Παρότι ο Βαλεντίνο Ρόσι διασκέδασε αφάνταστα τις τρεις συνολικά δοκιμές με του με τα μονοθέσια της Ferrari F1 την περίοδο 2004-06, ως γνωστόν ο Ιταλός επέλεξε τη μεγαλύτερη από τις αγάπες του, τη μοτοσικλέτα, όπου έσπασε τα κοντέρ στα εννιά παγκόσμια πρωταθλήματα (επτά στην κορυφαία κατηγορία 500cc/MotoGP) και στις 116 νίκες.

Ο "γιατρός" ήταν τόσο ταχύς και εντυπωσιακός με τα διάφορα μονοθέσια του Μίκαελ Σουμάχερ -μάλιστα φορώντας ακόμα και το κράνος του μεγάλου Γερμανού πρωταθλητή την πρώτη φορά, στο Φιοράνο- που κατάφερε να πείσει τόσο τον πρόεδρο της Ferrari Λούκα ντι Μοντεζέμολο για το ταλέντο του και στους τέσσερις τροχούς, όσο και τους γενικώς περιβόητα δύσπιστους μηχανικούς της Scuderia.

"Έβλεπα ότι τα πήγαινε πολύ καλά", είπε ο Μοντεζέμολο για εκείνες τις πρώτες δοκιμές του Ρόσι με τη Ferrari. "Του έλειπε η σταθερότητα και η συνέχεια στην απόδοση, αλλά είχε πολύ μεγάλη δυναμική και ιδιαίτερη αποφασιστικότητα" συμπλήρωσε ο τότε ισχυρός άνδρας της Ferrari.

Τώρα, όπως γράφει η ισπανική εφημερίδα Mundo Deportivo, ο Ντι Μοντεζέμολο αποκάλυψε ότι είχε φτάσει στο σημείο να προσφέρει στον Ρόσι μια θέση στη Sauber το 2006 για να κάνει τη μεγάλη μετάβαση στη Formula 1 - καθώς η Sauber εκείνη την περίοδο είχε στενή τεχνική, και όχι μόνο, συνεργασία με τη Ferrari.

Εξάλλου, στο παρελθόν ο πατέρας του Βαλεντίνο, Γκρατσιάνο Ρόσι, είχε παραδεχθεί δημοσίως ότι ο γιός του "είχε φτάσει πολύ, πολύ κοντά στη Formula 1 την περίοδο 2006-07". Τότε υπήρχε η φήμη ότι ο Μοντεζέμολο ήθελε τον "γιατρό" για το τρίτο μονοθέσιο της Scuderia, εφ' όσον το επέτρεπαν οι σχετικοί κανονισμοί που βρίσκονταν υπό διαπραγμάτευση. Αλλά, εντέλει, τον ήθελε για τη Sauber - αρχικά, τουλάχιστον.

Οι οικείοι του "Βάλε", ακόμη και η ίδια η μητέρα του, τον πίεζαν να δεχθεί αυτή την τεράστια ευκαιρία της Formula 1, που θα έφερνε έναν "σεισμό" στο διεθνές στερέωμα του μότορσπορ. "Όμως", συνέχισε ο Μοντεζέμολο, "(ο Ρόσι) ήταν έξυπνος. Προτίμησε να παραμείνει το νούμερο 1 στις μοτοσικλέτες παρά να είναι τέταρτος ή πέμπτος στα αυτοκίνητα".

Πόσο καλός ήταν ο Ρόσι με μια F1;

Ο "γιατρός" οδήγησε για πρώτη φορά μια Formula 1, μια Ferrari F1, στην πίστα της Scuderia στο Φιοράνο τον Απρίλιο του 2004. "Η οδήγηση μιας F1 ήταν μια εκπληκτική εμπειρία, και ήταν σπουδαίο που ακολούθησα τα βήματα του Σουμάχερ για μία ημέρα", είπε ο Ιταλός.

Και ο ίδιος ο "Σούμι" παραδέχθηκε ότι ο Βαλεντίνο ήταν αρκετά εντυπωσιακός στην πρώτη του επαφή με μια F1: "Ήξερα ότι είχε κάνει λίγο karting, αλλά στο τέλος της ημέρας όταν έχεις τους αγώνες στο αίμα σου ξέρεις τι είναι αυτό που πρέπει να κάνεις", είχε πει εκείνη την ημέρα ο Γερμανός.

