FORMULA 1
2025

O απόλυτος οδηγός

Ξεχασμένο σε ένα παρελθόν που μοιάζει πολύ πιο μακρινό από όσο στα αλήθεια είναι, το μονότονο μοτίβο του ξεκινήματος άλλης μιας σεζόν της Formula 1 με το ερώτημα αν μπορεί κανείς να σταματήσει τον Μαξ Φερστάπεν με τη Red Bull δεν ισχύει πια.

Είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού οι σεζόν στα 75 χρόνια της ιστορίας του σπορ στις οποίες τέσσερις ομάδες ξεκινούσαν με -ρεαλιστικές- βλέψεις να κερδίζουν, και καμία από αυτές τις σεζόν δεν συνέβη αυτόν τον αιώνα.

Όμως, συμβαίνει από το περσινό καλοκαίρι. Δεν αποκλείεται στο τριήμερο των δοκιμών εξέλιξης του Μπαχρέιν (στο τέλος του Φεβρουαρίου) οι McLaren, Ferrari, Red Bull και Mercedes να έκρυψαν την αληθινή δυναμική τους - αλλά η γενική αίσθηση είναι ότι οι τρεις τελευταίες δεν απέχουν πολύ από την πρώτη.

Απέχουν σημαντικά, αλλά όχι σε σημείο που να μην μπορούν να καλύψουν τη διαφορά αυτή -στην πορεία των αγώνων- όταν καταλάβει καλύτερα η Ferrari την SF-24, η Red Bull την RB21 και η Mercedes τη W16 - και έπειτα αν ελιχθούν σωστά στο λυσσαλέο αγώνα εξέλιξης των φετινών μονοθεσίων που αναμένεται τους επόμενους εννέα μήνες.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η σύγκλιση. Η σύγκλιση της απόδοσης των μονοθεσίων -χάρη στη σταθερότητα των κανονισμών- με ισχνές διαφορές σε εντυπωσιακά παρεμφερή επίπεδα, μετά από τρία χρόνια που βρισκόμαστε στο τρέχον πλαίσιο κανονισμών (2022-’25) της σύγχρονης εποχής του ground effect.

Η Red Bull είχε -χάρη στον Άντριαν Νιούι, όπως αποδεικνύεται- το πάνω χέρι τα δύο πρώτα χρόνια, σε ένα πλαίσιο που οι κινητήρες είναι “παγωμένοι” και το κριτήριο της νίκης ήταν η αεροδυναμική σε αρμονία με όλες τις μηχανικές παραμέτρους για τη διαχείριση των ελαστικών.

Όμως, με την πάροδο των δύο αυτών ετών οι άλλες μεγάλες ομάδες βρήκαν την άκρη, για να καταλάβουν τι χρειάζεται για να κερδίζει κανείς με ένα τωρινό μονοθέσιο του ground effect της εποχής μας.

Αν κάποια ομάδα δεν έκρυψε κάτι αληθινά σπουδαίο στις δοκιμές του Μπαχρέιν, η σεζόν που έρχεται θα είναι καλύτερη από του 2008, ή ακόμα και από του 2021. Και, με τόσους μνηστήρες κάθε νίκης, μπορεί και εξίσου ταραχώδης.

Διαβάστε παρακάτω όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το πρωτάθλημα Formula 1 2025 στον απόλυτο οδηγό του SPORT24 που ετοιμάσαμε ειδικά για εσάς.

"Τα πρώτα 5 ή 6 GP της σεζόν του 2025
θα κρίνουν ποιές από τις McLaren,
Ferrari, RBR, Mercedes θα μείνουν στη φετινή μάχη των πρωταθλημάτων και ποιες θα στρέψουν πρόωρα την προσοχή τους στο εν λευκώ σχεδιασμένο μονοθέσιο
της μεγάλης αλλαγής των τεχνικών κανονισμών του 2026. Μέχρι τότε, ξεκινούν και οι τέσσερις με ρεαλιστικές βλέψεις κατάκτησης των τίτλων"

F1 2025
Τα TOP-5 μυστήρια της χρονιάς

Πώς θα τα πάει ο Χάμιλτον με τη Ferrari;

Η στιγμή της κρίσης για μία από τις ηχηρότερες μεταγραφές της ιστορίας της F1 έφτασε. Και το διακύβευμα να κερδίσει ο πιο επιτυχημένος οδηγός της ιστορίας της F1 τον 8ο τίτλο-ρεκόρ με την αρχαιότερη και δημοφιλέστερη ομάδα του σπορ είναι γιγαντιαίων διαστάσεων.

Μπορεί ο Λιούις Χάμιλτον να το πετύχει; Οι δύο μήνες προετοιμασίες ήταν πολύ μικρό διάστημα ακόμα και για έναν οδηγό της δικής του εμπειρίας και ικανότητας. Ο Βρετανός είπε μετά τις δοκιμές του Μπαχρέιν ότι αποκόμισε από τη Ferrari “την καλύτερη αίσθηση που είχα εδώ και πολύ καιρό”, κι αυτή είναι μια καλη αρχή.

Ωστόσο, η δυσκολία να φέρει την SF-25 στα οδηγικά του μέτρα και σταθμά, σε ένα πλαίσιο κανονισμών (του ground effect) που δεν ταιριάζει με το έμφυτό του οδηγικό στιλ, είναι μια τεράστια πρόκληση. Όπως και η απευθείας αντιπαράθεση με τον καθιερωμένο στην ομάδα, πολύ εμπειρότερο με τα ιταλικά μονοθέσια, Σαρλ Λεκλέρ.

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να παρακολουθούμε φέτος την προσπάθεια του Λιούις να το πετύχει. Αναμφίβολα έχει και το κίνητρο και την ικανότητα για αυτό - αλλά η F1 είναι αδιανόητα περίπλοκο σπορ.

Αν τα καταφέρει, απέναντι σε μια “φουρνιά” εξαιρετικών ταλέντων των νεότερων γενεών, ο Λιούις θα γίνει ο πρώτος σύγχρονος οδηγός που έχει γίνει πρωταθλητής με τρεις διαφορετικές ομάδες, και ο πρώτος ηλικίας άνω των 40 ετών πρωταθλητής μετά από τον Τζακ Μπράμπαμ το 1966.

Μπορεί ο Μαξ Φερστάπεν να πάρει το 5ο πρωτάθλημα στη σειρά;

Αν ο Ολλανδός καταφέρει αυτό που έχει πετύχει μόνο ο Μίκαελ Σουμάχερ στο παρελθόν, να γίνει πρωταθλητής για πέντε διαδοχικά χρόνια, τότε ο φετινός θα είναι ο πιο δύσκολος από όλους τους τίτλους του.

Η Red Bull βρίσκεται σε κρίση διαρκείας -αυξομειούμενης έντασης- λόγω εσωτερικών πολιτικών ερίδων της, από το Μίλτον Κινς έχει αποχωρήσει ο Άντριαν Νιούι, ο Ρομπ Μάρσαλ, ο Τζόναθαν Ουίτλι και άλλα σπουδαία στελέχη, ενώ η RB21 δεν έδειξε επουδενί να είναι το ταχύτερο μονοθέσιο στις δοκιμές του Μπαχρέιν.

Ο Μαξ έχει και την ικανότητα και την θεόρατη αυτοπεποίθηση να κερδίζει με ένα μονοθέσιο που δεν είναι ικανό για νίκες. Και αν οι νίκες διαμοιράζονται σε πολλούς οδηγούς όπως πέρσι, η παροιμιώδης οδηγική του σταθερότητα στο ύψιστο επίπεδο απόδοσης -και εκτέλεσης των αγώνων-, μαζί με κάποιες εξωπραγματικές εμφανίσεις, μπορεί να είναι αρκετά για τον τίτλο.

Νόρις vs Πιάστρι / Λεκλέρ vs Χάμιλτον. Πώς θα πάει αυτό;

Οι McLaren και Ferrari ακροβατούν, φέτος, σε ένα τεντωμένο σχοινί σε σχέση με την ειδική ισορροπία που πρέπει να βρουν στη διαχείριση των δύο οδηγών τους - ειδικά αν οι MCL39 και SF-25 αποδειχθούν ικανές για νίκες και για το πρωτάθλημα.

Κατ’ αρχήν προκύπτει το ερώτημα: μπορεί μία ομάδα να κερδίσει τον τίτλο οδηγών αν δεν ρίξει το βάρος σε έναν εκ των δύο, όπως κάνει απαρέγκλιτα και απροκάλυπτα η Red Bull με τον Φερστάπεν; Έχει την πολυτέλεια ένας οδηγός να μοιράζεται τις νίκες με τον team-mate του, αν εμπλέκονται και άλλοι στη μάχη του τίτλου;

Οι McLaren και Ferrari ξεκινούν το πρωτάθλημα δίνοντας το ελεύθερο στους δύο οδηγούς τους να διεκδικούν νίκες - με την προϋπόθεση της καθαρής μάχης στην πίστα, αποδεχόμενες τις όποιες δυσκολίες προκύψουν στη λήψη των στρατηγικών αποφάσεων στη διάρκεια των αγώνων.

Αλλά θεωρείται βέβαιο πως όποιος εκ των δύο αποκτήσει προβάδισμα μετά από έναν αριθμό αγώνων, τότε αυτός θα είναι που θα πάρει και το χρίσμα της ομάδας του για τη διεκδίκηση του τίτλου μέχρι το τέλος.

Θα διαλυθεί η Red Bull;

Ο Μαξ Φερστάπεν δεν φημίζεται και τόσο για τη στωικότητα ή την ψυχραιμία του όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, κι ο λαλίστατος πατέρας του ακόμα λιγότερο. Κι επίσης αντηχούν τα μηχανήματα καταμέτρησης χαρτονομισμάτων της Aston Martin και της Mercedes νυχθημερόν, κι ο Ολλανδός το μόνο που έχει να κάνει είναι να βάλει μια υπογραφή.

Η Red Bull παραμένει διασπασμένη στο δίπολο ισχύος των Αυστριακών (με τους Φερστάπεν) και του Ταϊλανδού μεγαλομετόχου (με τον Κρίστιαν Χόρνερ). Η RB21 δεν έκανε το άλμα απόδοσης σε σχέση με πέρσι που ήλπιζε ο τεχνικός διευθυντής Πιέρ Βασέ, και στις δοκιμές του Μπαχρέιν δεν έκανε καν μια αντιπροσωπευτική προσομοίωση αγώνα.

Τίποτα από όλα αυτά δεν ακούγεται ενθαρρυντικό για την ομάδα του Μίλτον Κινς. Κι αν όλα πάνε στραβά, και ο Φερστάπεν γίνει κομπάρσος λόγω του αυτοκινήτου, η διάσπαση που ξεκίνησε πέρσι εύκολα μπορεί φέτος να μετατραπεί σε διάλυση. Για τις αιτίες οι διοικητές της Red Bull δεν θα πρέπει να ψάξουν πολύ - θα τις βρουν στον κοντινότερό τους καθρέπτη.

Γιατί έχουμε 6 rookies στην εκκίνηση;

Υπάρχει σαφής εξήγηση για αυτό: η τεράστια αλλαγή των τεχνικών κανονισμών του 2026 δεν θα επέτρεπε στις ομάδες να μπουν στην επόμενη σεζόν με έναν πρωτόβγαλτο οδηγό, χωρίς την εμπειρία που απαιτείται για να καταλάβει ένα ολοκαίνουριο μονοθέσιο.

