Είναι ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές που τίμησαν την γαλανόλευκη και δόξασαν τον ελληνικό αθλητισμό. Το λιοντάρι της Χειμάρρας, αυτή η τεράστια αθλητική προσωπικότητα που σήκωνε τα κιλά, λες και ήταν πούπουλα. Αυτός ο αθληταράς που καθόταν κάτω από την μπάρα και δεν λύγιζε ποτέ.

Στη Βαρκελώνη ήταν η πρώτη του μεγάλη παρουσία. Εκεί που έδειξε σε όλους ότι ένα μεγάλο αστέρι είχε γεννηθεί και ήταν έτοιμο να κατακτήσει τον κόσμο. Το επανέλαβε στην Ατλάντα και στο Σίδνεϊ, ενώ το κύκνειο άσμα του ήταν στην Αθήνα, όταν βρέθηκε και πάλι στο βάθρο των νικητών με το χάλκινο μετάλλιο.

Σαν σήμερα, στις 31 Ιουλίου του 1992, κατέκτησε το πρώτο του χρυσό στη Βαρκελώνη, όπου πήρε μέρος μέσω της τρίτης θέσης στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ισπανίας. Στην τελευταία του προσπάθεια στο επολέ ζετέ και ενώ κρατούσε τα κιλά, φώναξε δυνατά το περιβόητο και μυθικό "Για την Ελλάδα!".

Ο πρωταθλητής μας, κατάφερε να σηκώσει 370 κιλά στο σύνολο και βρέθηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου, σκορπώντας ανείπωτη χαρά και υπερηφάνεια σε όλους τους Έλληνες.

Μπορεί σε πολλούς να μην άρεσε πολύ η ενασχόλησή του με τα κοινά και η υπερψήφιση Μνημονίου ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, όμως αυτό δεν σβήνει τα όσα έκανε ως αθλητής και ήταν πραγματικά μοναδικά και αξεπέραστα.