Η ριζική αλλαγή των κανονισμών των μονοθεσίων του 2022 δεν βοήθησε τον Μαξ Φερστάπεν. Συνέβη, για την ακρίβεια, το αντίθετο. Του έδωσε μια RB18 που πολύ λίγη σχέση είχε με την περσινή RB16B, με τάσεις υποστροφής που δεν ταίριαζαν καθόλου στο οδηγικό του στιλ, και χρειάστηκε από τον Ολλανδό μια εκ βαθέων προσαρμογή.

Αλλά ο 24χρονος την έκανε να φανεί εύκολη. Πριν καν λύσει τα προβλήματά του, και φέρει τη RB18 στα μέτρα του, κέρδιζε αγώνες με το ξεκίνημα του πρωταθλήματος - αν και απολύτως οριακά από τη Ferrari του Σαρλ Λεκλέρ, όπως φάνηκε στη Σαουδική Αραβία. Ώσπου, τα προβλήματά του αποκαλύφθηκαν ολοκληρωτικά στο Μονακό, με τις ιδιαιτερότητες του μεσογειακού σιρκουί.

Στο στενό Μονακό, με τις μπαριέρες να παραμονεύουν, φάνηκε ότι ο Μαξ πάσχιζε με τις υποστροφικές τάσεις της RB18 - τάσεις που αναπτύχθηκαν, νωρίτερα, με τη μετατόπιση του αεροδυναμικού επικέντρου στα φετινά μονοθέσια. Το πολύ αυξημένο, τότε, βάρος της RB18 δεν βοηθούσε, και ο 24χρονος δεν είχε την κατευθυντικότητα, την ακριβεια του εμπρος μέρος στην είσοδο της στροφής, που είναι κρίσιμη για ο οδηγικό του στιλ.

Στα μονοθέσια μεγάλου rake (δηλαδή μεγάλης γωνίας μεταξύ του χαμηλότερου ρύγχους και της υψηλότερης ουράς) που είχε τα προηγούμενα χρόνια το εμπρός μέρος είχε τόση αεροδυναμική φόρτιση, που δεν εμφάνιζε κανένα φαινόμενο υποστροφής. Και ο Φερστάπεν μπορούσε εύκολα, με το υπέροχο κοντρόλ του, να ελέγχει τις υπεστροφικές τάσεις της ουράς και να έχει την απόλυτη αυτοπεποίθηση σε όλες τις φάσεις της στροφής.

Όμως, το 2022, με τα εν λευκώ σχεδιασμένα μονοθέσια του ground effect, ξεκίνησε εντελώς ανάποδα. Παρότι αναμφίβολα για την προσαρμογή του στα νέα δεδομένα χρειάστηκε και έλαβε τη βοήθεια της Red Bull Racing, που με τα χρόνια έχει εξελιχθεί σε έναν οργανισμό βαθύτατης τεχνικής εξειδίκευσης, είναι η προσαρμοστικότητα του εκείνη που εντέλει έδειξε φέτος το δικό του βάθος του ταλέντου.

Είναι μετρημένοι στο ένα χέρι οι οδηγοί που έχουν κερδίσει διαδοχικά πρωταθλήματα ενμέσω μεγάλων αλλαγών των κανονισμών: Μίκαελ Σουμάχερ, Φερνάντο Αλόνσο, Σετμπάστιαν Φέτελ, Λιούις Χάμιλτον. Και τώρα, ο Μαξ Φερστάπεν, με την εκπληκτική του διετία 2021-'22, έχει μπει επάξια στην ελίτ αυτήν.

Κι η προσαρμοστικότητά του είναι αυτή που του χάρισε αυτό το επίτευγμα, όπως συμφωνεί και ο επίσης δις παγκόσμιος πρωταθλητής Φερνάντο Αλόνσο: "Αυτό δεν είναι κάτι που μπορείς να διδάξεις. Πρέπει να έρχεται από μέσα σου", είπε ο Ισπανός.

"Υπάρχουν οδηγοί που χρειάζονται περισσότερο χρόνο, πρέπει να μελετήσουν περισσότερα δεδομένα, και χρειάζονται όλη την Παρασκευή για να τα αναλύσουν και να τα συγκρίνουν με τα δεδομένα του άλλου οδηγού [της ομάδας], ώστε να κάνουν πολλά διαδοχικά βήματα για να είναι 100% έτοιμοι για τις κατατακτήριες. Και υπάρχουν και άλλοι που είναι στο 100% από τις πρώτες δοκιμές. Ο Μαξ είναι ένας από αυτούς, και πάντα ήταν έτσι, από τα Καρτ. Δεν πρέπει αυτό να εκπλήσσει κανέναν", κατέληξε ο πρωταθλητής του 2005-'06.

