Σύμφωνα με τους κανονισμούς της Formula 1 οι ομάδες οφείλουν να προσφέρουν δύο περιόδους ελεύθερων δοκιμών με κάθε μονοθέσιο σε νεαρούς οδηγούς μικρότερων κατηγοριών. Και σχεδόν όλες οι ομάδες άφησαν αυτή την εκκρεμότητα για το GP του Άμπου Ντάμπι, 22ο και τελευταίο αγώνα του φετινού πρωταθλήματος.

Σε αυτή την περίοδο λοιπόν η Red Bull είχε δύο rookies στα κόκπιτ των δύο RB19, τους Τζέικ Ντένις και Ισάκ Χατζάρ. Όλες οι άλλες οι ομάδες μοίρασαν τα δύο αυτοκίνητά τους σε έναν rookie και σε έναν από τους δύο καθιερωμένους οδηγούς τους, με μοναδική εξαίρεση την Alpha Tauri που χρειαζόταν τα δεδομένα από τους Ντάνιελ Ρικιάρντο και Γιούκι Τσουνόντα για τη νέα αναβάθμιση της ΑΤ04.

Στα μονοθέσια της πρωταθλήτριας RBR βρέθηκε ο παγκόσμιος πρωταθλητής της Formula E Τζέικ Ντένις και ο Ισάκ Χατζάρ, μέλη της Ακαδημίας της ομάδας, αλλά -τοποθετώντας τη μαλακή γόμα στο τελευταίο 15λεπτο- έμειναν πάνω από ένα δευτερόλεπτο μακριά από τον πρώτο χρόνο του Τζορτζ Ράσελ (1:26/072), στην 16η και 17η θέση.

Ο Άγγλος οδηγός της Mercedes ήταν επικεφαλής σχεδόν σε όλη τη διαδικασία, από τα ξεκινήματα με τη μέση γόμα και έπειτα με τη χρήση της μαλακής στο δεύτερο 15λεπτο. Επίσης, στην αρχή τόσο ο Φελίπε Ντρούγκοβιτς (στο κόκπιτ της Aston του Φερνάντο Αλόνσο) όσο και ο Ρόμπερτ Σβάρτσμαν (με τη Ferrari του Σαρλ Λεκλέρ) βγήκαν στην πίστα με τις μεταλλικές συσκευές συλλογής αεροδυναμικών δεδομένων στα μονοθέσιά τους, ώστε οι ομάδες τους να αξιολογήσουν αεροδυναμικά εξαρτήματα των μονοθεσίων του 2024.

Ο Ράσελ έγραψε τον πρώτο χρόνο της περιόδου περίπου το 40λεπτο, βελτιώνοντας το πέρασμά του από το τρίτο τμήμα της πίστας, ενώ προς το τέλος ο Ντρούγκοβιτς ανέβηκε στη δεύτερη θέση -με διαφορά σχεδόν 3 δεκάτων από τον Στρολ- και εμπρός από πέντε καθιερωμένους οδηγούς.

Μεγάλο μέρος της δουλειάς των ομάδων σε αυτές τις δοκιμές επικεντρώθηκε στον εντοπισμό του σωστού ύψους από το έδαφος, δεδομένου ότι στρώθηκε νέα άσφαλτος στις στροφές 6,7,10 και 11 της πίστας της Γιάς Μαρίνα. Κατά συνέπεια, ήταν συχνό το φαινόμενο σε αυτές τις δοκιμές των μονοθεσίων να ξύνουν το έδαφος με το υπογάστριό τους.

Παρά την απειρία των νέων οδηγών, δεν υπήρξαν ιδιαίτερα συμβάντα στη διαδικασία. Ο Τζακ Ντούχαν (με την Alpine του Εστεμπάν Οκόν) απέτρεψε οριακά μια πρόσκρουση στη Williams του Λόγκαν Σάρτζεαντ στην τελευταία στροφή, καθώς ο Αμερικανός κινούνταν αργά και θέλησε να απομακρυνθεί από την ιδανική γραμμή. Επίσης, στο τέλος ο Χατζάρ χρειάστηκε να βγει στο χώρο διαφυγής για να αποφύγει τον Στρολ στα φρένα της στροφής 6.

Επίσης, η ολισθηρότητα της πίστας από την άμμο της ερήμου ανάγκασε πολλούς οδηγούς -συμπεριλαμβανομένων των Σάινθ και Σβάρτσμαν της Ferrari- σε εντυπωσιακές πλαγιολισθήσεις, κυρίως στην έξοδο της τελευταίας στροφής, καθώς πάσχιζαν να κρατήσουν τη μαλακή γόμα μέσα στο θερμικό παράθυρο λειτουργίας.