Τόνοι μελάνι θα μπορούσαν να χυθούν αν αποφασίσει να γράψει κανείς για τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Εκεί που θα συμφωνήσουμε όλοι, νομίζω, είναι ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν κάθεται ποτέ ήσυχος.

Δεν θα κάνει πίσω, αν δεν πετύχει αυτό που θέλει. Πεισματάρης και "πολεμιστής", εκρηκτικός και επίμονος, δεν φοβάται τις συγκρούσεις, βάζει ολοένα νέους στόχους και προσπαθεί να τους πετύχει, χωρίς να υπολογίζει το κόστος.

Αίσθησή μου είναι πως παρά τις όποιες του δραστηριότητες, επιχειρηματικές ή άλλες, ο Μαρινάκης ασχολήθηκε με τον Ολυμπιακό επειδή ήταν η "καψούρα" του από παιδί και εξακολουθεί να είναι. Ήξερε ότι την ίδια αγάπη είχε για την ομάδα και ο πατέρας του, Μιλτιάδης, οπότε όταν του δόθηκε η -οικονομική και όχι μόνο- δυνατότητα, μπήκε στην ΠΑΕ και κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να την οδηγήσει όσο γίνεται πιο ψηλά, σύμφωνα με τα δικά του "θέλω". Πέτυχε πολλά, θέλει να πετύχει ακόμη περισσότερα και οι αναποδιές ή οι αποτυχίες, δεν τον πτοούν. Αντίθετα, τον πεισμώνουν...

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ... ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΙΣ ΚΟΥΠΕΣ

Γι' αυτό και ανεξάρτητα απ' οτιδήποτε άλλο, φέτος είναι αποφασισμένος να ενισχύσει ακόμη περισσότερο και με κάθε τρόπο την ποδοσφαιρική ομάδα. Το περσινό καλοκαίρι μπήκαν οι βάσεις με τη δημιουργία του νέου Ολυμπιακού, παρά τις μεγάλες δυσκολίες και το χτίσιμο από τα θεμέλια. Φέτος θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για επιστροφή... διαρκείας στις κούπες. Αυτός είναι ο στόχος, οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω του το ξέρουν, το πλάνο αντεπίθεσης σε όλα τα μέτωπα είναι έτοιμο και τα μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις έχουν ήδη σταλεί.

Πολλές φορές έχει ισχύσει στις δράσεις του η γνωστή παροιμία "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", αλλά είπαμε. Δεν είναι ούτε από εκείνους που κάθονται ήσυχα, ούτε από εκείνους που θα κάνουν πίσω. Γροθιά στο μαχαίρι, αν χρειαστεί. Έτσι μπήκε στον Ολυμπιακό, έτσι λειτούργησε την ΠΑΕ, κάπως έτσι κινείται και σε όλες του τις δραστηριότητες. Με πάθος και χωρίς όρια.

Πολύς κόσμος απόρησε με την ανακοίνωση στήριξης των αδερφών Αγγελόπουλων και "εγγύησης" για την επόμενη μέρα. Για όσους τον γνωρίζουν καλά, ουδεμία έκπληξη. Μπορεί με τους ιδιοκτήτες της ΚΑΕ να έχουν πολλές διαφορές, κυρίως σε θέματα συμπεριφοράς, αλλά υπάρχει η κοινή αγάπη για τον Ολυμπιακό.

Ο Μαρινάκης ουδέποτε έκρυψε την αγάπη του και για το μπάσκετ, όπως και για τον ερασιτέχνη. Γι αυτό, άλλωστε και βοηθάει οικονομικά -έχοντας άριστη συνεργασία με τον χορηγό Γιώργο Λεριώτη- και την γυναικεία ομάδα μπάσκετ, που έχει ήδη 7 τίτλους και συμμετέχει στην EuroLeague. Λίγοι το ξέρουν, αλλά είναι αλήθεια.

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΟΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗ

Οι περισσότεροι, επίσης, δεν γνωρίζουν, ίσως επειδή ο ίδιος το επέλεξε, ότι έσωσε κυριολεκτικά τη "μάνα του λόχου". Τον ερασιτέχνη Ολυμπιακό. "Καθάρισε" με τα χρέη στην εφορία, βοήθησε να ρυθμιστούν εκκρεμότητες, στηρίζει ακόμη και σήμερα όλα τα τμήματα για να γίνονται διαδοχικά βήματα προόδου. Κι αν κάποιοι έχουν αμφιβολίες, μια κουβέντα με όσους ασχολούνται ενεργά με τα του Ολυμπιακού, μπορεί να τους πείσει για του λόγου το αληθές.

