Μαξ Φερστάπεν - Red Bull 2023: Ο ολοκληρωτισμός στη Formula 1
Κερδίζοντας στο μη ταιριαστό της Μονακό η Red Bull RB19 έδειξε ότι έχει τα εχέγγυα να απειλήσει το ρεκόρ της νίκης σε όλα τα GP πλην ενός της McLaren MP4/4 του 1988. Όμως, η πίστα της Βαρκελώνης ήταν η "πίσω αυλή" για το μονοθέσιο του Μίλτον Κινς και η τρομακτική κυριαρχία του Μαξ Φερστάπεν μόνο ως έκπληξη δεν ήρθε.
Αν υπήρξε ένας προβληματισμός για την πρωταθλήτρια το τριήμερο του GP Ισπανίας, όπου η RBR έκανε το 7/7 στο φετινό πρωτάθλημα με την διά περιπάτου 5η φετινή νίκη του Μαξ Φερστάπεν, αυτός ήταν το συννεφιασμένο σκηνικό του Σββάτου, κάτω από τα μολυβένια σύννεφα που κρατούσαν τη θερμοκρασία της ασφάλτου σε πολύ χαμηλό επίπεδο - στους 24-25° Κελσίου.
Η RB19, λόγω των περιορισμών της βύθισης στην επιτάχυνση ή στα φρένα που προσφέρει η ανάρτησή της (για να αποκομίσει τεράστια οφέλη αεροδυναμικής απόδοσης, διατηρώντας σταθερή απόσταση από το έδαφος), εκ των πραγμάτων δυσκολεύεται να θερμάνει τα ελαστικά της για τον έναν γύρο των δοκιμών κατάταξης.
Ο Σέρτζιο Πέρεζ έπεσε θύμα του προβλήματος αυτού το Σάββατο. Ήπιος έτσι κι αλλιώς και ο ίδιος στη χρήση των ελαστικών του, δεν κατάφερε να τα θερμάνει αρκετά γρήγορα στις δοκιμές κατάταξης: στον πρώτο του γρήγορο γύρο στο Q2 είχε έξοδο στη στροφή 5, και στον δεύτερο περιορίστηκε στην 11η θέση, μένοντας εκτός Q3.
«Τα ελαστικά είναι κρίσιμη παράμετρος», εξήγησε ο διευθυντής της RBR, Κρίστιαν Χόρνερ. «Στο εργοστάσιο παρατήρησαν την ανάλυση των αεροδυναμικών φορτίων στα δύο αυτοκίνητα. Παρήγαγαν και τα δύο την ίδια; Η απάντηση είναι πως είχαν πανομοιότυπη. Ήταν θέμα να μπουν τα ελαστικά στο θερμικό παράθυρο, διότι ξέρουμε ότι ο Τσέκο δεν είναι στα αλήθεια τόσο μακριά», κατέληξε ο Βρετανός. Ο Χέλμουτ Μάρκο, ωστόσο, δεν ήταν τόσο επιεικής με τον Μεξικανό.
Όμως, ο Μαξ Φερστάπεν έκανε ξανά τη διαφορά το Σάββατο. Οι γρήγορες και παρατεταμένες στροφές, σαν της Βαρκελώνης, βοηθούν στη θέρμανση των ελαστικών. Ο Ολλανδός ήταν απόλυτα ταγμένος και αλάνθαστος σε αυτές, και ειδικά στην φοβερή και τρομερή τελευταία των 250+ km/h (μετά την αφαίρεση του σικέιν που μέχρι πρότινος μείωνε την ταχύτητά της), που κατάφερε να θερμάνει αρκετά γρήγορα τα ελαστικά του για τον έναν γύρο των κατατακτήριων.
Όχι πως αν ο Ολλανδός έχανε την πολ ποζίσιον, θα έχανε και τον αγώνα. Η Red Bull RB19 ήταν, όπως προαναφέραμε, απόλυτα ταιραστή σε ένα «αεροδυναμικό» σιρκουί, με τόσες γρήγορες στροφές. Κι αν στα προηγούμενα έξι σιρκουί του προγράμματος δεν είχε αντίπαλο, σε μια πίστα που της ταίριαζε σαν γάντι αναμενόταν να συνθλίψει τον ανταγωνισμό. Όπως και έγινε.
Υπάρχει και κάτι ακόμα, πάντως. Η πίστα της Βαρκελώνης ήταν η μοναδική φέτος που, ακριβώς λόγω του σχεδιασμού της με πολλές πολύ γρήγορες στροφές, μετέθετε την έμφαση στην προστασία των εμπρός ελαστικών - σε σχέση με την έμφαση στα πίσω ελαστικά στις προηγούμενες έξι φετινές πίστες.
