Ο Τζορτζ Ράσελ έχασε τη νίκη του GP Βελγίου περίπου 2,5 ώρες μετά το τέλος του χθεσινού αγώνα στο Σπα, διότι η Mercedes W15 του Άγγλου βρέθηκε στον τεχνικό έλεγχο ελλιποβαρής κατά 1,5 κιλό. Τη νίκη καρπώθηκε, έτσι, ο ομόλογός του Λιούις Χάμιλτον, που τερμάτισε 0,5’’ πίσω του.

Ο Ράσελ κατάφερε -διαχειριζόμενος τα ελαστικά του με ιδιαίτερα οδηγική δεξιότητα- να κάνει να δουλέψει ένα σετ σκληρής γόμας για 35 γύρους, κι έτσι απέδωσε θεαματικά το ρίσκο του να κάνει μόνο ένα πιτ-στοπ σε έναν αγώνα που πριν την εκκίνηση κάτι τέτοιο ακουγόταν εξωφρενικό.

Πριν οι αγωνοδίκες στερήσουν τη νίκη από τον Ράσελ, ο Χάμιλτον έκανε σαφή την ενόχλησή του για το γεγονός ότι η ομάδα του ποτέ δεν του προσέφερε την επιλογή της στρατηγικής ενός πιτ-στοπ. “Σε κάθε stint μου είχε απομείνει αρκετή γόμα, αλλά η ομάδα εξακολουθούσε να με καλεί στα πιτς”, είπε ο 39χρονος.

Και συνέχισε: “Αν ακούσετε τη ραδιοεπικοινωνία, θα μάθετε τι έλεγα διαρκώς στην ομάδα. Πιστεύω ότι τα ελαστικά ήταν αρκετά καλά. Είχα ακόμα πολλή γόμα και μπορούσα να κινούμαι όλο και ταχύτερα. Δεν ήθελα να σταματήσω [για αλλαγή ελαστικών]”.

Εμμέσως πλην σαφώς, έτσι, ο Λιούις άφησε τον υπαινιγμό ότι η Mercedes F1 δεν επεφύλασσε ισότιμη αντιμετώπιση στον ίδιο σε σχέση με τον Ράσελ στο GP Βελγίου.

Όμως η Mercedes απάντησε στον υπαινιγμό αυτόν, λέγοντας ότι καθένας εκ των δύο αντιμετώπιζε διαφορετικές συνθήκες στον αγώνα. Και ότι ενώ ο Χάμιλτον ήταν επικεφαλής του αγώνα, ο Ράσελ από την 5η θέση είχε πολύ λιγότερα να χάσει με το αδιαμφισβήτητο ρίσκο της επιλογής μίας στάσης στα πιτς.

Τη στιγμή που ο Ράσελ πρότεινε στην ομάδα να σκεφτεί το ενδεχόμενο ενός πιτ-στοπ, ο νεαρός Άγγλος είχε διαφορά 2’’ από τον Φερστάπεν πίσω του. “Για τρεις γύρους ανταλλάσσαμε απόψεις”, είπε ο Ράσελ. “Και είναι δύσκολο, διότι όταν διαισθάνεσαι κάτι τόσο έντονα πρέπει να το ακολουθείς.

Μετά από όλα τα δεδομένα που είχαμε την Παρασκευή που έδειχναν ότι η στρατηγική ενός πιτ-στοπ δεν ήταν καν κοντά στο να είναι βιώσιμη, αναρωτιέσαι μερικές φορές, 'μήπως χάνουμε κάτι εδώ;'

Αναρωτιέσαι, δηλαδή, γιατί κανείς άλλος δεν το κάνει αυτό; Αλλά ένιωσα κάπως άνετα με τα ελαστικά, και τα διαχειρίστηκα [προσεκτικά] στην αρχή, και ήξερα ότι αυτό θα μου έδινε ένα πλεονέκτημα στο τέλος”, συνέχισε ο Ράσελ.

Εντέλει, ο νεαρός Άγγλος και η Mercedes αποφάσισαν να μην κάνουν δεύτερο πιτ-στοπ, και μόλις ο Χάμιλτον βγήκε από το δικό του απείχε 7’’ από τον Ράσελ. Φυσικά, με την πολύ ανώτερή του πρόσφυση ο Λιούις έκλεισε την απόσταση, αλλά οριακά ο ομόλογός του έμεινε μπροστά μέχρι τον τερματισμό.

Ο διευθυντής της Mercedes F1, Τότο Βολφ, εξήγησε αργότερα ότι μπορεί ο Χάμιλτον να ένιωθε ότι τα ελαστικά του ήταν σε καλή κατάσταση στο τέλος κάθε stint, αλλά η απόφαση να κάνει δύο πιτ-στοπς ελήφθη για να προστατευθεί από τους Λεκλέρκ και Πιάστρι που του είχαν κάνει το undercut.

Ο Αυστριακός είπε: "Ως οδηγός, δεν έχεις την πλήρη εικόνα επειδή λες ότι τα ελαστικά σου είναι καλά. Αλλά σε εκείνη τη φάση κανείς δεν είχε τη στρατηγική ενός πιτ-στοπ στο μυαλό του. Έπρεπε να καλύψουμε τα αυτοκίνητα πίσω, νομίζω ότι ήταν ο Πιάστρι και ο Λεκλέρ.

Και μπορείτε να δείτε ότι όλοι οι άλλοι ακολούθησαν λογικά τη στρατηγική των δύο στάσεων. Απλά δεν ήταν στο μυαλό μας. Έτσι, αυτό που κάναμε με τον Λιούις ήταν απολύτως σωστό. Αλλά στο τέλος, ο Τζορτζ κατάφερε να επιβιώσει. Δεν θα μπορούσε να είχε προβλεφθεί γιατί αν μπορούσε, οποιαδήποτε από τις άλλες κορυφαίες ομάδες θα το είχε κάνει."

Αν ο Πιάστρι ήταν πιο κοντά στο τέλος, και φαινόταν να αποτελεί πραγματική απειλή για τη νίκη, ο Βολφ είπε ότι θα είχε παρέμβει και θα ζητούσε από τον Ράσελ να παραμερίσει για χάρη του ταχύτερου (λόγω ελαστικών) Χάμιλτον.

Πιθανώς αν είχαμε έναν γύρο ακόμα, θα μπορούσε να είναι μια σκέψη μας αυτή γιατί θα χρειαζόταν να προστατέψουμε την πρώτη θέση, και ο Τζορτζ θα είχε τερματίσει τρίτος. Αλλά είμαι χαρούμενος που δεν χρειάστηκε να πάρουμε αυτή την απόφαση", κατέληξε ο διευθυντής της Mercedes F1.