Η καριέρα του Λεμπ με δικά του λόγια

To Ράλι Γαλλίας στην ιδιαίτερη πατρίδα του Σεμπαστιάν Λεμπ, την Αλσατία θα είναι η τελευταία παράσταση του εννιά φορές παγκόσμιου πρωταθλητή και του αχώριστου συνοδηγού του, Ντανιέλ Ελενά.

Η ατμόσφαιρα στο Στρασβούργο είναι... βαριά, αφού σηματοδοτείται το τέλος μιας εποχής. Λεμπ και Ελενά αναζητούν την 79η νίκη τους σε 169 συμμετοχές στο WRC.

Κατά την επιστροφή του από την παρουσίαση του νέου αυτοκινήτου του στο WTCC στην Κίνα και καθ'οδόν για τον αγώνα FIA GT στη Ναβάρα όπου φυσικά νίκησε με τη McLaren του, ο Λεμπ επέλεξε τις σημαντικότερες στιγμές στην καριέρα του.

Φυσικά, ανάμεσα τους βρίσκεται και το Ράλλυ Ακρόπολις όπου πήρε τρεις νίκες και είχε το σοβαρότερο ατύχημα στην καριέρα του το 2009.

Ας δούμε τις επιλογές του Λεμπ με τα δικά του λόγια:

ΣΑΝ ΡΕΜΟ 2001

" Έχοντας πραγματοποιήσει τους στόχους μου στο γαλλικό πρωτάθλημα και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα των τζούνιορ, ο Γκι Φρεκλέν (σ.σ. τιμ μάνατζερ στη Citroen) μου έδωσε να οδηγήσω ένα World Rally Car για πρώτη φορά, ήταν το Xsara. Για να είμαι ειλικρινής, ήλπιζα για ένα καλό αποτέλεσμα, καθώς οι χρόνοι μου στις δοκιμές ήταν κοντά σε εκείνους του Φιλίπ Μπουγκαλσκί. Μετά την πρώτη ειδική ήμουν μόλις τέσσερα δευτερόλεπτα πιο αργός από τους πρώτους, αν και δεν είχα πιέσει το αυτοκίνητο μου. Είχαμε φαινομενικό τέλος στο ράλι (σ.σ. 2η θέση), τερματίζοντας πίσω από τον Ζιλ Πανιζί. Πριν από τον συγκεκριμένο αγώνα, έστελνα φαξ στους κατασκευαστές, υπενθυμίζοντας τους την παρουσία μου. Μετά το Σαν Ρέμο όλοι με κάλεσαν στο τηλέφωνο για να υπογράψω μαζί τους. Παρότι η Citroen μου έδινε συμβόλαιο μισής σεζόν το 2002, ήθελα να παραμείνω στη Citroen. Νομίζω πως έκανα τη σωστή επιλογή".

ΜΟΝΤΕ ΚΑΡΛΟ 2003

" Νομίζω πως παραμένει η καλύτερη ανάμνηση ολόκληρης της ομάδας (σ.σ. νίκη Λεμπ). Στην πρώτη φουλ σεζόν μας στο WRC μονοπωλήσαμε το βάθρο στο διασημότερο ράλι. Εκείνη την εποχή ο Κάρλος Σάινθ και ο Κόλιν Μακρέι ήταν οι οδηγοί-σύμβολα. Με δύο παγκόσμιους πρωταθλητές στην ίδια ομάδα είχα φοβηθεί λίγο. Υπήρχε πάντα καλή ατμόσφαιρα στην ομάδα, ακόμα κι όταν είχα καλύτερα αποτελέσματα από αυτούς. Έκαναν τη διαφορά για μένα και στη Citroen".

ΡΑΛΙ ΚΟΡΣΙΚΗΣ 2004

"Συμμετείχα σε αυτό το σπορ για να είμαι ο καλύτερος, για να γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής. Πριν τα καταφέρω αναρωτιόμουν ορισμένες φορές αν ήμουν ικανός για να το κάνω. Εκείνη τη μέρα εξασφαλίσαμε το στόχο μας στη δεύτερη φουλ σεζόν μας! Ο πρώτος τίτλος ήταν ξεχωριστός γιατί τον εξασφαλίσαμε στη Γαλλία. Όλοι βρίσκονταν εκεί: Η οικογένεια, οι φίλοι μου. Νίκησα για τον πατέρα μου. Δεν έλεγε πολλά όταν ήμασταν μαζί, αλλά ορισμένοι δημοσιογράφοι μου είπαν αργότερα πως τους είχε πει τι σήμαινε για εκείνον η επιτυχία μου. Ήμουν πολύ περήφανος για το κατόρθωμα μου".