Η φθορά ειδικά του εμπρός αριστερού ελαστικού (σε μια δεξιόστροφη πίστα με τόσες γρήγορες στροφές) ήταν τεράστιο πρόβλημα για αρκετούς οδηγούς. Πριν το τριήμερο, ο Σαρλ Λεκλέρ της Ferrari είχε προβλέψει ότι το εμπρός αριστερό θα δεχόταν τέτοιες καταπονήσεις που θα «έκλαιγε».
Όμως, το χαρακτηριστικό της αδυναμίας της RB19 να θερμάνει τόσο γρήγορα τα ελαστικά της -λόγω και του ελέγχου της βύθισης- να είναι και αυτό που επέτρεψε στον Φερστάπεν να προστατεύσει τόσο καλά τα ελαστικά του στον αγώνα της Βαρκελώνης.
Για την ακρίβεια, ίσως για τους πρωταθλητές να κατέστη απολύτως σαφές από τις ελεύθερες δοκιμές της Παρασκευής, κιόλας, πως αν την Κυριακή δεν είχε ζέστη και ήλιο (που δεν είχε) θα μπορούσαν να ολοκληρώσουν τον αγώνα μόνο με ένα πιτ-στοπ. Ο Φερστάπεν ήταν με άνεση μισό δευτερόλεπτο ταχύτερος στις συστοιχίες γύρων από τον αμέσως ταχύτερο, Κάρλος Σάινθ της Ferrari, και λίγο ακόμα από τον Αλόνσο.
«Τα αυτοκίνητα της F1 δίνουν πολύ καλύτερη αίσθηση με υψηλές ταχύτητες» έλεγε, ανέμελος όσο ποτέ, ο Μαξ την Παρασκευή. Και το Grand Chelem που πέτυχε αυτό το τριήμερο (πολ ποζίσιον, νίκη, ταχύτερος γύρος, πρωτοπορία σε κάθε γύρο του αγώνα) επιβεβαίωσε τη γαλήνη που είχε την Παρασκευή. Ήταν το τρίτο της καριέρας του. Ο Χάμιλτον έχει 6 Grand Chelem, ο Μίκαελ Σουμάχερ 5, ο Άιρτον Σένα 4, ο Τζίμι Κλαρκ 8.
Η ανάδυση της νέας Mercedes W14
Οι «φόβοι» πριν το GP Ισπανίας ότι ο Φερστάπεν θα έριχνε γύρο σε όλους τους οδηγούς δεν επιβεβαιώθηκαν. Ίσως γιατί ο Ολλανδός θέλησε -όπως έδειξε η ταχύτητα που είχε για τον ταχύτερο γύρο του στο τέλος- να μείνει κρατημένος, μην αποκαλύπτοντας την πλήρη δυναμική της RB19 και προστατεύοντας τα μηχανικά της μέρη, είτε επειδή η Mercedes εμφανίστηκε ιδιαίτερα βελτιωμένη.
Η ομάδα του Μπράκλεϊ έφερε στη Βαρκελώνη το δεύτερο πακέτο αναβαθμίσεων της W14, μετά το Μονακό, όμως τίποτα από όσα έδειξε στις δοκιμές της Παρασκευής δεν προμήνυαν τη ραγδαία βελτίωση της απόδοσης του μονοθεσίου που θα ακολουθούσε το Σάββατο, και κυρίως την Κυριακή.
«Δεν είμαστε όσο γρήγοροι θα θέλαμε» είπε ο Χάμιλτον, εκφράζοντας φόβους ότι ίσως θα έμεναν ακόμα και έξω από το Q3. Η W14 συνέχιζε να μην θερμαίνει αρκετά γρήγορα τα ελαστικά της για τον έναν γύρο των δοκιμών κατάταξης, ενώ -την ώρα που η ομάδα δοκίμαζε δύο διαφορετικών διαστάσεων πτέρυγες- δεν έδειξε επουδενί τον σπουδαίο ρυθμό στις συστοιχίες γύρων που εντέλει κατάφερε να εκμαιεύσει από τη W14 μέχρι την Κυριακή.
Ο Λιούις, παρά τους φόβους του,κατάφερε να γράψει τον 5ο χρόνο στις κατατακτήριες, πετυχαίνοντας (σε αντίθεση με τον Ράσελ) να θερμάνει τις γόμες του στα Q2-Q3, και στον αγώνα η Mercedes W14 ήταν με άνεση το δεύτερο ταχύτερο μονοθέσιο πίσω από τη Red Bull του Φερστάπεν. Τέτοιες ραγδαίες βελτιώσεις είναι αναμενόμενες όσο μια ομάδα με το τεχνικό βάθος της Mercedes καταλαβαίνει και ρυθμίζει ένα ριζικά ανανεωμένο μονοθέσιο.