Έτσι, όσες ομάδες ήθελαν να περάσουν στο νέο τους κεφάλαιο, να επενδύσουν εξαρχής σε ένα νέο ταλέντο με την ελπίδα να οικοδομήσουν το μέλλον τους μαζί τους, το 2025 είναι η σεζόν της ευκαιρίας να προσφέρουν στο ταλέντο αυτό την εμπειρία που χρειάζεται.

Αυτό ισχύει με τον 18χρονο Αντρέα Κίμι Αντονέλι στη Mercedes, το ίδιο με τον Όλιβερ Μπέρμαν που τοποθετήθηκε από τη Ferrari στην ομάδα της Haas, το ίδιο και με τον Γκαμπριέλ Μπορτολέτο που δάνεισε η McLaren στη Sauber (Audi, από του χρόνου).

Ο Λίαμ Λόσον, που πήρε τη θέση του Σέρτζιο Πέρεζ στο γκαράζ της Red Bull δίπλα στον Μαξ Φερστάπεν, δεν είναι ακριβώς rookie, καθώς έχει ήδη 11 GP κάτω από τις ζώνες του. Ο Νεοζηλανδός, όπως και ο Ισάκ Χατζάρ της RB, είναι τα δύο νέα ταλέντα που αναβάθμισε η Red Bull από την Ακαδημία της.

Το ίδιο έκανε και η Alpine με τον Τζακ Ντούχαν, ο οποίος εξαρχής καλείται να διαχειριστεί την πίεση από την έλευση στην ομάδα του Φράνκο Κολαπίντο (που εντυπωσίασε πέρσι με τη Williams). Στις δοκιμές του Μπαχρέιν, πάντως, όλοι οι νέοι οδηγοί της F1 έκαναν εξαίρετη δουλειά.

F1 2025
Οι Πρωταγωνιστές

Λιούις Χάμιλτον

Αν αποκάλυψε κάτι για τον Λιούις Χάμιλτον η απόφασή του να μεταγραφεί στη δύση της καριέρας του στη Μαρανέλο, στο πάλκο της F1 που οι προβολείς είναι οι δυνατότεροι και δεν σβήνουν ποτέ, είναι ότι δεν φοβάται να βάλει τη φήμη του στο κλαρί. Όμως αν τα καταφέρει, αν πετύχει το ρεκόρ των (8) τίτλων της F1, η ανταμοιβή θα είναι ασύλληπτων διαστάσεων.

Στη Scuderia συναντά έναν από χρόνια καθιερωμένο και ταχύτατο οδηγό, στο πρόσωπο του Σαρλ Λεκλέρ, καλείται να συνεργαστεί με μια ένα εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας ομάδα, αλλά και να μάθει ένα μονοθέσιο που εκπέμπει διαφορετικού μήκους κύματος μηνύματα σε σχέση με εκείνα που εξέπεμπαν οι Mercedes του.

Κι όλα αυτά σε ένα πλαίσιο κανονισμών, του ground effect, που θεμελιωδώς δεν συνάδει με το έμφυτό του οδηγικό στιλ. Ο Λιούις είχε λιγότερο από δύο μήνες για να βρει λύσεις για όλα αυτά, εμπρός στην -αναμφίβολα- μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του.

Μαξ Φερστάπεν

Δέκα χρόνια μετά την πρώτη φορά που παρατάχθηκε σε εκκίνηση της F1, και ενώ ήταν ακόμα ανήλικος, ο Μαξ Φερστάπεν βρίσκεται στο απόλυτο peak του. Η οδηγική του ικανότητα είναι τέτοια που λογίζεται στα φαβορί για τον τίτλο παρότι, κατ’ ομολογία και του ίδιου, η Red Bull δεν ξεκινά τη φετινή σεζόν με ένα μονοθέσιο ικανό να κερδίζει.

Από τα τέσσερα πρωταθλήματα του Ολλανδού, αυτό του 2024 ήταν το πιο πειστικό. Ο τρόπος που το κατέκτησε, με ένα μονοθέσιο δύστροπο και δύσκολο να ρυθμιστεί και να οδηγηθεί που ήταν το τρίτο σε απόδοση για τα 2/3 της σεζόν, καθώς και με εκείνη την εξωκοσμική του εμφάνιση στη βροχή του Ιντερλάγκος, έχουν στείλει την αυτοπεποίθησή του σε ασύλληπτα ύψη.

Ο Φερστάπεν καλείται να κερδίσει ένα πρωτάθλημα, φέτος, χωρίς το κορυφαίο μονοθέσιο - όπως έκαναν μόνο οι αληθινά πολλοί μεγάλοι στο παρελθόν. Μόνο αν η RB21 είναι σταθερά προβληματική και μη ανταγωνιστική, μπορεί να βγει από το κάρδο της διεκδίκησης του 5ου του σερί πρωταθλήματος. Αν συμβεί αυτό μετά θα αρχίσουν κι άλλα προβλήματα - καθώς ο Μαξ τα τελευταία χρόνια δεν συνηθίζει να δέχεται καλά την ήττα.

Λάντο Νόρις

Χάρη στην απόδοση της McLaren MCL39 στις δοκιμές, χάρη στην ταχύτητά του και χάρη στην πολύ πλουσιότερη εμπειρία του σε σχέση με τον Όσκαρ Πιάστρι, ο Λάντο Νόρις ξεκινά τη φετινή σεζόν της F1 ως το πρώτο φαβορί. Ακόμα και ο ίδιος παραδέχθηκε ότι πλέον επιτρέπει στον εαυτό του να στοχεύει και να ονειρεύεται ότι μπορεί να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής.

Για να το πετύχει, ο ίδιος έχει δηλώσει ότι χρειάζεται φέτος να αποφύγει τα μικρά οδηγικά λάθη μεγάλου κόστους -κυρίως στις δοκιμές κατάταξης- και επίσης να προσεγγίζει με δυναμικότερο τρόπο τις κατά μέτωπον μάχες του με τον Φερστάπεν.

Το “φάντασμα” του περσινού GP Βραζιλίας, όπου έχασε κατά κράτος στη βροχή από τον Μαξ, ίσως να κατατρέχει την αυτοπεποίθησή του. Όμως δεν τίθεται καν το ερώτημα αν ο Νόρις έχει την ικανότητα να γίνει πρωταθλητής. Χρειάζεται μόνο σε κάθε τριήμερο να αντλεί με αρτιότητα όλη τη δυναμική της MCL39: στον έναν γύρο των κατατακτήριων, όσο και στη στρατηγική και διαχείριση της γόμας τις Κυριακές.

Σαρλ Λεκλέρ

Ο Μονεγάσκος είχε ανάγκη τις περσινές του νίκες στο Μονακό και στη Μόντσα, για να απαλλαγεί από τη ρετσινιά του αιώνιου ταλέντου. Ειδικά εκείνη της Μόντσα ήταν εξαιρετικά κρίσιμη για εκείνον, καθώς την πέτυχε διαχειριζόμενος υποδειγματικά τα ελαστικά της Ferrari SF-24, με άρτια στρατηγική.

Ο Σαρλ Λεκλέρ έχει την ταχύτητα, έχει πλέον την εμπειρία έξι ετών με τη Ferrari, έχει το τεράστιο κίνητρο να κερδίσει τον διπλανό του -τον πιο επιτυχημένο οδηγό της ιστορίας της F1-, έχει την υποστήριξη της Ferrari και επίσης ένα μονοθέσιο που μπορεί να αποδειχθεί αρκετά ταχύ όταν η Scuderia εντοπίσει πώς πρέπει να το ρυθμίζει.

Απομένει, πλέον, να εμφανίσει τη σταθερότητα της άρτιας απόδοσης και τέλειας διαχείρισης κάθε αγωνιστικού τριημέρου, που χρειάζεται κάθε οδηγός για να γίνει πρωταθλητής.

Όσκαρ Πιάστρι

Ο 23χρονος Αυστραλός, ένα από τα σπουδαιότερα πηγαία ταλέντα των δύο τελευταίων δεκαετιών, που γινόταν πρωταθλητής από την πρώτη του σεζόν σε όλες τις χαμηλότερες βαθμίδες του μότορσπορ, διαπίστωσε τα δύο τελευταία χρόνια πόσο πιο περίπλοκο, ευαίσθητο, απρόβλεπτο είναι ένα μονοθέσιο της F1 - ειδικά στο θέμα της διαχείρισης των ελαστικών. Και ποσο εμπειρικό θέμα είναι η εξεύρεση λύσεων.

Κάθε φορά που έβρισκε πέρσι στη χρυσή τομή σε αυτό το θέμα ήταν εντυπωσιακός, κερδίζοντας από τη δεύτερη κιόλας του σεζόν στο σπορ τις δύο πρώτες του νίκες σε GP - στην Ουγγαρία, και έπειτα στο Αζερμπαϊτζάν. Όμως, υπήρξαν τριήμερα που όλα πήγαν στραβά από την πρώτη στιγμή, και στα οποία -για τους παραπάνω λόγους- δεν ήταν πουθενά κοντά στον Νόρις.

Στόχος του για το 2025 είναι να το καταφέρνει αυτό πιο συχνά -ειδικά για την έγκαιρη θέρμανση των ελαστικών στον έναν γύρο των δοκιμών κατάταξης- προκειμένου να οικοδομήσει μια επίθεση για τον φετινό τίτλο με αξιώσεις.

Ο ίδιος λέει ότι πλέον διαθέτει όλα τα εργαλεία για να το πετύχει, και δεν φοβάται να θέσει από τώρα τον πήχη τόσο ψηλά. Αν δεν τον θέσει, άλλωστε, ελλοχεύει ο κίνδυνος να διολισθήσει στα επικίνδυνα ‘νερά’ του Νο2 οδηγού.

Τζορτζ Ράσελ

Ο Βρετανός αναβαθμίστηκε πλέον στο ρόλο του ηγέτη της Mercedes F1, μετά την αποχώρηση του Λιούις Χάμιλτον και την αντικατάστασή του από τον Αντρέα Κίμι Αντονέλι, και αυτό αναμφίβολα θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία του τη φετινή σεζόν.

Καθώς η ομάδα του Μπράκλεϊ προσπάθησε να διευρύνει το ‘παράθυρο’ λειτουργίας του μονοθεσίου της με τη φετινή W16, και να διορθώσει τις τεράστιες διακυμάνσεις της απόδοσης της περσινής W15, ο Ράσελ θα προσπαθεί να παίρνει το μέγιστο από κάθε αγωνιστικό τριήμερο με την ελπίδα η W16 να είναι αρκετά βελτιωμένη ώστε να οικοδομήσει μια προσπάθεια για τον τίτλο.

Θα είναι κρίσιμο για τον ίδιο να το πετύχει, διότι αν ο Κίμι Αντονέλι αποδειχθεί μια τεράστια αποκάλυψη δεν αποκλείεται σύντομα να αρχίσει να συγκεντρώνει πάνω του όλη την προσοχή της ομάδας.

Φερνάντο Αλόνσο

Πώς είναι δυνατόν να αφήσεις τον Φερνάντο Αλόνσο -ακόμα κι όταν ξεκινά μια (ακόμα) σεζόν με ένα μονοθέσιο μη ανταγωνιστικό- έξω από την όποια λίστα των πρωταγωνιστών της F1; Και πόσο κρίμα είναι να μην διαθέτει το αυτοκίνητο για να μπει, ένας εκ των σπουδαιότερων σύγχρονων της F1, στην πολυπρόσωπη αυτή μάχη της κορυφής φέτος;

Οι αποκαρδιωτικές εμφανίσεις του Ισπανού πέρσι δεν είχαν σε τίποτα να κάνουν με την ηλικία των 43 ετών του. Ήταν απόρροια της φτωχής απόδοσης της Aston, που τον περιόριζε σε ρόλο κομπάρσου.

