Ράλι Ντακάρ: αρχίζει ο αγώνας επιβίωσης
Από τους γιγαντιαίους αμμόλοφους του Περού, στο πέρασμα από τα 4.786 μέτρα των Άνδεων, και τέλος στην αφόρητη ζέστη και τα σκληρά χώματα της Αργεντινής, το Ράλλυ Ντακάρ (στις 6-20 Ιανουαρίου) είναι η πιο δύσκολη δοκιμασία του παγκόσμιου μότορσπορ - αλλά αυτή είναι η λιγότερο σημαντική πτυχή του.
Ο αγώνας που φέτος συμπληρώνει δέκα χρόνια στη Λατινική Αμερική -κι όμως εξακολουθεί να φέρει το όνομα της πρωτεύουσας της Σενεγάλης- είναι μια παρέλαση ορισμένων από τις πιο τεχνολογικά προηγμένες κατασκευές, οδηγούμενες από κάποιους από τους πιο πλούσιους αθλητές του κόσμου, σε μια από τις πιο φτωχές γωνιές του πλανήτη - μετά απο τρεις δεκαετίες στην ακόμα φτωχότερη Αφρική.
Παιχνίδι θανάσιμου ρίσκου ανάμεσα από χωριά αμφίβολης επιβίωσης. Μοιάζει αποικιοκρατικό, μια εξέδρα με λευκοντυμένους δυτικούς πάνω στην άγρια φύση, και, όπως πάντα, όλα φαίνονται αλλιώτικα ανάλογα απ' την πλευρά από την οποία κοιτάς.
Παρόλα αυτά, το Ράλλυ Ντακάρ είναι ένα συγκλονιστικό παιχνίδι με τα όρια, μηχανής και ανθρώπου, σε κάποιες πανέμορφες γωνιές του πλανήτη.
Μάλιστα, στα φετινά του 40ά γενέθλια είναι σκληρότερο από κάθε του έκδοση στη Λατινική Αμερική: περιλαμβάνει 8.793 χιλιόμετρα στο απόλυτο πουθενά, εκ των οποίων τα 4.329 χλμ. θα γίνουν με αγωνιστικό ρυθμό και συνθέτουν τις 14 Ειδικές Διαδρομές του.
Οι αμμόλοφοι του Περού είναι περισσότεροι από ποτέ, το ανέβασμα στις βολιβιανές Άνδεις μια εξωφρενική πρόκληση, μία μαραθώνια Ειδική αγγίζει τα 1000 χιλιόμετρα σε αγωνιστικό τέμπο (!), ενώ οι φετινοί αγωνιστικοί κανονισμοί απαγορεύοντας τους χάρτες εντός του αυτοκινήτου και βάζοντας περισσότερες παγίδες πλοήγησης έχουν κάνει δυσκολότερο από ποτέ τον προσανατολισμό.
Παράλληλα, η οργάνωση της ASO έχει κάνει και το συναγωνισμό πιο οριακό βάζοντας περιορισμούς στα δικίνητα αυτοκινήτα όπως στο καινούριο θηριώδες Peugeot 3008DKR Maxi, το μεγάλο φαβορί, και προσφέροντας πλεονεκτήματα στα τετρακίνητα. Τα τέσσερα γαλλικά «τέρατα», με τη dream team του πολυνίκη Στεφάν Πετερανσέλ, του Σεμπαστιάν Λεμπ, του Κάρλος Σάινθ και του Σιρίλ Ντεπρέ, τεσσάρων οδηγών που μοιράζονται 19 νίκες στο Ντακάρ και 148 πρώτους χρόνους Ειδικών, υποχρεώνονται φέτος να φέρουν 70 παραπάνω κιλά, την ώρα που τα τετρακίνητα επωφελούνται από μείωση του κατώτατου βάρους ως και 100 κιλά και από αύξηση της διαδρομής της ανάρτησης ως 30 χιλιοστά.
«Η διαδρομή είναι πολύ δύσκολη φέτος και παραπέμπει στις αφρικανικές ρίζες του Ντακάρ με πολλή έρημο, πολλούς αμμόλοφους και ίσως μερικές εκπλήξεις στις μεγάλες Ειδικές», είπε ο Πετερανσέλ, που θα κληθεί να πετύχει την 14 (!) νίκη του στο Ντακάρ (6 με μοτοσικλέτα και 7 με αυτοκίνητο) απέναντι σ' έναν Λεμπ που λέει πως «για μένα είναι τώρα ή ποτέ, αν θέλω να κερδίσω το Ντακάρ, η τελευταία μου ευκαιρία - όμως είναι μεγάλος αγώνας και μπορείς μέσα σε μια στιγμή να χάσεις τα πάντα μ' ένα μικρό λάθος, ειδικά με τόσους αμμόλοφους φέτος».
Στις μοτοσικλέτες βέβαια δεν υπήρξε λόγος επέμβασης της ASO, καθώς μια αρμάδα κορυφαίων αναβατών της ΚΤΜ, νικήτριας επί 16 συναπτά χρόνια, καλείται να αντιμετωπίσει τις ανταγωνιστικότερες από ποτέ Honda και Yamaha.
Ξεχωρίζουν, στους δύο τροχούς, οι νικητές των τελευταίων ετών Τόμπι Πράις και Σαμ Σάντερλαντ, και βέβαια η Λάια Σανθ: η ταχύτερη γυναίκα οδηγός του Ντακάρ, που τερματίζει διαδοχικά από το 2011, και φέτος αναβαθμίστηκε στην εργοστασιακή KTM. Το 40ό Ράλλυ Ντακάρ θα τερματίσει στις 20 Ιανουαρίου, στην Κόρδοβα της Αργεντινής…
