Το 2025 θα κλείσουν 20 χρόνια από το πρώτο πρωτάθλημα που κατέκτησε ο Φερνάντο Αλόνσο στη Formula 1, με τη Renault F1 το 2005, έχοντας εισβάλλει στην κεντρική σκηνή του παγκόσμιου motorsport ως ένα φαινομενικό ταλέντο που αμφισβητούσε ευθέως την παντοκρατορία του Μίκαελ Σουμάχερ.

Δύο δεκαετίες μετά, ο Αλόνσο δεν έχει τη συγκομιδή πρωταθλημάτων που θα άξιζε, λόγω του ατυχούς χρονισμού των μεταγραφών του - όμως στα 43 του χρόνια δείχνει ικανός και αποφασισμένος να διεκδικήσει μέσα στην προσεχή τριετία τον τρίτο του τίτλο, ώστε να φύγει από την κεντρική σκηνή με τον ίδιο θυελλώδη τρόπο με τον οποίο εισέβαλλε σε αυτή πριν καν κλείσει τα 20 χρόνια του, το 2001.

“Δεν επέλεξα να γίνω οδηγός. Ήταν ο πατέρας μου [που το διάλεξε], πρέπει να το παραδεχθώ” είπε ο Ισπανός μιλώντας στην εκδήλωση χορηγού της Aston Martin F1 στην Ινδία, μετά το GP της Σιγκαπούρης.

“Έτρεξα στον πρώτο μου αγώνα Καρτ σε ηλικία 3 ετών, οπότε το φαντάζεστε ότι δεν το διάλεξα εγώ να γίνω οδηγός αγώνων. Ο πατέρας μου ήταν πολύ χαρούμενος εκείνη τη μέρα, η μητέρα μου λιγότερο.

Έπειτα, όμως, αρχίζεις να απολαμβάνεις αυτό που κάνεις, να αναπτύσσεις κάποιες δεξιότητες σε μικρή ηλικία, κι αν τα πας καλά προκύπτουν περισσότερες ευκαιρίες. Φέρνεις τα αποτελέσματα, κερδίζεις, ανεβαίνεις στις κατηγορίες και τελικά φτάνεις στη F1.

Όταν ήμουν οκτώ, εννιά, δέκα χρονών θυμάμαι ότι τα Σαββατοκύριακα έτρεχα στους αγώνες αλλά τις καθημερινές ήμουν στο σχολείο και έπαιζα ποδόσφαιρο, ήμουν τερματοφύλακας. Θυμάμαι ότι απολάμβανα περισσότερο ποδόσφαιρο από τους αγώνες με τα Καρτ.

Όμως δεν μπορούσα να το πω στον πατέρα μου. Κι έπειτα, στο ποδόσφαιρο υπήρχαν εκατοντάδες, χιλιάδες αθλητές.Στη Formula 1 υπάρχουν μόνο 20. Οπότε αυτό ήταν πιο ελκυστικό, πιο αποκλειστικό!

Πέραν του αστείου, όμως, ξέρω ότι έχω χάσει πολλά πράγματα στη ζωή, το γνωρίζω αυτό. Δεν είχα το φυσιολογικό χρόνο που έπρεπε στο σχολείο, έχανα πολύ χρόνο, αγωνιζόμουν στην Ιταλία και σε πολλές διαφορετικές χώρες.

Τις επόμενες εβδομάδες έδινα εξετάσεις στο σχολείο και πάσχιζα λίγο. Σε ηλικία 19 χρονών έγινα οδηγός της Formula 1. Την πρώτη φορά που πήγα σε ντίσκο ήμουν 29. Οπότε έχασα πολλά πράγματα.Αλλά ήμουν χαρούμενος με τη ζωή μου, και ακόμα είμαι.

Ακόμα μου λείπουν κάποια πράγματα. Δεν έχω παιδιά. Αυτό είναι κάτι που θέλω, ως προσωπικό στόχο, για τα επόμενα χρόνια, όχι πολύ αργά ελπίζω. Και υπάρχουν πολλά που δεν πήγαν όπως τα προγραμμάτιζα στα 15 ή 16 χρόνια μου, πιθανώς τότε φανταζόμουν μια διαφορετική ζωή”, πρόσθεσε ο Ισπανός.

Οι οδηγοί της F1 ως πρότυπα
Ο Φερνάντο ρωτήθηκε, στο μεταξύ, σχετικά με την αντιδικία που ξεκίνησε στο GP της Σιγκαπούρης μεταξύ του Μαξ Φερστάπεν και της FIA, σχετικά με τη χρήση απρεπούς γλώσσας από τον Ολλανδό - στον οποίο η Ομοσπονδία επέβαλλε ποινή κοινοφελούς εργασίας για τη χρήση της λέξη f*** στην επίσημη συνέντευξη Τύπου πριν από τον αγώνα.

Απαντώντας, ο Αλόνσο μίλησε για τις απόψεις του σχετικά με το ρόλο του προτύπου που πρέπει να έχει ένας πρωταθλητής της F1: “Έχουμε τεράστια ευθύνη διότι αποτελούμε πρότυπα για πολλούς ανθρώπους. Οπότε πρέπει να φερόμαστε όπως πρέπει.

Οφείλεις να είσαι έτοιμος να συμπεριφέρεσαι ως πρότυπο ακόμα και όταν δεν το θέλεις. Όταν θέλεις να πεις κάτι που δεν είναι σωστό, πρέπει να δείχνεις αυτοσυγκράτηση.

Όταν κάποια μέρα δεν θέλεις να προπονηθείς, ή δεν έχεις όρεξη να προετοιμαστείς για τον επόμενο αγώνα, πρέπει να το κάνεις. Διότι έχεις την ευθύνη απέναντι στους υποστηρικτές σου και στους ανθρώπους που πιστεύουν σε σένα.

Γνωρίζω πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που μου λένε ‘είσαι η έμπνευσή μου, δεν παραδίδεσαι ποτέ, είσα μαχητής’. Αυτά σου θυμίζουν ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που σε παρακολουθούν, που παρακολουθούν τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεις τα πράγματα.

Οπότε, όταν είσαι οδηγός και βρίσκεσαι στο φως της δημοσιότητας, πρέπει να φέρεσαι σωστά. Οι φίλαθλοι σου προσφέρουν πολλή αγάπη, μεγάλο κίνητρο, αλλά και μια τεράστια ευθύνη να κάνεις ό,τι περιμένουν από σένα”, κατέληξε ο Φερνάντο Αλόνσο.