Ο Φοργκιέρι έπιασε την πρώτη του δουλειά στη Scuderia, ως μηχανικός, αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια το 1959. Γεννημένος στη Μόντενα και γιος μηχανικού της Ferrari, φάνηκε σαν να βάδιζε σε έναν προδιαγεγραμμένο δρόμο.

Σε σύντομο χρονικό διάστημα, τον Οκτώβριο του 1961 o Έντσο Φεράρι αυτοπροσώπως του ζήτησε να ανελιχθεί στη θέση του επικεφαλής μηχανικού στο Μαρανέλο. Θα ακολουθούσαν πάνω από δυόμισι δεκαετίες όπου τα συνήθως πανέμορφα μονοθέσια που προέκυπταν από τα τεχνικά σχέδια του Μάουρο Φοργκιέρι, θα κέρδιζαν νίκες και παγκόσμια πρωταθλήματα στη F1 και σε πρωταθλήματα των sportscars.

Η αρχή έγινε με την υπέροχη Ferrari 158 που έκανε παγκόσμιους πρωταθλητές της F1 τόσο τη Scuderia όσο και τον Τζον Σέρτις. Καθώς ο Φοργκιέρι πέρασε έπειτα στο ρόλο του τεχνικού διευθυντή, ακολούθησαν τα υπέροχα αγωνιστικά sportscars της σειράς Ρ που κατέκτησαν τις 24 Ώρες του LeMans. Αλλά η επόμενη επιτυχία στη F1 δεν θα ερχόταν πριν από την 312Τ, το 1975.

Με το εγκάρσια τοποθετημένο της κιβώτιο ταχυτήτων έδωσε τον τίτλο στη Ferrari και στον Νίκι Λάουντα και ξεκίνησε μια σπουδαία περίοδο επιτυχίας για την ιταλική ομάδα, που θα συνεχιζόταν μέχρι την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Τζόντι Σέκτερ το 1979 - και πιθανώς και με έναν ή περισσότερους τίτλους από τον Ζιλ Βιλνέβ, αν δεν συνέβαινε εκείνο το τραγικό δυστύχημα στο Ζόλντερ το 1982.

Υπό τον Φοργκιέρι, η Scuderia Ferrari κατέκτησε επτά παγκόσμια πρωταθλήματα κατασκευαστών και τέσσερα οδηγών. Το 1984 άφησε τη θέση του τενικού διευθυντή, και καταπιάστηκε με το σχεδιασμό του πρωτοτύπου Ferrari 408 4RM. Όταν τον ολοκλήρωσε, αποχώρησε οριστικά από το Μαρανέλο το 1987 - ένα χρόνο πριν φύγει από τη ζωή ο Έντσο Φεράρι.

Όμως, δεν αποχώρησε και από τη F1. Μετακόμισε στη Lamborghini, και εργάστηκε πάνω στον V12 την ιταλικής εταιρείας που προσφερόταν ως πελατειακός στη F1 το 1989-'90, και λίγο έλειψε να βρεθεί στην πλάτη του Άιρτον Σένα στη McLaren του 1993. Ο Φοργκιέρι συμμετείχε στο πλάνο σύστασης της ομάδα GLAS με την εργοστασιακή υποστήριξη της Lamborghini, αλλά αυτό ναυάγησε.

Στη συνέχεια, από το 1991, ο Ιταλός ανέλαβε ρόλο τεχνικού συμβούλου στον όμιλο μηχανικού σχεδιασμού Oral Engineering Group, που σύντομα υπέγραψε συνεργασίες με τις BMW, Bugatti και Aprilia.

Συνέχισε να συνεργάζεται με την OEG για τις επόμενες δεκαετίες, αλλά παράλληλα παρακολουθούσε στενά τις εξελίξεις στη Formula 1 - διαφωνόντας σθεναρά με την έμφαση στην αεροδυναμική και στο DRS τα τελευταία χρόνια. Τον περασμένο Ιανουάριο του αποδόθηκε από την πόλης της Μόντενα, για την προσφορά του στη Ferrari, ο τίτλος του επίτιμου πολίτη της.