Και μάλλον έτσι θα εξελιχθούν τα πράγματα και φέτος, που η Aston δείχνει -και λογικά- να διαγράφει τη χρονιά για να αφοσιωθεί πλήρως -υπό τον Άντριαν Νιούι- στην τεράστια μετάβαση του 2026, με τους νέους κανονισμούς και τους εργοστασιακούς κινητήρες της Honda.

Παρόλα αυτά, όταν τα αστέρια ευθυγραμμιστούν σε κάποια πίστα ή οι θερμοκρασίες ταιριάξουν στην AMR25, ο Αλόνσο θα είναι εκεί για να θυμίσει ότι είναι ένας από τους σπουδαιότερους οδηγούς που πάτησαν στον πλανήτη.

Αντρέα Κίμι Αντονέλι

Ο Τότο Βολφ παραδέχθηκε ότι πήρε το τεράστιο ρίσκο να αντικαταστήσει τον Λιούις Χάμιλτον με τον Αντρέα Κίμι Αντονέλι, που έκλεισε τα 18 μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο, διότι δεν ήθελε να χάσει τον νεαρό Ιταλό όπως είχε χάσει τον Μαξ Φερστάπεν πριν από μια δεκαετία.

Αυτό δείχνει πόσο μεγάλο ταλέντο θεωρεί ο Αυστριακός τον Κίμι, όσο κι αν το ατύχημά του πέρσι στις ελεύθερες δοκιμές της Μόντσα προκαλεί σκεπτικισμό για την απόφαση.

Ο Ιταλός έφηβος θα έχει μηχανικό τον Πίτερ Μπόνινγκτον, επί σειρά “δεξί” χέρι του Χάμιλτον, ο οποίος δήλωσε εντυπωσιασμένος όταν είδε την απόδοση του Αντονέλι πέρσι στις ιδιωτικές δοκιμές της Mercedes στο Σπα.

Αναμφιβολα η φετινή σεζόν επιφυλάσσει λάθη και φτωχά τριήμερα για τον Κίμι, αλλά ίσως να επιφυλάσσει και ορισμένες εντυπωσιακές εμφανίσεις. Εξάλλου, ο Τότο Βολφ είπε ότι είναι πολύ προτιμότερο να πείσεις έναν γρήγορο οδηγό να πάει πιο αργά (όταν χρειάζεται), παρά το αντίθετο.

Πάντως, η επιλογή του Αντονέλι από φέτος είναι σίγουρα και προπαρασκευαστική, προκειμένου ο 18χρονος να είναι έτοιμος για νίκες το 2026 - όταν η Mercedes ελπίζει να επιστρέψει στην κορυφή με τα μονοθέσια και τους κινητήρες των ολοκαίνουριων τεχνικών κανονισμών.

Κάρλος Σάινθ

Έκπτωτος από τη Ferrari παρά τις εξαιρετικές του επιδόσεις επί τέσσερα χρόνια με τη Scuderia, ο Κάρλος Σάινθ Τζούνιορ ξεκινά το 2025 με το τεράστιο κίνητρο να αποδείξει -με μια β’ ομάδα- ότι ήταν λανθασμένη η απόφαση του Μαρανέλο.

Στο peak της απόδοσή του και στη “χρυσή” του ηλικία, ο Ισπανός δεν έχει στη διάθεσή του ένα μονοθέσιο αντάξιό του. Παρόλα αυτά, η απόδοση της νέας Williams στις δοκιμές του Μπαχρέιν έδειξε ότι είναι -κατά τον Σάινθ- σαν τη “μέρα με τη νύχτα” σε σχέση με πέρσι, και δεν αποκλείεται έτσι ο Ματαδόρ Τζούνιορ να επιφυλάσσει φέτος ορισμένες εκπλήξεις μπαίνοντας στη μάχη των τεσσάρων μεγάλων. Και στο μάτι κάποιων.

F1 2025
Οι αλλαγές στους κανονισμούς

Ο κύκλος τεχνικών κανονισμών της περιόδου 2022-’25 κλείνει φέτος, πριν τις τεράστιες αλλαγές στους κινητήρες και το σχεδιασμό το 2026 - συνεπώς τα φετινά μονοθέσια δεν έχουν εξ ορισμού σημαντικές αλλαγές σε σχέση με τα περσινά. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν καμία αλλαγή.

Η τελευταία μεγάλη αλλαγή των κανονισμών στο σχεδιασμό των μονοθεσίου αυτού του κύκλου έγινε στο ξεκίνημα της σεζόν του 2023 (στις προδιαγραφές του πίσω μέρους του δαπέδου και του διαχύτη), προμειμένου να εξαλειφθεί το πρόβλημα των αναπηδήσεων (porpoising) της πρώτης χρονιάς των κανονισμών αυτών. Έκτοτε, ελάχιστα έχουν αλλάξει.

Η μεγαλύτερη τεχνική αλλαγή φέτος θα έρθει στο GP Ισπανίας στο τέλος Μαΐου, και αφορά στην ελαστικότητα των πτερυγών των μονοθεσίων σε υψηλή ταχύτητα. Ας δούμε αναλυτικότερα αυτή την αλλαγή, και όλες τις υπόλοιπες στους τεχνικούς και αγωνιστικούς κανονισμούς του 2025:

Ελαστικότητα των πτερύγων

Οι κορυφαίες ομάδες της F1 πέρσι έφτασαν στα όρια το θέμα της ευκαμψίας της εμπρός και πίσω πτέρυγας -εξ ολοκλήρου, εν μέρει ή ακόμα και από τη βάση τους- στις υψηλές ταχύτητες, που ισχυροποιείται η ισχύς του αέρα.

Η κάμψη των πτερυγών μειώνει την αεροδυναμική αντίσταση και έτσι αυξάνει την τελική ταχύτητα, ενώ στις στροφές -που μειώνεται η ισχύς του αέρα- οι πτέρυγες επιστρέφουν στη θέση τους για να προσφέρουν την απαιτούμενη άντωση.

Από το GP Αυστραλίας η FIA εισάγει νέες δοκιμές ελαστικότητας της πίσω πτέρυγας, προσδιορίζοντας με ακρίβεια τα ακριβή χιλιοστά της κάμψης της σε κάθε επιμέρους στοιχείο της. Παράλληλα, η Ομοσπονδία μείωσε λίγο και τις διαστάσεις του κενού ανάμεσα στα οριζόντια στοιχεία της πίσω πτέρυγας.

Για να αποτρέψει, επίσης, τη χρήση του περίφημου “mini-DRS” (το οποίο αξιοποίησε στο έπακρο πέρσι η McLaren και άνοιγε τα δύο άκρα του κάτω οριζόντιου στοιχείου της πίσω πτέρυγας), η FIA έθεσε υποχρεωτικά μόνο δύο καταστάσεις της πίσω πτέρυγας: DRS on και DRS off. Στη δεύτερη κατάσταση όλα τα στοιχεία της πτέρυγας πρέπει να παραμένουν στη θέση τους (κλειστά).

Η διαφορά στο άνοιγμα των στοιχείων των αεροτομών (slot-gap) δεν πρέπει μόνο να βρίσκεται εντός των ορίων που ορίζουν οι κανονισμοί, αλλά και να παραμένει σταθερή σε κάθε λειτουργία. Για παράδειγμα, αν μια αεροτομή έχει ορισμένο slot-gap 10mm, δεν επιτρέπεται να επεκταθεί στα 13mm ενώ το μονοθέσιο βρίσκεται στην πίστα.

Όσον αφορά στην εμπρός πτέρυγα, οι νέοι έλεγχοι για την ευκαμψία της δεν θα τεθούν σε ισχύ πριν από το GP Ισπανίας. Με την απόφαση αυτή η FIA δίνει στις ομάδες περιθώριο να προσαρμοστούν στην αλλαγή, συνεχίζοντας την εκμετάλλευση των εύκαμπτων εμπρός αεροτομών στους οκτώ πρώτους αγώνες της σεζόν.

Στη Βαρκελώνη, η μέγιστη επιτρεπόμενη κάθετη παραμόρφωση στις δοκιμές θα μειωθεί από 15mm σε 10mm (υπό φορτίο 1000N). Επιπλέον, οι επιτρεπόμενες παραμορφώσεις των άκρων των πτερυγίων της αεροτομής δεν θα μπορούν να ξεπερνούν τα 3mm, αντί για 5mm σήμερα, όταν εφαρμόζεται φορτίο 60N κάθετα.

Μικρή αύξηση του βάρους

Η ελάχιστη επιτρεπόμενη μάζα ενός μονοθεσίου Formula 1 αυξήθηκε φέτος στα 800 kg, μέσω της πρόσθετης αύξησης 2 kg στο ελάχιστο βάρος του οδηγού.

Επιπλέον, οποιοδήποτε έρμα (έξτρα βάρος για εξισορρόπηση του μονοθεσίου) χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη του ελάχιστου βάρους, πρέπει πλέον να είναι κατασκευασμένο από υλικό με μέγιστη πυκνότητα 7500kg/m³ (μειωμένη από τα 8000kg/m³ που επιτρέπονταν μέχρι τώρα_ ώστε να περιορίστει η χρήση εξαιρετικά πυκνών υλικών, όπως το βολφράμιο.

Σύστημα ψύξης του οδηγού

Σε περίπτωση που ένας αγώνας κριθεί από τη FIA υπερβολικά θερμός ("heat hazard"), και συγκεκριμένα όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ξεπερνά τους 31° Κελσίου, τότε το ελάχιστο βάρος του μονοθεσίου θα αυξάνεται αυτόματα κατά 5 kg για να καλύψει την πρόσθετη μάζα του εξοπλισμού ψύξης του οδηγού και της εξωτερικής μπαταρίας που τον τροφοδοτεί.

Το σύστημα ψύξης (που θα παράγεται από την Chillout Motorsports) αποτελείται από πυρίμαχο εσωτερικό μπλουζάκι με 48 μέτρα σωληνώσεων μέσα από τις οποίες ρέει ψυκτικό υγρό μέσω εξωτερικού συστήματος ψύξης.

Προς το παρόν το σύστημα αυτό δεν είναι υποχρεωτικό, αλλά το όριο βάρους θα ισχύει ούτως ή άλλως, με 500g έρματος να τοποθετούνται στην περιοχή του cockpit για εξισορρόπηση. Ωστόσο, από το 2026, το σύστημα θα είναι πλήρως ενσωματωμένο στα μονοθέσια και θα γίνει υποχρεωτικό για όλους τους οδηγούς σε αγώνες που θα κρίνονται ως "heat hazard" από την FIA.

Κατάργηση του βαθμού για τον ταχύτερο γύρο

Περνώντας στις αλλαγές στους αγωνιστικούς κανονισμούς, η βασικότερη είναι ότι από φέτος παύει να ισχύει ο έξτρα βαθμός που κέρδιζε ο οδηγός που σημείωνε τον ταχύτερο γύρο στον αγώνα (με την προϋπόθεση του τερματισμού του μέσα στην πρώτη δεκάδα).

Συχνά πέρσι πολλοί οδηγοί -εφ’ όσον είχαν ικανοποιητική διαφορά από το πίσω μονοθέσιο- έκαναν στο τέλος ένα πιτ-στοπ για να βάλουν τη μαλακή γόμα και να πετύχουν το βαθμό του ταχύτερου γύρου - κάτι που ήταν άδικο για την τελική βαθμολόγηση.

