Σε έναν από τους πιο επεισοδιακούς φετινούς αγώνες της Formula 1, τον 14ο της σεζόν στη Μόντσα της Ιταλίας, η οριακή μάχη των Λιούις Χάμιλτον και Μαξ Φερστάπεν έφτασε σε νέα, και πολύ επικίνδυνα ύψη.

Ο Φερστάπεν είχε πέσει στη 10η θέση χάρη στο απελπιστικά αργό πιτ-στοπ του περί το μέσον του αγώνα, όταν ο Χάμιλτον έκανε και τη δική του στάση για αλλαγή ελαστικών. Ο Άγγλος επέστρεψε στην πίστα ακριβώς μπροστά από τον Ολλανδό, και οι δύο κατευθύνθηκαν μαζί στο πρώτο σικέιν.

Κανείς από τους δύο, ούτε αυτή τη φορά, δεν άφησε το γκάζι - και φυσικά επιχειρώντας να στρίψουν μαζί (με τον Χάμιλτον οριακά μπροστά) την αριστερή του σικέιν, μπλέχτηκαν οι τροχοί τους με αποτέλεσμα η RB-Honda του Φερστάπεν να ανέβει με στη Mercedes W12 του Χάμιλτον.

Η οδυνηρή αργή κίνηση του συμβάντος έδειχνε το δάπεδο της RB να διαλύει το roll-bar και το halo του Χάμιλτον, και έπειτα να πιέζει το κράνος του, σε ένα συμβάν που χωρίς τα σύγχρονα δεδομένα ασφαλείας της F1 θα μπορούσε να ήταν πολύ σοβαρό. Το καλό ήταν ο Χάμιλτον, λίγα λεπτά αργότερα, περπατούσε προς τα πιτς, με μόνη απογοήτευση την απώλεια της νίκης σε μια πίστα που ταίριαζε απόλυτα στη Mercedes.

Οι αγωνοδίκες ανακοίνωσαν ότι θα εξέταζαν το συμβάν μετά τον αγώνα - συνεπώς μπορεί να υπάρξει κι άλλη εξέλιξη στη μάχη των δύο για τον φετινό τίτλο, πέραν της μηδαμινής συγκομιδής των βαθμών που και οι δύο πέταξαν στην αμμοπαγίδα του πρώτου σικέιν.

Στους πρώτους 23 γύρους ο Ρικιάρντο είχε τον έλεγχο του αγώνα, αλλά με μικρή διαφορά από τον Φερστάπεν. Ακολουθούσαν, λίγο πίσω τους, οι Νόρις και Χάμιλτον. Ο πρωταθλητής προσπαθούσε, αλλά δεν έβρισκε πώς, να περάσει το συμπατριώτη του της McLaren για να δουλέψει η στρατηγική της επιλογής των σκληρών ελαστικών για την εκκίνηση.

Ταυτόχρονα με το καταστροφικό πιτ-στοπ του Φερστάπεν, ο Χάμιλτον παιρνούσε στην πίστα τον Νόρις και έπαιρνε την πρωτοπορία του αγώνα. Όμως αυτό καμία σημασία δεν θα είχε αργότερα, με την κατάληξη της νέας καταστροφικής τιτανομαχίας του με τον Φερστάπεν αμέσως μόλις επέστρεψε στην πίστα από το πιτ-στοπ του.

Μετά την μακρά περίοδο του οχήματος ασφαλείας, και την είσοδο στα πιτς υπό το καθεστώς του όσων δεν είχαν μπει ήδη, διαμορφώθηκε η κατάταξη με τις δύο McLaren των Ρικιάρντο-Νόρις εμπρός από τις δύο Ferrari των Λεκλέρ-Σάινθ. Πίσω τους, προέλαυναν οι Σέρχιο Πέρεθ και Βάλτερι Μπότας με τις δεύτερες RB-Honda και Mercedes.

Οι Ferrari, ατυχώς για τους τιφόζι, δεν είχαν την ταχύτητα να υπερασπιστούν τις θέσεις τους. Γρήγορα τις πέρασαν οι Πέρεθ και Μπότας. Ο Φινλανδός εκμεταλλευόταν την πολύ πιο γρήγορη μέση γόμα του, διότι είχε και αυτός εκκινήσει (τελευταίος) με τη σκληρή, και τώρα απειλούσε τον Πέρεθ για να μπορέσει να καταδιώξει τις McLaren.

Ο οδηγός της Mercedes, ωστόσο, δεν βρήκε τον τρόπο, και όταν άρχισε να φθείρεται η γόμα του συμβιβάστηκε με την τέταρτη θέση – που έγινε 3η λόγω της ποινής 5 δευτερολέπτων που επεβλήθη στον Πέρεθ για υπέρβαση των ορίων της πίστας νωρίτερα.