Formula 1: Το πλάνο αναβάθμισης της φετινής Mercedes W14, πριν από την αγνώριστη W15 του Άλισον για το 2024

Στη σκιά μιας δεύτερης διαδοχικής σεζόν που δεν καταφέρνει να ανταγωνιστεί τη Red Bull και την κυρίαρχη RB19 του Μαξ Φερστάπεν, η Mercedes F1 θέσπισε ένα λεπτομερές πλάνο εξέλιξης της φετινής W14 - που με τη σειρά της αποτελεί μετεξέλιξη της περσινής προβληματικής W13.

Το πλάνο αυτό άρχισε να σχεδιάζεται από τον περασμένο Φεβρουάριο κιόλας, όταν η Mercedes F1 διαπίστωσε ότι η αεροδυναμική φιλοσοφία της W14 είχε φτάσει σε ένα σχετικό αδιέξοδο. Κάτι που επιβεβαιώθηκε και στο εναρκτήριο φετινό GP του Μπαχρέιν, σύμφωνα με τον διευθυντή Τότο Βολφ, όπου η Mercedes υστερούσε -κι ακόμα υστερεί- τόσο σε ταχύτητα στον έναν γύρο όσο και στο ρυθμό αγώνα από τη Red Bull.

Πολλαπλοί λόγοι -που θα διαβάσετε παρακάτω- οδήγησαν την πρώην πρωταθλήτρια στην απόφαση να κρατήσει και φέτος τη σχεδιαστική φιλοσοφία της W13, μετεξελίσσοντάς της στη W14, όμως από νωρίς φέτος έγινε σαφές για την ομάδα ότι η φιλοσοφία αυτή υστερεί σε σχέση με το εντελώς διαφορετικό σχεδιαστικό εύρημα που ο Άντριαν Νιούι εξελίσσει διαρκώς με τις RB18 και RB19.

Παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια κομβική αλλαγή στην τεχνική διεύθυνση της ομάδας, στην οποία επέστρεψε ο Τζέιμς Άλισον -σχεδιαστής των πρωταθληματικών Mercedes της προηγούμενης δεκαετίας και μέχρι το 2021- το πλάνο αναβάθμισης της W14 θα συνεχιστεί απαρέγκλιτα.

Είναι το πλάνο που διαμορφώθηκε με επικεφαλής τον Μάικ Έλιοτ, μέχρι πρότινος τεχνικό διευθυντή, ο οποίος με την έλευση του Άλισον μεταφέρθηκε στη θέση του διευθύνοντος τεχνικού συμβούλου - θέση που ειχε θεσπιστεί ειδικά για τον Άλισον όταν έγινε η προηγούμενη εναλλαγή μεταξύ των δύο Βρετανών στο εργοστάσιο του Μπράκλεϊ.

Η τωρινή εναλλαγή, της μετακίνησης του Έλιοτ στη λίγο πιο απομακρυσμένη θέση του διευθύνοντος τεχνικού συμβούλου και η επιστροφή του Άλισον στην τεχνική διεύθυνση, ζητήθηκε -και πάλι κατά τον Βολφ- από τον ίδιο τον Έλιοτ, που υποστήριξε ότι οι ικανότητές του είναι πιο ταιριαστεές για τον ρόλο αυτό.

Κατά συνέπεια, ήταν μάλλον ατυχής η κατάληξη του πλάνου διαδοχής του Άλισον από τον Έλιοτ στην τεχνική διεύθυνση. Και κυρίως ο χρονισμός της διαδοχής αυτής, τη στιγμή της μεγάλης αλλαγής των τεχνικών κανονισμών από το 2022 - η οποία αλλαγή στέρησε από τον Έλιοτ όλο το σχεδιαστικό υπόβαθρο των πρωταθληματικών Mercedes της οκταετίας 2014-'21.

