Από το 1992 –κοντά 30 χρόνια- η Toyota εργάζεται στον τομέα του υδρογόνου. Η εταιρεία, από τότε είχε βάλει σκοπό τις μηδενικές εκπομπές ρύπων, όχι μόνο στο δρόμο, από το αυτοκίνητο, αλλά και από τα τρένα, τα πλοία, τα αεροπλάνα, τη βιομηχανία, τις εργασίες και το σπίτι.

Βέβαια, μεγάλο ρόλο, σε κάθε περίπτωση, παίζει η αποθήκευση της ενέργειας και η μεταφορά της, όπου και όταν χρειάζεται.

Το 2014, η Toyota αποκάλυψη την πρώτη γενιά του Mirai sedan, γεγονός που στη συνέχεια ανέδειξε την εταιρεία ως κορυφαία στις πωλήσεις υβριδικών οχημάτων, παγκοσμίως.

Η βασική ιδέα της υβριδικής ενέργειας, γρήγορα μεταφράστηκε στην παραγωγή Hybrid Electric (HEV), Plug-in Hybrid Electric (PHEV) και Battery Electric (BEV) οχημάτων. Ωστόσο, όλα ξεκίνησαν από το Mirai, με τεχνολογία Fuel Cell Electric Vehicles (FCEV).

Καθεμιά από αυτές τις τεχνολογίες έχει αρετές. Τα αμιγών ηλεκτρικά BEV είναι πιο πολύ για μικρές αποστάσεις και συνήθως σε αστικό κύκλο, μολονότι οι μπαταρίες βελτιώνονται, τα HEV και τα PHEV για μεγαλύτερες αποστάσεις και ταξίδια, ενώ τα FCEV για μεγαλύτερα και πιο βαριά οχήματα, που χρησιμοποιούνται στις μεταφορές.

Κι εδώ έρχεται να δώσει απάντηση η νέα γενιά του Mirai. Βασισμένο στη νέα πλατφόρμα GA-L της Toyota, οι μηχανικοί κατάφεραν να πετύχουν κάτι εντυπωσιακό. Εβαλαν τις κυψέλες καυσίμου υδρογόνου σε σχήμα Τ, μετέφεραν πιο μπροστά τη μία ώστε να μην στερήσουν χώρο για 5 επιβάτες, άφησαν χώρο πίσω και για μια τρίτη κυψέλη, τοποθέτησαν πίσω τον πιο ισχυρό ηλεκτρικό κινητήρα (από 114 kW σε 128 kW) και την μπαταρία, η οποία μειώθηκε σε βάρος και όγκο, αλλά αυξήθηκε σε ενέργεια, καταφέρνοντας να ισορροπήσουν το βάρος του αυτοκινήτου στους δύο άξονες, κατά 50-50. Παράλληλα, μείωσαν και το συνολικό βάρος του αυτοκινήτου.

Με την αύξηση των κυψελών (5,6 κιλά, από 4,6 τώρα), η εμβέλεια αυξήθηκε κατά 30%, στα περίπου 650 χλμ.

Το νέο Mirai είναι 6,5 εκ. πιο χαμηλό από πριν (1,470 μ.), έχει 14 εκ. μεγαλύτερο μεταξόνιο (2,920 μ.), μάκρυνε στα 4,975 μ. κι έγινε πιο φαρδύ, πατώντας σε μεγαλύτερους τροχούς 19 και 20 ιντσών, κατεβάζοντας και το κέντρο βάρους.

Επίσης, οι μηχανικοί άλλαξαν και το setup της ανάρτησης, καθώς χρησιμοποίησαν πολλαπλούς συνδέσμους εμπρός και πίσω, αντί για γόνατα MacPherson μπροστά και ημιάκαμπτο άξονα πίσω, που έχει το σημερινό Mirai.

Το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του Mirai, είναι οι υδρατμοί. Tο υδρογόνο που αποθηκεύεται στις κυψέλες (δεξαμενές), όταν περνά από την μπαταρία, διασπάται σε πρωτόνια και ηλεκτρόνια. Η ροή ηλεκτρονίων παρέχει ηλεκτρική ενέργεια για την τροφοδοσία του ηλεκτροκινητήρα, ενώ τα πρωτόνια αντιδρούν με τα μόρια οξυγόνου στον αέρα, παράγοντας θερμότητα και νερό, με αποτέλεσμα το μόνο που εξάγεται να είναι το νερό.

Δυστυχώς στην Ελλάδα, το υδρογόνο ως καύσιμο, δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα. Που θα πάει, θα έρθει κι αυτό, κάποτε.