Formula 1: Το μοιραίο μπουλονόκλειδο, το αυτοκίνητο ασφαλείας και ο εμπρός αριστερός τροχός που άναψαν τα αίματα στο Τέξας

Το GP ΗΠΑ ήταν ένας συναρπαστικός αγώνας με πολλές μάχες. Ας μη γελιόμαστε όμως. Αν το αυτοκίνητο ασφαλείας που μπήκε στην πίστα όταν εγκατέλειψε ο Βάλτερι Μπότας δεν ευνοούσε τον Λεκλέρ, αν δεν χαλούσε το μπουλονόκλειδο του Φερστάπεν και αν δεν καθυστερούσαν στην Aston Martin να βιδώσουν τον εμπρός αριστερό τροχό του Φέτελ στα πιτς, το θέαμα στον αγώνα του Τέξας θα ήταν πολύ υποδεέστερο. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Τα TOP 5 συμπεράσματα από το GP των ΗΠΑ

• 1. Ο άπιαστος Φερστάπεν

Είναι βαθειά νυχτωμένος όποιος πιστεύει ότι υπάρχει ομάδα αυτή τη στιγμή που είναι σε θέση να ανταγωνιστεί το μονοθέσιο της Red Bull, ή οδηγός που μπορεί να κοντράρει στα ίσια τον Μαξ Φερστάπεν στον αγώνα. Το μόνο που μπορεί να στερήσει μια νίκη από την Αυστριακή ομάδα φέτος, είναι ο ίδιος της ο εαυτός και μόνο!

Και αυτό παραλίγο να συμβεί στο Όστιν του Τέξας. Ούτε η Ferrari του Σαρλ Λεκλέρ, ούτε η Mercedes του Λιούις Χάμιλτον είχαν βάσιμες ελπίδες για τη νίκη. Το μόνο που κατάφερε να κάνει την ανατροπή και μας χάρισε συναρπαστικές μάχες μεταξύ του Παγκόσμιου Πρωταθλητή και των ανταγωνιστών του, ήταν το μπουλονόκλειδο που χάλασε καθυστερώντας το πιτ στοπ, ρίχνοντας έτσι τον Φερστάπεν πίσω από τους Χάμιλτον και Λεκλέρ.

Ο Ολλανδός έβαλε το κεφάλι κάτω και οδήγησε ταχύτατα και αλάνθαστα παρά την τσαντίλα του. Προσπέρασε και τους δύο, ίσως όχι τόσο εύκολα αλλά πεντακάθαρα και πήρε μια εμβληματική νίκη, τιμώντας από τη μία με τον καλύτερο τρόπο τη μνήμη του ιδρυτή της Red Bull, Ντίτριχ Μάτεσιτς που απεβίωσε το Σάββατο, και εξασφαλίζοντας από την άλλη τον φετινό τίτλο των κατασκευαστών για τη Red Bull, με στυλ. Άξιος! Επόμενος στόχος για τον Φερστάπεν, το ρεκόρ των περισσότερων νικών σε μια σεζόν.

• 2. Ferrari: Καλή, αλλά για λίγο

Έλυσαν το αλαλούμ της στρατηγικής, σταμάτησαν τα παιδαριώδη λάθη στους αγώνες, συνεχίζουν να έχουν ένα ανταγωνιστικό μονοθέσιο στο qualifying, αλλά νίκη δεν πετυχαίνουν ούτε με… χαλασμένο μπουλονόκλειδο της Red Bull.

Η διαχείριση των ελαστικών παραμένει το σοβαρότερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή στη Ferrari και δεν φαίνεται πως είναι κοντά στη λύση του. Θα κέρδιζε άραγε ο Κάρλος Σάινθ αν δεν εγκατέλειπε και κατάφερνε να μείνει πρώτος στην εκκίνηση; Όχι είναι η απάντηση.

