Η ιστορία του πολύ χρήσιμου υαλοκαθαριστήρα
Το 14ο από τα 33 συνολικά ιδιαίτερα εκθέματα του μουσείου της Mercedes-Benz, θα μας απασχολήσει σήμερα – μια πατέντα που εφευρέθηκε το 1903 από την Αμερικανίδα Mary Anderson.
Οσοι διαβάζετε τακτικά τη στήλη, θα έχετε διαπιστώσει ότι αντλώ και θέματα από την ιστορία του αυτοκινήτου, για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι.
Σήμερα, θα ασχοληθώ με το 14ο από τα 33 ξεχωριστά εκθέματα του μουσείου της Mercedes-Benz, στο οποίο εκτίθενται 160 οχήματα και συνολικά 1.500 εκθέματα, στη μόνιμη συλλογή.
Ο υαλοκαθαριστήρας
1 - Καθαρή ορατότητα: Το παρμπρίζ βάζει τέλος στον αέρα που φυσά απευθείας στους επιβάτες. Αλλά η επόμενη πρόκληση, είναι η βροχή, καθώς οι σταγόνες θολώνουν την ορατότητα του οδηγού. Αυτό, φυσικά, αποτελεί κίνδυνο για την ασφάλεια. Η πατέντα του υαλοκαθαριστήρα, ήταν ήδη διαθέσιμη από το 1903, όταν στις 10 Νοεμβρίου η Αμερικανίδα Mary Anderson έλαβε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ΗΠΑ αριθ. 743.801A για τη "συσκευή καθαρισμού παραθύρων".
2 - Καθαρή κατασκευή: Ο πρώτος υαλοκαθαριστήρας στον κόσμο είχε ξύλινα μπράτσα με λαστιχένια μάκτρα, συνδεδεμένα σε αυτά. Τα μπράτσα περιστρέφονταν γύρω από ένα σημείο προσκόλλησης. Ήταν επίσης έξυπνα σε λειτουργία: υπήρχε ένας μοχλός στον οδηγό. Όταν τραβούσε τον μοχλό, ένα ελατήριο τεντωνόταν και αυτό επέτρεπε στον υαλοκαθαριστήρα να γλιστρήσει στο τζάμι.
3 - Έμπνευση: Η Άντερσον πήρε την έμπνευσή της, για αυτήν την ιδέα, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με το τραμ στη Νέα Υόρκη, τον χειμώνα. Παρατήρησε ότι το χιόνι στο τζάμι εμπόδισε τον οδηγό να έχει καλή ορατότητα στον δρόμο. Όπως ήταν συνηθισμένο, τότε, ο οδηγός σήκωνε ένα μέρος του παρμπρίζ για να έχει καθαρή ορατότητα - αφήνοντας το κρύο και τον αέρα να μπαίνουν στο τραμ. Ο υαλοκαθαριστήρας ήταν η ενδεδειγμένη λύση σε αυτό το πρόβλημα.
4 - Πρωτοπόρος: Η Anderson χτύπησε… πετρελαιοπηγή, με την εφεύρεσή της. Προσπάθησε να διαθέσει στην αγορά την καινοτομία αυτή, για άνεση και ασφάλεια, αλλά κανένας κατασκευαστής οχημάτων δεν συμπεριέλαβε τον υαλοκαθαριστήρα σε οχήματα παραγωγής. Μόλις έληξε η προστασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, έγινε αποδεκτή η πατέντα της, από τη δεκαετία του 1920 και μετά.
5 - Παραλλαγές: Άλλοι εφευρέτες προσπάθησαν να πετύχουν κάτι καλύτερο. Για παράδειγμα, το 1908 ο πρίγκιπας Χάινριχ της Πρωσίας, ένας παθιασμένος αυτοκινητιστής και αδελφός του Γερμανού αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β’, εφηύρε το "καθαριστικό οθόνης Henrici", έναν "χάρακα υαλοκαθαριστήρων" που καλυπτόταν από ύφασμα. Στερεώθηκε στο πάνω άκρο του παρμπρίζ και μετακινούταν με το χέρι - το οποίο λειτούργησε μόνο για ανοιχτά οχήματα. Αυτό σήμαινε ότι βρεχόταν, αλλά τουλάχιστον ο οδηγός μπορούσε να βλέπει καθαρά.
6 - Ανάπτυξη: Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, ο υαλοκαθαριστήρας βελτιωνόταν συνεχώς. Πλέον, ηλεκτρικά μοτέρ κινούν τους υαλοκαθαριστήρες, οι υψηλότερες ταχύτητες οδήγησης απαιτούν βελτιωμένα σχέδια, τα ηλεκτρονικά και οι αισθητήρες ελέγχουν το καθάρισμα, τα ελαστικά μάκτρα δεν παγώνουν, πλέον, το νερό καθαρισμού παρμπρίζ θερμαίνεται και πέφτει στο παρμπρίζ με ολοένα και πιο στοχευμένο τρόπο με τα μπεκ. Πολλές καινοτομίες, μάλιστα, προέρχονται από τη Mercedes-Benz.
7 – Όλα για καθαρή ορατότητα: Ο πτυσσόμενος υαλοκαθαριστήρας, για καλύτερη προστασία των πεζών είναι επαναστατικός. Εφευρέθηκε από τον μηχανικό ασφαλείας Béla Barényi το 1951. Το 1970, το ερευνητικό όχημα C 111-II, ήταν το πρώτο που είχε υαλοκαθαριστήρα με ένα μπράτσο. Το 1982 χρησιμοποιήθηκε ως βασικός εξοπλισμός στο "Baby-Benz" (μοντέλο σειράς W 201), αν και τροποποιήθηκε σημαντικά: η εξελιγμένη κινηματική έφερε ακόμη και το μπράτσο στις πάνω γωνίες, για να καλύπτει μεγαλύτερη περιοχή καθαρισμού.
8 - Ορατότητα και φωτισμός: Ένα άλλο σημείο τοποθέτησης υαλοκαθαριστήρα, είναι στους προβολείς, σαν αυτούς που είχε, για παράδειγμα, η σειρά μοντέλων 116 S-Class ή η σειρά μοντέλων 107 SL / SLC.