Γιατί η McLaren έχει πλέον το κορυφαίο μονοθέσιο της Formula 1

“Δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε, σήμερα. Έπρεπε να κερδίσουμε. Το αυτοκίνητο ήταν εκπληκτικό, και σίγουρα το ταχύτερο” είπε απογοητευμένος στο τέλος του GP Ισπανίας ο Λάντο Νόρις. Για τους Άγγλους, πλέον, έχει παρέλθει ο καιρός που η δεύτερη θέση στο βάθρο είναι ένα αποτέλεσμα ιδιαίτερου ενθουσιασμού.

Πώς στοιχειοθετείται ότι η McLaren MCL38 κατάφερε, όντως, να ξεπεράσει σε απόδοση την μέχρι πρότινος απόλυτη κυρίαρχο Red Bull RB20; Οι αποδείξεις βρίσκονται πολύ βαθύτερα από την πολ ποζίσιον που κατέκτησε το Σάββατο ο Νόρις, αν και με μόλις 20 χιλιοστά του δευτερολέπτου από τον Φερστάπεν.

Η πρώτη έχει να κάνει με το γεγονός ότι πλέον διαχειρίζεται τα ελαστικά της αποδοτικότερα από την RB20, όπως αποδεικνύεται από τον σημαντικά ταχύτερο ρυθμό που έχει προς το τέλος του κάθε stint, όσο αυξάνονται οι γύροι με κάθε σετ ελαστικών πριν από το πιτ-στοπ.

Η δεύτερη σχετίζεται με το γεγονός ότι η MCL38 διατηρεί σταθερά την κορυφαία της απόδοση σε κάθε πίστα, με οποιαδήποτε θερμοκρασία, και με κάθε σετ ελαστικών. Κανένα άλλο μονοθέσιο της F1 δεν έχει, αυτή τη στιγμή, το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό.

Δεν το έχει ούτε καν η RB20, όπως έδειξε σε πίστες όπως το Μαϊάμι και το Μονακό με το πρόβλημά της να διαχειρίζεται τα υψηλά κερμπς, και σχετικά ανώμαλες ασφάλτινες επιφάνειες που απαιτούν την αύξηση του ύψους του δαπέδου από το έδαφος.

“Νομίζω, ειλικρινά, ότι το πιο σταθερό σε απόδοση αυτοκίνητο αυτή τη στιγμή είναι η McLaren”, είπε μετά το τέλος του αγώνα της Βαρκελώνης ο Κάρλος Σάινθ. “Πιστεύω ότι η Red Bull πασχίζει σε ορισμένες πίστες. Το ίδιο και εμείς. Η McLaren είναι γρήγορη παντού.

Είναι γρήγορη στις αργές στροφές. Περνούσε με τέρμα γκάζι τις στροφές 3 και 9. Ήταν η ταχύτερη στη στροφή 5. Οπότε δεν βλέπω τη McLaren να έχει κάποια αδυναμία αυτή τη στιγμή. Για μένα, η Red Bull είναι ακόμα εκεί πάνω, αλλά η McLaren είναι γρήγορη παντού και αυτό είναι αρκετά εντυπωσιακό”.

Ο Μαξ Φερστάπεν το επιβεβαίωσε, καθώς σε ερώτηση αν πλέον η McLaren έχει πιο αποδοτικό μονοθέσιο από τη Red Bull RB20, ο Ολλανδός -που γενικώς δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις- απάντησε: “Ναι. Διαφορετικά δεν θα ήταν μπροστά μας [το Σάββατο]. Πρέπει να έχεις ένα καλό, δυνατό αυτοκίνητο για να μπορείς να κρατάς αυτή την απόδοση.

Και πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή εμείς πρέπει να βρούμε λίγη παραπάνω ταχύτητα για να κερδίζουμε λίγο πιο άνετα. Διότι αν δείτε τις τελευταίες μας νίκες, είχαν να κάνουν περισσότερο με το ότι βρισκόμασταν στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή και λαμβάναμε τις σωστές αποφάσεις, και ήμασταν πολύ δυνατοί ως ομάδα”.