Όπως είδαμε και με τον Λεκλέρ αργότερα, η F1-75 έχει τη δυνατότητα να κυνηγήσει το μονοθέσιο της RBR αλλά όχι για πολύ. Ο Μονεγάσκος έδωσε σκληρή μάχη με τον Φερστάπεν μετά το αργό πιτ στοπ του δεύτερου που τον έριξε πίσω του. Ακόμη και όταν ο Μαξ τον προσπέρασε, ο Λεκλέρ τον κυνήγησε και έμεινε μέσα στο DRS για αρκετούς γύρους. Αλλά δεν άντεξε μέχρι τέλους.

Πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι ο Λεκλέρ ήταν συνολικά ταχύτερος του Σέρτζιο Πέρεζ. Ξεκίνησε 3 θέσεις πίσω του, τον προσπέρασε στα ίσια μέσα στην πίστα και τερμάτισε εμπρός από τον Μεξικανό. Αυτό, αν μη τι άλλο, μας γεμίζει ελπίδες πως η Scuderia βρίσκεται στο σωστό δρόμο για να ξανακάνει το μονοθέσιό της ικανό να κερδίζει.

• 3. Ο ύπουλος Χάμιλτον και ο επιθετικός Ράσελ

Πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Λιούις Χάμιλτον ότι, μπορεί το μονοθέσιο της Mercedes να υστερεί εμφανώς σε ταχύτητα, όταν όμως ο Βρετανός βρεθεί σε μάχη, είναι σκληρός αντίπαλος. Ακόμη και αν η μάχη είναι με τον Φερστάπεν που φέτος είναι σε άλλο επίπεδο.

Δεν ήταν εύκολο για τον Ολλανδό να προσπεράσει τον Λιούις. Όταν όμως έγινε η προσπέραση που όλοι λίγο – πολύ θεωρούσαμε σίγουρη, άρχισε ένα ρεσιτάλ του 7άκις Παγκόσμιου Πρωταθλητή στον ασύρματο για το γεγονός πως ο Φερστάπεν παραβίαζε τα όρια της πίστας. Τη στιγμή που κι εκείνος έκανε ακριβώς το ίδιο!

Είναι ολοφάνερο ότι ο Λιούις δεν μπορεί ακόμη να χωνέψει όσα έγιναν πέρσι που έχασε τον τίτλο. Αδικήθηκε, ναι. Αλλά φαίνεται φέτος σε πολλές περιπτώσεις ότι προσπαθεί με κάθε τρόπο να “εξαργυρώσει” αυτή την αδικία. Θα θυμόμαστε βέβαια το πρώτο μισό της σεζόν πόσο δεικτικός ήταν – μαζί με τον Τζορτζ Ράσελ – σχετικά με το πρόβλημα του porpoising, πιέζοντας σε αναθεώρηση των κανονισμών.

Φυσικά και είναι σχεδόν βέβαιο ότι, πέρα από την πίεση για λύση σε ένα υπαρκτό ζήτημα, στη Mercedes είχαν την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα χάσει ταχύτητα το μονοθέσιο της Red Bull. Έφτασαν μάλιστα εμμέσως πλην σαφώς, να την κατηγορούν για παραβίαση των κανονισμών περί σχεδίασης του πατώματος. Και όλοι είδαμε μετά το καλοκαίρι ότι οι αλλαγές στους κανονισμούς όχι μόνο δεν επηρέασαν αλλά αύξησαν το προβάδισμα της Red Bull…

Το καλό είναι ότι στις ελάχιστες φετινές μάχες του Χάμιλτον με τον Φερστάπεν, έχουν δείξει αμφότεροι ένα ώριμο πρόσωπο και δεν έχουμε τα περσινά ευτράπελα. Κάτι που δεν ισχύει όμως με τον Ράσελ, ο οποίος δείχνει τελευταία ένα έντονα επιθετικό στυλ οδήγησης. Τρανό παράδειγμα το σημερινό του λάθος, που είχε ως αποτέλεσμα να τελειώσει ο αγώνας του Σάινθ πριν καν αρχίσει καλά καλά…

Το έχω ξαναπεί και θα το επαναλάβω. Όταν – με το καλό – στη Mercedes καταφέρνουν να σχεδιάσουν ένα μονοθέσιο που θα είναι ικανό για νίκες, θα δούμε ενδοοικογενειακές μάχες μεταξύ Λιούις και Τζορτζ που δεν θα είναι και πολύ ευχάριστες για την ομάδα. Και αυτό επειδή δεν θα είναι μάχες μόνο αγωνιστικές, αλλά και εξουσίας.