Κι ίσως αυτό να είναι το πλέον ενθαρρυντικό, για την ομάδα του Μπράκλεϊ: ότι έχει ακόμη πολλή δυναμική να αντλήσει από τη W14 όσο την κατανοεί και τη ρυθμίζει καλύτερα. Με τον τρόπο αυτό ίσως καθιερωθεί ως δεύτερη σε δυναμική ομάδα φέτος, στη μάχη με τις Ferrari και Aston Martin, αλλά απομένει να φανεί αν η βελτίωσή της προέκυψε από το ταιριαστό για εκείνη σιρκουί της Βαρκελώνης, ή θα συνεχιστεί.
Το ναυάγιο των Aston Martin, Ferrari
Αντίστοιχα, απομένει να φανεί αν η ελλιπής απόδοση της Aston Martin (για πρώτη φορά φέτος) και της Ferrari (για πολλοστή φορά φέτος) ήταν περιστασιακή, και σχετιζόμενη με τις ιδιαιτερότητες ειδικά της Βαρκελώνης και τη μετάθεση του «κέντρου βάρους» για πρώτη φορά φέτος από τα πίσω στα μπροστινά ελαστικά.
Ίσως αυτή η μετάθεση να κρύβεται πίσω από το πρώτο φετινό στραβοπάτημα της Aston Martin και του Αλόνσο - διότι για πρώτη φορά φέτος η AMR23 δεν εμφάνισε το μεγάλο φετινό της πλεονέκτημα στη διαχείριση των ελαστικών στις συστοιχίες γύρων του αγώνα.
Ένα πλεονέκτημα που είχε σταθερά φέτος, και μόνο μία φορά -στην Αυστραλία- κατάφερε η Mercedes όχι να το υπερκεράσει, αλλά να το ισοφαρίσει. Δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο στην ομάδα του Σίλβερστοουν τι έφταιξε στον αγώνα της πατρίδας του Φερνάντο Αλόνσο: η πίστα, οι ρυθμίσεις, η αναβάθμιση του αυτοκινήτου, οι μεγάλες αναβαθμίσεις των Mercedes-Ferrari.
«Μας έλειπε η ταχύτητα, τόσο με τα μαλακά όσο και με τα σκληρά ελαστικά», είπε ο Αλόνσο, για πρώτη φορά φέτος χωρίς να χαμογελά. «Καμία στρατηγική δεν θα μας έφερνε ψηλότερα σήμερα. Και χρειαστήκαμε περισσότερο χρόνο από ό,τι συνήθως για να ρυθμίσουμε το αυτοκίνητο».
Αντί για την υπέροχη θερμική διαχείριση των ελαστικών που είχε μέχρι και τον προηγούμενο αγώνα, τώρα η Aston Martin παρατήρησε, σύμφωνα με το διευθυντή της Μάικ Κρακ, πως «αναλόγως της θερμοκρασίας, το ίδιο ελαστικό ενίοτε δούλευε καλύτερα και ενίοτε λιγότερο καλά. Πρέπει να καταλάβουμε το λόγο. Δεν πρέπει να μας απογοητεύει τόσο πολύ το αποτέλεσμα, κερδίσαμε ορισμένους καλούς βαθμούς».
Ενδεχομένως ο αγώνας του Καναδά να δώσει μια σαφέστερη εικόνα για τις ισορροπίες μεταξύ Mercedes-Aston Martin στον νευραλγικό τομέα της διαχείρισης ελαστικών, και ενδεχομένως να υποδεχθεί μια AMR23 με αναβαθμίσεις - τις οποίες ο Αλόνσο ζήτησε από την ομάδα να επιταχυνθούν.
Στη Ferrari, αντίθετα,το απογοητευτικό αποτέλεσμα στην πατρίδα του Σάινθ δεν ήρθε ως μια ασυνήθιστη αρνητική έκπληξη. Ατυχώς, είναι η φετινή νόρμα για τη Scuderia. «Το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι η αστάθεια στην απόδοση. Δεν μπορούμε να την εξηγήσουμε» επαναλαμβάνει, ξανά και ξανά ο Φρεντ Βασέρ.
