Σαν σήμερα: Η ανατριχιαστική περιγραφή στο χρυσό του Κεντέρη στο Σίδνεϊ
Συμπληρώθηκαν 18 χρόνια από το χρυσό του Κώστα Κεντέρη στα 200 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ και θυμίζουμε την επική κούρσα, αλλά και την συγκλονιστική περιγραφή του Νίκου Αντωνιάδη. (VIDEO)
Ο Κώστας Κεντέρης έφθασε στο Σίδνεϊ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 με ατομική επίδοση στα 200μ 20.25, που βέβαια δεν προμήνυε ότι θα μπορούσε να χαρίσει το χρυσό μετάλλιο στην Ελλάδα. Εκεί όμως, έτρεξε τις κούρσες της ζωής του και μάλιστα με πολύ σωστά υπολογισμένο τρόπο για εξοικονόμηση ενέργειας.
Στα προκριματικά πέτυχε χρόνο 20.57 και πήρε τη πρώτη θέση ενώ στα προημιτελικά αν και τερμάτισε δεύτερος, κατέρριψε το δικό του πανελλήνιο ρεκόρ με 20.14. Έδειξε σε όλους ότι βρίσκεται σε τροχιά μεταλλίου, κάτι φυσικά που ένιωσε και ο ίδιος. Στα ημιτελικά πήρε τη πρώτη θέση στη σειρά του με 20.20 και λίγο αργότερα ετοιμάστηκε για τον πρώτο τελικό της καριέρας του σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Μέχρι τα 100μ της κούρσας βρισκόταν στην 5η θέση, αλλά αμέσως μετά άρχισε μία απίστευτη επίθεση με στόχο το χρυσό μετάλλιο. Δεν μπόρεσε να του αντισταθεί κανείς αντίπαλος μέχρι το τέλος, κανείς δεν άντεξε το φρενήρη ρυθμό του και έτσι η νίκη ήρθε με νέο πανελλήνιο ρεκόρ 20.09.
Και όμως στη διάρκεια της κούρσας, έπνεε αντίθετος άνεμος -0.6. Ο δεύτερος νικητής, ο Βρετανός, Ντάρεν Κάμπελ, πέτυχε 20.14, όσο ο Κεντέρης στα προημιτελικά και ο τρίτος νικητής, ο Ατο Μπόλντον από το Τρίνινταντ 20.20, όσο ο Έλληνας πρωταθλητής στα ημιτελικά.
Μετά του τέλος της κούρσας, ο χρυσός Ολυμπιονίκης δήλωσε: «Από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο Σίδνεϊ, πίστευα ότι κανείς δεν είναι καλύτερος από μένα. Πέρσι στη Σεβίλλη είχα δει τον Μορίς Γκρίν και κατάλαβα ότι δεν υστερούσα σε προσόντα. Τώρα ήταν η σειρά μου. Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Στα τελευταία μέτρα δεν θυμάμαι αν σήκωσα τα χέρια μου αλλά ήξερα ότι το χρυσό μετάλλιο είναι δικό μου.
Στον αγώνα δεν φοβήθηκα κανέναν, μπήκα και πάλεψα σε όλες τις κούρσες. Άλλωστε αυτό ήταν και το πλάνο μου, να βελτιώνομαι από κούρσα σε κούρσα μέχρι τον τελικό. Αφιερώνω τη νίκη μου στην Ελλάδα και αν είναι δυνατόν, το χρυσό μου μετάλλιο να αποτελέσει μικρό βάλσαμο στον πόνο όσων έχασαν τους ανθρώπους τους στο ναυάγιο (σ.σ. του Εξπρές Σάμινα). Ευχαριστώ τον Θεό».
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΣΤΙΒΟ
Ο Κώστας Κεντέρης κατάγεται από την Μυτιλήνη και ξεκίνησε να ασχολείται με τον αθλητισμό σε ηλικία 10 χρονών. Ξεκίνησε με το άλμα εις μήκος και εν συνεχεία με τα 200 και 400 μέτρα, έχοντας δίπλα του για 9 χρόνια τον Γρηγόρη Κοντό. Με αυτόν προπονητή πέτυχε και την πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα όπου κατέκτησε την πρώτη θέση με χρόνο 47,79.
Μερικά χρόνια μετά, μετακόμισε στην Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει και εκεί ξεκινάει να γυμνάζεται υπό το βλέμμα του Πλούταρχου Σαρασλανίδη,του προπονητή που βοήθησε την Βούλα Πατουλίδου να φτάσει στην κατάκτηση του χρυσού στη Βαρκελώνη το 1992. Ένα χρόνο μετά σε ηλικία 20 χρονών κρεμάει στο λαιμό του το χρυσό μετάλλιο, στους Μεσογειακούς Αγώνες με χρόνο 45,70.
Την "πόρτα δεν άργησαν" να του χτυπήσουν και οι τραυματισμοί, αφού το 1994, κατά τη διάρκεια αγώνων κλειστού στίβου υπέστη θλάση κοιλιακών προσαγωγών. Το πρόβλημα των τραυματισμών του κατάφερε να το ξεπεράσει τέσσερα χρόνια μετά, φτάνοντας έτσι στο 1998, έχοντας χάσει σημαντικά χρόνια για την καριέρα του.
Το 1999 αλλάζει προπονητή, καθώς τον αναλαμβάνει ο Χρήστος Τζέκος και τις 28/9 του 2000 "αλλάζει η ζωή του", κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ στα 200 μέτρα. Ένα αουτσάιντερ όπως είπαν πολύ, κατάφερε στο δεύτερο μισό της κούρσας να δείξει ποιος είναι και γιατί βρίσκεται εκεί. Αυτό το χρυσό του Κώστα, άλλαξε για πάντα την κατάσταση του αγωνίσματος.
Αναλυτικά η κατάταξη του τελικού:
1. Κώστας Κεντέρης (Ελλάδα) 20.09
2. Ντάρεν Κάμπελ (Ην. Βασίλειο) 20.14
3. Άτο Μπόλτον (Τρίνιταντ Τομπάκο) 20.20
4. Ομπαντέλε Τόμσον (Μπαρμπέιντος) 20.20
5. Κρίστιαν Μάλκομ (Ην. Βασίλειο) 20.23
6. Κλαουντινέι Ντα Σίλβα (Βραζιλία) 20.28
7. Κόμπι Μίλερ (ΗΠΑ) 20.35
8. Τζον Καπέλ (ΗΠΑ) 20.49
Το VIDEO με την ανατριχιαστική περιγραφή του Νίκου Αντωνιάδη: