Στον 18ο γύρο του αγώνα του Πολ Ρικάρ, ο Λεκλέρ βρισκόταν με άνεση στην πρωτοπορία: ο Μαξ Φερστάπεν είχε σταματήσει την λυσσαλέα πίεση που του ασκούσε στους πρώτους 14 γύρους και είχε μόλις μπει στα πιτς, και ο Μονεγάσκος μαζί με τη Ferrari εξέταζαν τις στρατηγικές τους επιλογές.

Έδειχναν πολύ ισχυροί για την τρίτη διαδοχική νίκη της Scuderia - αλλά τότε, ανεξήγητα, ο Λεκλέρ έχασε την ουρά της F1-75 στη στροφή 11 και κατέληξε στη μπαριέρα, όπου και εγκατέλειψε – βγάζοντας μια δυνατή κραυγή εκνευρισμού που πέρασε από το μικρόφωνο της ραδιοεπικοιωνίας.

Πριν την κραυγή ο 24χρονος είχε πει κάτι για το γκάζι του αυτοκινήτου, που άφησε να εννοηθεί ότι ενδεχομένως επαναλήφθηκε το ίδιο πρόβλημα που είχε στο GP Αυστρίας. Αλλά στο τέλος ο Λεκλέρ αρνήθηκε ότι ήταν αυτή η αιτία του ατυχήματός του, αλλά ένα οδηγικό του λάθος.

"Λάθος, λάθος, αυτό έλεγα. Απλώς προσπαθούσα να πιέσω πολύ, και έχασα το πίσω μέρος", είπε, εμφανώς εκνευρισμένος, λίγη ώρα μετά την επιστροφή του στα πιτς. "Αποδίδω στο υψηλότερο επίπεδο όλης της καριέρας μου, αλλά δεν έχει νόημα αυτό αν συνεχίσω να κάνω αυτά τα λάθη... Είχαμε το δυνατότερο αυτοκίνητο σήμερα.

Χάσαμε συνολικά 32 βαθμούς - 25 σήμερα, διότι πιστεύω ότι θα κερδίζαμε σήμερα διότι ήμασταν γρήγοροι, και 7 στην Ίμολα με το λάθος μου. Αν χάσουμε το πρωτάθλημα για 32 βαθμούς, θα ξέρω που χάθηκαν. Θα ξέρω ότι χάθηκαν από μένα και ότι δεν άξιζα το πρωτάθλημα. Δεν είναι αποδεκτό αυτό. Στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος πρέπει να κρατήσω τον έλεγχο αυτών των πραγμάτων, αν θέλω να γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής".

Σχετικά με την αρχική του φράση, αμέσως μόλις συνέβη το ατύχημα, για το πεντάλ του γκαζιού, είπε ότι δεν ήταν αυτό το πρόβλημα: "Όχι, είχαμε θέματα με την ισορροπία [του αυτοκινήτου] όλο το τριήμερο. Μου αρέσει να είναι υπερστροφικό, αλλά όποτε έχει ζέστη είναι δύσκολο να είναι είσαι σταθερός σε απόδοση. Ήμουν πολύ σταθερός [ως τότε] και πλήρωσα το τίμημα ενός μόνο λάθους στον αγώνα".

Μόλις συνέβη το ατύχημα, συμπλήρωσε, "δεν μπορούσα να βάλω όπισθεν, κι αυτό ήταν κρίμα διότι έπειτα είδα ότι το αυτοκίνητο δεν είχε υποστεί πολλή ζημιά. Θα μπορούσαμε να είχαμε συνεχίσει. Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Πρώτα από όλα πρέπει να μην στέλνω τα αυτοκίνητα στον τοίχο, και μετά θα δουλεύουν καλύτερα".

Τέλος, για την κραυγή στο μικρόφωνο της ραδιοεπικοινωνίας, κατέληξε: "Δεν ήξερα ότι είχα αφήσει ανοιχτό το μικρόφωνο. Αλλά προφανώς είναι ιδιαίτερα εκνευριστικό".