Σε πιάνει ανατριχίλα και μόνο στην σκέψη. Φεύγεις από το σπίτι γεμάτος χαρά, γλυκιά αγωνία και προσμονή για τη μεγάλη μάχη και δεν επιστρέφεις ποτέ. Ένα "ραντεβού θανάτου" που έμελλε να συμβεί εκεί που κανείς δεν περίμενε, σκορπώντας ανείπωτη θλίψη και δυστυχία.

Πριν 120 χρόνια, στις 5 Απριλίου 1902, σημειώθηκε η πρώτη ανείπωτη τραγωδία σε γήπεδο ποδοσφαίρου και συγκεκριμένα στο "Ibrox Park" της Γλασκώβης, όταν κατέρρευσε η νεόχτιστη δυτική κερκίδα, με αποτέλεσμα μια μεγάλη μερίδα φιλάθλων να πέσει στο κενό από τα 15 μέτρα. Οι περισσότεροι επέζησαν γιατί έπεφταν ο ένας πάνω στον άλλο, όμως 25 φίλαθλοι έχασαν την ζωή της και 517 τραυματίστηκαν.

Η βροχή που έπεφτε ασταμάτητα, έκανε τα ξύλα να μαλακώσουν και να μην αντέξουν το βάρος των θεατών. Στην αρχή ελάχιστοι κατάλαβαν τη τραγωδία. Τα χειροκροτήματα μπερδεύονταν με τις κραυγές απόγνωσης των τραυματιών. Κι ενώ η κατάρρευση σημειώθηκε στο 51ο λεπτό το ματς ολοκληρώθηκε.

Από ένα σημείο και μετά η αστυνομία ανέλαβε την ευθύνη να ολοκληρωθεί το ματς, φοβούμενη τον πανικό, Ξεσηκώθηκε σάλος και οι δύο ομοσπονδίες, αποφάσισαν να επαναλάβουν το ματς στο "Villa Park" του Μπέρμιγχαμ στις 3 Μαΐου 1902, όπου όλα τα έσοδα διατέθηκαν στις οικογένειες των θυμάτων.

Οι διοικούντες τη Ρέιντζερς, αφαίρεσαν αυτό το μέρος της εξέδρας με αποτέλεσμα η χωρητικότητα να πέσει στις 25.000 θέσεις. Λίγο αργότερο σχεδιάστηκε η ανακατασκευή του γηπέδου που επρόκειτο να έφτανε τις 63.000 θέσεις μέχρι το 1910. Έτσι η Σκωτία είχε τα 3 μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά γήπεδα στον κόσμο εκείνη την εποχή.

Με αφορμή αυτό το περιστατικό, το SPORT24 θυμίζει τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές τραγωδίες που έχουν σημαδέψει το παγκόσμιο ποδόσφαιρο μέχρι σήμερα. Δυστυχώς, δεν είναι λίγες. φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει και η 8/2/1981 και ο άδικος χαμός 21 ψυχών στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Μακάρι να μην ακολουθήσουν άλλες στο μέλλον...

Όταν κατέρρευσε το "Burnden Park" (1946)

Στο Μπόλτον και συγκεκριμένα στο γήπεδο "Burnden Park" στις 9 Μαρτίου 1946, έχασαν την ζωή τους 33 άνθρωποι στον αγώνα με τη Στόουκ Σίτι. Ήταν ματς για το Κύπελλο Αγγλίας, όταν υποχώρησε κομμάτι της κερκίδας με υπεράριθμα άτομα. Άλλοι σκοτώθηκαν στην κατάρρευση που έγινε και άλλοι ποδοπατήθηκαν στην προσπάθεια που έκαναν για να απομακρυνθούν.

Ταραχές στο "Etadio Nacional" (1964)

Μεταφερόμαστε κάμποσα χρόνια μετά και συγκεκριμένα στη Λίμα του Περού, όπου στις 24 Μαΐου 1964 το Περού φιλοξένησε την Αργεντινή στο "Estadio Nacional" σε έναν τελικό που έδινε το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Οι φιλοξενούμενοι ήταν μπροστά στο σκορ και ο ρέφερι ακύρωσε γκολ των γηπεδούχων στο 88'. Ακολούθησε μάχες κόσμου με αστυνομία, έπεσαν δακρυγόνα, αλλά οι πύλες του Σταδίου ήταν κλειστές, με αποτέλεσμα πολλοί να σκοτωθούν από ασφυξία στην προσπάθειά τους να διαφύγουν και άλλοι από τις μάχες σώμα με σώμα με τους αστυνομικούς. Σκοτώθηκαν 318 άνθρωποι σε ένα αιματοκύλισμα που δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους.

Λουτρό αίματος στο "Monumental" (1968)

Μια ακόμη τραγωδία ήταν αυτή του 1968 στο γήπεδο της Ρίβερ Πλέιτ, το "Monumental" σε "Superclasico" με την μισητή αντίπαλο, Μπόκα Τζούνιορς, όταν έχασαν την ζωή τους 71 άνθρωποι. Τι συνέβη; Μετά το τέλος του αγώνα, φίλαθλοι που δοκίμασαν να βγουν πρώτοι από τη θύρα 12, την βρήκαν κλειστή, πιέστηκαν απ' όσους ακολουθούσαν και πέθαναν οι περισσότεροι από ασφυξία. Κάτι ανάλογο με την τραγωδία της Θύρας 7, ενώ κανένας δεν βρέθηκε ένοχος, αν και έγινε η σχετική έρευνα.

Συγκρούσεις στο "Kayseri Ataturk Stadium" (1968)

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1968, στην Καισάρεια της Τουρκίας έγινε ο αγώνας ανάμεσα στην Καϊσερίσπορ και την Σίβασπορ, όπου οπαδοί των δυο ομάδων συγκρούστηκαν στο ημίχρονο και ο τελικός απολογισμός ήταν 44 νεκροί. Πολλοί ποδοπατήθηκαν στην προσπάθεια να ξεφύγουν, έγιναν πολλά επεισόδια με υλικές καταστροφές στην Καισάρεια, ενώ στη Σεβάστεια η κατάσταση ήταν πολύ τεταμένη για αρκετές ημέρες. Μια τραγωδία που σημάδεψε την γειτονική χώρα.

Δεύτερη τραγωδία στο "Ibrox" (1971)

Στις 2 Ιανουαρίου 1971, 66 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους στο "Ibrox Stadium" της Γλασκώβης, όπου θα διεξαγόταν το μεγάλο ντέρμπι ανάμεσα σε Ρέιντζερς και Σέλτικ. Η απόλυτη ποδοσφαιρική μάχη της Σκωτίας, έμεινε στην ιστορία όχι για τα πεπραγμένα στο χορτάρι, αλλά για τις αθώες ψυχές που χάθηκαν άδικα. Το "Old Firm" πλησιάζει στο τέλος του και στο 90ο λεπτό οι φιλοξενούμενοι ''παγώνουν'' το γήπεδο. Χιλιάδες φίλαθλοι της Ρέιντζερς αρχίζουν να αποχωρούν, αλλά οι ''προτεστάντες'' ισοφαρίζουν σε 1-1 στις καθυστερήσεις. Αρκετοί οπαδοί επιχειρούν να επιστρέψουν στο γήπεδο, άλλοι συνεχίζουν την έξοδό τους και τότε επήλθε το μοιραίο. Τα κάγκελα στα σκαλιά της εξόδου 13 υποχωρούν. Δεκάδες άνθρωποι καταπλακώνονται και αφήνουν εκεί την τελευταία τους πνοή, με κύρια αιτία θανάτου για τους περισσότερους την ασφυξία.

Το κλειστό τουρνικέ που άφησε 21 θύματα στη Θύρα 7 (1981)

Είναι η μεγαλύτερη τραγωδία που έχει βιώσει ποτέ ο ελληνικός αθλητισμός. Εκείνο το καταραμένο 6-0 του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ στις 8 Φεβρουαρίου 1981, που μακάρι να μην είχε έρθει ποτέ, αν ήταν να μπορούσε να αποφευχθεί το κακό που ακολούθησε. Συνολικά 21 αθώες ψυχές χάθηκαν στα σκαλοπάτια της εξόδου από την Θύρα 7, όταν το τουρνικέ ήταν κλειστό έπειτα από εγκληματική αμέλεια των υπευθύνων που ποτέ δεν βρέθηκαν, οι μπροστά φώναζαν στους πίσω να μην τρέξουν, ο ένας άρχισε να πατάει τον άλλον και ακολούθησαν σκηνές αλλοφροσύνης. Πέρα από τους νεκρούς, ανάμεσα στους οποίους και ένας φίλος της Ένωσης, υπήρξαν και πολλοί τραυματίες. Ο Ολυμπιακός κάθε χρόνο τιμά τους νεκρούς του και ποτέ δεν τους ξεχνά. Αποτελούν κομμάτι της ιστορίας του.

Το γκολ που... προκάλεσε εκατόμβη νεκρών στο "Luzhniki" (1982)

Ανείπωτη τραγωδία με ανυπολόγιστο αριθμό νεκρών είχαμε στο " Luzhniki" στις 20 Οκτωβρίου 1982 στο ματς της Σπαρτάκ Μόσχας με την Χάαρλεμ. Την ώρα που αποχωρούσαν οι φίλαθλοι στο φινάλε από την μοναδική πόρτα που ήταν ανοιχτή, η Σπαρτάκ έβαλε γκολ, κάποιοι θέλησαν να επιστρέψουν και να πέσουν πάνω σε αυτούς που αποχωρούσαν. "Μακάρι να μην έβαζα ποτέ αυτό το γκολ", είπε ο Σεργκέι Σβέτσοβ. Όσο για τους νεκρούς, ο επίσημος αριθμός έκανε λόγο για 67, αλλά υπήρξαν σενάρια πως ίσως έφταναν και τους 340.

Κάηκαν ζωντανοί, έγιναν παρανάλωμα του πυρός (1985)

Ένα τσιγάρο ήταν η αιτία να πάρει φωτιά μέρος της ξύλινης κερκίδας του "Valley Parade" στο 40' της αναμέτρησης ανάμεσα σε Μπράντφορντ και Λίνφιλντ στις 11 Μαΐου 1985 για την τρίτη κατηγορία της Αγγλίας. Αποτέλεσμα αυτού ήταν 56 άτομα να βρουν θάνατο. Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να ακούσετε την ζωντανή συγκλονιστική ραδιοφωνική περιγραφή της τραγωδίας.

Ο τελικός της ντροπής στο "Heysel" (1985)

Δεν πέρασαν παρά 18 ημέρες για μια ακόμη αποφράδα ημέρα του ποδοσφαίρου, που έμεινε στην ιστορία. Στο "Heysel" των Βρυξελλών, η Λίβερπουλ έπαιζε με την Γιουβέντους στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Λίγο πριν την έναρξη, φίλαθλοι της Λίβερπουλ κινήθηκαν απειλητικά προς αυτούς της Γιουβέντους στην κερκίδα "Ζ", η αστυνομία δεν μπόρεσε να τους σταματήσει με αποτέλεσμα εκατοντάδες Ιταλοί- μην έχοντας άλλη έξοδος διαφυγής- να να υποχωρήσουν προς τον εξωτερικό τοίχο της εξέδρας. Αυτός δεν άντεξε το βάρος τους, κατέρρευσε και 39 άτομα έχασαν τη ζωή τους. Ο τελικός της ντροπής διεξήχθη κανονικά και η Γιουβέντους σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο. Μια από τις χειρότερες τραγωδίες, που έφερε και την μετέπειτα απόφαση της Μάργκαρετ Θάτσερ να αποβάλει τις αγγλικές ομάδες από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για 4 χρόνια.