Δύο πιτ-στοπς στο Μονακό

Με στόχο να δώσει λίγο περισσότερο (στρατηγικό) ενδιαφέρον σε έναν αγώνα συνήθως ανιαρό, με σχεδόν μηδαμινές προσπεράσεις -λόγω του στενού πλάτους του σιρκουί-, η FIA έκανε υποχρεωτική τη διπλή αλλαγή ελαστικών στο GP του Μονακό. Οποιοσδήποτε οδηγός δεν ολοκληρώσει και τα δύο υποχρεωτικά πιτ-στοπς, θα λάβει ποινή 30 δευτερολέπτων στον συνολικό του χρόνο στο τέλος του αγώνα.

Περιορισμοί στις δοκιμές με παλαιότερα αυτοκίνητα

Οι κανονισμοί των Δοκιμών Αυτοκινήτων Προηγούμενων Ετών (TPC) τροποποιήθηκαν από τη FIA. Οι ομάδες εξακολουθούν να έχουν στη διάθεσή τους 20 ημέρες TPC το χρόνο, αλλά πλέον οι δύο αγωνιστικοί οδηγοί τους στα GP δεν επιτρέπειται να συμμετέχουν συνολικά περισσότερες από 4 ημέρες και να κάνουν (μαζί) παραπάνω από 1.000 χιλιόμετρα. Για τις δοκιμές αυτές πρέπει να χρησιμοποιούνται μονοθέσια ηλικίας τουλάχιστον δύο ετών.

Περισσότερα χιλιόμετρα για τους rookies

Η FIA διπλασίασε τις υποχρεωτικές δοκιμές στο FP1 των αγωνιστικών τριημέρων για νεαρούς οδηγούς που δεν έχουν εκκινήσει περισσότερα από δύο GP της Formula 1. Μέχρι πέρσι οι ομάδες έπρεπε να εξασφαλίσουν δύο περιόδους ελεύθερων δοκιμών (FP1) σε οποιοδήποτε GP επιθυμούσαν για τους νεαρούς οδηγούς τους - αλλά από φέτος πρέπει να εξασφαλίζουν τέσσερα.

Η σειρά εκκίνησης αν ματαιωθούν οι δοκιμές κατάταξης

Με αφορμή την ματαίωση των περσινών κατατακτήριων δοκιμών του GP Βραζιλίας λόγω σφοδρής κατακοκαιρίας, η FIA πλέον προέβλεψε αυτές τις περιπτώσεις στους κανονισμούς.

Πλέον, αν ματαιωθούν ξανά οι δοκιμές κατάταξης, βάσει απόφασης των αγωνοδικών, τότε η σειρά εκκίνησης του αγώνα της επόμενης ημέρας θα καθορίζεται από την κατάταξη του πρωταθλήματος οδηγών τη στιγμή εκείνη. Το ίδιο ισχύει και για αντίστοιχες περιπτώσεις για τον αγώνα Sprint.

Σε περίπτωση που η βροχόπτωση διακόψει τις επιμέρους περιόδους των κατατακτήριων, και πολλοί οδηγοί δεν έχουν την ευκαιρία να κάνουν ούτε έναν γρήγορο γύρο, τότε για τη σειρά εκκίνησης θα χρησιμοποιείται η κατάταξη της αμέσως προηγούμενης επίσημης περιόδου δοκιμών.

Για παράδειγμα, εάν δύο οδηγοί ξεκινήσουν γρήγορους γύρους στο Q3, αλλά δεν καταφέρουν να τους ολοκληρώσουν λόγω κόκκινης σημαίας και δεν σημειώσουν χρόνο, τότε η κατάταξή τους θα καθοριστεί βάσει του ποιος ήταν ταχύτερος μεταξύ τους στο Q2.

F1 2025
Οι 10 ομάδες και οι 20 οδηγοί

Μόλις δύο ομάδες -οι McLaren και Aston Martin- κράτησαν απαράλλαχτο το οδηγικό τους δίδυμο από πέρσι και στο φετινό πρωτάθλημα της Formula 1. Άλλες δύο -οι Haas και Sauber- άλλαξαν και τους δύο οδηγούς τους, ενώ οι υπόλοιπες 6 άλλαξαν μόνο έναν οδηγό.

Οι μετακινήσεις αυτές, και ειδικά το ντεμπούτο συνολικά 6 νέων οδηγών που κάνουν την πρώτη τους πλήρη σεζόν, έγιναν με γνώμονα την ανάγκη των ομάδων να έχουν σταθερότητα σε αυτό τον τομέα ενόψει της μετάβασης στο νέο πλαίσιο των ολοκαίνουριων μονοθεσίων βάσει των ριζικά αλλαγμένων τεχνικών κανονισμών του 2026.

Αναμφίβολα η μετακίνηση του Λιούις Χάμιλτον στη Ferrari τράβηξε όλα τα φώτα της δημοσιότητας, καθώς ο Βρετανός -όπως και ο Φερνάντο Αλόνσο- εκπροσωπούν την παλαιότερη εν ενεργεία γενιά της F1 φιλοδοξώντας να γίνουν οι πρώτοι 40ρηδες πρωταθλητές μετά τον Τζακ Μπράμπαμ το 1966. Ο Λιούις έχει ελπίδες φέτος, ο Φερνάντο όμως ίσως πρέπει να περιμένει το 2026.

Έπειτα έχουμε την ενδιάμεση γενιά των αστέρων που βρίσκονται στα καλύτερά τους χρόνια -Μαξ Φερστάπεν, Λάντο Νόρις, Σαρλ Λεκλέρ- και έχουν στο άνω άκρο τους τον Κάρλος Σάινθ και τον Όσκαρ Πιάστρι.

Και τέλος η νέα γενιά των rookies, η οποία έχει ως σύμβολο τον μόλις 18χρονο Αντρέα Κίμι Αντονέλι που επιλέχθηκε από τη Mercedes, και περιλαμβάνει επίσης τους Λίαμ Λόσον (Red Bull), Τζακ Ντούχαν (Alpine), Ισάκ Χατζάρ (RB), Όλιβερ Μπέρμαν (Haas) και Γκαρμπριέλ Μπορτολέτο (Sauber) - οι οποίοι ξεκινούν φέτος την πρώτη τους πλήρη σεζόν στη F1.

Από αριστερά: Τζακ Ντούχαν (Alpine), Όλιβερ Μπέρμαν (Haas) και Γκαμπριέλ Μπορτολέτο (Sauber)

Ο Βρετανός Μπέρμαν ήταν πέρσι εντυπωσιακός στο ντεμπούτο με τη Ferrari πέρσι στη Τζέντα λόγω επέμβασης σκωληκοειδήτιδας του Κάρλος Σάινθ. Ο Νεοζηλανδός Λόσον εντυπωσίασε τη Red Bull πρόπερσι και πέρσι σε 11 αγώνες με την RB και επιλέχθηκε για τη θέση του Σέρτζιο Πέρεζ.

Ο Γκαμπριέλ Μπορτολέτο είναι ο πρωταθλητής της F2 και σύμφωνα με τον Φερνάντο Αλόνσο ένας μεγάλος αστέρας του μέλλοντος, ενώ οι Ισάκ Χατζάρ και Τζακ Ντούχαν πήραν προαγωγή από τις Ακαδημίες της Red Bull και της Alpine αντίστοιχα.

McLaren F1 Team

Μονοθέσιο: MCL39
Κινητήρας: Mercedes
Διευθυντής: Αντρέα Στέλλα
Τεχνικοί διευθυντές: Ρ. Μάρσαλ / Π. Προδρόμου / Ν. Χούντλεϊ
Νίκες / πολ ποζίσιονς: 189 / 164
Οδηγοί: 4 / Λάντο Νόρις - 81 / Όσκαρ Πιάστρι

Η McLaren επιβεβαίωσε στις δοκιμές του Σακίρ ότι είναι το φαβορί στο ξεκίνημα της σεζόν του 2025, όσο κι αν η ομάδα του Ουόκινγκ θέλησε να κρύψει λίγο την αληθινή δυναμική της νέας MCL39 - σημειώνοντας μόλις τον 5ο ταχύτερο χρόνο του τριημέρου.

Όμως, βάσει υπολογισμών ήταν το ταχύτερο μονοθέσιο στον έναν γύρο, με διαφορά 0,21’’ από τη Ferrari.

Έπειτα, τη δεύτερη ημέρα των δοκιμών ο Λάντο Νόρις συμπλήρωσε μια επιβλητική προσομοίωση αγώνα με δύο πιτ-στοπς και τρία σετ ελαστικών, ίδια με των Mercedes και Ferrari - και στο τέλος των συστοιχιών αυτών βγήκε 31’’ ταχύτερη από τη Ferrari SF-25 και 33’’ από τη Mercedes W16.

Το μόνο πρόβλημα που αντιμετώπισε η ομάδα ήταν με τις τάσεις ολίσθησης της ουράς της MCL39, όπως επιβεβαίωσε ο Νόρις - όμως αυτό φαίνεται να μην είναι ικανό να προβληματίσει ιδιαίτερα την αγγλική ομάδα. Μάλιστα, ο Αντρέα Στέλλα είπε ότι μια υπερστροφική τάση χρειάζεται λίγο σε πίστες σαν του Μπαχρέιν.

Το προβάδισμα της McLaren στην κορυφή, πάντως, σε όσα άφησε να φανούν στο Σακίρ, δεν είναι όσο μεγάλο ήταν εκείνο της Red Bull τα δύο προηγούμενα χρόνια, στις ίδιες δοκιμές. Συνεπώς όλα θα εξαρτηθούν από το ρυθμό και την επιτυχία της εξέλιξης των μονοθεσίων των κορυφαίων ομάδων της F1.

Scuderia Ferrari

Μονοθέσιο: SF-25
Κινητήρας: Ferrari
Διευθυντής: Φρεντερίκ Βασέρ
Τεχνικός διευθυντής: Λοΐκ Σερά / Ενρίκο Γκουαλτιέρι
Νίκες / πολ ποζίσιονς: 249 / 253
Οδηγοί: 16 / Σαρλ Λεκλέρ - 44 / Λιούις Χάμιλτον

Η Scuderia ήταν στις δοκιμές του Μπαχρέιν διαρκώς στο μεταίχμιο της καλής με την εξαιρετική απόδοση και δεν άφησε ιδιαίτερα σαφείς ενδείξεις για την αληθινή της δυναμική.

Με βάση όσα είδαμε στο Σακίρ, ήταν σε παρεμφερές επίπεδο με τη Mercedes: στα καλύτερά της η SF-25 ήταν στιβαρή και σταθερή σε όλες τις φάσεις της στροφής, όμως ενίοτε εμφάνιζε κάποια απροσδόκητα γλιστρήματα άλλοτε του ρύγχους (υποστροφή) και άλλοτε της ουράς (υπερστροφή), ενώ είχε και κάποια θέματα υπέρμετρης φθοράς των ελαστικών.

Για το λόγο αυτό ο Σαρλ Λεκλέρ έφυγε από το Μπαχρέιν λέγοντας ότι πίσω στο Μαρανέλο η ιταλική ομάδα έχει λίγη δουλειά ακόμα που πρέπει να κάνει - με μια μικρή απογοήτευση εμπρός στη σύγκριση με την ταχύτερη και πιο συγκροτημένη McLaren MCL39.

Πάντως, η SF-25 δείχνει να έχει δυναμική που μπορεί να ξεκλειδωθεί ώστε η Scuderia να κερδίζει και φέτος.

Red Bull Racing

Μονοθέσιο: RB21
Κινητήρας: Honda RBPT
Διευθυντής: Κρίστιαν Χόρνερ
Τεχνικός διευθυντής: Πιέρ Βασέ
Νίκες / πολ ποζίσιονς: 122 / 103
Οδηγοί: 1 / Μαξ Φερστάπεν - 30 / Λίαμ Λόσον

Η RBR ξεκινά τη φετινή σεζόν με κύριο στόχο να “περιορίσει τη ζημιά” από ένα μονοθέσιο που δεν έχει κατανοήσει ακόμα πλήρως πώς μπορεί να βγάλει στην επιφάνεια την αδιαμφισβήτηση ταχύτητά του - της RB21.

