Ο... κύριος καθηγητής Aλέν Προστ είναι ο οδηγός που θέλουν να μοιάσουν οι περισσότεροι οδηγοί στη Φόρμουλα 1. Χαρισματικός, μεθοδικός, προστάτευε πάντα το μονοθέσιο και έφτανε στον τερματισμό. Σπάνια δεχόταν να ρισκάρει, γιατί είχε χάσει τόσους φίλους του σε θανατηφόρα δυστυχήματα, όπως υποστήριζε ο ίδιος. Οι υπόλοιποι, πιθανότατα οι περισσότεροι, δεν κρύβουν τη λατρεία τους για τον Άιρτον Σένα. Και τονίζουν, πολύ σωστά, την αδυναμία του Προστ στην πολιτική της Φόρμουλα 1.

Προστ εναντίον Σένα, 21 χρόνια μετά τη βίαιη αποχώρηση του ενός πρωταγωνιστή από το προσκήνιο και ακόμα μιλάμε για την πιο "καθηλωτική" αντιπαλότητα στην ιστορία του αθλητισμού. Ο Προστ που γιορτάζει τα 60 του χρόνια σήμερα, προτιμάει να μιλάει για τη σχέση τους μετά το 1993 όταν δηλαδή αποχώρησε οριστικά από τη Φόρμουλα 1, τους τελευταίους ταραχώδεις μήνες της ζωής του Σένα.

Ο Αλέν και ο Άιρτον

Η καριέρα του Προστ έμοιαζε αξεπέραστη προ Μίχαελ Σουμάχερ. Τέσσερις παγκόσμιοι τίτλοι (1985-86, 1989, 1993), 51 νίκες για τον "κοντό" Γάλλο με ύψος μόλις 1,67μ. και μια δική του ομάδα, η Prost Grand Prix που είχε άσχημο τέλος όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις.

Αρμενικής καταγωγής από την πλευρά της μητέρας του, ο Αλέν γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1955 στην πόλη Λορέτ. Έχει ένα μεγαλύτερο αδερφό, τον Ντανιέλ, ο Αλέν τον αγαπάει πολύ, αλλά θα τον χάσει από τη ζωή του εξαιτίας του καρκίνου. Η οικογένεια Προστ ζούσε στον πρώτο όροφο ενός κτιρίου στο Σεντ Σαμόντ. Σπίτι-εργαστήριο, αφού ο Αντρέ και η Μαρί-Ροζ δημιουργούν μέρη για καρέκλες και τραπέζια κουζίνας. Η οικογένεια ζει άνετα και ακολουθώντας τη μόδα της εποχής, ο πατέρας του Αλέν αγοράζει το 1959 μια εξοχική κατοικία στις Κάννες για να κάνουν διακοπές.

Ο Αλέν έχει ήδη ανακαλύψει τον αθλητισμό από μικρή ηλικία. Ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής και μέχρι τα 17 του χρόνια έπαιζε σε ημιεπαγγελματική ομάδα. Είναι ντροπαλός, δεν του αρέσει η φασαρία, άρα και οι Κάννες. Η Φόρμουλα 1 δεν του αρέσει, αρέσει στον Ντανιέλ. Ο πατέρας τους θα αγοράσει εισιτήρια για το Grand Prix του Μονακό το 1970. Νικητής θα είναι ο Αυστριακός Γιόχαν Ριντ στην τελευταία παράσταση της Lotus 49. Στον 19ο γύρο θα εγκαταλείψει ο Νεοζηλανδός Μπρους ΜακΛάρεν, ήταν ο τελευταίος αγώνας στη ζωή του, αφού σκοτώθηκε λίγες μέρες μετά. Ο Αλέν θα κατακτήσει τρία πρωταθλήματα με την ομάδα που ίδρυσε ο ΜακΛάρεν τη δεκαετία του 80’.

Το ποδοσφαιρικό δελτίο του Αλέν

Το επόμενο καλοκαίρι στις Κάννες ο Αλέν είναι στεναχωρημένος, είχε σπάσει το χέρι του, πέφτοντας από τη δοκό ισορροπίας. Ο Ντανιέλ προτείνει να πάνε να οδηγήσουν καρτ. Ο Αλέν δεν έχει συμπληρώσει τα 16 του χρόνια, χρειάζεται την άδεια του Αντρέ, τα δύο αδέρφια εξασφαλίζουν την υπογραφή του πατέρα τους. Ο Αλέν κάθεται στο καρτ, δεν μπορεί να γυρίσει εύκολα το τιμόνι με το ένα χέρι. Όταν τα καταφέρνει, προσπερνάει συνεχώς τους υπόλοιπους. Το απόλαυσε, "κόλλησε", επιστρέφει στην πίστα μόνος του λίγες μέρες μετά. Συνειδητοποίησε πως αυτό ήθελε να κάνει στη ζωή του, να γίνει επαγγελματίας οδηγών.

