Αλόνσο: "Στόχος το τρίτο μου πρωτάθλημα στη F1 την επόμενη τριετία, και μετά το Ντακάρ"

Ο Ισπανός, που έχει συμβόλαιο με την Aston μέχρι το τέλος του 2026, έκλεισε τον Ιούλιο τα 43 χρόνια του και δήλωσε πρόσφατα ότι φοβάται πως μπορεί να μην προλάβει να καρπωθεί τη δουλειά του Νιούι στην ομάδα του Σίλβερστοουν.

Η ηλικία είναι μια αμείλικτη παράμετρος σε αυτό το ύψιστο επίπεδο του motorsport: ο “Ελ Νάνο” θα μοιράζεται του χρόνου τις θέσεις στην εκκίνηση με τον Αντρέα Κίμι Αντονέλι, ο οποίος γεννήθηκε τον Αύγουστο του 2006. Εκείνο τον καιρό ο Αλόνσο ήταν ήδη παγκόσμιος πρωταθλητής της F1, διεκδικούσε το δεύτερο τίτλο του και είχε λάβει ήδη μέρος σε 81 GP.

Όμως, ο Ισπανός έχει αποδείξει -αν μη τι άλλο με τις 8 θέσεις στο βάθρο που κέρδισε το 2023- ότι έχει ακόμη τη φυσική ικανότητα να συνεχίσει. Ικανότητα η οποία αναμφίβολα θα τονωθεί με την ψυχολογική άνοδο που φέρνουν οι υποσχέσεις της επερχόμενης συνεργασίας με τον Νιούι (τον πιο επιτυχημένο σχεδιαστή της ιστορίας της F1), καθώς και με τους Ενρίκο Καρντίλε και Άντι Κάουελ. Κι επιπλέον, οι υποσχέσεις από τους εργοστασιακούς κινητήρες τη Honda (από το 2026) και από την τεχνολογική εξέλιξη των βιοκαυσίμων της Aramco.

Κι έτσι, στα 43 του ο Φερνάντο δηλώνει ξεκάθαρα ότι ο στόχος του είναι αρχικά να κατακτήσει την πρώτη του νίκη μετά το GP Ισπανίας του 2013 (με τη Ferrari, τότε), κι έπειτα τον πολυπόθητο τρίτο τίτλο του μετά από εκείνους που κέρδισε το 2005-’06 με τη Renault F1.

Μιλώντας σε εκδήλωση του χορηγού Cognizant, στην Ινδία, ο Αλόνσο δήλωσε σχετικά: “Είμαι πολύ, πολύ αφοσιωμένος στη Formula 1. Στα επόμενα 2-3 χρόνια θέλω να κερδίσω το τρίτο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Αυτή είναι προς το παρόν η πρώτη και μόνη μου προτεραιότητα. Έπειτα θα είμαι 45-46 χρονών και θα δούμε σε τι κατάσταση θα βρίσκομαι”.

Ο Ισπανός συμπλήρωσε πως, όταν αφήσει τη F1, προτιμά να διεκδικήσει το όνειρο της νίκης στο Ράλι Ντακάρ (για το οποίο ο Σεμπάστιαν Λεμπ προσπαθεί εδώ και μία δεκαετία), παρά στον Indy500:

“Ξεκάθαρα, το triple crown είναι πολύ ελκυστικό για μένα, δηλαδή η νίκη στο GP του Μονακό, στο ΛεΜάν και στα 500 Μίλια της Ινδιανάπολης. Όμως, στον Indy500 προσπάθησα τρεις φορές και δεν τα κατάφερα. Δεν είναι στα πλάνα μου αυτή τη στιγμή να ξαναπροσπαθήσω.

Νομίζω ότι η αφοσίωση που θα χρειαστώ για να τρέξω ξανά στον Indy500, η ποσότητα όσων πρέπει να καθίσω να μάθω ξανά, ίσως θα είναι λίγο υπερβολικά. Τουλάχιστον αυτό σκέφτομαι τώρα, δεν μπορώ να είμαι 100% σίγουρος.

Έχω κι άλλους στόχους. Η επόμενη πρόκληση για μένα θα είναι το Ράλι Ντακάρ. Αν καταφέρω και το κερδίσω, θα είμαι απίστευτα ευχαριστημένος. Ως οδηγός, το να έχω κερδίσει στους αγώνες αντοχής στο ΛεΜάν και στη Ντεϊτόνα, στη Formula 1 και επίσης στα ράλι, θα σημαίνει πολλά”, πρόσθεσε.

Θυμίζουμε ότι ο Αλόνσο συμμετείχε στο Ράλι Ντακάρ κατά τη διάρκεια της αποχής του από τη F1, το 2020, οδηγώντας για την εργοστασιακή Toyota Gazoo Racing και με συνοδηγό τον πέντε φορές νικητή του αγώνα στις μοτοσικλέτες, Μαρκ Κομά.Τερμάτισε στην 13η θέση στο ντεμπούτο του σε μια πρωτόγνωρη μορφή μηχανοκίνητου αθλητισμού, μετά από ένα ατύχημα στην 10η Ειδική που του κόστισε υπερβολικό χρόνο.

“Δεν μπορείς να οδηγείς ένα αυτοκίνητο της F1 με τον ίδιο τρόπο όπως ένα του ΛεΜάν το οποίο πρέπει να συμπληρώσει 24 ώρες, ή με ένα του Ράλι Ντακάρ όπου πρέπει να περνάς από τους αμμόλοφους και τα χώματα της Σαουδικής Αραβίας.

Οπότε, χρειάστηκε να μάθω πολλά και να ξεκινήσω από το μηδέν σε πολλές από αυτές τις κατηγορίες, και να συναναστραφώ με τους καλύτερους οδηγούς του κόσμου σε αυτές τις κατηγορίες, να μάθω από αυτούς και να μείνω ταπεινός.

Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να παραδεχθώ ότι δεν είχα ιδέα πώς έπρεπε να οδηγώ ένα αυτοκίνητο ράλι, αλλά μέρα με τη μέρα βελτιωνόμουν και μάθαινα από εκείνους ώσπου ήμουν σε θέση να αγωνιστώ στο σκληρότερο ράλι του κόσμου”, κατέληξε ο Φερνάντο Αλόνσο.