Αυτό μπορεί να το μεταφράσει κανείς ως εξής: η RBR, και ειδικά ο Φερστάπεν με τον μηχανικό του Τζιανπιέρο Λαμπιάσε, λειτουργούν πλέον εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο του πρωταθλητισμού, και μοιάζουν με μια πολύ καλά συντονισμένη μηχανή που μπορεί να λαμβάνει, και να εκτελεί, ανά πάσα στιγμή τις σωστές αποφάσεις.

Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να ειπωθεί για τη McLaren. Τόσο η αναγεννημένη ομάδα του Ουόκινγκ, όσο και ο ίδιος ο Νόρις, απομένει να αποκτήσουν την εμπειρία της αρτιότητας της λειτουργίας τους στο υψηλότερο επίπεδο του πρωταθλητισμού. Σε αυτή τη διεργασία τα λάθη θα είναι αναπόφευκτα - λάθη που έκανε και ο μηχανισμός RBR-Φερστάπεν το 2021.

Που κρίθηκε η μάχη Red Bull-McLaren στη Βαρκελώνη
Πώς, όμως, η McLaren έχασε την Κυριακή μια νίκη που “έπρεπε να κερδίσουμε”, κατά τον Νόρις; Όλα κρίθηκαν στην εκκίνηση και στους πρώτους γύρους: η μάχη Νόρις-Φερστάπεν μέχρι την πρώτη στροφή έδωσε στον Ράσελ πίσω τους διπλό κενό αέρα, που ο Άγγλος εκμεταλλεύτηκε στην εντέλεια για να περάσει και τους δύο από την εξωτερική.

Λίγο πριν ανοίξει το DRS, στο μέσον του δεύτερου γύρου ο Λαμπιάσε παρενέβη στα ακουστικά του Φερστάπεν: “Αυτή ίσως είναι η μοναδική μας ευκαιρία τώρα, Μαξ. Σκέψου σοφά” είπε ο Ιταλός. Και ο Ολλανδός έκανε με την αρτιότητα του γεμάτου με αυτοπεποίθηση τρις πρωταθλητή ακριβώς αυτό που έπρεπε.

Κατάλαβε αμέσως τι σήμαινε το μήνυμα του Λαμπιάσε: ήταν η στιγμή που το DRS άνοιξε, που είχε το καλύτερό του πλεονέκτημα με τα ελαστικά, και χρειαζόταν μόνο να φορτίσει πλήρως τη μπαταρία του και να αξιοποιήσει την τιτάνια αεροδυναμική πρόσφυση της RB20 στην τελευταία στροφή για να εκτοξευθεί στο κιβώτιο του Ράσελ στην ευθεία, ώστε να τον περάσει στα φρένα της πρώτης στροφής. Ο Μαξ τα έκανε όλα αυτά στην εντέλεια.

Πέρασε στο ξεκίνημα του 3ου γύρου τον Ράσελ, ο οποίος το περίμενε και δεν αμύνθηκε διότι εκείνη τη στιγμή τον ενδιέφερε μόνο να πετυχαίνει το στόχο χρόνο που είχε θέσει για εκείνους τους γύρους χωρίς να υπερθερμαίνει τη μαλακή γόμα στις τέσσερις γωνίες της Mercedes W15.

Το πρόβλημα για τον Νόρις ήταν ότι απέτυχε να περάσει, και ο ίδιος, έγκαιρα τον Τζορτζ Ράσελ. Όταν ο Μαξ πέρασε τη Mercedes, ο Νόρις δεν ήταν καν σε απόσταση DRS (ενός δευτερολέπτου και κάτω) και είχε επιλέξει λιγότερο επιθετικό ρυθμό σε σχέση με του Φερστάπεν.