Τα χρήματα ωστόσο δεν έπεφταν από τον ουρανό στην οικογένεια του, οι γονείς του δούλευαν σκληρά κάθε μέρα και δεν μπορούσαν να του αγοράσουν το καρτ που τους ζήτησε. Πίσω στο Σεντ Σαμόντ ο Αλέν ανακάλυψε ένα καρτ που θα μπορούσε να αγοράσει μεταχειρισμένο για 700 φράγκα. Δούλευε στο εργαστήριο, πήγαινε για ψώνια που τον έστελνε η μητέρα του, έκοψε μέχρι και το σινεμά που λάτρευε να πηγαίνει για να κάνει οικονομία. Τελικά συγκέντρωσε τα χρήματα και αγόρασε το καρτ. Γράφτηκε σε αγώνες, αλλά το καρτ ήταν τόσο παλιό που σύντομα ανακάλυψε πως πρέπει να αγοράσει άλλο, προκειμένου να είναι ανταγωνιστικός. Την πρώτη του νίκη την πανηγύρισε με "νοικιασμένο" καρτ.

Το 1972 είναι 17 χρονών και πήρε δύο μεγάλες αποφάσεις: Να σταματήσει το ποδόσφαιρο και να εγκαταλείψει το σχολείο, παρότι ήθελε να γίνει καθηγητής φυσικής αγωγής. Σε όλη την καριέρα του θα διατηρηθεί σε άψογη φυσική κατάσταση, ενώ σουβενίρ από τις... ταρζανιές του στο γυμναστήριο θα είναι η χαρακτηριστική του μύτη, την οποία είχε σπάσει αναρίθμητές φορές. Θα αγωνιστεί στο γαλλικό πρωτάθλημα καρτ, είναι δεύτερος, είναι ικανοποιημένος γιατί του εξασφαλίζει την ευκαιρία να αγωνιστεί στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Ολλανδία. Εκεί θα στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης . Στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος είναι μόλις 14ος, αλλά ο πατέρας του που τον συνοδεύει κάνει τη γνωριμία του Μισέλ Φαμπρ. Ο τελευταίος ενθουσιάζεται με το οδηγικό στυλ του Αλέν, θα τον στηρίξει οικονομικά και θα γίνει ο πρώτος μάνατζερ του.

Ο Αλέν πανηγυρίζει το 1973

Επιτέλους, το 1975 ο Αλέν θα αναδειχθεί πρωταθλητής Γαλλίας στα καρτ και θα κερδίσει τη συμμετοχή στη γαλλική Formula Renault. Θα πάρει τον τίτλο το 1976, κερδίζοντας σε όλους τους αγώνες πλην ενός. Το 1977 θα αναδειχθεί πρωταθλητής στην ευρωπαϊκή Formula Renault και θα συνεχίσει την ανέλιξη του το 1979 με τίτλους στη γαλλική και στην ευρωπαϊκή F3. Μετά από χρόνια προσπάθειας είχε φτάσει στο μεγάλο στόχο, τη Φόρμουλα 1. Οι ομάδες παρακολουθούσαν τα κατώτερα πρωταθλήματα και το 1979 ο Τέντι Μάγερ της McLaren του πρότεινε να οδηγήσει το τρίτο μονοθέσιο στο Γουότκινς Γκλεν. Ο Αλέν κάθισε και τα ζύγιζε, μια συμμετοχή με ένα άγνωστο μονοθέσιο σε εκείνον σε μια πίστα που δεν είχε δει ποτέ, δεν θα τον βοηθούσε και απέρριψε την πρόταση.