Ο Μαρινάκης έχει βρεθεί ουκ ολίγες φορές στο ΣΕΦ για να παρακολουθήσει την ομάδα μπάσκετ. Όχι για τη λεζάντα, δεν την έχει ανάγκη, άλλωστε, μετά από τόσα χρόνια παρουσίας στο ποδόσφαιρο και καθημερινής προβολής, αλλά επειδή απλά γουστάρει. Συνήθως είναι δίπλα του ο γιος του, Μιλτιάδης, ο καλός του φίλος Σωκράτης Κομινάκης, συνεργάτης του πλέον και στη Φόρεστ, πολλές φορές και ο Δήμαρχος Πειραιά, Γιάννης Μώραλης, ο οποίος είναι το τελευταίο διάστημα και υπηρεσιακός πρόεδρος της ΠΑΕ.

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ...

Αν έχει ένα παράπονο από τους Αγγελόπουλους, έστω κι αν δεν θα το πει ποτέ δημόσια, είναι ότι ενώ εκείνος έχει βρεθεί ουκ ολίγες φορές στο πλευρό της ομάδας μπάσκετ, ακόμη και σε Final Four εκτός Ελλάδας, εκείνοι αντίστοιχα, έχουν κρατήσει αποστάσεις, και δεν έχουν δει ποτέ από κοντά την ποδοσφαιρική ομάδα. Σε αντίθεση με τους περισσότερους αθλητές και δη τους Έλληνες που συχνά πυκνά βρίσκονται στα VIP του "Γεώργιος Καραϊσκάκης".

Για να επιστρέψουμε στο θέμα μας, ο ισχυρός άντρας της διοίκησης του Ολυμπιακού, δεν υπήρχε περίπτωση να μη βάλει πλάτη και στο μπάσκετ. Ακόμη και σε μια ρευστή, δύσκολη περίοδο, με πολλά ανοιχτά μέτωπα, όχι μόνο σε αθλητικό, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Άλλος στη θέση του, μπορεί να είχε αποτραβηχτεί, να έβαζε νερό στο κρασί του, να έψαχνε γέφυρες για να σβήσει... φωτιές. Κάποιος άλλος ναι, εκείνος όχι, ακόμη και με προσωπικό κόστος.

Κάποιοι λένε ότι είναι επιθετικός παίκτης. Και δεν έχουν άδικο. Δεν του αρέσει η άμυνα σε κανένα επίπεδο. Θα επιλέξει συνήθως τη σύγκρουση κι όποιος αντέξει. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Η απόφασή του, όμως, να πάρει ξεκάθαρη θέση και για την ομάδα μπάσκετ, με τη σύμφωνη γνώμη των αδερφών Αγγελόπουλων, έγινε πάνω απ' όλα, επειδή αυτό ήθελε. Όχι επειδή τελευταία βρίσκεται στα "χαρακώματα" με την πλευρά Κόκκαλη, όπως κάποιοι πιστεύουν. Αυτή είναι μια παράμετρος της ιστορίας, αλλά δεν μπορεί να περιγράψει όλο το σενάριο.

Σε μια χρονική περίοδο που "τρέχει" τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό, το εξίσου μεγάλο project της αγγλικής Νότιγχαμ, επεκτείνει την επιχειρηματική του δράση στο εξωτερικό κι έχει διάφορα ανοικτά ζητήματα, βγαίνει μπροστά και για την ομάδα μπάσκετ. Άδραξε ασφαλώς την ευκαιρία για να στείλει φαρμακερά βέλη προς διάφορες κατευθύνσεις που θεωρεί ότι βρίσκονται εχθροί δικοί του και του Ολυμπιακού, αλλά η ουσία δεν αλλάζει.

