Άσε με να κάνω λάθος

ΘΕΜΗΣ ΚΑΙΣΑΡΗΣ Θ. ΚΑΙΣΑΡΗΣ 27.11.2019 | 08:56

Το αψεγάδιαστο πρώτο ημίχρονο του Ολυμπιακού, η προδοσία του Μεριά, η κατηφόρα μετά την ανάπαυλα κι η αδράνεια του Μασούρα. Ο Θέμης Καίσαρης γράφει για τη μάχη του Λονδίνου.

Δεν μπορείς να μιλάς εξ ονόματος του κοινού. Μπορείς όμως να εκτιμήσεις. Κι η εκτίμηση λέει πως όλοι, φίλοι του Ολυμπιακού, εχθροί και ουδέτεροι, έκαναν στο 2-1 την ίδια σκέψη. "Αφού το ημίχρονο δεν έληξε στο 0-2, ο Ολυμπιακός δύσκολα θα αντέξει στο δεύτερο".

Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΟΒΑΡΟ ΛΑΘΟΣ

Μακριά από εμάς η δαιμονοποίηση κι ο κανιβαλισμός, αλλά ο Μεριά δεν σου αφήνει περιθώρια να τον πας με το καλό, να του κάνεις πατ-πατ στην πλάτη και να του πεις "συμβαίνουν αυτά". Συμβαίνουν όντως, αλλά μία φορά. Όχι με τη συνέπεια που διακρίνει τον Τυνήσιο, που μοιάζει να έχει συμβόλαιο με το λάθος που δίνει άμεσα ένα γκολ στον αντίπαλο.

Και πάνω που πας να πεις πως "είναι υψηλό το επίπεδο", θυμάσαι πως δώρισε πέναλτι και στον Παναθηναϊκό στο φετινό ντέρμπι των αιωνίων. Η σχέση του Μεριά με το σοβαρό λάθος είναι σαν τον Πόντιο στο ανέκδοτο, που έβλεπε την μπανανόφλουδα στον δρόμο και έλεγε "όχι ρε γαμώτο, πάλι θα πέσω".

Ο Τυνήσιος γουστάρει να τραγουδάει "Άσε με να κάνω λάθος", ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να του ξαναδώσει μικρόφωνο.

Το πλασέ εξ επαφής που χάρισε στον Άλι το τσάμικο του Μεριά ήταν για την Τότεναμ το πρώτο σουτ εντός περιοχής στο ματς. Ήμασταν στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου, ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά με 2-0 και η Τότεναμ δεν είχε καταφέρει καν να απειλήσει με σουτ εντός περιοχής, είχε απειλήσει σοβαρά μόνο με την κεφαλιά του Σον από τη στημένη φάση.

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ, ΕΙΧΕ ΟΣΑ ΤΟΥ ΕΛΕΙΨΑΝ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ

Ήταν ένα εξαιρετικό ημίχρονο από τον Ολυμπιακό, σχεδόν αψεγάδιαστο. Ο Ολυμπιακός είχε μια αντιμετώπιση που ο Μουρίνιο δεν περίμενε, το δήλωσε άλλωστε. Ο Πορτογάλος προφανώς είδε τα ματς των ερυθρόλευκων σε Βελιγράδι και (κυρίως) Μόναχο και περίμενε μια ομάδα πίσω από την μπάλα, παθητική, σχεδόν μοιρολατρική.

Οι ερυθρόλευκοι είχαν άλλα σχέδια κι άλλα χαρακτηριστικά. Η ομάδα του Μαρτίνς είχε όσα της έλειψαν στο Μόναχο: δυνάμεις, ένταση, επιθετικότητα στη συμπεριφορά στο χορτάρι, θάρρος με την μπάλα. Με μια λέξη, οι ερυθρόλευκοι ήταν ανταγωνιστικοί.

Ο ΑΡΑΜΠΙ ΤΕΝΤΩΣΕ ΤΟΝ ΚΑΖΑΝΙΓΚΑ

Κι αντί για τον φορ των μηδέν σουτ είχαν στο γήπεδο τον Αραμπί. Ο Γκερέρο στη Νέα Σμύρνη έπαιξε 97’ και δεν κατάφερε να σουτάρει.

Ο Μαροκινός το κατάφερε στο Λονδίνο στα πρώτα επτά λεπτά: μύρισε αίμα στο διώξιμο του Ροόυζ, πήρε το ριμπάουντ, άδειασε τον Γουϊνκς και με το αριστερό εκτός περιοχής τέντωσε τον Καζανίγκα χαμηλά στη γωνία του.

ΣΩΣΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΣΤΑ ΣΤΗΜΕΝΑ

Το δεύτερο γκολ του Σεμέδο ήρθε να ανταμείψει τους ερυθρόλευκους για το εξαιρετικό διάβασμα των αδυναμιών της Τότεναμ στα στημένα.

Ο Γκιλιέρμε δεν βρήκε τυχαία την μπάλα μπροστά του, έχει κινηθεί ακριβώς εκεί που έγινε η εκτέλεση για να κάνει αυτό το υπέροχο τσίμπημα, να δώσει στον Σεμέδο την προβολή για το 0-2 και να θυμίσει σε όλους μας πως και η Γιουνάιτεντ με τον Μουρίνιο είχε μεγάλο πρόβλημα στην άμυνα στα στημένα.

ΤΟ ΚΡΑΤΗΜΑ ΜΠΑΛΑΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΜΑΡΑ

Ο Ολυμπιακός είχε δικό του ένα δίκαιο 0-2, με έναν τρόπο που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει. Όχι με άμυνα χαμηλά και αντεπιθέσεις, αλλά με κράτημα μπάλας, με αντοχή στο πρες της Τότεναμ, χωρίς ποτέ να περάσει διαστήματα πίεσης.

Στα χαρτιά η διάταξη ήταν 4-3-3, στο χορτάρι ο Ολυμπιακός αμυνόταν με δύο τετράδες και τον Καμαρά μπροστά απ’αυτές, με ρόλο να πιέζει τον μέσο της Τότεναμ που κατέβαινε χαμηλά να πάρει μπάλα.

Ο Μουρίνιο την κατάλαβε τη δουλειά, δεν ήθελε να περιμένει μέχρι το ημίχρονο και στο 30’ θυσίασε τον Ντάιερ για τον Έρικσεν. Παρά την αλλαγή, ο Ολυμπιακός δεν πιέστηκε ποτέ, το 2-0 ήταν δικό του, μέχρι που το πήρε ο αέρας που έπιασε ο Μεριά.

ΚΑΤΗΦΟΡΑ: ΜΟΛΙΣ 4/10 ΠΑΣΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 46’ ΣΤΟ 51’

Και μετά ήρθε η κατηφόρα. Στο 51’ το ματς ήταν στο 2-2. Σ’αυτά τα πέντε λεπτά αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός είχε 4/10 εύστοχες πάσες. Η μία ήταν βολέ του Σα.

Μόλις 4/10 εύστοχες πάσες σε πέντε λεπτά αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο. Ξέρετε πόσες είχε ο Ολυμπιακός στα πρώτα επτά λεπτά του αγώνα; Είχε 50/60 εύστοχες μεταβιβάσεις.

Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΣΟΥΡΑ

Από τις 60 πάσες στις δέκα, ο Ολυμπιακός έμεινε θεατής στην ορμή με την οποία μπήκαν οι Λονδρέζοι μετά την ανάπαυλα. Αναμενόμενη η ένταση της ομάδας που θέλει να επιστρέψει στο ματς, αναμενόμενο σε ένα βαθμό και το "χάσιμο" του Ολυμπιακού. Όχι όμως και η αδράνεια.

Ο Τσιμίκας δικαιολογείται να κάνει το μικρό λάθος: σύρθηκε προς τα πόδια του Μούρα, αντί να πάει προς την μπάλα κι έδωσε το δικαίωμα στον Βραζιλιάνο να κερδίσει το τάκλινγκ και να δώσει την μπάλα στον Οριέ, με τον Μασούρα να παρεμβαίνει για το πλάγιο.

Ο Μασούρας όμως δεν έχει καμία δικαιολογία να σταματάει για να διαμαρτυρηθεί. Οι δύο τους που δούλεψαν τόσο καλά ανασταλτικά στην αριστερή πλευρά, είδαν την πλάτη του Μούρα, ο Κέιν έμεινε μόνος του κι εκτέλεσε για το 2-2.

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟ 50’ ΣΤΟ 70’

Με το ματς στο Χ ήρθε κατά τη γνώμη μου το παραγνωρισμένο καλό διάστημα του Ολυμπιακού στο ματς. Όλοι θα θυμούνται το πρώτο ημίχρονο, αλλά αξίζει να προσθέσουν στη μνήμη τους πως ο Ολυμπιακός ισοφαρίστηκε και συνέχισε να παίζει με θάρρος. Δεν ήταν εύκολο πια να φτιάξει πράγματα, η Τότεναμ πλέον ήταν υποψιασμένη, αλλά η ομάδα του Μαρτίνς συνέχισε να παίζει, με σαφή προσταγή από τον προπονητής της.

Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε μάλιστα να σταματήσει την ορμή της Τότεναμ, αλλά και να αναγκάσει τον Μουρίνιο σε δεύτερη κίνηση. Ο Πορτογάλος κατάλαβε πως η ομάδα του χρειαζόταν ξανά χαφ στο γήπεδο και στο 61’ έβαλε τον Σισοκό στη θέση του Μούρα, ενώ την ίδια ώρα οι γηπεδούχοι δεν απειλούσαν: από το 50’ μέχρι το 70’ η Τότεναμ έχει ένα σουτ, το φάουλ του Έρικσεν.

ΠΙΚΡΟ ΦΙΝΑΛΕ

Παρά το θάρρος του, ο Ολυμπιακός ήταν δύσκολο να βρει κάτι στην επίθεση και νομίζω πως θα έπρεπε να βοηθηθεί από τον πάγκο με την είσοδο του Βαλμπουνά νωρίτερα στο ματς. Φάνηκε πως η ομάδα χρειαζόταν μια ώθηση, γιατί δεν αργούσε η στιγμή που θα πληρώσει την αλεγρία της.

Ο Τσιμίκας ακολούθησε μακριά τον Άλι, ο Μασούρας έμεινε μόνος στα αριστερά, ο Οριέρ δεν μαρκαρίστηκε ποτέ και το τελείωμα ήταν άψογο για το 3-2.

Οι ερυθρόλευκοι προσπάθησαν με αλλαγές, αλλά είχαν "αδειάσει" και το δεύτερο γκολ του Κέιν ήρθε να τους τελειώσει. Το τελικό σφύριγμα της λήξης τους αφήνει πικραμένους, όχι γιατί η Τότεναμ δεν άξιζε τη νίκη, αλλά γιατί οι ερυθρόλευκοι ξέρουν πως τη μεγαλύτερη ευκαιρία των Λονδρέζων τη δώρισε ο Μεριά και με μεγαλύτερη συγκέντρωση θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να αποφύγει και τη 2η, το γκολ στο 50’.

ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ ΜΕ ΜΠΑΓΕΡΝ-ΤΟΤΕΝΑΜ

Δεν τα κατάφερε, αλλά δεν μπορεί να έχει τύψεις ή δεύτερες σκέψεις για την εμφάνιση. Η εικόνα στο Λονδίνο έκανε αυτήν στο Μόναχο να μοιάζει με αυτό που πρέπει να είναι: μια κακή παρένθεση στις φετινές εμφανίσεις θάρρους κι ανταγωνιστικότητας. Ναι, με μόνο ένα βαθμό.

Οι ερυθρόλευκοι δεν θα απολογηθούν που έχουν μόνο ένα βαθμό σε τέσσερα ματς απέναντι σε Μπάγερν και Τότεναμ. Με αυτούς τους αντιπάλους το πρώτο που κοιτάς είναι η εικόνα στα παιχνίδια και σε αυτά ο Ολυμπιακός δεν έχει καμία σχέση με τη "χλωμή" παρουσία που είχε την τελευταία φορά που έπαιξε σε όμιλο.

ΣΚΥΒΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ

Όμως, ο Ολυμπιακός (πρέπει να) σκύβει το κεφάλι αν τον ρωτήσεις τι έκανε στο Βελιγράδι. Γιατί εκεί δεν έπρεπε να παρουσιαστεί έτσι, γιατί δεν νοείται να έχει χάσει 3-1 από το φετινό συνονθύλευμα του Ερυθρού Αστέρα: οι Σέρβοι απέναντι σε Τότεναμ και Μπάγερν δεν έδειξαν απολύτως τίποτα, δεν είχαν ούτε στο ελάχιστο τη δυνατότητα να σταθούν όπως στάθηκε o Ολυμπιακός στα αντίστοιχα ματς.

Κι όμως, αυτή η κακή ομάδα έχει τον Ολυμπιακό από κάτω κι οι ερυθρόλευκοι θα είναι ασυγχώρητοι αν παραμείνουν τελευταίοι μετά το 6ο ματς του ομίλου με τον Αστέρα στο Φάληρο. Αλλά τι λέω, ποιος Αστέρας, το σημαντικό είναι ο ΠΑΟΚ, όχι;