Η νέα Red Bull φαίνεται να μην έχει απαλλαγεί από ορισμένα προβλήματα του προκατόχου της, καθώς ο Μαξ Φερστάπεν έφτασε να κάνει ακόμα και τετ-α-κε την τελευταία μέρα, δηλώνοντας έπειτα πως “έχουμε ακόμα λίγη δουλειά να κάνουμε”.

Ακόμα κι όταν έγραφε γρήγορους γύρους, η RB21 έδειχνε ασταθής, δυσκίνητη στην είσοδο της και με θέματα ισορροπίας στο κέντρο της, όταν ο οδηγός έπεφτε στο γκάζι.

Η έλλειψη ισορροπίας επιβεβαιώθηκε και από την τεχνικό διευθυντή Πιέρ Βασέρ, που είπε ότι “δεν είμαι όσο χαρούμενος ήθελα διότι το αυτοκίνητο δεν ανταποκρινόταν όπως θέλαμε κατά καιρούς.

Οδεύουμε προς τη σωστή κατεύθυνση, απλώς απλά η ένταση με την οποία προχωράμε δεν είναι όσο μεγάλη περιμέναμε, και αυτό είναι κάτι για το οποίο πρέπει να δουλέψουμε”, κατέληξε ο Γάλλος.

Δεν είχαμε σαφή προσομοίωση αγώνα από τη Red Bull την τελευταία μέρα, καθώς η ομάδα αφοσιώθηκε στην αναζήτηση της ισορροπίας που λείπε από την RB21. Και δεν ήταν καλό σημάδι η χρήση της μπογιάς αεροδυναμικών μετρήσεων στο τελευταίο δίωρο των δοκιμών.

Στην Αυστραλία θα δούμε αν η δουλειά πίσω στο Μίλτον Κινς με την ανάλυση δεδομένων πέτυχε για λύσει η RBR του μπελάδες της, αν εντοπίστηκε λίγο καλύτερα το ‘παράθυρο’ ρυθμίσεων στο οποίο η RB21 αποδίδει.

Όμως ο Φερστάπεν έχει ήδη δηλώσει πως δεν ελπίζει σε νίκη στη Μελβούρνη. Και για να έρθουν οι αναβαθμίσεις της ομάδας στο μονοθέσιο, η RBR θα πρέπει πρωτα να καταλάβει τι πάει στραβά.

Mercedes-AMG F1 Team

Μονοθέσιο: W16
Κινητήρας: Mercedes
Διευθυντής: Τότο Βολφ
Τεχνικός διευθυντής: Τζέιμς Άλισον
Νίκες / πολ ποζίσιονς: 120 / 133
Οδηγοί: 63 / Τζορτζ Ράσελ - 12 / Αντρέα Κίμι Αντονέλι

Μπορεί η Mercedes W16 να βοηθήθηκε από τις χαμηλές θερμοκρασίες, αν όντως έχει διατηρήσει αυτό το χαρακτηριστικό της από πέρσι, αλλά αυτές σίγουρα ήταν οι καλύτερες χειμερινές δοκιμές της ομάδας του Μπράκλεϊ τα τελευταία τρία χρόνια.

Η W16 ήταν σταθερή στο δρόμο και στην απόδοσή της, έδωσε εμπιστοσύνη στους Τζορτζ Ράσελ και Κίμι Αντονέλι, εμφάνισε ταχύτητα παρεμφερή με της Ferrari και φάνηκε πολύ ισορροπημένη παρά τα περιστασιακά μπλοκαρίσματα των φρένων.

Ήταν ένα απροβλημάτιστο τριήμερο για την πρώην πρωταθλήτρια, που έχει λόγους να αισιοδοξεί ξανά. Απομένει να φανεί αν όντως διατηρεί προς το παρόν ένα ισχνό προβάδισμα από τη Ferrari, ή αν τελικά όντως το οφείλει στις χαμηλές θερμοκρασίες του Σακίρ. Όμως σίγουρα η Merc είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από πέρσι.

Aston Martin F1 Team

Μονοθέσιο: AMR25
Κινητήρας: Mercedes
Διευθυντής: Άντι Κάουελ
Τεχνικός διευθυντής: Ενρίκο Καρντίλε (7/2025)
Νίκες / πολ ποζίσιονς: 1 / 1
Οδηγοί: 14 / Φερνάντο Αλόνσο - 18 / Λανς Στρολ

Είναι απογοητευτικό να απουσιάζει από την πολυπληθή μάχη των νικών φέτος το ταλέντο και η μαχητικότητα του Φερνάντο Αλόνσο, όμως έτσι είναι τα πράγματα - και αιτία είναι ότι η νέα Aston Martin AMR25 δεν έδειξε καθόλου πιο ανταγωνιστική από την περσινή AMR24. Μετά το Μπαχρέιν, ο ίδιος ο Αλόνσο είπε ότι “τα πράγματα δείχνουν παρεμφερή με το τέλος της περσινής χρονιάς”.

Η ομάδα του Σίλβερστοουν έμεινε το χειμώνα τεχνικά ακέφαλη μετά την αποχώρηση του τεχνικού διευθυντή Νταν Φάλοους, και επίσης βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο της δόμησης του τεχνικού της τμήματος. Οπότε, δεν προκαλεί απορία η εμφάνιση της AMR25 στο Μπαχρέιν.

Ένα καλό για αυτήν είναι ότι βελτίωσε την περσινή προβληματική οδηγησιμότητα του μονοθεσίου της, όπως επιβεβαίωσε ο νέος διευθυντής Άντι Κάουελ, αν και παράλληλα οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ακόμα η AMR25 δεν έχει τη σταθερότητα και την πρόσφυση που θα ήθελαν οι Αλόνσο και Λανς Στρολ.

Υπάρχουν τομείς που θα μπορούσαμε να είμαστε καλύτεροι”, παραδέχθηκε ο Κάουελ. Και με γυμνό μάτι φαινόταν οι δύο οδηγοί να πασχίζουν με την αστάθεια της ουράς στην είσοδο της στροφής - αστάθεια που χαλά όλη την σιγουριά τους να πιέσουν από το μέσον της στροφής προς την έξοδο και καταστρέφει το γυρολόγιο.

Η Aston, επίσης, λόγω διαφόρων προβλημάτων έκανε μόνο 309 γύρους στο τριήμερο (προτελευταία στον αντίστοιχο πίνακα). Οι χρόνοι της δεν ήταν καθόλου εντυπωσιακοί, καθώς στον έναν γύρο έδειξε να υστερεί περίπου 1,0’’ από την κορυφή, μαζί με τις Racing Bulls. Ο ρυθμός αγώνα φάνηκε ακόμα χειρότερος, 1,62’’ πίσω από τη McLaren και ακόμα και 0,6’’ από τη Sauber.

Ίσως σε πιο θερμό κλίμα σε σχέση με το απρόσμενο κρύο στο Σακίρ η απόδοση της AMR25 να βελτιωθεί, καθώς ο Αλόνσο επιβεβαίωσε ότι οι χαμηλές θερμοκρασίες των δοκιμών έβγαζαν το μονοθέσιο από το ‘παράθυρο’ λειτουργίας των ελαστικών και των ρυθμίσεων. Ίδωμεν.

Πάντως, δεν είναι μυστικό ότι η ομάδα του Σίλβερστοουν έχει ξεγράψει πλήρως τη φετινή χρονιά, με απόλυτο στόχο να προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα για την μεγάλη αλλαγή τεχνικών κανονισμών του 2026. Για την οποία ο Άντριαν Νιούι έχει αρχίσει ήδη να δουλεύει από την περασμένη Δευτέρα (3/03), ενώ ο νέος τεχνικός διευθυντής Ενρίκο Καρντίλε θα προστεθεί τον Ιούλιο.

Alpine F1 Team

Μονοθέσιο: Α525
Κινητήρας: Renault
Διευθυντής: Όλιβερ Όουκς
Τεχνικός διευθυντής: Νταβίντ Σάντσεζ
Νίκες / πολ ποζίσιονς: 21 / 20
Οδηγοί: 10 / Πιέρ Γκασλί - 7 / Τζακ Ντούχαν

Τίποτα δεν θυμίζει για τη γαλλική ομάδα το καταστροφικό της ξεκίνημα στην ίδια πίστα ένα χρόνο νωρίτερα, όπου το υπέρβαρο περσινό της μονοθέσια Α524 ήταν μακράν το πιο αργό όλων.

Η φετινή Α525 είναι ένα απείρως πιο συγκροτημένο και αποδοτικό μονοθέσιο, που θεωρητικά επιτρέπει στην Alpine να τρέφει με αξιώσεις ελπίδες ότι μπορεί να είναι η ταχύτερη ομάδα όλων πίσω από τις τέσσερις κορυφαίες - σε στενή μάχη με τη Williams.

Τα δύο μονοθέσια δείχνουν να έχουν παρεμφερή ταχύτητα στον έναν γύρο αλλά και στις συστοιχίες, καθώς η Alpine φέρεται γενικώς να είχε βαρύτερα φορτία καυσίμου το τριήμερο στο Μπαχρέιν. Η μάχη για την 5η θέση του πρωταθλήματος είναι ένας ρεαλιστικός στόχος.

Haas F1 Team

Μονοθέσιο: VF-25
Κινητήρας: Ferrari
Διευθυντής: Αγιάο Κομάτσου
Τεχνικός διευθυντής: Αντρέα ντε Ζόρντο
Νίκες / πολ ποζίσιονς: 0 / 1
Οδηγοί: 31 / Εστεμπάν Οκόν - 87 / Όλιβερ Μπέρμαν

Η αμερικανική ομάδα επέλεξε να μην κάνει ενδεικτκή προσομοίωση ενός γύρου δοκιμών κατάταξης στο Σακίρ, συνεπώς δεν έχουμε καμία -έστω και αμυδρή- ιδέα για την ταχύτητά της.

Αντίθετα, πέρασε σχεδόν όλες τις δοκιμές του Μπαχρέιν με βαρύ φορτίου καυσίμου και προσομοιώσεις αγώνα, που φάνηκε πιο ανταγωνιστική σε σχέση με τον 9ο χρόνο της στον έναν γύρο από τα 10 συνολικά μονοθέσια.

Είμαστε μέσα στο παιχνίδι [των ομάδων μέσης δυναμικής] αλλά δεν ξέρω ακριβώς πού” είπε ο διευθυντής της ομάδας, Αγιάο Κομάτσου. Συνεπώς, θα πρέπει να περιμένουμε τη Haas να διεκδικεί με αξιώσεις την είσοδό της στη δεκάδα, τόσο της εκκίνησης όσο και των GP, όταν οι καιρικές και άλλες συνθήκες θα είναι με το μέρος της.

Racing Bulls

Μονοθέσιο: VCARB 02
Κινητήρας: Honda RBPT
Διευθυντής: Λορέν Μεκίς
Τεχνικός διευθυντής: Τζόντι Έγκιντον
Νίκες / πολ ποζίσιονς: 2 / 1
Οδηγοί: 22 / Γιούκι Τσουνόντα - 6 / Ισάκ Χατζάρ

Το μονοθέσιο με την φαντασμαγορική ονομασία VCARB02 δεν ήταν στο Μπαχρέιν το ταχύτερο από τις ομάδες μέσης δυναμικής, αλλά έδειξε να έχει λίγη ακόμα ταχύτητα που μπορεί να βγάλει στην επιφάνεια.

Για να το πετύχει, θα πρέπει να λύσει λύσει κάποια εμφανή υποστροφικά προβλήματα- για να καλύψει τα λίγα δέκατα που του λείπουν και να μάχεται για την είσοδο στη δεκάδα.

Οι δοκιμές του Μπαχρέιν πήγαν καλά για την RB, και δεν φάνηκε το μονοθέσιο να παρουσιάζει κανένα σοβαρό πρόβλημα αστάθειας ή έλλειψης ανταγωνιστικότητας.

Και τα δεδομένα από τον εμπειρότερο Γιούκι Τσουνόντα έδειξαν ενθαρρυντικά για τη φετινή πρόοδο της ομάδας.

Williams Racing

Μονοθέσιο: FW47
Κινητήρας: Mercedes
Διευθυντής: Τζέιμς Βάουλς
Τεχνικός διευθυντής: Πατ Φράι
Νίκες / πολ ποζίσιονς: 114 / 128
Οδηγοί: 23 / Άλεξ Άλμπον - 55 / Κάρλος Σάινθ

Εξίσου ρεαλιστικές με της Alpine είναι οι ελπίδες και της Williams για να ανελιχθεί φέτος στην 5η θέση του πρωταθλήματος.

Όχι τόσο γιατί η FW47 έκανε τον ταχύτερο γύρο όλου του τριημέρου στο Σακίρ, στα χέρια του Κάρλος Σάινθ - αυτός επετεύχθη με χαμηλό φορτίο καυσίμων και δεν ήταν ενδεικτικός.

Οι ελπίδες της Williams είναι ρεαλιστικές διότι έκανε ένα τεράστιο άλμα απόδοσης με το φετινό της μονοθέσιο σε σχέση με το περσινό.

Η νέα Williams FW47 έδειχνε εντυπωσιακά σταθερή, τόσο στην άσφαλτο όσο και στο γυρολόγιό της στις συστοιχίες γύρων, δεν παρουσίασε προβλήματα αξιοπιστίας και ήταν 5η στην κατάταξη του ρυθμού αγώνα - με υστέρηση 0,62’’ από το ταχύτερο μονοθέσιο.

Stake F1 Kick Sauber

Μονοθέσιο: C45
Κινητήρας: Ferrari
Διευθυντής: Ματία Μπινότο
Τεχνικός διευθυντής: Τζέιμς Κι
Νίκες / πολ ποζίσιονς: 1 / 1
Οδηγοί: 27 Νίκο Χούλκενμπεργκ
- 5 Γκαμπριέλ Μπορτολέτο

Η ομάδα του Χίνβιλ δεν ήταν μόνο στον πάτο των χρόνων, αλλά είχε και απογοητευτικές συστοιχίες γύρων. Επιπλέον, από της άκρη της πίστας οι Νίκο Χούλκενμπεργκ και Γκαμπριέλ Μπορτολέτο φάνηκαν να πασχίζουν με την αστάθεια της C45.

Η βάση [του μονοθεσίου] δεν ήταν εντυπωσιακή και αναμφίβολα πασχίζουμε με κάποια πράγματα” παραδέχθηκε ο πολύπειρος Χούλκενμπεργκ, αν και στην πάροδο του τριημέρου η αστάθεια του μονοθεσίου βελτιώθηκε λίγο.

Παρόλα αυτά, σε ρυθμό κατατακτήριων ήταν 1,2’’ μακριά από την κορυφή, και σε ρυθμό αγώνα πάνω από ένα δευτερόλεπτο πίσω από τη McLaren.

Κι επιπλέον ορισμένα μηχανικά προβλήματα άφησαν το μονοθέσιο για αρκετή ώρα στο γκαράζ. Αν είναι σίγουρο ότι μία ομάδα θα αποκλειστεί στο Q1 της Μελβούρνης, αυτή είναι η Sauber.

F1 2025
Το πρόγραμμα των αγώνων

Για δεύτερη διαδοχική σεζόν, η F1 θα ακολουθήσει φέτος το μεγαλύτερο πρόγραμμα της ιστορίας της -με συνολικά 24 αγώνες σε 21 διαφορετικές χώρες.

Και οι 24 αυτοί αγώνες είναι οι ίδιοι με την περσινή σεζόν, όμως κάποιοι έχουν αλλάξει ημερομηνία και θέση στο πρόγραμμα -αρχής γενομένης από το GP της Αυστραλίας αυτό το τριήμερο (14-16 Μαρτίου).

Ο αγώνας της Μελβούρνης ανέκτησε (μετά το 2019) τη θέση του ως εναρκτήριο GP της σεζόν διότι οι συναντήσεις στο Μπαχρέιν και τη Σαουδική Αραβία (που ήταν οι πρώτοι αγώνες των τελευταίων ετών) έπρεπε να μετατεθούν, λόγω του ραμαζανίου του αραβικού κόσμου.

Οι αγώνες του Σακίρ και της Τζέντα μεταφέρθηκαν στον Απρίλιο, καθώς μετά την Αυστραλία ήρθαν νωρίτερα στο πρόγραμμα οι αγώνες της Κίνας στη Σαγκάη και της Ιαπωνίας στη Σουζούκα.

Άλλες σημαντικές αλλαγές από πέρσι δεν υπάρχουν. Μόνο μία στο πρόγραμμα του GP του Λας Βέγκας, που θα εξακολουθήσει να διεξάγεται το Σαββατόβραδο στην πόλη της Νεβάδας - αλλά όλες οι αγωνιστικές του περίοδοι έχουν μεταφερθεί μία ώρα νωρίτερα.

Φέτος, επίσης όπως και πέρσι, έχουμε ξανά 6 αγώνες Sprint (μικρές αναμετρήσεις συνολικής απόστασης 100 χιλιομέτρων) σε ισάριθμα αγωνιστικά τριήμερα -και συγκεκριμένα στην Κίνα, στο Μαϊάμι, στο Βέλγιο, στο Τέξας, στη Βραζιλία και στο Κατάρ.

Η δομή των τριημέρων με Sprint παραμένει η ίδια: την Παρασκευή θα διεξάγεται η μοναδική περίοδος ελεύθερων δοκιμών και έπειτα οι δοκιμές κατάταξης του Sprint (Sprint Qualifying), το Σάββατο το μεσημέρι ο αγώνας Sprint και έπειτα οι δοκιμές κατάταξης του GP (Qualifying), και τέλος η Κυριακή θα περιλαμβάνει μόνο τον κυρίως αγώνα.

Στους αγώνες Sprint θα εξακολουθήσουν να βαθμολογούνται οι οκτώ πρώτοι της κατάταξης, με 8-7-6-5-4-3-2-1 βαθμους αντίστοιχα.

Πρόγραμμα Formula 1 2025
1. 16 Μαρτίου - Αυστραλία
2. 23 Μαρτίου - Κίνα
3. 6 Απριλίου - Ιαπωνία
4. 13 Απριλίου - Μπαχρέιν
5. 20 Απριλίου – Σαουδική Αραβία
6. 4 Μαΐου - ΗΠΑ (Μαϊάμι)
7. 18 Μαΐου - Εμίλια Ρομάνια (Ίμολα)
8. 25 Μαΐου - Μονακό
9. 1 Ιουνίου - Ισπανία
10. 15 Ιουνίου - Καναδάς
11. 29 Ιουνίου - Αυστρία
12. 6 Ιουλίου - Βρετανία
13. 27 Ιουλίου - Βέλγιο
14. 3 Αυγούστου - Ουγγαρία
15. 31 Αυγούστου - Ολλανδία
16. 7 Σεπτεμβρίου - Ιταλία
17. 21 Σεπτεμβρίου - Αζερμπαϊτζάν
18. 5 Οκτωβρίου - Σιγκαπούρη
19. 19 Οκτωβρίου - ΗΠΑ (Τέξας)
20. 26 Οκτωβρίου - Μεξικό
21. 9 Νοεμβρίου - Βραζιλία
22. 23 Νοεμβρίου - ΗΠΑ (Λας Βέγκας)
23. 30 Νοεμβρίου - Κατάρ
24. 7 Δεκεμβρίου - Άμπου Ντάμπι

Οι 24 πίστες του προγράμματος της F1 2025

16 Μαρτίου
GP Αυστραλίας, Μελβούρνη

Πρώτο GP: 1996
Μήκος πίστας: 5,278 km
Γύροι: 58
Συνολική διαδρομή: 306,124 km
Ρεκόρ γύρου: Σαρλ Λεκλέρ, 1:19.813 (2024)
Νικητής 2024: Κάρλος Σάινθ / Ferrari

Το GP της χώρας της Ωκεανίας μετακόμισε από την Αδελαϊδα στο Άλμπερτ Παρκ το 1996. Το φιλόξενο αυστραλιανό πάρκο της Μελβούρνης διασχίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από την πίστα, η οποία ωστόσο έχει ορισμένα “σαμαράκια” στην επιφάνειά του που διαταράσσουν την ισορροπία των αυτοκινήτων, παρά τη νέα άσφαλτο που στρώθηκε το 2022. Είναι μια πίστα που απαιτεί πολύ ακριβές εμπρός μέρος των μονοθεσίων, προκειμένου οι οδηγοί να κινηθούν με την απόλυτη ταχύτητα. Είναι επίσης μία από τις ταχύτερες πίστες του προγράμματος, καθώς το 2019 ο Χάμιλτον πήρε την πολ ποζίσιον με μέση ταχύτητα 235 km/h.

23 Μαρτίου
GP Κίνας, Σαγκάη

Πρώτο GP: 2004
Μήκος πίστας: 5,451 km
Γύροι: 56
Συνολική διαδρομή: 305,066 km
Ρεκόρ γύρου: Μίκαελ Σουμάχερ, 1:32.238 (2004)
Νικητής 2024: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Το 2003 η πίστα που ξεκίνησε να χτίζεται στην επαρχία Jiading της Σαγκάης ήταν η πιο εκθαμβωτική της F1, με συνολικό κόστος 450 εκατομμυρίων δολαρίων. Από αέρος, το σχήμα της πίστας παραπέμπει στο κινεζικό σύμβολο ‘shang’, που σημαίνει ‘ανέλιξη’. Το πρώτο της GP ήταν στην εποχή της κυριαρχίας της Ferrari με τον Μίκαελ Σουμάχερ. Η εκκίνηση του αγώνα είναι μοναδική, καθώς τους οδηγούς περιμένουν τρεις παρατεταμένες και αργές στροφές, που μετά από λίγο ακολουθούνται από τις ταχύτατες στροφές 7-8. Η ευθεία της είναι μία από τις μεγαλύτερες του πρωταθλήματος, με μήκος 1,2 χιλιομέτρου.

6 Απριλίου
GP Ιαπωνίας, Σουζούκα

Πρώτο GP: 1987
Μήκος πίστας: 5,807 km
Γύροι: 53
Συνολική διαδρομή: 307,471 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:30.983 (2019)
Νικητής 2024: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Το 1962, ο Σοϊχίρο Χόντα, θέλοντας να μετατρέψει τη Honda σε κατασκευαστή αυτοκινήτων, αποφάσισε ότι η εταιρεία του θα πρέπει να έχει τη δική της πίστα δοκιμών. Η Σουζούκα έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1987, στην F1. Η πίστα διακρίνεται για την ταχύτητά της και την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα χάραξη, αποτελώντας μια από τις πιο τεχνικές και απολαυστικές για τους οδηγούς και μία από τις πιο εντυπωσιακές του προγράμματος από άποψη θεάματος.