Το χαλάζι που έφερε την τραγωδία (1988)

Συνολικά 93 άτομα χάθηκαν στις 12 Μαρτίου 1988 στο " Kathmandu Stadium" του Νεπάλ και ο λόγος ήταν μια καταιγίδα που οδήγησε τους φιλάθλους προς την μοναδική θύρα που ήταν σκεπαστή. Η αστυνομία προσπάθησε να τους απωθήσει, αυτοί υποχώρησαν και προσπάθησαν μαζικά να βγουν από το γήπεδο από άλλο σημείο, ωστόσο οι πόρτες ήταν κλειδωμένες και το κακό έγινε.

Η μέρα που άλλαξε το αγγλικό ποδόσφαιρο (1989)

Στο "Hillsborough Stadium" του Σέφιλντ, η Λίβερπουλ αντιμετώπισε τη Νότιγχαμ στον ημιτελικό του Κυπέλλου που ο θάνατος των 96 φίλων των "ρεντς" δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτέ. Η αστυνομία άνοιξε μία θύρα για να μπουν φίλαθλοι της Λίβερπουλ στο γήπεδο. Μόνο που εκείνη η εξέδρα ήταν ήδη γεμάτη. Όσοι ήταν στις κάτω θέσεις μπροστά στο σιδερένιο κιγκλίδωμα, δεν μπόρεσαν να ανέβουν και να βγουν στο γήπεδο, με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους από ασφυξία και ποδοπατήματα. Το γεγονός αυτό άλλαξε τα πάντα στο αγγλικό ποδόσφαιρο σχετικά με τους κανόνες ασφαλείας. Ο Ντέιβιντ Κάμερον, 23 χρόνια μετά το συμβάν, ζήτησε δημόσια συγγνώμη επειδή θεωρούνταν μέχρι τότε υπαίτιοι οι οπαδοί, αλλά κάτι τέτοιο αποδείχτηκε πως δεν ίσχυε.

Ένα φιλικό που βάφτηκε με αίμα (1991)

Μόνο... φιλικό δεν ήταν το ανάμεσα στους Ορλάντο Πάιρετς και τους Κάιζερ Τσιφς στις 13 Ιανουαρίου 1991 στο "Oppenheimer Stadium" της Νότιας Αφρική, όπου είχαμε απολογισμό 42 νεκρών. Οι οπαδοί των "Πειρατών" επιτέθηκαν στους αντιπάλους τους και αυτοί προσπάθησαν να διαφύγουν. Πολλοί ποδοπατήθηκαν, αφού υπήρξε διέξοδος στους εξωτερικούς φράχτες του γηπέδου και επήλθε το μοιραίο. Ο χουλιγκανισμός στην χειρότερη εκδοχή του, αφού προκάλεσε τον άδικο θάνατο τόσων ανθρώπων.

Σε τριήμερο πένθος η Γουατεμάλα (1996)

Πριν 21 χρόνια (16/10/1996) ένας αγώνας ποδοσφαίρου οδήγησε σε τριήμερο πένθος τη Γουατεμάλα. Τι ακριβώς συνέβη; Η Γουατεμάλα αντιμετώπιζε την Κόστα Ρίκα σ' ένα παιχνίδι που έμελλε να αποτελέσει μια από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές τραγωδίες όλων των εποχών με απολογισμό 84 νεκρούς και 147 τραυματίες. Μια ώρα πριν την σέντρα, οι κερκίδες είχαν ήδη γεμίσει ασφυκτικά (το γήπεδο χωρούσε περίπου 50.000), όμως περίμεναν ακόμα αρκετές χιλιάδες κόσμου. Πολλοί είχαν στριμωχτεί στα τοιχώματα και αρκετοί είχαν σκαρφαλώσει ακόμα και πάνω από τα δημοσιογραφικά θεωρεία.