Ο Νόρις και η McLaren, με λίγα λόγια, κατάλαβαν πως από τη στιγμή που έχασαν το πλεονέκτημα της πρωτοπορίας του αγώνα στην εκκίνηση, το καλύτερο που θα είχαν να κάνουν θα ήταν να εκμεταλλευτούν το άλλο αβαντάζ που τους έδινε η καλύτερη διαχείριση των ελαστικών, και ο ανώτερος ρυθμός τους προς το τέλος του κάθε stint (και το οποίο διαπίστωσαν με σαφήνεια τόσο στο Μαϊάμι όσο και στην Ίμολα).

Αν ο Νόρις πίεζε εκείνη τη στιγμή να περάσει τον Ράσελ, θα έχανε το αβαντάζ αυτό της διαχείρισης των ελαστικών, και θα έμενε στη συνέχεια πίσω από τον Φερστάπεν, χωρίς πολλά να κάνει για να μπορέσει να τον κερδίσει με παρεμφερή στρατηγική.

Οπότε, ο Νόρις και η McLaren αποφάσισαν, εκείνη τη στιγμή, να περιμένουν πίσω από τον Ράσελ ώστε να προστατέψουν τα ελαστικά τους. Κι έτσι ο Φερστάπεν στους 14 γύρους που ακολούθησαν άνοιξε προβάδισμα 4’’, αποφεύγοντας έτσι την απειλή του undercut από τη McLaren.

Όταν πια ο Νόρις πέρασε τον Ράσελ, ήταν πια σε θέση να κατεβάσει το γυρολόγιό του κατά 1 δευτερόλεπτο στο γύρο. Ήταν 0,5’’ πιο γρήγορος από τον Φερστάπεν - και τότε οι πρωταθλητές έκαναν αυτό που έπρεπε: πριν ο Νόρις φτάσει τον Ολλανδό σε απόσταση undercut, ο Μαξ μπήκε για το πρώτο του πιτ-στοπ, στον 17ο γύρο.

Αντίθετα, βάσει του νέου τους πλάνου, ο Νόρις και η McLaren επέκτειναν κατά πολύ το πρώτο τους stint, προκειμένου να επιστρέψουν στην πίστα με σχετικά πολύ πιο αποδοτική διαφορά πρόσφυσης με τα (κατά 8 γύρους) πιο φρέσκα ελαστικά τους σε σχέση με τα πιο φθαρμένα του Φερστάπεν.

Όμως, αυτό παράλληλα σήμαινε ότι ο Νόρις θα έπεφτε στην 6η θέση μετά το πρώτο πιτ-στοπ του, και θα αναγκαζόταν να περάσει στην πίστα τους Σάινθ, Χάμιλτον, Ράσελ - με ό,τι αυτό συνεπαγόταν στην απώλεια χρόνου και στη φθορά των ελαστικών.

Χρειάστηκε να φτάσουμε στον 36ο γύρο για να γυρίσει ο Άγγλος με την MCL38 στη δεύτερη θέση. Εκείνη τη στιγμή το προβάδισμα του Μαξ ήταν στα 8,8’’ και παρότι πλέον ο Λάντο ήταν πολύ ταχύτερος, γύρο με το γύρο, οι πρωταθλητές είχαν τον έλεγχο: πριν καν ο Νόρις φτάσει να γίνει απειλητικός με το undercut, όταν η διαφορά έπεσε στα 4’’ ο Λαμπιάσε κάλεσε τον Φερστάπεν για το δεύτερο πιτ-στοπ του, στον 44ο γύρο.

Ο Φερστάπεν έβαλε ένα φρέσκο σετ μαλακής γόμας, αλλά αυτή τη φορά η McLaren κάλεσε τον Νόρις σχετικά σύντομα, μετά από τρεις γύρους, για να βάλει και ο Άγγλος τα ίδια ελαστικά στο δεύτερο πιτ-στοπ του.

Οι τρεις γύροι αυτοί ήταν ακριβώς όσοι είχε κάνει αυτό το σετ μαλακής γόμας του Λάντο, σε σχέση με το φρέσκο που είχε κρατήσει για το τέλος η Red Bull. Έτσι, όταν πλέον ο Λάντο επέστρεψε στην πίστα 8’’ πίσω από τον Μαξ, όλα είχαν τελειώσει.