• 4. Ο πεισματάρης Φέτελ

Τίποτα δεν προμήνυε πως αυτός ο αγώνας θα ήταν ένα σκωτσέζικο ντους για τον Σεμπάστιαν Φέτελ. Ο Γερμανός φαίνεται πως απολαμβάνει τους τελευταίους αγώνες F1 της καριέρας του. Έχει χαλαρώσει και δίνει ρεσιτάλ οδήγησης.

Στο Όστιν ξεκίνησε από τη δέκατη θέση, αλλά έκανε έναν πολύ καλό αγώνα και εκμεταλλευόμενος τα όσα συνέβησαν στην πίστα, έφτασε ακόμη και να προηγείται! Χρωστούσε βέβαια ένα πιτ στοπ, αλλά ο τερματισμός σε μια θέση στην εξάδα έδειχνε μέσα στις δυνατότητές του.

Η ατυχία όμως του χτύπησε την πόρτα, ή πιο σωστά, τον εμπρός αριστερό τροχό της Aston Martin που δεν ήθελε με τίποτα να βιδωθεί σωστά στο δεύτερο πιτ στοπ του, ρίχνοντας τον έτσι στην 13η θέση.

Κι όμως, ο πεισματάρης Φέτελ κατάφερε σε 12 γύρους να προσπεράσει τους Τσουνόντα, Νόρις, Τσόου, Άλμπον και Μάγκνουσεν. Ειδικά με τον Μάγκνουσεν, μας χάρισαν μια πολύ όμορφη μάχη στον τελευταίο γύρο. Τελικά ο Φέτελ τον προσπέρασε στην προτελευταία στροφή και τερμάτισε έβδομος μετά και την τιμωρία του Αλόνσο, παίρνοντας – δίκαια – και το βραβείο του οδηγού της ημέρας.

• 05. Ο ιπτάμενος Αλόνσο

Ιπτάμενος, κυριολεκτικά και μεταφορικά! Κανένας δεν κατάλαβε πώς μετά τη σύγκρουση με τον Στρολ, και ενώ αρχικά απογειώθηκε και στην συνέχεια χτύπησε με τους αριστερούς τροχούς στις μπαριέρες, κατάφερε τελικά να φτάσει στα πιτς, να αλλάξει ελαστικά και να συνεχίσει, τερματίζοντας μάλιστα στην 7η θέση!

Ο Φερνάντο Αλόνσο έκανε έναν ακόμη εκπληκτικό αγώνα και, πριν τιμωρηθεί για τον σπασμένο του καθρέπτη και πέσει στην 15η θέση της γενικής κατάταξης, είχε μειώσει τη διαφορά από τον team mate του, Εστεμπάν Οκόν, στους 7 βαθμούς. Και όσοι γνωρίζουν καλά τον Ισπανό, ξέρουν πόσο πολύ θέλει να τερματίσει τη χρονιά εμπρός από τον Οκόν, έτσι ώστε να ¨πικάρει” την Alpine, πριν μεταπηδήσει στην Aston Martin.

Από την άλλη, ενώ σε αντίστοιχες περιπτώσεις έχει πάντα κάτι αιχμηρό να πει στο team radio, μετά το ατύχημα με τον Λανς Στρολ είχαμε… σιγή ασυρμάτου. Οι ψύχραιμοι θα πουν ότι για το συμβάν έφταιγε ξεκάθαρα ο Στρολ, ωστόσο θα υποστηρίξουν ότι ο Αλόνσο, με την εμπειρία που έχει, θα μπορούσε και να έχει υπολογίσει αυτή την κίνηση του Στρολ και να έχει αποφύγει την επαφή, οπότε ίσως τα είχε και με τον εαυτό του. Οι καχύποπτοι όμως θα σκεφτούν ότι εδώ είχε να κάνει με τον γιο του νέου του αφεντικού, οπότε… τουλάχιστον εμείς, δεν ακούσαμε "μπιμπ".