Δείξε μου τον πατέρα σου, να σου πω ποιος είσαι! Έτσι δεν λέμε στη χώρα μας; Τα ίδια ακριβώς λόγια ή ελαφρώς διαφορετικά χρησιμοποιούν και στον υπόλοιπο κόσμο.

Νεποτισμός υπάρχει και στον κόσμο της μοτοσικλέτας. Παιδιά ή συγγενείς που μεγαλώνουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον, κολλούν το μικρόβιο και θέλουν να μιμηθούν τα κατορθώματα των δικών τους. Αν δε καταφέρουν και τους ξεπεράσουν, τόσο το καλύτερο.

Αφορμή για να αναλύσουμε το συγκεκριμένο θέμα ήταν η συμμετοχή του 12χρονου Ρεμί Γκάρντνερ και του 13χρονου Λούκα Μαρίνι στους τελικούς του Honda Cup στην ισπανική πόλη Αλμπαθέτε τον περασμένο Οκτώβριο.

Ο Ρέμι είναι ο μεγαλύτερος γιος του 51χρονου πρώην παγκόσμιου πρωταθλητή στα 500cc, Γουέιν Γκάρντνερ. Θέλει να μοιάσει στον ετεροθαλή αδερφό του Μαρίνι, τον Βαλεντίνο Ρόσι, για αυτό και η μοτοσικλέτα του, φέρει το Νο46.

" Νομίζω ότι είναι στο αίμα τους", υποστήριξε ο περήφανος Γουέιν για την αγάπη των γιων του για τις μοτοσικλέτες. Μετά τον Ρεμί ακολουθεί και ο 10χρονος Λούκα που λένε ότι είναι καλύτερος.

" Ξεκίνησαν να τρέχουν με μικρές μοτοσικλέτες στα πέντε χρόνια τους, στη φάρμα μας. Στη συνέχεια ήθελαν να λάβουν μέρος στους αγώνες και προσπάθησα να τους συγκρατήσω. Δεν ήθελα να βρίσκονται σε αυτό το περιβάλλον. Αφήστε που ήξερα ότι ο Ρέμι θα στοχοποιηθεί γιατί είναι γιος μου".

Ο Ρέμι θέλει να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής σαν τον πατέρα του και το γεγονός ότι ζει στο ίδιο σπίτι με έναν, θα τον βοηθήσει να πραγματοποιήσει το όνειρο του. Ο μπαμπάς διδάσκει στους κανακάρηδες του ό,τι γνωρίζει.

"Ο Βαλεντίνο θα γίνει μάνατζερ μου"

Ούτε ο Ρέμι, ούτε ο Λούκα Μαρίνι αναδείχθηκαν νικητές στο Αλμπαθέτε. Κάτι μας λέει ότι έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να συμμετάσχουν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Το 2016 έχουν δικαίωμα συμμετοχής στα 125cc και το γεγονός ότι ο Βαλεντίνο χρηματοδοτεί, μυστικά, μια ομάδα στη Moto2 δεν πρέπει να είναι τυχαίο.

"Με τον Βαλεντίνο μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος για τους αγώνες και τη μοτοσικλέτα. Αυτό είναι καλό πράγμα για δύο αδέρφια", δήλωσε ο Μαρίνι που έχει φωτογραφηθεί άπειρες φορές στο πλευρό του Βαλεντίνο και έχει παραχωρήσει συνέντευξη σε εβδομαδιαίο βρετανικό περιοδικό!

Το ότι δεν είναι γιος του Γκρατσιάνο, αλλά γιος της μητέρας του Βαλεντίνο από άλλη σχέση, ίσως να σημαίνει ότι δεν είναι το ίδιο χαρισματικός σαν τον αδερφό του και τον πρώτο σύζυγο της μητέρας του.