Ο Αλέν στην πρώτη του McLaren, ο Μάγερ είναι όρθιος

Ντεμπούτο στη Φόρμουλα 1

Ο Μάγερ θα επέστρεφε με πρόταση για συμβόλαιο για μια ολόκληρη σεζόν το 1980. Ο Αλέν δεν θα έλεγε "όχι". Ήταν γρήγορος, ντροπαλός και μιλούσε γαλλικά, έγινε γρήγορα δεκτός από τη γαλλόφωνη κοινότητα οδηγών της Φόρμουλα 1 και ο Ζιλ Βιλνέβ τον πήρε υπό την προστασία του. Ακόμα και τότε η McLaren ήταν μια δύσκολη ομάδα, ο Αλέν τερμάτισε 6ος στο ντεμπούτο του στο Μπουένος Άιρες, αλλά το υπόλοιπο της σεζόν δεν κύλησε καλά. Θα είχε πολλά ατυχήματα, οι άνθρωποι της ομάδας θα τον κατηγορούσαν και στο τέλος της χρονιάς αποφάσισε να φύγει από τη McLaren με προορισμό τη Renault. Σήμερα παραμένει πρεσβευτής της Renault, έχοντας "ξεχάσει" τις δύσκολες στιγμές στην πρώτη του θητεία στη γαλλική ομάδα.

Δίπλα του στην πρώτη του σεζόν στη Φόρμουλα 1 ήταν η σύντροφος του επί σειρά ετών, η Αν Μαρί. Τον Οκτώβριο του 1981 το ζευγάρι καλωσόρισε στη ζωή τον πρωτότοκο γιο τους, Νικολά, νυν οδηγό αγώνων. Εννιά χρόνια μετά η Αν Μαρί θα γεννούσε τον Σάσα. Ο Αλέν έχει και μια κόρη εκτός γάμου, την 18χρονη Βικτόρια, "καρπό" της σχέσης του με τη γυναίκα του οδηγού της F1 (και συνεταίρου του σε γήπεδα γκολφ), Ζακ Λαφίτ, τη Μπερναντέτ. Η Αν Μαρί παραμένει στο πλευρό του παρά τις εξωσυζυγικές σχέσεις του Αλέν, ανάμεσα τους και η Στεφανί του Μονακό. Μετά τη γέννηση του Νικολά η Αν Μαρί έχει παραβρεθεί σε μια χούφτα αγώνες. Δεν παρακολουθούσε ποτέ "ζωντανά" τα Grand Prix, αλλά ώρα μετά τον τερματισμό όταν είχε ήδη μιλήσει με τον άντρα της.

Ο Αλέν, η Αν Μαρί και ο Νικολά σε εξώφυλλο περιοδικού

Τιμέιτ του Προστ στη Renault ήταν ο Ρενέ Αρνού, δεν συμπάθησε τον Αλέν, ίσως γιατί ο καινούργιος τιμέιτ του ήταν ταχύτερος από εκείνον. Δύο χρόνια μετά την πρώτη νίκη της Renault, της πρώτης ομάδας με turbo κινητήρα (σ.σ. αν και όλοι θυμούνται τη "μάχη" για τη δεύτερη θέση ανάμεσα στον Βιλνέβ και στον Αρνού) στο γαλλικό Grand Prix της Ντιζόν, ο Αλέν Προστ κατέκτησε την πρώτη νίκη στην καριέρα του, την πρώτη από τις 51 στη μακρά καριέρα του. " Νομίζεις ότι μπορείς να το κάνεις. Όταν κερδίζεις, γνωρίζεις πλέον πως μπορείς". Θα έπαιρνε ακόμα δυο νίκες, στο Ζάντβορτ (Ολλανδία) και στη Μόντσα για την 5η θέση στο πρωτάθλημα.