Εντέλει, αποδείχθηκε ότι η εκκίνηση και η καθυστέρηση του Νόρις πίσω από τον Ράσελ στους πρώτους γύρους, έγειραν τη ζυγαριά αυτής της στρατηγικής μάχης υπέρ της Red Bull και του Φερστάπεν. “[Η νίκη] αποφασίστηκε στην κακή εκκίνηση. Κατά τη δική μου άποψη, είχαν ταχύτερο αυτοκίνητο το Σάββατο αλλά εμείς είχαμε ταχύτερο σήμερα [Κυριακή]”, πρόσθεσε στο τέλος ο Νόρις.

Και ο διευθυντής της RBR, Κρίστιαν Χόρνερ, συμφώνησε: “Αν ο Λάντο είχε την ευνοϊκή [πρώτη] θέση θα ήταν δύσκολο να τον κερδίσουμε. Ήταν τόσο στενή η μάχη μεταξύ των δύο τους, και ήταν κάτι σαν 18 δευτερόλεπτα μπροστά από τους υπόλοιπους.

Θα έλεγα ότι ο Λάντο αναδύθηκε ως ο πιο σταθερός μας αντίπαλος. Η McLaren έδειξε γρήγορη, και ειδικά στο τέλος του κάθε stint [πριν από τα πιτ-στοπς], που το έχουμε δει πολλές φορές στους τελευταίους αγώνες. Οπότε δείχνουν να ελέγχουν καλά τη θερμική φθορά των ελαστικών”, κατέληξε ο Βρετανός.

Ο ομόλογός του στη McLaren, Αντρέα Στέλλα, εξήγησε από την πλευρά του: “Πιστεύω ότι ο ρυθμός αγώνα [των Φερστάπεν και Νόρις] ήταν πολύ, πολύ παρεμφερής. Το ότι ήμασταν ταχύτεροι στο τέλος οφείλεται στο ότι είχαμε πιο φρέσκα ελαστικά. Το ότι ήταν εκείνος ταχύτερος στην αρχή οφείλεται στο ότι μείναμε πίσω από τον Ράσελ.

Αλλά φαίνεται ότι η μεγάλη ισορροπία απόδοσης που είχαμε στις κατατακτήριες, αυτή η ισότητα, σχεδόν μεταφέρθηκε και στον αγώνα, όπου φυσιολογικά υπάρχουν ορισμένες εναλλαγές που σχετίζονται με τον τρόπο που αλληλεπιδρά [κάθε μονοθέσιο] με τα ελαστικά.

Σκεφτόμουν ότι καθυστερώντας το πρώτο μας πιτ-στοπ θα επανερχόμασταν στη μάχη [με τον Φερστάπεν]. Απλά χάσαμε πολύ χρόνο πίσω από τον Ράσελ, διαφορετικά ο αγώνας θα έγερνε προς τα εμάς. Αλλά σε μια πίστα που είναι τόσο απαιτητική από τη γόμα, τόσο απαιτητική από την αεροδυναμική, τα παραπάνω είναι καλά νέα σχετικά με την πρόοδο που έχουμε σημειώσει στην απόδοση του αυτοκινήτου”, κατέληξε ο Ιταλός.

Και όντως: η Βαρκελώνη επιβεβαίωσε τη φήμη της ότι είναι η πιο ενδεικτική πίστα για την ακριβή απόδοση, και για το συσχετισμό της απόδοσης, των μονοθεσίων. Μια ακτινογραφία ακριβείας για το πόσο καλό είναι το κάθε αυτοκίνητο τόσο στην παραγωγή άντωσης, όσο και στη διαχείριση των ελαστικών. Διότι είναι μία πίστα με γρήγορες και παρατεταμένες στροφές, και μαζί με ιδιαίτερα υψηλή καταπόνηση για τη γόμα - σε βαθμό που η ταχύτητα του κάθε μονοθεσίου υπαγορεύεται αποκλειστικά από τον τρόπο που διαχειρίζεται τα ελαστικά του.