Στο λευκό χαρτί από το οποίο ξεκίνησαν οι σχεδιαστές όλων των ομάδων της F1 για τα μονοθέσια του 2022, ο Έλιοτ και η ομάδα του επινόησαν για τη W13 του 2022 ένα δικό τους εντυπωσιακό εύρημα: τους μικρού μεγέθους πλευρικούς αεραγωγούς (που ονομάστηκαν "zero-pods"), γύρω από τους οποίους ανέπτυξαν την αεροδυναμική φιλοσοφία του μονοθεσίου.

Τα πρώτα δεδομένα από αυτό το εύρημα στο CFD και στον προσομοιωτή ήταν εξαιρετικά, όμως δεν ήταν και στην πίστα. Το μεγάλο και απρόσμενο πρόβλημα αναπηδήσεων που αντιμετώπισε -πιο πολύ από κάθε άλλη ομάδα- η Mercedes δεν της επέτρεψε να διαγνώσει έγκαιρα τους αεροδυναμικούς περιορισμούς που έκρυβε η σχεδιαστική φιλοσοφία των zero-pods.

Η ομάδα υπέθετε πως όταν έλυνε το πρόβλημα αναπηδήσεων της W13, με μηχανικές λύσεις, τότε θα άρχιζαν να μπαίνουν τα κομμάτια του παζλ και να αποδίδει συνολικά η σχεδιαστική φιλοσοφία της W13. Δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Μόλις λύθηκε το πρόβλημα των αναπηδήσεων, αποκαλύφθηκαν οι αεροδυναμικοί περιορισμοί της φιλοσοφίας της W13 και των zero-pods.

Όμως, ήταν πλέον αργά και για τη W14. Το μονοθέσιο του 2023 ήταν ήδη σε προχωρημένο στάδιο έχοντας υιοθετήσει την ίδια σχεδιαστική φιλοσοφία. Η Mercedes είχε φτάσει σε αυτή την απόφαση χάρη στις εκλάμψεις ταχύτητας στην πίστα, και στα δεδομένα που προέκυπταν από τον προσομοιωτή και την αεροσήραγγα.

Τώρα, έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει ότι η πίστη της στο σχέδιο ήταν λανθασμένη, η ομάδα του Μπράκλεϊ θα ακολουθήσει όλη τη φετινή χρονιά δύο παράλληλες διαδρομές. Η μία είναι να ακολουθήσει το κατά Έλιοτ πλάνο εξέλιξης της W14, για να την κάνει όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστική. Αυτό είναι κάτι που θα αποτυπώνεται στους αγώνες του 2023.

Οι φετινές αλλαγές, που θα ξεκινήσουν κυρίως από το GP της Ίμολα στο τέλος του Μαΐου, περιλαμβάνουν ανασχεδιασμενους πλευρικούς αεραγωγούς -εγκαταλείποντας τους zero-pods- και σημαντικές προσαρμογές αεροδυναμικών εξαρτημάτων του δαπέδου βάσει της διαπίστωσης της ομάδας ότι το μονοθέσιο μπορεί να ρυθμιστεί πιο χαμηλά, πιο κοντά στο έδαφος.

Η δεύτερη παράλληλη διαδρομή είναι ο πλήρης ανασχεδιασμός του μονοθεσίου W15 του 2024, κλίνοντας περισσότερο προς τη σχεδιαστική φιλοσοφία της Red Bull RB19. Ο Άλισον θα αφοοσιωθεί σε αυτό, στο εν λευκώ νέο μονοθέσιο της επόμενης σεζόν, ενώ ο Έλιοτ πια θα μελετά πιο μακροχρόνιες ιδέες, κυρίως για τους νέους κανονισμούς του 2026.

Κατά συνέπεια, η επίδραση του Άλισον θα φανεί εξ ολοκλήρου στη Mercedes του 2024. Μέχρι τότε, το ερώτημα που θα απαντάται σε κάθε φετινό GP θα είναι πόσο ανταγωνιστική απέναντι στη Red Bull -ή απέναντι στις Aston Martin και Ferrari- μπορεί να γίνει η W14 με την τόσο ιδιαίτερη σχεδιαστική φιλοσοφία της κάτω από όλες τις αναβαθμίσεις της.