Ο Αλέν πανηγυρίζει την πρώτη νίκη του στη Ντιζόν

Το 1982 ξεκίνησε με νίκες στη Νότια Αφρική και στη Βραζιλία, αλλά καμιά άλλη στη συνέχεια. Δεν κατάφερε να διεκδικήσει τον τίτλο. Ανακάλυψε δε πόσο εύκολα αλλάζει γνώμη ο γαλλικός Τύπος, αλλά τουλάχιστον κατάφερε να απαλλαγεί από τον Αρνού. Το 1983 η Renault έβαλε τον Αμερικανό Έντι Τσίβερ δίπλα στον Αλέν. Πρώτη φορά διεκδίκησε μέχρι τέλους τον τίτλο, αλλά παγκόσμιος πρωταθλητής στέφθηκε ο Βραζιλιάνος Νέλσον Πικέ με Brabham με διαφορά δύο βαθμών. Η Renault δεν ήταν όσο ανταγωνιστική θα ήθελε ο Αλέν στους τελευταίους αγώνες. Κατηγόρησε δημόσια το μάνατζμεντ της ομάδας και απολύθηκε δύο μέρες μετά το τέλος του πρωταθλήματος. Η οργή των οπαδών της Renault που δεν τον συγχώρησαν ποτέ γιατί στάθηκε αφορμή για το διωγμό του Αρνού, δεν καταλάγιασε. Πήγαν στο σπίτι των Προστ και έκαψαν τη Mercedes που οδηγούσε ο Αλέν βάσει συμβολαίου με τη γερμανική εταιρεία όπως οι περισσότεροι οδηγοί. Ο Αλέν πήρε την οικογένεια του και πήγαν να ζήσουν στην Ελβετία.

H επιστροφή στη McLaren

Ρούκι το 1980 στη McLaren, o γρηγορότερος οδηγός του πρωταθλήματος το 1984. Η ομάδα που του είχε δώσει την πρώτη του ευκαιρία ήταν ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του. Κουμάντο έκανε πλέον ο Ρον Ντένις και με τα άφθονα χρήματα της Marlboro είχε "δελεάσει" τον Νίκι Λάουντα (σ.σ. συμβόλαιο 1.000.000 δολαρίων) να επιστρέψει στη Φόρμουλα 1 το 1983. Με τον τούρμπο κινητήρα της (TAG-)Porsche η McLaren το 1984 ήταν "αχτύπητη". Ο Αλέν πήρε επτά νίκες, ισοφαρίζοντας τον αριθμό νικών σε μια σεζόν που είχε κάνει ο αείμνηστος Τζιμ Κλαρκ το 1963. Πρωτάθλημα δεν πήρε, το πήρε ο Λάουντα με διαφορά μισού βαθμού!

"Έμαθα πολλά από τον Νίκι. Ήμουν πολύ νέος", έχει πει για τον Λάουντα

Πώς έγινε αυτό; Στο Grand Prix του Μονακό ο Λάουντα οδηγούσε υπό καταρρακτώδη βροχή, έχοντας πίσω του την Toleman του Σένα. Ο Βέλγος πρώην οδηγός της Ferrari και έξι φορές νικητής στο Mans, Tζάκι Ιξ ανέμισε την κόκκινη σημαία δηλαδή ολοκλήρωση του αγώνα δίχως να συμβουλευτεί πρώτα τους διοργανωτές. Ο νικητής Προστ πήρε 4.5 βαθμούς από τους εννιά που έπαιρνε ο νικητής. Στον τελικό του Εστορίλ τον Οκτώβριο του 1984 ο Αλέν πήρε την έβδομη καρό σημαία, αλλά ο Λάουντα που χρειαζόταν τη δεύτερη θέση για να πάρει τον τίτλο, την "κληρονόμησε" από τον Νάιτζελ Μάνσελ. Διατήρησε την αυτοσυγκέντρωση του στους 18 γύρους που απέμεναν και κέρδισε τον τρίτο τίτλο.

Όπως είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό το 1985 ο Αλέν με τη McLaren έκανε "περίπατο" στην τελευταία σεζόν του Λάουντα στη Φόρμουλα 1. Πέντε νίκες σε 16 αγώνες και διαφορά 20 βαθμών από τον κοντινότερο διώκτη του, τον Μιτσέλε Αλμπορέτο με τη Ferrari. O Aλέν Προστ έγινε ο πρώτος Γάλλος παγκόσμιος πρωταθλητής και ανακηρύχθηκε Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής. Ακόμα και στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του συγκρούστηκε με τον γαλλικό Τύπο που πανηγύριζε τη "γαλλική" κυριαρχία στη Φόρμουλα 1, με τον Αλέν να είναι το μοναδικό... γαλλικό συστατικό στη McLaren του 1985.