" Θα τρέχω μέχρι να έρθει ο αδερφός μου και να καταρρίψει όλα μου τα ρεκόρ", είχε πει σε μια στιγμή χαράς ο Βαλεντίνο. Πάντως ο Λούκα είναι παιδί της μαμάς και θέλει να πραγματοποιήσει το όνειρο της Στεφάνια να τρέχει με Honda όσο διαρκέσει η καριέρα του. Στο Αλμπαθέτε έσπρωχνε ίσως και αντιαθλητικά, άρα έχει πάρει μαθήματα από τον αδερφό του.

Κάντε πέρα, έρχεται ο Ντακότα

Ο Αμερικάνος τρελάρας Ράντι Μαμόλα κέρδισε 13 αγώνες στα 500cc, σε μια εποχή που έτρεχαν όλοι οι μεγάλοι. Τίτλο δεν κατέκτησε ποτέ και προς τιμήν του, δεν φαίνεται να τον ενοχλεί.

Ο αναβάτης με τη μεγάλη καρδιά και το πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, χρηματοδοτεί τους αγώνες του 15χρονου γιου του, του Ντακότα. Ο μικρός συμμετείχε πέρυσι στο βρετανικό πρωτάθλημα των 125cc και έχει αποφοιτήσει από τη μεγάλη των Ισπανών σχολή, το πρωτάθλημα CEV.

Μεγάλωσε στη Βαρκελώνη (ο πατέρας του αρθρογραφεί στην "Pais"), μιλάει άψογα τα ισπανικά και την καταλανική διάλεκτο, καθώς γνωρίζει άπταιστα γαλλικά (η μητέρα του είναι Βελγίδα από τους Βαλόνους) και φυσικά αγγλικά.

Στο blog του γράφει σε τρεις γλώσσες και μοιάζει με τον μικρό χαμένο αδερφό του Βρετανού πρώην 125άρη Μπράντλεϊ Σμιθ, στην ομάδα του οποίου τρέχει στο «νησί». Ίσως αυτός να καταφέρει αυτό που δεν πέτυχε ο πατέρας του.

Ο "βασιλιάς" Κένι και τα ισπανικά "βλαστάρια"

Δύο περιπτώσεις παγκόσμιων πρωταθλητών υπάρχουν στα χρονικά του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Ο Γκρέιαμ και ο Ντέιμον Χιλ στη Φόρμουλα 1, ο Κένι Ρόμπερτς και ο Κένι Ρόμπερτς τζούνιορ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσικλέτας (500cc).

Το 2000 ο Κένι Ρόμπερτς τζούνιορ οδήγησε τη Suzuki του μπαμπά του στον τίτλο. Ο "βασιλιάς" Κένι υπήρξε ο πρώτος Αμερικάνος που άφησε εποχή στην Ευρώπη, πήρε τρεις παγκόσμιους τίτλους στα 500cc, κατασκεύασε τη δική του μοτοσικλέτα και αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία της μοτοσικλέτας γενικότερα.

Κι επειδή το ταλέντο δεν μοιράζεται εξίσου σε όλα τα παιδιά, ο άλλος γιος του, ο Κέρτις οδήγησε δίπλα στον αδερφό του στο Γουέλκομ το 2004 τη μοτοσικλέτα του πατέρα τους, όμως δεν έπιασε στην Ευρώπη και μπορεί να χαρακτηριστεί "γυρολόγος".

Ο συμπαθέστερος παγκόσμιος πρωταθλητής και τελευταίος για τις ΗΠΑ, ο Νίκι Χέιντεν προσπαθεί να βοηθήσει και τα αδέρφια του. Μέχρι και βιβλίο γράφτηκε για την εκπληκτική οικογένεια από το Όουνσμπορο του Κεντάκι.

