Formula 1, GP Βελγίου: Σε άλλο πλανήτη ο Φερστάπεν, απόλυτος κυρίαρχος και στο Σπα
Κανένα πρόβλημα δεν είχε να κερδίσει ο Μαξ Φερστάπεν και το GP Βελγίου, παρότι εκκίνησε από την 6η θέση, περνώντας με άνεση ακόμα και τον Σέρτζιο Πέρεζ με το δεύτερο "διαστημόπλοιο" της RBR πριν το μέσον του αγώνα. Στο βάθρο δίπλα του ο Μεξικανός και ο Σαρλ Λεκλέρ.
Ο Μαξ Φερστάπεν κέρδισε τη 10η νίκη του σε 12 GP της Formula 1, και την όγδοη διαδοχική του, στον αγώνα του Σπα του Βελγίου - αυξάνοντας έτσι στους 125 βαθμούς το προβάδισμά του από τον δεύτερο -και σήμερα και στο πρωτάθλημα- Σέρτζιο Πέρεζ με την έτερη Red Bull RB19.
Το βάθρο έκλεισε ο Σαρλ Λεκλέρ που ήταν ανήμπορος απέναντι στις δύο Red Bull, αλλά κατάφερε να αμυνθεί από την πίεση και τα undercuts του τέταρτου Λιούις Χάμιλτον της Mercedes. Ο Κάρλος Σάινθ, με την έτερη Ferrari, όπως και ο Όσκαρ Πιάστρι της McLaren, εγκατέλειψαν λόγω ζημιάς στα δύο μονοθέσια από τη μεταξύ τους σύγκρουση στην πρώτη στροφή.
Περίπου στο μέσον του 12ου φετινού GP ο ουρανός βάρυνε και άρχισε να ψιχαλίζει, όμως η βροχή δεν ήρθε ποτέ κι έτσι δεν άλλαξε τίποτα στην εξέλιξη όλου του αγώνα με τα σλικς ελαστικά. Την πρώτη εξάδα έκλεισε ο Φερνάντο Αλόνσο και ο Τζορτζ Ράσελ, και τη δεκάδα οι Λάντο Νόρις, Εστεμπάν Οκόν, Λανς Στρολ και Γιούκι Τσουνόντσα.
Στην εκκίνηση του αγώνα οι τέσσερις πρώτοι εκκίνησαν με τη μαλακή γόμα και ο Λεκλέρ κράτησε την πρωτοπορία, αλλά μόνο για τις πρώτες τέσσερις στροφές - καθώς στην ευθεία Kemmel και πριν τη στροφή Les Combes ο Πέρεζ κατάφερε να τον περάσει, ακόμα και χωρίς DRS.
Στο μεταξύ, στην πρώτη στροφή ο Πιάστρι προσπάθησε από την εσωτερική να περάσει τη Ferrari του Σάινθ, αλλά ο Ισπανός είχε στην εξωτερική του τη Mercedes και αναγκάστηκε να συγκλίνει. Τα δύο μονοθέσια είχαν μια ισχυρή επαφή, που έσπασε την εμπρός πτέρυγα της McLaren και προκάλεσε μεγάλη ζημιά στον δεξί πλευρικό αεραγωγό της Ferrari.
Ο Πιάστρι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στην άκρη της πίστας δύο γύρους αργότερα, ενώ ο Σάινθ έχασε σύντομα διαδοχικές θέσεις - αλλά συνέχισε, για να εγκαταλείψει εντέλει κι εκείνος περίπου στα δύο τρίτα του αγώνα.
Καθώς ο Πέρεζ παρέμενε στην πρωτοπορία στους πρώτους γύρους, ο Φερστάπεν -που είχε ανέβει από την 6η θέση που εκκίνησε (λόγω ποινής 5 θέσεων για αλλαγή κιβωτίου) στην 4η στον πρώτο γύρο, σύντομα έκανε την επίθεσή του πρώτα στον Χάμιλτον και έπειτα στον Λεκλέρ: τους πέρασε και τους δύο με τη βοήθεια του DRS στην Kemmel και στα φρένα της Les Combes. Και οι δύο συναίνεσαν...
Έτσι, ξεκίνησε η καταδίωξη του Ολλανδού στον Πέρεζ - ώσπου ο Μεξικανός, στον 16ο γύρο, μπήκε για το πρώτο του πιτ-στοπ. Ο Φερστάπεν πήρε την πρωτοπορία, αλλά δεν βιάστηκε να κάνει την αλλαγή ελαστικών του. Όταν την πραγματοποίησε, επέστρεψε στην πίστα περίπου 1,5'' πίσω από τον Πέρεζ.
Όμως, με τη διαφορά πρόσφυσης και με το DRS ο Ολλανδός δεν είχε κανένα πρόβλημα να περάσει τον Μεξικανό, να πάρει την πρωτοπορία και σύντομα να χαθεί στον ορίζοντα. Μετά από αυτό, ακολούθησε περίπου στο μέσον του αγώνα η απειλή της βροχής -που δεν ήρθε ποτέ.
Καμία ομάδα και κανένας οδηγός δεν πείστηκαν ότι οι ψιχάλες που έπεφταν θα μετατρέπονταν σε νεροποντή, κανείς δεν ρίσκαρε να βάλει τα ενδιάμεσα βρόχινα ελαστικά, και -πέραν της μείωσης του ρυθμού των οδηγών στο μεσαίο ολισθηρό τμήμα της πίστας- τίποτα δεν άλλαξε στα δεδομένα της κορυφής.
Στο δεύτερο μισό, οι Πέρεζ, Λεκλέρ, Χάμιλτον αναλώθηκαν στην προστασία των ελαστικών και των καυσίμων, και οι δύο πρώτοι στην άμυνά τους από το undercut του οδηγού που βρισκόταν πίσω του. Ο Χάμιλτον επιχείρησε το undercut μπαίνοντας πρώτος από τους τρεις για το δεύτερο πιτ-στοπ του, αλλά η Ferrari απάντησε αμέσως με τον Λεκλέρ και κατά συνέπεια και η RBR με τον Πέρεζ.
Το ίδιο έκανε και ο Φερνάντο Αλόνσο για να αμυνθεί από τον Τζορτζ Ράσελ πίσω του, καθώς ο Βρετανός ανελίχθηκε στην 6η θέση με αντίθετη στρατηγική από τον Χάμιλτον: έκανε μόνο ένα πιτ-στοπ, εκκινώντας με τη μέση γόμα και καταφέρνοντας να κάνει τη μαλακή του να αντέξει για τους τελευταίους 20 γύρους. Συνεπώς, χρειαζόταν να προστατεύσει τη γόμα του και δεν έκανε ποτέ την επίθεση στον Αλόνσο.
Ο Λάντο Νόρις έκανε απόλυτα μοναχικό αγώνα στην 7η θέση, ενώ για τις άλλες τρεις θέσεις της δεκάδας δόθηκε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μάχη - από την οποία βγήκε νικητής ο Εστεμπάν Οκόν της Alpine, περνώντας στο τέλος τον Λανς Στρολ και τον εξαιρετικά μαχητικό Γιούκι Τσουνόντα που κέρδισε κατά κράτος τον 16ο Ντάνιελ Ρικιάρντο.