GP Βρετανίας: Θρίαμβος του Χάμιλτον ύστερα απ' τη σύγκρουση με τον Φερστάπεν
Ο Λιούις Χάμιλτον έκανε την επίθεσή του δύο γύρους πριν από το τέλος, προσπέρασε τον Σαρλ Λεκλέρκ που προηγούταν απ' τον 1ο γύρο και πήρε τη νίκη στο βρετανικό grand prix. Εκτός αγώνα στην εκκίνηση ο Μαξ Φερστάπεν, λόγω επαφής με τον Άγγλο πιλότο.
Ο Λιούις Χάμιλτον κέρδισε μέσα στην πατρίδα του ανακάμπτωντας από την ποινή 10 δευτερολέπτων που δέχθηκε για το ατύχημα του πρώτου γύρου με τον Φερστάπεν, που έθεσε τον Ολλανδό εκτός GP Μεγάλης Βρετανίας. Η διαφορά τους στο πρωτάθλημα, έτσι, μειώθηκε από τους 33 στους 8 βαθμούς.
Μετά την επαφή των δύο διεκδικητών του τίτλου στην παρανοϊκά γρήγορη στροφή Copse, στον πρώτο γύρο του 10ου φετινού αγώνα της F1, ο Φερστάπεν κατέληξε με μεγάλη ταχύτητα στις μπαριέρες - αλλά χωρίς συνέπειες για την υγεία του. Ο Χάμιλτον θεωρήθηκε υπαίτιος του ατυχήματος από τους αγωνοδίκες και έτσι τιμωρήθηκε με ποινή 10 δευτερολέπτων.
Ο Άγγλος εξέτισε την ποινή του στο ένα και μοναδικό πιτ-στοπ του, και έκτοτε ξεκίνησε την καταδίωξη του Σαρλ Λεκλέρ που είχε αποκτήσει το προβάδισμα του αγώνα μετά το ατύχημα του πρώτου γύρου, και ενώ είχε περάσει στην εκκίνηση τον Βάλτερι Μπότας.
Δύο γύρους πριν το τέλος του αγώνα ο Χάμιλτον έφτασε, και πέρασε -και πάλι στη στροφή Copse- με εντυπωσιακό τρόπο τη Ferrari, για να επιστρέψει στις νίκες μετά από πέντε διαδοχικές ήττες από τον Φερστάπεν και την RBR.
Ο Λεκλέρ, που έκανε εκπληκτικό αγώνα -παρότι στο μέσον του αντιμετώπισε προβλήματα διακοπής του κινητήρα- πήρε τη δεύτερη θέση σε μια μέρα που άξιζε τη νίκη, ενώ το βάθρο έκλεισε ο Μπότας που συναίνεσε φυσικά στην προσπέραση του Χάμιλτον όταν ο τελευταίος έκανε την επέλεασή του κυνηγόντας τον Λεκλέρ.
Την εξάδα έκλεισαν ο Λάντο Νόρις (που θα μπορούσε να είχε ανέβει στο βάθρο αν δεν είχε ένα καταστροφικό πιτ-στοπ) και ο Ντάνιελ Ρικιάρντο με τις δύο McLaren, και ο Κάρλος Σάινθ με την έτερη Ferrari. Και ο Ισπανός της Scuderia ίσως να ήταν ψηλότερα, αν δεν καθυστερούσε εκείνος στην αλλαγή ελαστικών του.
Στους δέκα πρώτους μπήκε, έβδομος, ο εντυπωσιακός όλο το τριήμερο Φερνάντο Αλόνσο της Alpine, καθώς και ο Λανς Στρολ της Aston Martin, ο Εστεμπάν Οκόν με τη δεύτερη Alpine και ο Γιούκι Τσουνόντα της Alpha Tauri.
Στην εκκίνηση ο Φερστάπεν διατήρησε μεν την πρώτη θέση, αλλά ο Χάμιλτον έκανε σε όλο τον πρώτο γύρο σαφή την επιθετικότητά του – ώσπου ήρθε το συμβάν στην Copse. O Λιούις επιχείρησε να προσπεράσει από την εσωτερική, ο Φερστάπεν συνέκλινε για να τηρήσει τη γραμμή του, και οι δύο ακούμπησαν.
Δεδομένου ότι αυτή είναι μια εξωφρενικά γρήγορη στροφή, ο Μαξ κατέληξε με σφοδρότητα στις μπαριέρες. Ωστόσο, κατάφερε να βγει μόνος του από την RB-Honda, και οδηγήθηκε στο ιατρικό κέντρο της πίστας μόνο για προληπτικούς λόγους.
Ο αγώνας διεκόπη για περισσότερα από 20 λεπτά, και η Mercedes είχε τη δυνατότητα να επιδιοωρθώσει την εμπρός πτέρυγα της W12. Η επανεκκίνηση ήταν και πάλι στατική, αλλά ο Χάμιλτον αυτή τη φορά δεν ήταν τόσο απειλητικός απέναντι στον Σαρλ Λεκλέρ, που διατήρησε με σχετική ευκολία την πρωτοπορία.
Ο Λεκλέρ θα οδηγούσε τον αγώνα από τότε μέχρι και τον 50ό, από τους 52 γύρους του αγώνα. Τίποτα δεν άλλαξε στο μοναδικό πιτ-στοπ των πρωτοπόρων, καθώς ο Μονεγάσκος είχε οικοδομήσει αρκετά μεγάλη διαφορά. Βγαίνοντας από τα πιτς, ο Λεκλέρ ήταν 8'' εμπρός από τον Μπότας, και ο Χάμιλτον ήταν ακόμα 5 δευτερόλεπτα πιο πίσω.
Παρόλα αυτά, ο Λιούις ξεκίνησε την επέλασή του 12 γύρους πριν το τέλος, και εννέα γύρους αργότερα έφτασε και πέρασε τον Λεκλέρ - γεγονός που στέρησε από τη Ferrari μια νίκη στην επέτειο 70 ετών από την πρώτη της στη Formula 1, το 1951 στην ίδια πίστα με τον Αργεντινό Φρόιλαν Γκονζάλες.
Μόνο η Ferrari γνωρίζει αν τα προβλήματα διακοπής του κινητήρα του Λεκλέρ ήταν τόσο σοβαρά που χρειάστηκε να ακολουθήσει συντηρητικό ρυθμό μετά το πιτ-στοπ του, ή αν το έκανε για να προστατεύσει τα ελαστικά του για το τελείωμα.
Ο Μπότας αντιμετώπισε πρόβλημα με τη φθορά των ελαστικών του και φυσικά δεν είχε καμία αντίρρηση να συναινέσει στην προσπέραση του Χάμιλτον για τη 2η θέση, στον 40ό γύρο. Και, πράγματι, ο Χάμιλτον είχε τόσο ανώτερο ρυθμό που έφτασε τον Λεκλέρ και δεν δίστασε να επιχειρήσει την προσπέραση και πάλι στην Copse.
Αυτή τη φορά ο Λιούις φυλάχτηκε την ώρα που ο Λεκλέρ θα συνέκλινε στη γραμμή του, αλλά ο Μονεγάσκος άφησε αρκετό χώρο στην εσωτερική και, χάρη σε αυτό, χρειάστηκε να ελέγξει ένα τίναγμα της ουράς στην έξοδο αυτής της θρυλικής στροφής. Έτσι, ο Χάμιλτον πέρασε, εξαπλώνοντας ένα ντελίριο στις εξέδρες, για να κερδίσει και πάλι μέσα στην πατρίδα του.