ΡΑΛΙ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ 2007

" Δεν μιλάω πολύ όταν χάνω, αλλά η δεύτερη θέση ήταν ξεχωριστή. Ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν μια από τις μεγαλύτερες μάχες με τον Μάρκους Γκρένχολμ. Οι στιγμές ήταν εκπληκτικές, οδηγώντας σε αυτές τις εξαιρετικές ειδικές. Υπήρξε μεγάλη ένταση. Ήμουν μπροστά μέχρι το τελευταίο σκέλος, αλλά η διαφορά δεν ήταν μεγαλύτερη από τρία δευτερόλεπτα. Στην προτελευταία ειδική ο Μάρκους άρπαξε το προβάδισμα. Όλα κρίθηκαν στην υπερειδική. Παρότι ήμουν νικητής, έχασα τη νίκη για τρία δέκατα".

ΡΑΛΙ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ 2008

" Πάντα τα πηγαίναμε καλά σε αυτό τον αγώνα, αλλά πάνω από όλα λατρεύουμε την εκπληκτική ατμόσφαιρα, τις απίστευτες τοποθεσίες και τα διάσημα μπάρμπεκιου που απολαμβάνει ο Ντανιέλ! Η τοπική Citroen είναι πολύ ενεργή και κάθε χρόνο οργανώνει διάφορες εκδηλώσεις. Εκείνη τη χρονιά βρέθηκε ο Ντιέγκο Μαραντόνα στη θέση του συνοδηγού. Όταν ξεκίνησε η... βόλτα μας, ενθουσιάστηκε γιατί νόμισε πως ο κόσμος είχε γεμίσει τους δρόμους για εκείνον. Κανένας δεν μπορούσε να τον δει γιατί είχαμε χαμηλώσει τη θέση του. Καθώς δεν μιλάω ισπανικά και τα αγγλικά του είναι περιορισμένα, δεν μπορούσα να εξηγήσω σε εκείνον τι κάναμε. Όταν επιστρέψαμε και βγήκαμε από το C4, επικράτησε υστερία. Ναι, και φώναζαν για εκείνον!".

ΡΑΛΙ ΦΙΝΛΑΝΔΙΑΣ 2008

" Η Φινλανδία ήταν η αυλή του Μάρκους Γκρένχολμ. Το 2008 είχε εγκαταλείψει τους αγώνες, όμως τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για μένα. Απέναντι μου βρισκόταν ο Μίκο Χίρβονεν, αποφασισμένος να νικήσει στην πατρίδα του. Οδηγούσαμε φλατ άουτ και οι δύο. Κανένας μας δεν έκανε λάθη και πήρα τη νίκη με λιγότερο από δέκα δευτερόλεπτα διαφορά. Μετά τη νίκη είπα στον εαυτό μου πως δεν θα προσπαθούσα ξανά να νικήσω εδώ, γιατί το ρίσκο να οδηγείς με 180 χλμ/ώρα κοντά στα δέντρα, είναι πολύ μεγάλο. Πήρα τη νίκη άλλες δύο φορές. Είναι ορισμένες από τις σπουδαιότερες νίκες στην καριέρα μου".

ΡΑΛΙ ΙΑΠΩΝΙΑΣ 2008

" Μετά από δύο τίτλους που είχαμε εξασφαλίσει στην Ιαπωνία, γνωρίζαμε πως το Σαπόρο δεν είναι και το καλύτερο μέρος να γιορτάσεις μετά το τέλος του αγώνα. Οπότε πήγαμε στο Τόκιο το βράδυ. Ο οδηγός μας, μας περίμενε τρεις ώρες στο Ροπόνγκι, το μέρος που φημίζεται για τη νυχτερινή ζωή του. Ήπιαμε πολύ, ορισμένοι αρρώστησαν, ίσως γιατί η μέντα που χρησιμοποιήθηκε στα μοχίτο δεν ήταν φρέσκια! Είναι περιττό να πούμε πως η επιστροφή στο Παρίσι ήταν πολύ ήσυχη".

