι σύμπτωση.

Το αντίστοιχο λάθος στο Βελιγράδι, είναι ακόμη χαραγμένο στη μνήμη. Η ευκαιρία που χάνει από τη μικρή περιοχή με το σκορ στο 2-1 υπέρ του Ερυθρού Αστέρα, επίσης. Να μην επεκταθώ και θυμηθώ το πέναλτι στο 90' στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ή το άλλο πέναλτι σε βάρος του Κέιν στο ματς του Φαλήρου. Δεν μου αρέσει να απαξιώνω παίκτες, αλλά ένας αμυντικός που έχει παίξει Μουντιάλ, οφείλει αν μη τι άλλο, να είναι περισσότερο συγκεντρωμένος...

Η ΚΑΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ

Αυτό το ερασιτεχνικό λάθος που έβαλε ξανά την αγγλική ομάδα στον αγώνα και αναπτέρωσε την ψυχολογία στο πιο δύσκολο χρονικά σημείο, έπαιξε καταλυτικό ρόλο να γυρίσει το ματς. Όχι πως δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο στη διάρκεια του αγώνα, αλλά θα ήταν πολύ πιο δύσκολο, αν έμενε το 0-2 μέχρι τα μισά της αναμέτρησης. Τα ατομικά λάθη, ωστόσο, από πλευράς Ολυμπιακού ήταν πολλά περισσότερα και κάποια πέρασαν στο ντούκου.

Ξεκινάω από τον Ποντένσε των 7 εκατομμυρίων ευρώ -τόσα δαπανήθηκαν για να αποκτηθεί το καλοκαίρι- που στη φάση του 16', εκμεταλλευόμενος μια κόντρα, βγαίνει φάτσα με τον αντίπαλο κίπερ κι αντί να πασάρει στον Μασούρα που είναι δίπλα του για να μπει... γκολ, αρχικά καθυστερεί και στη συνέχεια σουτάρει πάνω στον αμυντικό που τον πρόλαβε. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει κάτι τέτοιο ο Πορτογάλος εξτρέμ και κάποιος πρέπει να του τραβήξει το αυτί. Μάλλον ο προπονητής του...

Στη φάση του 2-2, υπάρχουν δικαιολογημένα παράπονα για φάουλ του Μόουρα στον Τσιμίκα. Ο διαιτητής δεν δίνει σημασία και ο βοηθός πλάγιο υπέρ των γηπεδούχων. Την ώρα που το ball boy είναι σε εγρήγορση, δεν συμβαίνει το ίδιο όχι μόνο με τον Γιώργο Μασούρα που διαμαρτύρεται στον 4ο ρέφερι, αλλά και για τον Τσιμίκα που σηκώνεται νωχελικά και μουρμουράει, παρότι ο παίκτης ευθύνης του (Μόουρα) έχει μπει στην περιοχή! Αυτές είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Ο νεαρός μπακ έχει λειτουργήσει καθυστερημένα και στο 3-2, αφού αργεί να πέσει στον Οριέ κι όταν το αποφασίζει η προβολή του είναι εντελώς άστοχη.

Όσο για το 4-2, ο Κέιν παίρνει την κεφαλιά από το καλοχτυπημένο φάουλ του Έρικσεν ανάμεσα στα δύο στόπερ του Ολυμπιακού. Top class σκόρερ ο Άγγλος, αλλά και πολύ εύκολο το έργο του. Κακά τα ψέμματα. Και μία ακόμη σημαντική λεπτομέρεια. Ο Πέδρο Μαρτίνς έχει καταλάβει ότι το δίδυμο Σεμέδο – Μερία δεν είναι πολύ ταιριαστό, καθώς πρόκειται για αμυντικούς του ίδιου περίπου στιλ.

ΑΒΡΑΑΜ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΟΚ

Δεν είναι τυχαίο ότι τελευταία αντί του Τυνήσιου χρησιμοποιεί πολύ συχνά τον Αβραάμ, ο οποίος δεν έχει την ίδια ικανότητα με τη μπάλα, αλλά είναι πολύ πιο δυναμικός στις μονομαχίες και πολύ πιο συγκεντρωμένος. Ο κόουτς σκεφτόταν σοβαρά να ξεκινήσει τον Παπαδόπουλο και χθες, αλλά προτίμησε να τον κρατήσει για τον κυριακάτικο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Αυτό το τελευταίο δεν είναι εκτίμηση, αλλά πληροφορία.

Αν υπάρχει ένα σοβαρό ερωτηματικό για τον Πέδρο Μαρτίνς και τη δουλειά του, αυτό στο δικό μου μυαλό δεν έχει να κάνει ούτε με την προετοιμασία των αγώνων, ούτε με την καθημερινή δουλειά, ούτε με τη σχέση εμπιστοσύνης που έχει δημιουργήσει με την ομάδα του. Έχει να κάνει με τη διαχείριση των παιχνιδιών και την παρεμβατικότητα στη διάρκειά τους. Αυτό που λέμε κοουτσάρισμα, με μία λέξη.