Οι περισσότεροι που σκοτώθηκαν, υπέστησαν ασφυξία λόγω του πλήθους, ενώ αρκετοί δεν άντεξαν από τα πολλαπλά κατάγματα όταν ποδοπατήθηκαν από εκατοντάδες ανθρώπους. Το παιχνίδι ματαιώθηκε και η χρήση του "Estadio Mateo Flores" απαγορεύθηκε μέχρι να γινόταν ενδελεχής και λεπτομερής έλεγχος. Το ματς τελικά πραγματοποιήθηκε έναν μήνα αργότερα στο "Memorial Coliseum" του Λος Άντζελες. Η απαγόρευση χρήσης του "Mateo Flores" κράτησε δύο χρόνια και όταν άνοιξε πάλι, η χωρητικότητά του έφτανε στις 30.000.

Δεκάδες νεκροί λόγω υπεραριθμίας (2001)

Πέντε χρόνια μετά και συγκεκριμένα στις 11 Απριλίου 2001 στο "Ellis Park" του Γιουχάνεσμπουργκ στη Νότια Αφρική, είχαμε νέα τραγωδία σε ματς των Κάιζερ Τσιφς με τους Ορλάντο Πάιρετς, όπου ο τελικός απολογισμός ήταν 43 νεκροί. Μέσα στο γήπεδο ήταν 60.000 θεατές, απέξω πολλές χιλιάδες που ήθελαν να μπουν, πολλοί βρήκαν τον τρόπο, υπήρξε συνωστισμός και αυτός οδήγησε στον θάνατο 43 άτομα. Μάλιστα, πολλά ρεπορτάζ έκαναν λόγο για... διπλασιασμό του κόσμου στις εξέδρες.

Επεισόδια, δακρυγόνα, 127 νεκροί (2012)

Περίπου ένα μήνα μετά και συγκεκριμένα στις 9 Μαΐου 2001, στο "Accra Sports Stadium" της Γκάνας, γινόταν ο αγώνας ανάμεσα σε Άκρα Χαρτς και Ασάντε Κοτόκο. Οι οπαδοί των φιλοξενούμενων άρχισαν να πετάνε καθίσματα και μπουκάλια στο γήπεδο, διότι η ομάδα τους έχανε με 2-1, η αστυνομία απάντησε με δακρυγόνα, επικράτησε πανικός και φίλαθλοι βρέθηκαν στις κλειδωμένες εξόδους τον θυρών με αποτέλεσμα δεκάδες ζωές να χαθούν από ασφυξία. Ο τελικός απολογισμός ήταν 127 νεκροί. Ανείπωτη τραγωδία...

Τα σοκαριστικά γεγονότα στην Αίγυπτο (2012)

Την 1η Φλεβάρη 2012, έγινε η πιο σύγχρονη ποδοσφαιρική τραγωδία στο "Port-Said" της Αιγύπτου, καθώς τουλάχιστον 74 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε επεισόδια εντός αγωνιστικού χώρου. Η Αλ-Μασρί νίκησε με 3-1 την Αλ-Αχλί και οι φίλαθλοι της γηπεδούχου μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο με την λήξη για να γιορτάσουν τη σπάνια νίκη. Λόγω έλλειψης ελέγχου κατά την είσοδο στο γήπεδο, οι οπαδοί είχαν στην κατοχή τους διάφορα αντικείμενα που χρησιμοποίησαν ως όπλα, ενώ η αστυνομία έκανε 47 συλλήψεις σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις. Λόγω πένθους εν συνεχεία αναβλήθηκε η αναμέτρηση της Αλ-Ισμαϊλίγια με την Ζάμαλεκ στο Κάιρο και οι οπαδοί της τελευταίες άναψαν φωτιές στις κερκίδες.