Ο Αλέν και ο Άιρτον στο Εστορίλ το 1985

O Αλέν υπερασπίστηκε τον τίτλο του το 1986 χάρη στην εξυπνάδα του και την τύχη του. Η Williams Honda έδειχνε τα δόντια της, αλλά οι δύο οδηγοί της, ο Πικέ και ο Μάνσελ δεν άντεχαν ο ένας τον άλλο εντός και εκτός πίστας. Με ένα κατώτερο μονοθέσιο ο Αλέν έφτασε να διεκδικεί τον τίτλο στον τελικό της Αδελαΐδας. Ο Μάνσελ προηγούνταν στη βαθμολογία, ακολουθούσε ο Αλέν που υπερτερούσε στην ισοβαθμία με τον Πικέ. Τρίτος στον αγώνα ο Μάνσελ πίσω από τους Πικέ και Προστ, κρατούσε στα χέρια του το στέμμα, αλλά κλάταρε το πίσω ελαστικό της Williams και τέθηκε εκτός αγώνα. Εθνική καταστροφή για τους Βρετανούς που περίμεναν δέκα χρόνια τον τίτλο μετά το πρωτάθλημα του Τζέιμς Χαντ. Η Williams έβαλε τον Πικέ στα πιτ για να αλλάξει ελαστικά, φοβούμενη τι μπορεί να συμβεί. Ο Αλέν είχε ήδη κάνει το pit-stop του. Κρατήθηκε μπροστά από τον Βραζιλιάνο και πήρε το πρωτάθλημα.

Η κυριαρχία της Williams συνεχίστηκε το 1987 και ο Αλέν εξασφάλισε μια θέση στη McLaren για τον καλύτερο φίλο του, τον Σουηδό Στέφαν Γιόχανσον. Ο Αλέν πήρε τη σπουδαιότερη νίκη, όπως τη χαρακτηρίζει στην καριέρα του, στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Το 1987 έσπασε το ρεκόρ νικών του Τζάκι Στιούαρτ, φτάνοντας στις 28. Πέρασε ωστόσο όλη τη χρονιά προσπαθώντας να πείσει τον Ντένις να αποκτήσει τους κινητήρες της Honda. Του είπε να πάρει τον Σένα στη McLaren για να έρθει μαζί με τον Βραζιλιάνο ο πανίσχυρος κινητήρας που χρησιμοποιούσε ήδη στη Lotus.

Έτσι το 1988 το δίδυμο οδηγών στη McLaren ήταν ο Αλέν και ο Σένα. Είχαν γνωριστεί τέσσερα χρόνια νωρίτερα στο Νίρμπουργκρινγκ όπου η Mercedes είχε καλέσει οδηγούς της Φόρμουλα 1 για να γιορταστεί η πρεμιέρα του μοντέλου 190. " Μου ζήτησε να τον πάω στο ξενοδοχείο. Μετά με κατηγόρησε πως οδηγούσα επικίνδυνα. Στον αγώνα ήμουν στην pole, εκείνος ήταν δεύτερος. Ήταν αγώνας επίδειξης και εκείνος έφυγε πριν δοθεί η εκκίνηση. Με εκνεύρισε η κίνηση του".

Η McLaren κυριάρχησε το 1988. Ο Σένα αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής, παρότι ο Προστ προηγούνταν με διαφορά έντεκα βαθμών. Στον τρελό κόσμο της Φόρμουλα 1 μετρούσαν τα έντεκα καλύτερα αποτελέσματα και ο Σένα είχε οκτώ νίκες έναντι επτά του Προστ, άρα πήρε τον τίτλο με διαφορά τριών βαθμών.

Σε καλύτερες στιγμές το 1988

Εκείνη τη χρονιά ακόμα συζητούσαν, αντάλλαζαν απόψεις στην τεχνική σύσκεψη. Ο Προστ υποστήριζε πως η Honda έδειχνε προνομιακή μεταχείριση στον Βραζιλιάνο και ισχυρίζεται πώς σε συνάντηση που είχε με μεγαλοστέλεχος της εταιρείας στη Γενεύη, η Honda το παραδέχθηκε.

" Συμβαίνει. Δεν αφορά ό,τι έχεις στο μονοθέσιο σου που είναι καλύτερο ή όχι το ίδιο καλό. Είναι πως γνωρίζεις όταν σου συμπεριφέρονται διαφορετικά. Ψυχολογικά αυτό μπορεί να σε διαλύσει".