Ένα χρόνο μετά, ο Ρόσι βρέθηκε ξανά στο Φιοράνο για τη δεύτερη οδηγική του εμπειρία με μια Ferrari F1, και με τις συμβουλές του οδηγού δοκιμών της Scuderia Μαρκ Ζενέ. "Ήθελα να αποκομίσω λίγο καλύτερη κατανόηση ενός μονοθεσίου της F1, ήταν κάτι έντονο και ενδιαφέρον. Συμπλήρωσα πολλά χιλιόμετρα και άρχισα να καταλαβαίνω τη συμπεριφορά του αυτοκινήτου", τόνισε τότε.

Ίσως αυτή, βάσει των σημερινών αποκαλύψεων του Ντι Μοντεζέμολο, να ήταν μια προσπάθεια του Ρόσι να αποκομίσει αρκετά δεδομένα για να λάβει την απόφασή του αν θα έκανε τη μετάβαση από τη μοτοσικλέτα στη Formula 1.

Λίγους μήνες αργότερα, βρέθηκε και πάλι στο κόκπιτ μιας Ferrari F1 - αλλά αυτή τη φορά μαζί με τους άλλους οδηγούς του σπορ, στις χειμερινές δοκιμές εξέλιξης των μονοθεσίων του 2006 στην πίστα της Βαλένθια, στην Ισπανία. Ανάμεσα στους Μίκαελ Σουμάχερ, Φερνάντο Αλόνσο, Φελίπε Μάσα, Νίκο Ρόσμπεργκ, Χουάν Πάμπλο Μοντόγια, βρισκόταν στον πίνακα των χρόνων και το όνομα του Βαλεντίνο Ρόσι.

Σε αντίθεση με τους "Σούμι" και Μάσα, ο Ρόσι οδηγούσε ένα μονοθέσιο της προηγούμενης χρονιάς, με τον κινητήρα ρυθμισμένο σε χαμηλότερο όριο απόδοσης. Παρόλα αυτά, ο Ιταλός ήταν μόλις 7 δέκατα πιο αργός από τον Σουμάχερ - ο χρόνος του Ρόσι ήταν 1:12.362, ενώ του Γερμανού 1:11.640. "Δεν του έδωσα καμία συμβουλή διότι δεν τη χρειαζόταν" είπε, εντυπωσιασμένος και πάλι, ο "Σούμι".

Εκείνη ήταν η στιγμή που η πόρτα της F1 ήταν ορθάνοιχτη για τον Ρόσι, και ο ίδιος βρισκόταν στο κατώφλι της. Είχε κάνει πλέον περισσότερα από 1.000 χιλιόμετρα δοκιμών, και όπως απέδειξε και ο Λιούις Χάμιλτον έναν χρόνο αργότερα με μια σειρά από αναρίθμητες δοκιμές και χιλιάδες γύρους προετοιμασίας ένας οδηγός κάλλιστα θα μπορούσε να είναι έτοιμος να πρωταγωνιστήσει στη F1 εξ αρχής.

Όμως, τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς ο Ρόσι έβαλε την υπογραφή του για την επέκταση του συμβολαίου του με τη Yamaha στο MotoGP. Και παρότι το 2006 θα έχανε το παγκόσμιο πρωτάθλημα από τον αξέχαστο Νίκι Χέιντεν και τη Honda, το μέλλον θα του έφερνε ακόμη δύο τίτλους στο MotoGP με την ιαπωνική εταιρεία.

Την επόμενη δεκαετία ο "γιατρός" θα επέστρεφε συχνά στο κόκπιτ μιας F1, αλλά πλέον σε καθεμία από αυτές τις περιπτώσεις θα το έκανε πλέον αποκλειστικά και μόνο για διασκέδαση. Συμμετείχε με δύο Ferrari το 2008 στο πρόγραμμα Corse Clienti της ιταλικής εταιρείας, στο Μουτζέλο και στη Βαρκελώνη. Κι έπειτα πάλι σε επίσημες δοκιμές της Scuderia το 2010.

