Αποκάλυψη για τη Ferrari SF-24 Evo στο Φιοράνο, ποιές είναι οι μεγάλες αλλαγές της
Η Scuderia έκανε τα πρώτα χιλιόμετρα της πολυαναμενόμενης, βαρέως αναβαθμισμένης SF-24 στην πίστα του Φιοράνο, με την οποία φιλοδοξεί να φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στη Red Bull εφεξής στα GP της Formula 1. Διαβάστε τι έχει αλλάξει στο ιταλικό μονοθέσιο.
Η ομάδα του Μαρανέλο είχε εξαρχής προγραμματίσει την πρώτη, μεγάλης έκτασης αναβάθμιση του φετινού της μονοθεσίου -της Ferrari SF-24- για το GP της Ίμολα, που εγκαινιάζει στις 17-19 την λεγόμενη “ευρωπαϊκή σεζόν” της Formula 1. Στη διάρκεια της σεζόν θα ακολουθήσουν άλλες δύο μεγάλες αναβαθμίσεις του cavallino.
Για το σκοπό αυτό χρησιμοποίησε την Παρασκευή (10/05) μία από τις δύο διαθέσιμες “ημέρες κινηματογράφησης” που έχουν στη διάθεσή τους οι ομάδες για όλο το χρόνο, με τον περιορισμό των 200 χιλιομέτρων και των ελαστικών ειδικών προδιαγραφών της Pirelli.
Σκοπός της Scuderia ήταν να συγκρίνει τα αεροδυναμικά δεδομένα από την αεροσήραγγα και από το CFD με αυτά που θα προέκυπταν σε αληθινές συνθήκες στην πίστα, προκειμένου να αξιολογήσει και να ρυθμίσει όλα τα εξαρτήματα που άλλαξαν στην ανεπισήμως αποκαλούμενη SF-24 Evo. Ας δούμε ποια είναι αυτά:
- Η πιο εμφανής αλλαγή εντοπίζεται στους πλευρικούς αεραγωγούς, που πλέον ακολουθούν τη φιλοσοφία εκείνων της Red Bull των τριών τελευταίων ετών. Βλέπουμε ότι οι σχισμές για την είσοδο του αέρα στις δύο πλευρές του μονοθεσίου είναι πλέον ισχνές: μία οριζόντια στο άνω μέρος είναι ιδιαίτερα εκτεταμένη προς τα μπροστά, και μία ακόμη βρίσκεται στην πλευρά του μονοκόκ, όπως στις RB20 και McLaren MCL38. Όμως, δεν είναι τόσο ισχνές όσο στη RB20.
- Το σχέδιο είναι εμπνευσμένο από τη Red Bull αλλά δεν είναι ακριβές αντίγραφο, καθώς οι σχεδιαστές του Μαρανέλο επέλεξαν έναν λίγο διαφορετικό συνδυασμό των ροών του αέρα που περνά πάνω και κάτω από τον αεραγωγό, ώστε να συνδυάζεται με τις υπόλοιπες αεροδυναμικές λειτουργίες της SF-24.
- Με την αλλαγή του σχεδιασμού των πλευρικών αεραγωγών μεγάλωσε και η κενή επιφάνεια στο κάτω μέρος τους. Αυτό έδωσε μεγαλύτερες ελευθερίες στους σχεδιαστές της Ferrari για τη διαχείριση του αέρα που εν συνεχεία αξιοποιείται από το πίσω μέρος του δαπέδου, στην ουρά του μονοθεσίου.
- Στο κάλυμμα του κινητήρα πλέον βλέπουμε έναν μεγάλο οριζόντιο αεραγωγό, που ξεκινά από τις πλευρές δίπλα από το πλαίσιο του κόκπιτ (halo) και συνδυάζεται με τον πιο ογκώδη αεραγωγό στην απόληξη της ουράς του καλύμματος του κινητήρα. Οι πτυχώσεις της επιφάνειας του αμαξώματος εκεί στέλνουν στον αέρα προς τα πίσω με μεγαλύτερη ισχύ.
Οι αεραγωγοί αυτοί, για την ψύξη και απαγωγή της θερμότητας της μονάδας ισχύος, έχουν πάρει τη θέση των εγκοπών που θύμιζαν “βράγχια καρχαρία” στην SF-24 μέχρι το Μαϊάμι. Επίσης, ένας παράλληλος ρόλος του πτερυγίου δίπλα στο halo του οδηγού είναι να κατευθύνει τον αέρα προς το άνω μέρος των πλευρικών αεραγωγών.
- Το ρύγχος και η εμπρός πτέρυγα δεν έχουν αλλάξει, αλλά κάτω από το κόκπιτ έχουν γίνει τροποποιήσεις για την επιτάχυνση του αέρα προς τα κανάλια Venturi του δαπέδου. Επίσης, έχουν επεκταθεί και οι βάσεις στήριξης των καθρεπτών, για να συμβάλλουν στη διαχείριση του αέρα που οδεύει προς το άνω μέρος των πλευρικών αεραγωγών.
- Οι σημαντικές σχεδιαστικές αλλαγές ειδικά των πλευρικών αεραγωγών αναμφίβολα ανάγκασαν τη Scuderia να αλλάξει και τη χωροταξία των εσωτερικών μηχανικών μερών και άλλων εξαρτημάτων -από τα τμήματα του υδριβικού συστήματος έως τα ψυγεία- και αυτό επέφερε αλλαγές στην κατανομή του βάρους. Με τη σειρά του, αυτό αλλάζει κάποιες προδιαγραφές στη διαχείριση των ελαστικών.
- Η πίσω πτέρυγα είναι ανασχεδιασμένη, κυρίως στις άκρες της, στη συνεχιζόμενη προσπάθεια της Ferrari να περιορίσει την αντίδταση στον αέρα χωρίς να χάσει σε παραγωγή άντωσης.
Μετά τη δοκιμή του Φιοράνο, η Ferrari θα μελετήσει τα αεροδυναμικά δεδομένα για να είναι έτοιμη για την Ίμολα - όπου θα έχει τρεις ελεύθερες δοκιμές (σε αντίθεση με την Κίνα και το Μαϊάμι που είχαν αγώνες Sprint) για να καταλάβει καλύτερα και να ρυθμίσει την βαρέως αναβαθμισμένη SF-24 Evo.
Μέχρι σήμερα, η Scuderia εσκεμμένα παρουσίασε μια σχετικά λιτή SF-24 για τους 6 πρώτους αγώνες της σεζόν, με κύριο στόχο να έχει ένα μη περίπλοκο μονοθέσιο, εύκολο στην κατανόηση, στην οδήγηση και στη ρύθμιση, το οποίο να έχει καταλάβει και ρυθμίσει καλά πριν αρχίσει να του προσθέτει αναβαθμίσεις που θα το κάνουν όλο και ταχύτερο στη διάρκεια της σεζόν. Η αναβάθμιση της Ίμολα είναι η πρώτη από τις τρεις που έχει προγραμματίσει.