Ο Σάινθ ήταν ταχύς στο πρώτο stint με τη μαλακή γόμα, γκρεμίστηκε στο δεύτερο με τη μέση γόμα χάνοντας 3 θέσεις, και ήταν και πάλι ανταγωνιστικός στο τρίτο με ένα φρέσκο σετ σκληρών ελαστικών! Κάτι ανάλογο συνέβη και στον Λεκλέρ, με τρία stints σκληρής-μαλακής-σκληρής γόμας. «Στο πρώτο stint σκεφτόμουν ότι το Σάββατο θα επαναλαμβανόταν, αλλά στο δεύτερο και τρίτο η φυσιολογική αίσθηση του αυτοκινήτου επέστρεψε», είπε ο Μονεγάσκος.
Το μόνο θετικό του τριημέρου ήταν ο δεύτερος χρόνος του Σάινθ στις δοκιμές κατάταξης, αλλά και πάλι η υστέρηση σχεδόν μισού δευτερολέπτου από τον Φερστάπεν δεν είναι κολακευτική διαφορά για μια SF-23 που τουλάχιστον λογιζόταν ανταγωνιστική στον έναν γύρο. Με την περσινή Ferrari, είπε ο Σάινθ, θα ανέβαινε άνετα στο βάθρο, και ο Λεκλέρ θα έφτανε στην 4η-5η θέση έχοντας εκκινήσει από τα πιτς (λόγω αλλαγής δαπέδου μετά το ανεξήγητο πρόβλημα του Σαββάτου).
Όμως, η περσινή Ferrari είχε τα προβλήματά της, έφθειρε αρκετά τη γόμα της, αλλά δεν είχε αυτή την ανεξήγητη αστάθεια στη χρήση των ελαστικών της, που το Μαρανέλο προσπαθεί πυρετωδώς να καταλάβει. Δεν είχε ποτέ ένα μονοθέσιο με «τρελή» υποστροφή, όπως είπε ο Λεκλέρ στο τέλος του χθεσινού αγώνα. «Είναι πιο δύσκολο να λύσεις το πρόβλημα της αστάθειας από το να βρεις ταχύτητα», συμπλήρωσε, με εμφανή τόνο απαισιοδοξίας, ο Μονεγάσκος.
Ενδεχομένως, πάντως, για τη Scuderia να ισχύει ό,τι και για τη Mercedes: ότι χρειάζεται χρόνο για να κατανοήσει τις σημαντικές αλλαγές που εισήγαγε στην SF-23 και να τις καρπωθεί βγάζοντάς τις στην επιφάνεια. Και δεδομένου ότι άλλη μια χρονιά έχει χαθεί, πια, ίσως αυτή η σεζόν να μπορεί να είναι η προκατασκευαστική για να φέρει το cavallino του 2024 πιο κοντά στη σχεδιαστική φιλοσοφία της Red Bull. Να την καταλάβει και να την εξελίξει από φέτος.
Τέλος, το Σάββατο έκρυβε και μία ακόμη έκπληξη: τον τρίτο χρόνο της McLaren, με τον Λάντο Νόρις, στις δοκιμές κατάταξης. Μια επίδοση που φάνηκε σαν να ήρθε από το πουθενά, αλλά έχει εξήγηση: την ιδιαιτερότητα της MCL60 να θερμαίνει τάχιστα τα ελαστικά της.
Στις χαμηλές θερμοκρασίες του Σαββάτου αυτό ήταν ένα μεγάλο πλεονέκτημα για να έχει κανείς, κι από εκεί που η McLaren είχε σταθερά το 7ο σε ταχύτητα μονοθέσιο φέτος, στη Βαρκελώνη ο Νόρις κατέκτησε την 3η θέση της εκκίνησης.
Η MCL60 παράγει θερμότητα για τα εμπρός ελαστικά της ταχύτερα από σχεδόν κάθε άλλο μονοθέσιο, υπερκαλύπτοντας την αεροδυναμική της υστέρηση στον έναν γύρο των δοκιμών κατάταξης.
«Είναι βασικά το ίδιο αυτοκίνητο που είχαμε από το Μπακού, δεν αλλάξαμε τίποτα ερχόμενοι εδώ, αλλά οι ψυχρότερες θερμοκρασίες πάντα δείχνουν να μας ταιριάζουν» επιβεβαίωσε ο Νόρις μετά τις κατατακτήριες. Και σε ερώτηση αν αισιοδοξούσε για τον αγώνα, απάντησε «όχι πολύ, όχι, εκτός κι αν βρέξει. Διότι μόλις τα αυτοκίνητα που πάσχιζαν να βρουν τη θερμοκρασία των ελαστικών κάνουν λίγους γύρους και τη βρουν, θα γίνουν και πάλι ταχύτερα».