Το 1989 η ανωτερότητα της McLaren συνεχίστηκε, αλλά η στενή φιλία του Προστ με τον Ντένις δεν υπήρχε πια. Μια σειρά γεγονότων από την Ίμολα μέχρι φυσικά τη Σουζούκα όπου ο Προστ αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής με την περίφημη πλέον σύγκρουση, την επίθεση του Σένα στον Ζαν-Μαρί Μπαλέστρ, ολοκλήρωσαν μια χρονιά που έχει μείνει στην ιστορία της Φόρμουλα 1. Το καλοκαίρι του 1989 ο Προστ ανακοίνωσε πως θα πήγαινε στη Ferrari με τιμέιτ του στην ομάδα να είναι ακόμα ένας σταρ της Φόρμουλα 1, ο Νάιτζελ Μάνσελ. Εναντίον του Προστ μετά το γαλλικό, ήταν πλέον και ο βρετανικός Τύπος που λάτρευε τον Μάνσελ. Ο Βρετανός ανακάλυψε στο Σίλβερστοουν πως οι μηχανικοί της Ferrari είχαν αλλάξει το μονοθέσιο του με εκείνο του Προστ μετά από απαίτηση του Γάλλου! Με πέντε νίκες ο Αλέν έφτασε στον τελικό της Σουζούκα εννιά βαθμούς πίσω από τον Σένα. Ο Βραζιλιάνος είχε ξεκαθαρίσει πως δεν θα άφηνε τον Προστ να στρίψει πρώτος. Τον έβγαλε εκτός αγώνα και αναδείχθηκε εκείνος παγκόσμιος πρωταθλητής.

Ο Μπαλέστρ διακρίνεται πίσω από τον Προστ στο Μονακό το 1988

Όπως και στην περίπτωση της Renault με τον Αρνού, τουλάχιστον ο Προστ απαλλάχθηκε το 1991 από τον Μάνσελ. Επέλεξε για τιμέιτ τον Γάλλο διάδοχο του, τον Ζαν Αλεζί και άθελα του, του... κατέστρεψε την καριέρα. Βλέπετε, ο Αλεζί είχε είδωλο τον Προστ και μετά από μια πολλά υποσχόμενη σεζόν στη Tyrrell, είχε δύο προτάσεις στο τραπέζι: Μια από τη Williams και μια από τη Ferrari. Επέλεξε το Μαρανέλο για χάρη του Προστ. Δεν πρόλαβε να μάθει πολλά από το μέντορα του. Ο Αλέν έκανε κάτι αδιανόητο που δεν είχαν συνηθίσει στη Ferrari, άσκησε δημόσια κριτική στο μονοθέσιο και έτσι οι άνθρωποι της Fiat που έκαναν κουμάντο στην ομάδα μετά το θάνατο του Έντσο Φεράρι, έκαναν αυτό που θα έκανε ο ιδρυτής: Απέλυσαν τον Αλέν Προστ δύο αγώνες πριν από το τέλος της σεζόν.

Πυροτεχνήματα στη Ferrari

Όπως έγινε χρόνια μετά στην περίπτωση του παγκόσμιου πρωταθλητή Κίμι Ράικονεν, η Ferrari αποζημίωσε τον Αλέν Προστ με το υπόλοιπο του συμβολαίου του, κρατώντας τον εκτός Φόρμουλα 1 το 1992, τη χρονιά που κυριάρχησε ο Μάνσελ, ο οδηγός που εξώθησε ο Προστ μακριά από τη Ferrari. Το χειμώνα του 1992 ο Αλέν έκανε δοκιμές με την ομάδα του Γκι Λιζιέ, ομάδα που θα αγόραζε τα επόμενα χρόνια, αλλά με τη βοήθεια της Renault (ειρωνεία) διαπραγματεύτηκε με τον Φρανκ Γουίλιαμς. Το 1993 επέστρεψε στη Φόρμουλα 1 για να κατακτήσει τον τίτλο και να συμφιλιωθεί δημόσια με τον Άιρτον Σένα.

Ο Σένα δίνει το χέρι στον Προστ

Στον τελευταίο αγώνα του, στην Αδελαΐδα το 1993, ο Προστ του ζήτησε να θάψουν το τσεκούρι. Ο Σένα νίκησε στον αποχαιρετιστήριο αγώνα του με τη McLaren, ο Προστ ήταν δεύτερος και ο Βραζιλιάνος αγκάλιασε στο βάθρο το μεγάλο αντίπαλο του. Ο Σένα πήγαινε στη Williams στη θέση του Προστ, ο Γάλλος είχε ενημερώσει τον Φρανκ Γουίλιαμς πως δεν άντεχε ξανά να συνυπάρξει στην ίδια ομάδα με τον Σένα και αποχώρησε.