«Ο Βάλε θα γινόταν ένας εξαίσιος οδηγός στη Formula 1, όμως επέλεξε έναν διαφορετικό δρόμο», είπε ο τότε διευθυντής της Scuderia Ferrari Στέφανο Ντομενικάλι. "Είναι μέλος της οικογένειάς μας, και για το λόγο αυτό του θελήσαμε να του προσφέρουμε αυτή την ευκαιρία. Είμαστε χαρούμενοι που ενώθηκαν ξανά δύο ιταλικά σύμβολα, όπως η Ferrari και ο Βαλεντίνο Ρόσι".

Η δεύτερη ευκαιρία της F1

Πάντως, αξίζει να σημειώσουμε ότι το όνομα του Ρόσι είχε έρθει στο προσκήνιο της φημολογίας ως αντικαταστάτη του Φελίπε Μάσσα, μετά τον δραματικό τραυματισμό του Βραζιλιάνου στο GP Ουγγαρίας της χρονιάς εκείνης από ένα θραύσμα της Brawn του Ρούμπενς Μπαρικέλο που τον χτύπησε σφοδρά στο κράνος.

Ο αντικαταστάτης του Μάσσα, Λούκα Μπαντοέρ, δεν ήταν τόσο ανταγωνιστικός, και εντέλει η φημολογία δεν ήταν αβάσιμη: "Συζήτησα με τη Ferrari το ενδεχόμενο να τρέξω στη Μόντσα (στο GP Ιταλίας το 2009). Αλλά χωρίς τη δυνατότητα δοκιμών, δεν θα ήταν μια λογική απόφαση", είπε ο ίδιος ο Ρόσι.

"Είχαμε ήδη αποφασίσει πως το να μπεις στη Formula 1 χωρίς δοκιμές είναι περισσότερο ένα ρίσκο παρά κάτι διασκεδαστικό. Δεν μπορείς απλώς να πας εκεί και να προσπαθείς να καταλάβεις το αυτοκίνητο μέσα σε μόνο τρεις ημέρες", συμπλήρωσε. Κι εξάλλου, η Ferrari του 2009 δεν ήταν ούτε το πιο εύκολο, ούτε το πιο ανταγωνιστικό αυτοκίνητο του κόσμου.

Ίσως αν το αποφάσιζε το 2007, με την υπέροχη εκείνη Ferrari που έστεψε παγκόσμιο πρωταθλητή τον Κίμι Ράικονεν, ο Βαλεντίνο να είχε διαφορετική τύχη. Ειδικά αν προετοιμαζόταν για αυτό με χιλιάδες χιλιόμετρα δοκιμών, όπως ο Λιούιςς Χάμιλτον τον ίδιο καιρό.

Όμως, το "τρένο" είχε ήδη φύγει από τον σταθμό της Formula 1. Το μέγα πάθος του ήταν ανέκαθεν οι δύο τροχοί, αν και θα ήταν κάτι φαντασμαγορικό αν ο Ρόσι επαναλάμβανε, στη σύγχρονη εποχή, το επίτευγμα του εκλιπόντος Τζον Σέρτις - του μοναδικού παγκόσμιου πρωταθλητή στη F1 (με τη Ferrari) και στις μοτοσικλέτες.

Η τελευταία εμπειρία του Ρόσι με μια F1 θα ερχόταν το 2017, όταν συμμετείχε μια μια εκδήλωση της Montser Energy, κοινού του χορηγού με τη Mercedes F1. Ο Βάλε έδωσε τη Yamaha του στον Λιούις Χάμιλτον, και ο Βρετανός τη Mercedes W08 στον Ιταλό για ορισμένους γύρους στην πίστα της Βαλένθια.

"Στην αρχή λαμβάνεις μια εκπληκτική αίσθηση ταχύτητας. Οι δυνάμεις G δεν είναι τόσο κακές, αλλά χρειάζεται να τις συνηθίσεις λίγο. Όταν βρήκα το ρυθμό μπορούσα να πιέσω λίγο. Ήταν πολύ διασκεδαστικό" είπε ο Ρόσι την ημέρα εκείνη - την ώρα που ο τότε επικεφαλής στρατηγικής της Mercedes, Τζέιμς Βάουλς, έβλεπε έκθαμβος τα δεδομένα από την οδήγηση του "γιατρού" ειδικά στις ζώνες φρεναρίσματος και στις αργές στροφές.