Ο Φερστάπεν είχε παραδεχθεί, τις ημέρες του Μονακό, ότι αντιμετώπιζε ορισμένα θέματα με τη ρύθμιση της RB18 στα μέτρα του. Και πρόσφατα, κοιτώντας λίγους μήνες πίσω, λέει για το φετινό του μονοθέσιο: "Είναι πολύ διαφορετικό. Η αίσθηση, η θέση στην οποία κάθεσαι, όλα είναι διαφορετικά. Αλλά όσο πιο πολύ οδηγείς, τόσο πιο φυσιολογικό το αισθάνεσαι. Ίσως αν μπω πάλι στο περσινό αυτοκίνητο θα νιώσω περίεργα, τουλάχιστον σε σύγκριση με αυτό που οδηγούμε τώρα".

Η προσαρμοστικότητά του φάνηκε και από τις φετινές του εμφανίσεις: παρότι δεν κέρδιζε τις πολ ποζίσιον, λόγω μιας αρκετά γρήγορης Ferrari που θέρμαινε πιο γρήγορα τα ελαστικά της για τον έναν γύρο των δοκιμών κατάταξης, στον αγώνα κέρδιζε υπό όλες τις συνθήκες: σε στενό, σε βροχή, σε εναλλαγές στεγνού-βροχής, σε αργά ή σε πολύ γρήγορα σιρκουί, από τη 10η ή 14η θέση της εκκίνησης.

Ο Φερστάπεν αυτοσχεδίαζε σε όλες τις εναλλασσόμενες αυτές συνθήκες, έβρισκε πρόσφυση εκεί που κανείς δεν πίστευε ότι υπήρχε (όπως στην εξωτερική της στροφής 1 της Σουζούκα μετά την εκκίνηση) και ήταν πάντα στο απόλυτο όριο: "Καμιά φορά, αν δούμε πίσω τις νίκες μου φέτος, μπορεί να φαίνονταν εύκολες", είπε ο Ολλανδός. "Αλλά ερχόμουν από μακριά στην εκκίνηση".

Κι ο επικεφαλής μηχανικός της RBR, Πολ Μόναγκαν, σημειώνει: "Είναι εξαιρετικό ταλέντο. Μην ξεχνάμε ότι πρέπει να προσαρμόζεσαι σε κάθε αγώνα. Πρέπει να προσαρμοστεί στη μετάβαση από φρέσκα σε χρησιμοποιημένα ελαστικά, από υψηλό σε χαμηλό φορτίο καυσίμου, στο κυκλοφοριακό, στα οχήματα ασφαλείας κ.λπ. Τίποτα από αυτά δεν τον επηρέασε.

Είδα έναν Μαξ με περισσότερη αυτοπεποίθηση, βάση της απόδοσής του. Οι απογοητεύσεις του Μπαχρέιν και της Αυστραλίας δεν τον εκτροχίασαν. Έβλεπες μια ηρεμία στο πρόσωπό του, η οποία δεν υπήρχε πάντοτε στο παρελθόν. Η περσινή χρονιά ήταν θυελλώδης με τον Λιούις [Χάμιλτον] και μαχόταν μέχρι τέλους. Φέτος επέδειξε απίστευτο επίπεδο ικανοτήτων και αγωνιστικότητας. Είχαμε έναν ωριμότερο Μαξ, που οδηγούσε καλύτερα από όσο τον έχω δει ποτέ να οδηγεί".

Ο τεχνικός "εγκέφαλος" της RBR, Αντριαν Νιούι, συμπλήρωσε: "Η φετινή του νίκη στην Ουγγαρία ήταν (η καλύτερη) διότι ήταν τόσο μετρημένη. Με το πρόβλημα που είχαμε στο κιβώτιο εκκίνησε 10ος, αλλά η πειθαρχία με την οποία ανελίχθηκε, και έκανε όλες αυτές τις προσπεράσεις, ήταν άρτια".

Κι όσο για τον Σέρτζιο Πέρεζ, από το διπλανό γκαράζ της RBR, ο Μεξικανός είπε: "Είμαι πολύ περήφανος για ό,τι έκανε ο Μαξ φέτος. Ανέβηκε επίπεδο ως οδηγός. Μαχόμουν μαζί του στην αρχή, αλλά από το μέσον της χρονιάς ανέβηκε σε μια παραπάνω ταχύτητα, ο τρόπος που οδήγησε σε ορισμένους αγώνες ήταν απίστευτος".