Ο μεγαλύτερος Ρότζερ τρέχει επί αμερικάνικου εδάφους, ενώ ο μικρότερος Ρότζερ Λι συμμετείχε πέρυσι στο WSBK και αγωνίστηκε με wild card στη Μoto2 της Ιντιανάπολις. Ίσως τον δούμε περισσότερο τα επόμενα χρόνια, μιας και η Αμερική είναι η "γη της επαγγελίας" για την αγορά της μοτοσικλέτας.

Νιέτο στα ισπανικά σημαίνει εγγονός. Ο Άνχελ Νιέτο, 12+1 παγκόσμιος πρωταθλητής, δεν έχει βάλει μόνο τα εγγόνια του να τρέχουν με μοτοσικλέτα.

Κι αν οι γιοι (ο Πάμπλο και ο Χελέτε) δεν κατάφεραν να κάνουν καριέρα παρά μόνο ως υπεύθυνοι ομάδας στη Moto2, ο ανιψιός, ο Φόνσι με το σοβαρό τραυματισμό στην Ιντιανάπολις, επανήλθε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ως αναβάτης της Moto2.

Αφήστε που έχει κυκλοφορήσει με τις ομορφότερες γυναίκες στο πάντοκ: Από την Ισπανίδα ηθοποιό Έλσα Πατάκι μέχρι το τοπ μόντελ Αριάδνη Αρντίλες την οποία χώρισε.

Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής, ο επίσης Ισπανός Σίτο Πονς, υπήρξε σπουδαίος τιμ μάνατζερ στη μεγάλη κατηγορία. Στράφηκε στο αυτοκίνητο για να επανέλθει το 2010 στη νεοσύστατη Moto2. Ο ένας από τους δύο αναβάτες ήταν ο γιος του, ο Άξελ.

Η Moto2 είναι η κατηγορία των συγγενών

Εκτός από τα αδέρφια Νιέτο (σ.σ. η ομάδα τους δεν θα συμμετάσχει στο πρωτάθλημα το 2011), τον Άξελ Πονς, η κατηγορία Moto2 είναι καθαρά οικογενειοκρατική.

Τα αδέρφια Εσπαργκαρό, ο Αλεϊχ (σ.σ. δεν προφέρεται το χ) που οδήγησε το 2010 για την Pramac Ducati στο MotoGP, και ο μικρότερος Πολ που ανέβηκε από τα 125cc, θα είναι αντίπαλοι το 2011.

Ο Στέφαν Μπραντλ, ο γιος του πρώην φιναλίστ του πρωταθλήματος των 250cc, Χέλμουτ Μπραντλ θα συνεχίσει στη Moto2. Το ίδιο δεν ισχύει για τον Κένι Νόγες, γιο του Αμερικάνου αναβάτη/δημοσιογράφου, Ντένις που έμεινε χωρίς ομάδα μετά την αποχώρηση του τιμ του ηθοποιού Αντόνιο Μπαντέρας.

Πάντως ο τυχερότερος όλων είναι ο 16χρονος Νίκλας Αχο. Ο πατέρας του, πρώην διαγωνιζόμενος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, ο Άκι έχει τη δική του ομάδα και μάλιστα έχει κατακτήσει τρεις τίτλους τα τελευταία τρία χρόνια στα 125cc: Το 2008 με τον Μάικ ντι Μέλιο και το 2010 με το παιδί-θαύμα, Μαρκ Μάρκεθ.

Όσο για την απάντηση των Βρετανών στους Ισπανούς; Ο Λίον Χάσλαμ, ο 27χρονος γιος του Ρον, ο οποίος τρέχει με τη BMW στο WSBK και ο 16χρονος Σκωτσέζος Τέιλορ Μακένζι, ο μεγαλύτερος γιος του Νίαλ που έκανε καριέρα στη Yamaha, στη Honda και στη Suzuki χωρίς να ανέβει στο βάθρο.

Όπως (δυστυχώς) λέμε και πάλι στην Ελλάδα, όλα μπορείς να τα καταφέρεις αν έχεις μέσο ή (πιο ευγενικά) τη σωστή γνωριμία.