ΡΑΛΙ ΝΟΡΒΗΓΙΑΣ 2009

" Παρότι είχα νικήσει στη Σουηδία το 2004, σε αυτόν τον αγώνα στο χιόνι ένιωσα τη μεγαλύτερη χαρά. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές. Απόλαυσα την οδήγηση στις παγωμένες ειδικές. Και πάλι είχα μια μεγάλη μάχη με τον Μίκο από την αρχή μέχρι το τέλος. Κανένας μας δεν έκανε λάθος και στο τέλος η διαφορά μας δεν ήταν ούτε δέκα δευτερόλεπτα".

ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 2009

" Αναμφισβήτητα ήταν το μεγαλύτερο ατύχημα μας. Το αποτέλεσμα οφείλεται σε έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης. Ρολάραμε ούτε εγώ θυμάμαι πόσες φορές. Το κινητό τηλέφωνο που φυλάσσω πάντα κοντά στην πόρτα βρισκόταν στη θέση του. Όμως η πόρτα είχε χαθεί στα χωράφια. Μετά από αυτό το συμβάν είχαμε σειρά ατυχών αποτελεσμάτων. Πήραμε τον τίτλο με διαφορά ενός βαθμού στην Ουαλία".

ΡΑΛΙ ΓΑΛΙΑΣ 2010

" Μετά το γύρο της Κορσικής το 2004 ήταν η εντονότερη εμπειρία. Υπήρξε μεγάλη ένταση στο Ράλι Γαλλίας στην Αλσατία γιατί είχαμε την ευκαιρία να κατακτήσουμε και τους δύο τίτλους. Βρισκόμουν υπό πίεση και έκανα το καλύτερο που μπορούσα για να μην φανεί το άγχος μου. Ένιωσα μεγάλη ανακούφιση όταν φτάσαμε στον τερματισμό. Η στέψη μου ως πρωταθλητής στο σπίτι μου στο Αγκανό ήταν κάτι που δεν είχα φανταστεί ποτέ. Όταν με τη Σεβερίν (σ.σ. η γυναίκα του) βρεθήκαμε με τους φίλους μας στο τέλος του αγώνα στο Στρασβούργο, δεν κατάφερα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου. Και αυτό δεν συμβαίνει καθημερινά, μπορώ να σας το πω".

ΡΑΛΙ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ 2012

"Η ένατη νίκη μου στη Γερμανία ήταν ξεχωριστή γιατί κατέρριψα το ρεκόρ νικών μου σε έναν αγώνα. Έχω οκτώ νίκες στην Αργεντινή και στην Ισπανία, επτά στο Μόντε Κάρλο και είναι εκπληκτικά σερί. Αγαπώ αυτόν τον αγώνα, το κοινό με στηρίζει. Και ήθελα να τιμήσω τη μνήμη του Μπουγκαλσκί που είχε φύγει από κοντά μας. Πήρε τη νίκη σε αυτόν τον αγώνα το 2001".

ΡΑΛΙ ΓΑΛΛΙΑΣ 2012

" Δεν θα μπορούσα να επιλέξω κάτι άλλο, έτσι δεν είναι; Είναι ο τελευταίος παγκόσμιος τίτλος στην καριέρα μου, τουλάχιστον στα ράλι. Πολλά τα συναισθήματα, αλλά ήμουν περήφανος που ολοκλήρωσα αυτό το εκπληκτικό ταξίδι με τον Ντανιέλ και την Citroen Racing. Οι οικογένειες μας, οι οπαδοί μας, η ομάδα μας, όλοι βρίσκονταν εκείνες τις μέρες εκεί και θέλαμε να νικήσουμε για αυτούς. Δεν ένιωσα ποτέ θλίψη, ούτε μετανιώνω γιατί το τέλος του ταξιδιού σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας νέας περιπέτειας".

Ο Λεμπ μετράει εννιά παγκόσμιους τίτλους 78 νίκες, 116 βάθρα, 896 πρωτιές σε ειδικές, 1.619 βαθμούς, 20 εγκαταλείψεις σε 168 αγώνες.