13 Απριλίου
GP Μπαχρέιν, Σακίρ

Πρώτο GP: 2004
Μήκος πίστας: 5,412 km
Γύροι: 57
Συνολική διαδρομή: 308,238 km
Ρεκόρ γύρου: Πέδρο ντε λα Ρόσα, 1:31.447 (2005)
Νικητής 2024: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Νυχτερινός αγώνας στον οποίο ευνοούνται οι προσπεράσεις, και με τον άνεμο να παίζει το ρόλο του, διότι σηκώνει ριπές άμμου, προκαλώντας ενίοτε προβλήματα ορατότητας. Η πρόσφυση της ασφάλτου βελτιώνεται στη διάρκεια του τριημέρου, καθώς τα μονοθέσια καθαρίζουν την άμμο που φέρνει ο αέρας από την έρημο. Το πιο δύσκολο σημείο της πίστας είναι το σφιχτό, κατηφορικό, στην αριστερή στροφή 10.

20 Απριλίου
GP Σαουδικής Αραβίας, Τζέντα

Πρώτο GP: 2021
Μήκος πίστας: 6,174 km
Γύροι: 50
Συνολική διαδρομή: 308,45 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:30.734 (2021)
Νικητής 2024: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Ο αγώνας γίνεται στους δρόμους της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, τη Τζέντα. Πρόκειται για το ταχύτερο σιρκουί δρόμων και για τη δεύτερη ταχύτερη πίστα του προγράμματος μετά τη Μόντσα, με μέση ωριαία ταχύτητα 250 km/h. Επίσης, αυτό είναι το GP της F1 με τις περισσότερες στροφές: συνολικά 27. Όπως και στα GP του Μπαχρέιν, της Σιγκαπούρης και του Άμπου Ντάμπι, ο αγώνας πραγματοποιείται το βράδυ με φώτα.

4 Μαΐου
GP Μαϊάμι, ΗΠΑ

Πρώτο GP: 2022
Μήκος πίστας: 5,412 km
Γύροι: 57
Συνολική διαδρομή: 308,326 km
Ρεκόρ γύρου: Μαξ Φερστάπεν, 1:29.708 (2023)
Νικητής 2024: Λάντο Νόρις / McLaren

Το GP του Μαϊάμι μπήκε το 2022 για πρώτη φορά στο πρόγραμμα της Formula 1. Ένας ακόμη αγώνας σε δρόμους πόλης, αλλά με σχεδιασμό που θυμίζει κανονική πίστα, με 19 στροφές, 3 ευθείες, δυνατότητα για τρεις ζώνες DRS και εκτιμώμενη τελική ταχύτητα 320 km/h. Ενδιαφέρον έχει το σικέιν στις στροφές 14-15, με ανωφέρεια στην αρχή και κατηφόρα στην έξοδο.

18 Μαΐου
GP Εμίλια Ρομάνια, Ίμολα

Πρώτο GP: 1980
Μήκος πίστας: 4,909 km
Γύροι: 63
Συνολική διαδρομή: 309,049 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:15.484 (2020)
Νικητής 2024: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Η αριστερόστροφη πίστα είναι πολύ γρήγορη και μια από τις αγαπημένες των πιλότων, με στροφές όπως οι Acque Minerali και Piratella να ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη. Όσα όμως κι αν γίνουν σε αυτή τη πίστα, η Ίμολα θα συνοδεύεται για πάντα από τα τραγικά γεγονότα του 1994 όπου χάθηκε ο μέγας Άιρτον Σένα και ο Αυστριακός Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ.

25 Μαΐου
Μονακό GP

Πρώτο GP: 1950
Μήκος πίστας: 3,337 km
Γύροι: 78
Συνολική διαδρομή: 260,286 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:12.909 (2021)
Νικητής 2024: Σαρλ Λεκλέρ / Ferrari

Το στενό σιρκουί πόλης αποτελεί μια πρόκληση ταχύτητας και ακρίβειας για τους οδηγούς, μέσα σε ένα οριακό τούνελ από μπαριέρες που καθιστά τις προσπεράσεις πρακτικά αδύνατες. Ξεχωρίζουν το πέρασμα από το τούνελ του Γκραν Οτέλ, το πέρασμα μπροστά από το περίφημο καζίνο, το πέρασμα από τη γνωστή «πισίνα» και η απονομή στα σκαλοπάτια της πριγκιπικής κατοικίας. Από φέτος η FIA υποχρεώνει κάθε οδηγό να κάνει τουλάχιστον δύο πιτ-στοπς αλλαγής ελαστικών στο Μονακό.

1 Ιουνίου
GP Ισπανίας, Βαρκελώνη

Πρώτο GP: 1991
Μήκος πίστας: 4,657 km
Γύροι: 66
Συνολική διαδρομή: 307,236 km
Ρεκόρ γύρου: Μαξ Φερστάπεν, 1:16.330 (2023)
Νικητής 2024: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Από τα πλέον εμβληματικά, το Circuit de Barcelona-Catalunya , κατασκευάστηκε στο πλαίσιο του προγράμματος ανάπτυξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης του 1992 κι αποτελεί παράδειγμα για το πώς οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις αξιοποιήθηκαν στο έπακρο. Από τις αγαπημένες των οδηγών, προσφέρει εναλλαγές στροφών υψηλής και χαμηλής ταχύτητας, που δίνουν την ευκαιρία σε οδηγούς και μηχανικούς να στήσουν την ισορροπία του μονοθεσίου, εν όψει του πρωταθλήματος. Δίνει την πιο σαφή ένδειξη της αεροδυναμικής απόδοσης ενός μονοθεσίου.

15 Ιουνίου
GP Καναδά, Μόντρεαλ

Πρώτο GP: 1978
Μήκος πίστας: 4,361 km
Γύροι: 70
Συνολική διαδρομή: 305,27 km
Ρεκόρ γύρου: Βάλτερι Μπότας, 1:13.078 (2019)
Νικητής 2024: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Γρήγορη πίστα, απαιτητική για τα φρένα, με αρκετά σφικτά σικέιν και την θρυλική φουρκέτα. Φέρει το όνομα ενός από τους αδικοχαμένους πιλότους της Formula 1, του Καναδού Ζιλ Βιλνέβ που έχασε τη ζωή του με Ferrari στο Ζόλντερ του Βελγίου το 1982. Ο αγώνας φιλοξενείται στο τεχνητό νησί της Νοτρ Νταμ, στη μέση του ποταμού του Αγίου Λαυρεντίου, που δημιουργήθηκε για την Παγκόσμια Έκθεση του 1967, Expo 67.

29 Ιουνίου
GP Αυστρίας, Spielberg

Πρώτο GP: 1970
Μήκος πίστας: 4,318 km
Γύροι: 71
Συνολική διαδρομή: 306,452 km
Ρεκόρ γύρου: Κάρλος Σάινθ, 1:05.619 (2020)
Νικητής 2024: Τζορτζ Ράσελ / Mercedes

Η πίστα της Red Bull, το εκσυγχρονισμένο παλιό A1-Ring, βρίσκεται ανάμεσα στα βουνά της Στυρίας, σχετικά κοντά στο Γκρατς. Συνδυάζει σχεδόν τα πάντα στον ιδιαίτερα μικρού μήκους γύρο των 4,3 km. Το πρώτο τμήμα με τις τρεις ευθείες αναδεικνύει τους δυνατούς κινητήρες, ενώ στη συνέχεια μια σειρά από γρήγορες στροφές δίνουν έμφαση στην αεροδυναμική απόδοση.

6 Ιουλίου
GP Μ. Βρετανίας, Σίλβερστοουν

Πρώτο GP: 1950
Μήκος πίστας: 5,891 km
Γύροι: 52
Συνολική διαδρομή: 306,198 km
Ρεκόρ γύρου: Μαξ Φερστάπεν, 1:27.097 (2020)
Νικητής 2024: Λιούις Χάμιλτον / Mercedes

Ο,τι είναι η Μόντσα για την Ιταλία, είναι το Σίλβερστοουν για τη Μ. Βρετανία: η Μέκκα του μηχανοκίνητου αθλητισμού της χώρας. Το στρατιωτικό αεροδρόμιο της RAF, του 1942, έγινε μια από τις σπουδαιότερες πίστες αγώνων του κόσμου. Στις 13 Μαΐου 1950, φιλοξενήθηκε ο εναρκτήριος αγώνας του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της F1, με νικητή τον Τζιουζέπε Φαρίνα, με μια Alfa Romeo του 158. Στο GP του 2018, ο Λιούις Χάμιλτον συνέκρινε έναν γύρο στο Σίλβερστοουν με την πτήση με μαχητικό αεροσκάφος.

27 Ιουλίου
GP Βελγίου, Σπα

Πρώτο GP: 1950
Μήκος πίστας: 7,004 km
Γύροι: 44
Συνολική διαδρομή: 308,052 km
Ρεκόρ γύρου: Σέρτζιο Πέρεζ, 1:44.701 (2024)
Νικητής 2024: Λιούις Χάμιλτον / Mercedes

Η μεγαλύτερη πίστα του προγράμματος της F1 και μια από τις πιο αγαπημένες των οδηγών και των θεατών, περιλαμβάνει έναν συνδυασμό μεγάλων ευθειών και γρήγορων στροφών που αποτελούν οδηγική πρόκληση - με αποκορύφωμα την επιβλητική Eau Rouge. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι σε ένα σημείο της πίστας μπορεί να βρέχει ενώ σε άλλο το οδόστρωμα να είναι στεγνό, αλλάζοντας σημαντικά την πρόσφυση. Η πίστα αποτελεί τμήμα της παλιάς, πολύ μεγαλύτερου μήκους, που περιλάμβανε τους δημόσιους δρόμους που διέσχιζαν το Σπα, το Σταβελό και άλλα χωριά του δάσους των Αδρεννών.

3 Αυγούστου
GP Ουγγαρίας, Ουγκαρόρινγκ

Πρώτο GP: 1986
Μήκος πίστας: 4,381 km
Γύροι: 70
Συνολική διαδρομή: 306,63 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:16.627 (2020)
Νικητής 2024: Όσκαρ Πιάστρι / McLaren

Η έλλειψη μεγάλων ευθειών και το μικρό του μήκος κάνει το Ουγκαρόρινγκ να μοιάζει με πίστα καρτ. Τα μονοθέσια για πρώτη φορά μετά το Μονακό βρίσκονται σε μια πίστα υψηλής άντωσης, και κατά συνέπεια έμφασης στη μηχανική τους πρόσφυση αντί της αεροδυναμικής. Κλειδί για την επίτευξη γρήγορου γύρου είναι ο καλός ρυθμός, ενώ και αυτή η πίστα δεν ευνοεί ιδιαίτερα τις προσπεράσεις.

31 Αυγούστου
GP Ολλανδίας, Ζάντβοορτ

Πρώτο GP: 1952
Μήκος πίστας: 4,259 km
Γύροι: 72
Συνολική διαδρομή: 306,587 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:11,097 (2021)
Νικητής 2024: Λάντο Νόρις / McLaren

Ιδιαίτερα απαιτητική πίστα για τους οδηγούς. Μια ταχύτατη διαδρομή ανάμεσα στους αμμόλοφους της παραθεριστικής πόλης Ζάντβοορτ, που θυμίζει τρενάκι του λούνα παρκ. Παρότι πλήρως εκσυγχρονισμένη, διατηρεί αρκετά ιστορικά κομμάτια, ενώ ένα από τα πιο χαρακτηριστικά της σημεία είναι η έντονα κεκλιμένη τελευταία στροφή.

