Αν κάποιος έλεγε ότι διαθέτει "το άγγιγμα του Μίδα", ώστε ό,τι πιάνει, να γίνεται χρυσός, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υπερβολικός. Το όνομά του έχει θεωρηθεί συνώνυμο της... κατάρας, έστω και αν έχει κατακτήσει πολλούς τίτλους στην προπονητική του καριέρα, με το 2013 να του έχει προσδώσει τον χαρακτηρισμό του... loser. Όταν άλλωστε κάποιος φτάνει τρεις φορές στην πηγή και δεν πίνει νερό, τότε η "στάμπα" του αποτυχημένου τον συνοδεύει μέχρι να αποδείξει το αντίθετο. Και το απέδειξε περισσότερες από μια φορές.

Ο Ζόρζε Ζεζούς είναι ένας από τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους τις τελευταίες ώρες σε ολόκληρο τον κόσμο μετά την κατάκτηση του Copa Libertadores με τη Φλαμένγκο στον τρελό τελικό με τη Ρίβερ Πλέιτ (2-1). Ο άνθρωπος που κάποτε αποτελούσε αντικείμενο χλευασμού και κριτικής για το γεγονός ότι η δική του Μπενφίκα... κατάφερε να χάσει τρεις τίτλους μέσα σε λίγες ημέρες (πρωτάθλημα, Κύπελλο και Europa League), έδωσε πολλαπλώς τις απαντήσεις του, αποδεικνύοντας πως είναι ένας πολύ σπουδαίος προπονητής. Ο άθλος με τη Φλαμένγκο είναι μοναδικός και κατάφερε να δώσει αποστομωτικές απαντήσεις προς πάσα κατεύθυνση.

Όντας θιασώτης του "έχει ο καιρός γυρίσματα", επέμεινε στη δουλειά του και στο πλάνο του, βλέποντας το δάσος και όχι το δέντρο, με το αποτέλεσμα να τον δικαιώνει. Όταν κάποιος καταφέρνει να απορροφήσει τους "κραδασμούς" και δεν προβαίνει σε σπασμωδικές κινήσεις, τότε έρχεται η ώρα της... πληρωμής. Κάποτε η Μπενφίκα τον εμπιστεύτηκε μετά τα απανωτά "χαστούκια" και πήρε μαζί της δέκα τίτλους, για να έρθει η "Φλα" και να βιώσει το όνειρο της κατάκτησης του βαρύτιμου τροπαίου με τον ίδιο στο πηδάλιο.

Η ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΜΠΕΝΦΙΚΑ

Ο γεννημένος στην Αμαδόρα της Λισσαβώνας, Πορτογάλος κόουτς (24/7/1954), δεν έκανε κάποια αξιομνημόνευτη καριέρα ως ποδοσφαιριστής, περιπλανήθηκε σε διάφορες ομάδες (13 συγκεκριμένα) από το 1973 μέχρι το 1990, προτού αποφασίσει να κάνει το... φυσιολογικό άλμα για κάθε ποδοσφαιριστή, να ακολουθήσει δηλαδή την προπονητική, μένοντας στο άθλημα από άλλο πόστο. Το παράδειγμά του μάλιστα είναι ένα από τα πολλά, όπου ένας σπουδαίος κόουτς δεν υπήρξε απαραίτητα και βιρτουόζος της μπάλας.

Κοουτσάρισε την Μπενφίκα από το 2009 και είχε μια σειρά από επιτεύγματα που για τον πολύ κόσμο δεν ήταν και τόσο γνωστά. Ανέλαβε τους "Αετούς" στις 16 Ιουνίου και στην πρώτη του χρονιά στον πάγκο της κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα έπειτα από πέντε χρόνια "λειψανδρίας" (μόλις δυο ήττες και 78 γκολ στην επίθεση), φτάνοντας παράλληλα και στα προημιτελικά του Europa League.