ΘΑ ΣΦΙΞΕΙ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ

Ακόμη κι αύριο αν τα αδέρφια Αγγελόπουλοι αποφασίσουν να αποχωρήσουν από το μπάσκετ και θελήσουν να ακουμπήσουν κάπου τα κλειδιά του μαγαζιού, θα τα σφίξει στα χέρια του. Θα κάνει ό,τι μπορεί για να παραμείνει ο Ολυμπιακός πρωταγωνιστής σε Ελλάδα και Ευρώπη όπως αναφέρθηκε και στη σχετική ανακοίνωση. Θα επιδιώξει, μάλιστα, να σπρώξει την ομάδα και λίγο πιο ψηλά απ' ότι οι νυν ιδιοκτήτες. Όπως το επιχείρησε και με την ποδοσφαιρική ομάδα που δεν ισοφάρισε απλά τους 7 σερί τίτλους, αλλά ανέβηκε κάποια σκαλοπάτια προς την ευρωπαϊκή ελίτ.

ΟΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ -ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ- ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Αν πάμε την κουβέντα λίγο πιο πίσω και θυμηθούμε τι είχε δηλώσει ο Βαγγέλης Μαρινάκης όταν απέκτησε την πλειοψηφία της ΠΑΕ Ολυμπιακός με το αντάλλαγμα στα 100 εκατομμύρια €, θα διαπιστώσουμε ότι δεν κινήθηκε διαφορετικά απ' ό,τι υποσχέθηκε. Μεταξύ άλλων, στις προγραμματικές του δηλώσεις είχε αναφέρει:

" Υπάρχει πλάνο. Μια περίοδος κρίσης, όμως, δεν προσφέρεται για μεγάλα ανοίγματα. Παίρνω προσωπικά το ρίσκο να συνεισφέρω χρήματα για να βγει ο Ολυμπιακός από μια δύσκολη συγκυρία. Ήμουν και θα είμαι παρών για τον Ολυμπιακό. Να ζητήσω από τον κόσμο μας να είναι γεμάτο το γήπεδο και σε κάθε σπίτι να υπάρχει μία φανέλα ενός αγαπημένου σας παίκτη. Στόχος μου να γίνουμε μακροπρόθεσμα οικονομικά ανεξάρτητοι και ο Ολυμπιακός να στηρίζεται στον κόσμο του. Φιλοδοξώ να είμαι ο τελευταίος μέτοχος του Ολυμπιακού που θα κάνει οικονομική θυσία για την ομάδα. Όλοι οι Ολυμπιακοί πρέπει να συνεισφέρουν στην ομάδα. Μελετάμε ήδη μοντέλο ενεργούς συμμετοχής του κόσμου. Δεν υπάρχουν λεφτά για πέταμα προκειμένου να δημιουργηθούν εντυπώσεις. Τα χρήματα από μόνα τους δεν χτίζουν μία καλή ομάδα...".

ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Με την ίδια λογική, θα μπει και στην ομάδα μπάσκετ, αν κι όποτε επιλέξουν να αποχωρήσουν οι νυν ιδιοκτήτες. Το μόνο σίγουρο είναι πως αν συμβεί, η δική του διακυβέρνηση θα είναι πιο δυναμική σε κάθε επίπεδο. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει...

Παρακολουθώντας χρόνια το συγκεκριμένο ρεπορτάζ, είναι πολλές οι φορές που έχω συμφωνήσει 100% με τις επιλογές της διοίκησης Μαρινάκη κι άλλες που ήμουν εντελώς αντίθετος. Αυτή, άλλωστε, είναι και η δική του λογική. Δεν υπάρχει μέση κατάσταση. Ή 100% μαζί, ή απέναντι.

Ως καλός καπετάνιος, άλλωστε, ή θα οδηγήσει όπως θέλει το καράβι μέχρι την άλλη άκρη του ταξιδιού, ή θα είναι ο τελευταίος που θα εγκαταλείψει. Τίποτα περισσότερο, τίποτα διαφορετικό, τίποτα ενδιάμεσο. Όλα στο μάξιμουμ, μέχρι τα άκρα, όλα στο... κόκκινο. Όποιος προτιμάει την ησυχία, ας την αναζητήσει κάπου αλλού.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, σε κάθε στίβο, αθλητικό ή άλλο, δεν συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από την κορυφή, όπως την έχει φανταστεί και ορίσει. Με κάθε κόστος, χωρίς να υπολογίζει εχθρούς, αντιπάλους ή φουρτούνες.