7 Σεπτεμβρίου
GP Ιταλίας, Μόντσα

Πρώτο GP: 1950
Μήκος πίστας: 5,793 km
Γύροι: 53
Συνολική διαδρομή: 306,72 km
Ρεκόρ γύρου: Ρούμπενς Μπαρικέλο, 1:21,046 (2004)
Νικητής 2024: Σαρλ Λεκλέρ / Ferrari

Η έδρα της Ferrari, ο “ναός” των τιφόζι, είναι μαζί και “ναός της ταχύτητας” διότι είναι η ταχύτερη πίστα του προγράμματος. Στο 80% της διαδρομής οι οδηγοί κινούνται με το γκάζι στο πάτωμα. Η ευθεία εκκίνησης/τερματισμού έχει μήκος 1,1 km, επιτρέποντας στα μονοθέσια να φτάσουν την τελική τους ταχύτητα, ενώ στη συνέχεια τα φρένα καταπονούνται πολύ στα σφικτά σικέιν του ιστορικού πάρκου.

21 Σεπτεμβρίου
GP Αζερμπαϊτζάν, Μπακού

Πρώτο GP: 2016
Μήκος πίστας: 6,003 km
Γύροι: 51
Συνολική διαδρομή: 306,049 km
Ρεκόρ γύρου: Σαρλ Λεκλέρ, 1:43.009 (2019)
Νικητής 2024: Όσκαρ Πιάστρι / McLaren

Το Μπακού είναι ένα ακόμη Grand Prix πόλης, ακολουθώντας τα χνάρια του Μονακό και της Σιγκαπούρης. Στην αρχή, όταν διεξήχθη το πρώτο Grand Prix το 2016, ονομάστηκε “GP Ευρώπης” και έκτοτε έχει προσφέρει αρκετές συγκινήσεις. Η διαδρομή του αγώνα περνά από την παλιά πόλη του Icheri Sheher με τα μεσαιωνικά τείχη, συνδυάζοντας ανοιχτές καμπές και πολύ κλειστές στροφές, στις οποίες το παραμικρό λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο. Η ευθεία της πίστας θεωρείται η Μέκκα του slipstreaming.

5 Οκτωβρίου
GP Σιγκαπούρης, Μαρίνα Μπέι

Πρώτο GP: 2008
Μήκος πίστας: 4,940 km
Γύροι: 62
Συνολική διαδρομή: 306,143 km
Ρεκόρ γύρου: Ντάνιελ Ρικιάρντο, 1:34,486 (2023)
Νικητής 2024: Λάντο Νόρις / McLaren

Το 2008, η Σιγκαπούρη καινοτόμησε με τον πρώτο νυχτερινό αγώνα στην ιστορία της F1 - όμως ο αγώνας αυτός έμελλε να μείνει στην ιστορία με αρνητικό πρόσημο, λόγω του σκανδάλου Crashgate, του “σικέ” αγώνα από την Renault που έφερε μια αμφιλεγόμενη νίκη του Φερνάντο Αλόνσο. Ο Νέλσον Πικέ Τζιούνιορ, δεύτερος οδηγός της Renault, πήρε εντολή από τον διευθυντή της ομάδας Φλάβιο Μπριατόρε και τον αρχιμηχανικό Πατ Σάιμοντς, να προκαλέσει ατύχημα ώστε να ευνοηθεί, εν αγνοία του, ο Αλόνσο και να κερδίσει. Το ανώμαλο οδόστρωμα σε συνδυασμό με την υψηλή υγρασία, ανεβάζει πολύ το βαθμό δυσκολίας για τους οδηγούς, οι οποίοι χάνουν μέχρι και 3 κιλά κατά τη διάρκεια του αγώνα. Τα “σαμαράκια” της πίστας ήταν η αιτία για την οποία η Red Bull γνώρισε τη μοναδική της ήττα το 2023.

19 Οκτωβρίου
GP ΗΠΑ, Όστιν, Τέξας

Πρώτο GP: 2012
Μήκος πίστας: 5,513 km
Γύροι: 56
Συνολική διαδρομή: 308,405 km
Ρεκόρ γύρου: Σαρλ Λεκλέρ, 1:36.169 (2019)
Νικητής 2024: Σαρλ Λεκλέρ / Ferrari

Στη χώρα των πιο extreme αγώνων του μηχανοκίνητου αθλητισμού, η Formula 1 έμοιαζε βαρετή. Όμως, τελικά, το 2012 μπήκε στο πρόγραμμα με το Circuit of The Americas που φιλοξένησε το πρώτο GP των ΗΠΑ, έπειτα από το αγώνα του 2007 στην Ινδιανάπολη. Η ιδιαίτερα φαρδιά στροφή 1 ευνοεί τις προσπεράσεις, ενώ πολλές στροφές θυμίζουν αντιγραφή από άλλες πίστες.

26 Οκτωβρίου
GP Μεξικού, Πόλη του Μεξικού

Πρώτο GP: 1963
Μήκος πίστας: 4,304 km
Γύροι: 71
Συνολική διαδρομή: 305,354 km
Ρεκόρ γύρου: Βάλτερι Μπότας, 1:17.774 (2021)
Νικητής 2024: Κάρλος Σάινθ / Ferrari

Το Autodromo Hermanos Rodriguez βρίσκεται πάνω από 2 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της θάλασσας, βάζοντας σε τεράστια δοκιμασία οδηγούς και κινητήρες, λόγω του μειωμένου οξυγόνου. Η χάραξη ακολουθεί στο μεγαλύτερο μέρος την αρχική πίστα του 1959.

9 Νοεμβρίου
GP Βραζιλίας, Ιντερλάγκος

Πρώτο GP: 1973
Μήκος πίστας: 4,309 km
Γύροι: 71
Συνολική διαδρομή: 305,879 km
Ρεκόρ γύρου: Βάλτερι Μπότας, 1:10.540 (2018)
Νικητής 2024: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Στην πατρίδα του “θεού” της F1 Άιρτον Σένα έχουν διαδραματιστεί εντυπωσιακές σκηνές, καθώς η Βραζιλία έκλεινε, ορισμένες χρονιές, τη χρονιά της F1. Η πιο χαρακτηριστική στιγμή είναι ο απίστευτος τελικός του τίτλου του 2008 μεταξύ του Λιούις Χάμιλτον και του Φελίπε Μάσα. Το Autodromo Jose Carlos Pace ή Interlagos, όπως το ξέρουν οι περισσότεροι, κατασκευάστηκε το 1938. Το πρώτο GP πραγματοποιήθηκε το 1973, με νικητή τον Βραζιλιάνο Εμερσον Φιτιπάλντι.

23 Νοεμβρίου
GP Λας Βέγκας, ΗΠΑ

Πρώτο GP: 2023
Μήκος πίστας: 6,201 km
Γύροι: 50
Συνολική διαδρομή: 309,958 km
Ρεκόρ γύρου: Λάντο Νόρις, 1:34.876 (2024)
Νικητής 2024: Τζορτζ Ράσελ / Mercedes

Η F1 επέστρεψε πέρσι στο Λας Βέγκας με ένα ακόμη σιρκουί πόλης στο πρόγραμμά της. Προηγουμένως είχαν διεξαχθεί δύο αγώνες F1 στους δρόμους της “πόλης της αμαρτίας”, στις αρχές της δεκαετίας του ’80 (1981 και 1982). Η σύγχρονη διαδρομή είναι εντελώς νέα, βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και έχει μήκος 6,12 χιλιομέτρων με 14 στροφές. Τα μονοθέσια περνούν από εμβληματικές τοποθεσίες του Λας Βέγκας, όπως το διάσημο Strip, το Caesars Palace, το Bellagio και το Venetian. Οι πολύ υψηλές μέσες ταχύτητες υπόσχονται άφθονη δράση και προσπεράσεις.

30 Νοεμβρίου
GP Κατάρ, Λουσάιλ

Πρώτο GP: 2021
Μήκος πίστας: 5,419 km
Γύροι: 57
Συνολική διαδρομή: 308,611 km
Ρεκόρ γύρου: Λάντο Νόρις, 1:22.384 (2024)
Νικητής 2024: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Το Lusail International Circuit βρίσκεται στα περίχωρα της Ντόχα, πρωτεύουσας του Κατάρ. Κατασκευάστηκε σε μόλις ένα χρόνο, για να φιλοξενήσει το MotoGP το 2004. Είναι ένας από τους πιο πρόσφατους αγώνες στη Formula 1, με το πρώτο GP να διεξάγεται εδώ το 2021. Σχεδιασμένη κυρίως με γνώμονα τους αγώνες μοτοσικλετών, η πίστα μήκους 5,4 χιλιομέτρων είναι γρήγορη και με συνεχή ροή, με πολλές στροφές μεσαίας και υψηλής ταχύτητας. Πάνω από ένα χιλιόμετρο του συνολικού μήκους της πίστας αποτελείται από την κύρια ευθεία, η οποία παρέχει τη μεγαλύτερη ευκαιρία προσπέρασης στη στροφή 1.

7 Δεκεμβρίου
GP Η.Α.Ε., Άμπου Ντάμπι, Γιας Μαρίνα

Πρώτο GP: 2009
Μήκος πίστας: 5,281 km
Γύροι: 58
Συνολική διαδρομή: 306,183 km
Ρεκόρ γύρου: Κέβιν Μάγκνουσεν, 1:25.637 (2024)
Νικητής 2024: Λάντο Νόρις / McLaren

Φινάλε του πρωταθλήματος για μια ακόμη χρονιά στο Άμπου Ντάμπι. Η ευθεία μήκους 1,2 km μεταξύ των κλειστών στροφών 5 και 6 αποτελεί ιδανικό σημείο για προσπεράσεις. Δυνατό φρενάρισμα απαιτείται ακόμη στις στροφές 10,11 και 12. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το νησί Γιας, εκτός από την πίστα, διαθέτει 7 ξενοδοχεία, ένα εντυπωσιακό θεματικό πάρκο της Ferrari, εμπορικό κέντρο, υδάτινο πάρκο, γήπεδο γκολφ και πολλά άλλα.

F1 2025
Πού θα βλέπουμε φέτος Live
τη Formula 1

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, το 2025, ο Όμιλος ΑΝΤΕΝΝΑ θα μεταδώσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula 1, που θα περιλαμβάνει και πάλι 24 GP.

Όλοι οι αγώνες, καθώς και οι ελεύθερες και κατατακτήριες δοκιμές και τα Sprint θα μεταδίδονται ζωντανά, αποκλειστικά από το ΑΝΤ1+ και επιλεγμένοι αγώνες και από τον ΑΝΤ1.

Παράλληλα, πιστή στο ραντεβού της είναι και η εκπομπή «Formula 1 Show», με παρουσιαστές τον Τάκη Πουρναράκη και τον Πάνο Σεϊτανίδη, που θα μεταδίδεται αποκλειστικά στο ΑΝΤ1+. Μαζί τους, στις μεταδόσεις θα συμμετέχουν επίσης οι Γιώργος Ανανίδας και Κώστας Λεώνης, ενώ ο Τζώρτζης Μαρκογιάννης θα είναι στη θέση του οδηγού.

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Formula 1 για το 2025 έρχεται το τριήμερο 14-16 Μαρτίου με το 1ο Grand Prix στην Αυστραλία να προβάλλεται ζωντανά, αποκλειστικά στον ΑΝΤ1 και το ΑΝΤ1+.

Όλοι οι αγώνες, καθώς και οι ελεύθερες και κατατακτήριες δοκιμές και τα Sprint θα μεταδίδονται ζωντανά, αποκλειστικά από το ΑΝΤ1+ και επιλεγμένοι αγώνες και από τον ΑΝΤ1, προσφέροντας στο κοινό μοναδικές στιγμές δράσης.