Δεν απαλλάχθηκε από τον Σένα. Τις τελευταίες εβδομάδες πριν από το δυστύχημα στην Ίμολα, ο Προστ προσπαθούσε να καθησυχάσει τον Βραζιλιάνο: " Δεν είχαμε μιλήσει τόσο πολύ όσο εκείνες τις εβδομάδες. Δεν μου τηλεφωνούσε συχνά, αλλά ανησυχούσε. Ένιωθε εξαπατημένος από το ό,τι είδε στη Williams. Όταν είσαι το αδιαφιλονίκητο Νο1, όπως ήταν στη McLaren, αισθάνεσαι υπέροχα. Η Williams είναι μια ομάδα με πολύ βρετανική ατμόσφαιρα, μια δύσκολη ομάδα. Ήταν απογοητευμένος με το μονοθέσιο. Το χαρακτήρισε δύσκολο. Τον είχα προειδοποιήσει. Η θέση του οδηγού ήταν όπως την ήθελε ο Μάνσελ πριν από δύο χρόνια. Οδήγησα στη θέση του, όπως ξέρετε. Η θέση του τιμονιού ήταν πολύ χαμηλά".

Ασυνήθιστη εικόνα στην Αδελαΐδα το 1993

Ο Προστ βρισκόταν στην Ίμολα για να σχολιάσει το Grand Prix για το κανάλι TF1. Είχε συναντηθεί δύο φορές με τον Σένα. Η τελευταία εικόνα του Σένα που έχει κρατήσει στο μυαλό του είναι λίγο πριν από την εκκίνηση με τον Σένα να κοιτάζει στο κενό, έχοντας βγάλει το κράνος του.

" Ο κόσμος δεν ξέρει τι σήμαινε για εκείνον το να φτάσει στη Φόρμουλα 1, να προσπαθήσει να με νικήσει και να το καταφέρει. Υπήρξα το σημείο αναφοράς μου. Όταν αποσύρθηκα μαζί με άλλα θέματα που αντιμετώπιζε, έμοιαζε σαν να είχε χάσει το στόχο του. Χρησιμοποιούσε το γεγονός πως δεν με συμπαθούσε ως κίνητρο, στην πραγματικότητα δεν ένιωθε έτσι. Οι καριέρες μας είναι άρρηκτα δεμένες μαζί. Για μια μεγάλη περίοδο στην καριέρα μου, μόνο εκείνον υπολόγιζα. Είχα ξεχάσει όλους τους άλλους. Κυριαρχήσαμε στη Φόρμουλα 1 και οι άλλες ομάδες ήταν απλά μια ενόχληση για εμάς. Ό,τι κι αν λένε, πάντα μιλούσαμε".

Prost Grand Prix

Ο Αλέν αναζητούσε τρόπο να δημιουργήσει τη δική του ομάδα. Στις 13 Φεβρουαρίου του 1997 ο Αλέν αγόρασε τη Ligier από τον Φλάβιο Μπριατόρε. Έτσι γεννήθηκε η Prost Grand Prix με οδηγούς τον Ολιβιέ Πανί, νικητή στο Μονακό το 1996 και τον Ιάπωνα Σίντζι Νακάνο. Από το 1998 έως το 2000 η Prost χρησιμοποιούσε κινητήρες της Peugeot. Η ομάδα άντεξε μέχρι το 2002, ο Προστ κατηγορεί την Peugeot για την αποτυχία, αλλά άφησε χρέη 30.000.000 δολαρίων ανήμπορος να βρει χορηγούς.

Όπως αναφέραμε παραπάνω σήμερα είναι πρεσβευτής της Renault. Δεν επέτρεψε στο γιο του, Νικολά ή Νίκο να ασχοληθεί με τους αγώνες παρά μόνο όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο Κολούμπια. O Nικολά αγωνίζεται στο Mans και στη Formula E. Ο δεύτερος γιος, ο Σάσα, σχεδιάζει σειρά ρούχων με τη γυναίκα του Νικολά, τη Ντελφίν.

Ο Αλέν και οι δύο γιοι του

Ο Αλέν Προστ υπήρξε σπουδαίος οδηγός. Σύμφωνα με τον κορυφαίο Βρετανό δημοσιογράφο όλων των εποχών, Ντένις Τζέκινσον " έκανε την οδήγηση τόσο εύκολη. Έτσι περνούσε απαρατήρητος".

Πηγές: "Alain Prost: Vive ma vie", Motorsport