Στις 5 Οκτωβρίου του 2009 έφτασε τις 100 νίκες στην προπονητική του καριέρα, ενώ μετά την κατάκτηση του Λιγκ Καπ της παρθενικής του σεζόν επιβραβεύτηκε με επέκταση του συμβολαίου του μέχρι το 2013. Παράλληλα, με τον ίδιο η Μπενφίκα πέτυχε την πρώτη της νίκη επί γερμανικού εδάφους σε ένα αλήστου μνήμης 1-4 απέναντι στην Στουτγκάρδη, σπάζοντας και το ρεκόρ συνεχόμενων νικών (16) της ομάδας του Τζίμι Χάγκαν την σεζόν 1972-73.

Και οι επιτυχίες του δεν σταματούν εκεί, καθώς το 2012 (10 Δεκεμβρίου) έγινε ο πιο επιτυχημένος Πορτογάλος κόουτς σε τοπικά ντέρμπι της Λισσαβώνας με επτά νίκες σε σύνολο εννέα αγώνων (νίκη με 3-1 απέναντι στην Σπόρτινγκ). Λίγους μήνες μετά (15 Μαρτίου 2013 απέναντι στην Μπορντό για το Europa League), έφτασε τις 200 νίκες στον πάγκο της Μπενφίκα, κάτι που μόλις άλλοι πέντε προπονητές στην ιστορία της ομάδας το έχουν καταφέρει. Όσο για την παρουσία στον τελικό του Europa League, είχε να συμβεί κάτι τέτοιο 23 ολόκληρα χρόνια. Οι δυο πλευρές πορεύτηκαν μαζί ως το 2015, όταν και οι Λουζιτανοί ανακοίνωσαν πως δεν συμφώνησαν μαζί του για νέο συμβόλαιο.

Για τον Ζεζούς, οι "Αετοί" αποτέλεσαν τον 13ο -και όχι φαρμακερό- προορισμό της καριέρας του, έχοντας ξεκινήσει την προπονητική το 1990 στην Αμόρα, για να ακολουθήσει μια σταθερή πορεία με τελικό προορισμό την Μπράγκα την σεζόν 2008-09 (5η θέση στο πρωτάθλημα και "16" του Europa League), προτού έρθει η μεγάλη ευκαιρία να καθίσει στον πάγκο της Μπενφίκα και να φτιάξει την δική του ομάδα, την οποία απολάμβανε όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης. Μια ομάδα επιθετική, με ισορροπία, που σκόραρε με ευκολία, είχε "ταυτότητα" στο παιχνίδι της, δεν δεχόταν εύκολα γκολ και ήταν δυσκολοκατάβλητη.

Για τον ίδιο, η σεζόν 2012-13 ήταν αναμφίβολα η πιο δύσκολη της καριέρας του, αφού μπορούσε να γευτεί το νέκταρ της επιτυχίας και αντ' αυτού ήπιε το πικρό ποτήρι της αποτυχίας. Αν θεωρηθεί βέβαια αποτυχία το να διεκδικεί μια ομάδα όλους τους στόχους της μέχρι το φινάλε της σεζόν.

Η Μπενφίκα έπαιζε καλή μπάλα, είχε μια συγκεκριμένη φιλοσοφία και... πατώντας πάνω σ' αυτήν, κατάφερε φέτος να πάρει το 33ο πρωτάθλημα της ιστορίας, να φτάσει στον τελικό του Europa League για δεύτερη σερί σεζόν, έχοντας απέναντι την Σεβίλλη, ενώ διεκδικεί και το Κύπελλο, έχοντας την ευκαιρία να κάνει το τρεμπλ. Μεγαλύτερη δικαίωση και επιτυχία απ' αυτήν δεν υπάρχει...

ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΣΤΗ ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ ΚΑΙ ΤΟ ΒΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ

Το καλοκαίρι του 2013, ανανέωσε για δυο ακόμη σεζόν, ενώ το 2015 ανέλαβε τη μισητή συμπολίτισσα Σπόρτινγκ Λισσαβώνας. Στον πάγκο των "λιονταριών" κάθισε ως το 2018, αλλά δεν μπόρεσε να τους φέρει στην κορυφή του πορτογαλικού πρωταθλήματος, που ήταν και ο μεγάλος στόχος. Έκανε πρωταθλητισμό, αλλά δεν κατάφερε να γευτεί τη χαρά της κορυφής.