Σχεδόν πάντα περιμένει την εξέλιξη του αγώνα και αντιδρά εκ των υστέρων. Όχι εκ των προτέρων. Φάνηκε, λοιπόν, και χθες ότι από τη στιγμή που ο Έρικσεν μπήκε στο γήπεδο, η καλή κυκλοφορία του Ολυμπιακού έπεσε σε κόκκινο φανάρι. Μετά την είσοδο του Σισοκό, έσβησαν και τα φώτα. Αν μπορεί το παραπάνω ο Πέδρο, θα πρέπει να το αποδείξει με τον χρόνο πλέον να πιέζει και τον ίδιο και την ομάδα.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ "ΦΩΝΑΖΑΝ"

Η λογική -για να επιστρέψω- λέει ότι ο Βαλμπουενά που είναι καλός χειριστής και πολύ έμπειρος στο κράτημα, θα μπορούσε να βγάλει την ομάδα από την περιοχή της και να χαλαρώσει τον κλοιό που έσφιγγε. Δεν λέω ότι έτσι θα νικούσε ο Ολυμπιακός, αλλά σίγουρα η εικόνα θα ήταν καλύτερη και στο δεύτερο ημίχρονο και οι πιθανότητες αποτελέσματος πολύ περισσότερες. Επίσης, ο Γκερέρο θα έπρεπε να μπει πολύ νωρίτερα αντί του κουρασμένου Ελ Αραμπί για να πιέσει στο κατέβασμα της μπάλας από την άμυνα των γηπεδούχων που από ένα σημείο και μετά έγινε πολύ εύκολο.

Από την άλλη πλευρά, είναι κρίμα για τους ίδιους τους "ερυθρόλευκους" να έχουν πατήσει τόσο καλά στο γήπεδο, να "δαγκώνουν" στο πρώτο μισάωρο, να έχουν πετύχει δύο γκολ, να στέκονται συνολικά μια ώρα αξιοπρεπέστατα στο τερέν και να μη δρέπουν τίποτα από τους κόπους τους, επειδή ορισμένων κολλάει ο εγκέφαλος λες και πρώτη φορά μπαίνουν σε γήπεδο.

Από την επομένη της ήττας στο Βελιγράδι λέω και ξαναλέω στον αέρα του Sport24 Radio 103,3 ότι ο Ερυθρός Αστέρας ότι βαθμούς ήταν να πάρει τους πήρε από την ευγενική χορηγία του Ολυμπιακού και του διαιτητή που απέβαλε για ψύλλου πήδημα τον Μπενζιά. Κι έτσι έγινε. Δεν ήταν δική μου εκτίμηση, αλλά απόρροια κουβέντας που έκαναν οι ίδιοι οι παίκτες του Ολυμπιακού στα αποδυτήρια. Έλεγαν ότι " αυτοκτονήσαμε απέναντι σε μια ομάδα που δεν πρόκειται να πάρει άλλο βαθμό".

Στο χέρι τους είναι, λοιπόν, να μην πάρει άλλο βαθμό η ομάδα του Μιλόγεβιτς, το βράδυ της 11ης Δεκέμβρη που θα την υποδεχθούν στο Φάληρο. Μέχρι τότε, όμως, θα πρέπει να ξεπεράσουν το εμπόδιο του ΠΑΟΚ. Κι αυτό θα γίνει μόνο αν μπουν και την Κυριακή στο γήπεδο με την αποφασιστικότητα που αντιμετώπισαν την Τότεναμ και αποφύγουν φυσικά λάθη ατομικά λάθη ερασιτεχνικού επιπέδου.

Υ.Γ.: Έγραφα πριν από το ματς ότι στόχος είναι οι παίκτες να φύγουν με το κεφάλι ψηλά από το γήπεδο και υπό το χειροκρότημα της εξέδρας που ξέρει να επιβραβεύει την καλή προσπάθεια. Κάποιοι το κατάφεραν, κάποιοι άλλοι όχι.

Υ.Γ.2: Πέρυσι υπήρχε πίσω από τον Φορτούνη ένας game changer, ο Νάτχο, που είχε βοηθήσει να κατακτηθούν νίκες στο φινάλε, έστω κι αν είχε αντοχές για ένα μισάωρο. Φέτος γι' αυτό το ρόλο πίσω από τον Βαλμπουενά αποκτήθηκε ο Μπενζιά, αλλά δεν...

Υ.Γ.3: Και οι τρεις αλλαγές έγιναν για τον ΠΑΟΚ. Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που μπήκαν, αλλά σε αυτούς που βγήκαν.