Αυτό σημαίνει ότι το αυτοκίνητο με τον καλύτερο συνδυασμό παραγωγής άντωσης και αεροδυναμικής ισορροπίας στις πιο αργές στροφές και μαζί στις ευθείες είναι και το ταχύτερο, στη Βαρκελώνη, μέσα σε ένα δεδομένο ‘παράθυρο’ θερμοκρασίας των ελαστικών.

Με όλους αυτούς τους περιορισμούς, οι οδηγοί κινούνται στον αγώνα στο ρυθμό που υπαγορεύει η διαχείριση των ελαστικών, και όχι η απόλυτη ικανότητα και ταχύτητα του μονοθεσίου τους. Μόνη εξαίρεση είναι όταν προκύπτει μια σύντομη και σπάνια ευκαιρία για να προσπεράσεις, σαν εκείνη του Φερστάπεν με τον Ράσελ στον τρίτο γύρο, που ο Ολλανδός φυσικά δεν πρόκειται να άφηνε να πάει χαμένη.

Πώς συγκρίνονται πια οι Red Bull RB20 και McLaren MCL38
Μετά από όλα αυτά, η απάντηση στο προ ημερών ερώτημα αν η Red Bull RB20 επέστρεψε στη Βαρκελώνη στο προ-Μαϊάμι επίπεδο κυριαρχίας της, είναι ξεκάθαρα όχι. Η McLaren απέδειξε ότι είναι, πλέον, εξίσου καλή -αν όχι καλύτερη- σε μια πίστα που ταίριαζε σαν γάντι στη RB20, και παραμένει καλύτερη σε πίστες που δεν ταιριάζουν στην RB20.

Και πλέον, το πρόγραμμα έχει πολύ περισσότερες από τις τελευταίες: πολλά σιρκουί πόλης με σαμαράκια στην άσφαλτο, πολλές πίστες μ ψηλότερα κερμπς, μέρη στα οποία η Red Bull δεν αισθάνεται άνετα. Οπότε, έχουμε πλέον μια καθαρή μάχη μπροστά μας, σε κάθε αγωνιστικό Σαββατοκύριακο.

Ακόμα και στην Βαρκελώνη, η MCL38 ήταν πολύ πιο δεκτική στις ρυθμίσεις, έκανε πολύ καλύτερα το συμβιβασμό μεταξύ της υποστροφής στις αργές στροφές και της αστάθειας στις γρήγορες και παρατεταμένες. Τόσο που η RBR χρειάστηκε να ξανασκεφτεί τις ρυθμίσεις της RB20 μετά τις ελεύθερες δοκιμές, και ενόψει των κατατακτήριων.

Στις γρήγορες και πολύ γρήγορες στροφές, και με φρέσκα ελαστικά, η RB20 ίσως διατηρεί ένα μικρό προβάδισμα. Αλλά σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, η McLaren δείχνει ταχύτερη, και πιο αποτελεσματική σε διαφορετικές -και σχεδόν σε όλες τις- απαιτήσεις.

Η McLaren, εφεξής, δείχνει ικανή να ανταγωνίζεται τη Red Bull, και να διεκδικεί τη νίκη, σε όλες τις πίστες και σε όλες τις συνθήκες. “Μας λείπει λίγο η απόλυτη ταχύτητα, και υστερούμε στη φθορά των ελαστικών στο τέλος του stint”, παραδέχθηκε ο Φερστάπεν.

Όμως, για να κερδίζει, εφεξής η McLaren και ο Λάντο Νόρις, θα πρέπει να επιδεικνύει την αρτιότητα των πρωταθλητών. Την αρτιότητα στις αποφάσεις και στην οδήγηση που είχε ο Φερστάπεν για να κερδίσει στη Βαρκελώνη σε μία ημέρα που δεν είχε, έστω και οριακά, το ταχύτερο μονοθέσιο. Όσο αποκτούν εμπειρία στις μάχες της κορυφής η McLaren και ο Νόρις θα το πετυχαίνουν όλο και καλύτερα - και αυτό ισχύει και για τον Όσκαρ Πιάστρι επίσης.