Το 2018 αποφάσισε να φύγει εκτός των συνόρων της χώρας του, αναλαμβάνοντας την Αλ Αχλί, όμως δεν μακροημέρευσε και ο λόγος δεν ήταν τα αποτελέσματα, κάθε άλλο μάλιστα αφού μέτρησε 16 νίκες και μια ισοπαλία σε 20 αγώνες, αλλά το ότι δεν τα βρήκε στις διαπραγματεύσεις με τη διοίκηση για το συμβόλαιό του. Πήγε στη Βραζιλία, ανέλαβε τη Φλαμένγκο και κατάφερε να σηκώσει μαζί της το σημαντικότερο τρόπαιο στη Λατινική Αμερική, γράφοντας τ' όνομά του με τα πιο χρυσά γράμματα στην ιστορία του κλαμπ.

Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΦΛΑΜΕΝΓΚΟ ΕΓΡΑΨΕ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Φλαμένγκο, μέχρι χθες (23/11) είχε πάει σε έναν τελικό και σε αυτόν κατέκτησε και το τρόπαιο. Μόνο που αυτή η Φλαμένγκο δεν έχει καμία σχέση με τις άλλες. Παίζει ωραίο ποδόσφαιρο και ετοιμάζεται να κατακτήσει και το πρωτάθλημα Βραζιλίας.

Ο Ζόρζε Ζεζούς είναι ο υπεύθυνος γι' αυτή την υπέροχη ομάδα. Ο 65χρονος ανέλαβε την 1η Ιουνίου και τρελαίνει κόσμος. Ο άλλοτε τεχνικός των Μαδέιρα, Αμαδόρα, Σετούμπαλ, Γκιμαράες, Μορεϊρένσε, Λεϊρία, Μπελενένσες, Μπράγκα, Μπενφίκα, Σπόρτινγκ, Αλ Χιλάλ έπεισε και τους πιο σκληρούς επικριτές του με το ποδόσφαιρο που αποδίδει η ομάδα του, αλλά και με τ' αποτελέσματά της.

Η "Φλα" είναι 21 σερί ματς αήττητη στο Brasileirao (18 νίκες και 3 ισοπαλίες), αφήνοντας πίσω τα ρεκόρ των σούπερ ομάδων με Ζίκο και Ροναλντίνιο. Ο Ίβηρας μεταμόρφωσε και τον Γκαμπιγκόλ. Δεν του έτεινε απλά το χέρι και μια σανίδα σωτηρίας της καριέρας του, τον μεταμόρφωσε. Τον έκανε να πετύχει τα καλύτερα νούμερα στατιστικής της καριέρας του.

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΗΡΩΑ

Το highlight του, δείγμα και της ιδιοσυγκρασίας του, ήταν σε έναν εκτός έδρας νικηφόρο αγώνα της Μπενφίκα με τη Γκιμαράες. Συγκεκριμένα, έδωσε μάχη σώμα με σώμα με ανθρώπους της ασφαλείας του γηπέδου με στόχο να μην συλληφθεί οπαδός της ομάδας του. Μετά το σφύριγμα της λήξης, οι παίκτες πήγαν προς την πλευρά που ήταν ο κόσμος τους για να τους χαιρετίσουν.

Πολλοί πήδησαν στον αγωνιστικό χώρο, υπήρξε επέμβαση των ανθρώπων ασφαλείας, και όταν ακινητοποιήθηκε ένας οπαδός, τότε ανέλαβε δράση ο ίδιος, ο οποίος προσπάθησε να τον... σώσει! Ένα στιγμιότυπο που μνημονεύτηκε για τα καλά. Αν μη τι άλλο, μια προσωπικότητα που δεν περνάει απαρατήρητη.