Ο εκτελεστής Φερστάπεν, ο ταύρος Σάινθ, ο άφαντος Λεκλέρ, ο "κουλ" Χάμιλτον και ο έξαλλος Αλόνσο

Στο GP του Καναδά ο Μαξ Φερστάπεν πήρε την έκτη του φετινή νίκη, βάζοντας ένα ακόμη λιθαράκι στη διεκδίκηση του φετινού τίτλου. Ο Ολλανδός φαίνεται πως είναι ο μόνος που φεύγει με χαμόγελα από το Μόντρεαλ, αφού όλοι οι υπόλοιποι έχουν κάθε λόγο να είναι προβληματισμένοι, δυσαρεστημένοι, εκνευρισμένοι, έως και έξαλλοι…

Αυτά είναι τα TOP-5 συμπεράσματα από το Καναδικό GP που μας χάρισε μια υπέροχη μάχη για τη νίκη στους τελευταίους 15 γύρους.

01. Ο Μαξ θα κέρδιζε έτσι κι αλλιώς

Συνήθως, βλέπουμε τον Φερστάπεν να είναι αυτός που επιτίθεται για τη νίκη. Κι όμως, στον Καναδά γύρισε στην… άμυνα, έχοντας πίσω του έναν αφηνιασμένο Κάρλος Σάινθ που πάλεψε στους τελευταίους 15 γύρους με ότι δυνάμεις είχε για να προσπεράσει τη Red Bull και να πάρει την πολυπόθητη παρθενική του νίκη στη Formula 1.

Τελικά ο Ολλανδός έπαιξε άψογη άμυνα, υπερασπίστηκε τη θέση του με σθένος και είδε πρώτος την καρό σημαία, διευρύνοντας την διαφορά που έχει στη βαθμολογία από τον Πέρεζ και τον Λεκλέρ.

Το ερώτημα όμως είναι: Θα κέρδιζε ο Μαξ αν ο Κάρλος δεν έμπαινε να αλλάξει ελαστικά όταν βγήκε το safety car λόγω του Τσουνόντα; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα ναι. Ο Φερστάπεν είναι δεινός εκτελεστής όταν βρίσκεται στο κατόπι αντιπάλων του και κυνηγά τη νίκη.

Είχε μάλιστα και πιο φρέσκα Pirelli στην RBR του. Θα μάζευε λοιπόν τη διαφορά από τον πρωτοπόρο Σάινθ και θα τον προσπερνούσε, αφού πρώτα έπαιζε για λίγους γύρους το παιχνίδι με το ποντίκι και τη γάτα - όπως το έχει κάνει άλλωστε τόσες και τόσες φορές μέχρι σήμερα.

02. Ο Σάινθ είχε τα κότσια, αλλά η Ferrari δεν είχε τη δύναμη

Η οδήγηση του Κάρλος στους τελευταίους γύρους ήταν για σεμινάριο. Ο Ισπανός ήταν σαν ταύρος που έβλεπε τα πάντα κόκκινα εμπρός του. Ήταν ταχύτατος αλλά όχι παρορμητικός για να κινδυνέψει να κάνει το λάθος.

Κινήθηκε πολύ έξυπνα. Φόρτιζε τη μπαταρία του στα σωστά σημεία, μάζευε τη διαφορά από τον Φερστάπεν εκεί που έπρεπε εκμεταλλευόμενος τα φρέσκα του ελαστικά, αλλά τελικά στην ευθεία δεν είχε την ταχύτητα να προσπεράσει, ακόμη και με τη βοήθεια του DRS.

Η Ferrari ήταν πολύ γρήγορη στον Καναδά, αλλά ένα τσικ πιο αργή από τη Red Bull. Και αυτό το “τσικ” ήταν αρκετό για τον Πρωταθλητή έτσι ώστε να ελέγξει την επίθεση του Σάινθ. Όπως και να έχει, ο Ισπανός πήρε μια άξια δεύτερη θέση κρατώντας ψηλά τη σημαία των Τιφόζι.

03. Ο άφαντος Λεκλέρ και ο στόχος που δεν επιτεύχθηκε

Πριν τον αγώνα και με δεδομένο πως θα εκκινούσε προτελευταίος, ο Σαρλ Λεκλέρ δήλωνε πως στόχος του ήταν να τερματίσει στην πρώτη τετράδα. Με τον Πέρεζ εκτός μάχης και με τη βοήθεια του safety car, το ότι τερμάτισε τελικά πέμπτος δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη επιτυχία.

Περιμέναμε περισσότερα από τον Μονεγάσκο που είχε μια ολοκαίνουρια κινητήρα μονάδα στην πλάτη του, σε μια πίστα που ευνοεί τις προσπεράσεις. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον εκεί στη Ferrari να έχουν βρει τη λύση για τα προβλήματα αξιοπιστίας και να δούμε στη συνέχεια τους κόκκινους να ξαναμπαίνουν σε τροχιά τίτλου. Επιτρέψτε μας πάντως να έχουμε τις αμφιβολίες μας γι' αυτό, δυστυχώς...

04. Ο έξαλλος Αλόνσο και η άβγαλτη Alpine

Ο Φερνάντο Αλόνσο είχε κάθε λόγο να είναι αισιόδοξος στον Καναδά. Ο Ισπανός έκανε έναν εκπληκτικό χρόνο στο βρεγμένο qualifying του Σαββάτου, ταχύτερο όλων πλην του Φερστάπεν. Μπορεί στον αγώνα να έχασε τη δεύτερη θέση από τον Σάινθ, αλλά φάνηκε πως είχε την ικανότητα να πολεμήσει για το βάθρο.

Τελικά όμως χαντακώθηκε από τα στρατηγικά λάθη της Alpine, που για κάποιο λόγο δεν εκμεταλλεύτηκε τα δύο εικονικά και το ένα πραγματικό αυτοκίνητο ασφαλείας έτσι ώστε να κάνει πιτ-στοπ στον οδηγό της.

Το αποτέλεσμα είναι ο Αλόνσο να τερματίσει τελικά έβδομος. Τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα για τον Ισπανό που έπεσε στην ένατη θέση της κατάταξης καθώς δέχτηκε ποινή 5’’ μετά τον αγώνα για αντικανονική αλλαγή κατεύθυνσης, προκειμένου να αμυνθεί στον Βάλτερι Μπότας που προσπαθούσε να τον προσπεράσει.

Ένας κούκος δεν αρκεί για να φέρει την άνοιξη, ακόμη κι αν αυτός ο κούκος έχει κερδίσει δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα F1. Θα πρέπει εκεί στην Alpine να δουλέψουν λίγο τη στρατηγική του αγώνα και να μη βασίζονται μόνο στους καθόλα ικανούς πιλότους της ομάδας.

Φυσικά, εκνευρισμένος πρέπει να είναι και ο Σέρτζιο Πέρεζ, που από Μάγος του Μονακό πριν 3 εβδομάδες έχασε στα ίσια από τον Φερστάπεν στο Μπακού και βρέθηκε να κυνηγά φαντάσματα στον Καναδά.

Ο Μεξικανός τα έκανε μούσκεμα στο qualifying, ξεκίνησε από πολύ πίσω τον αγώνα και έπειτα τον χτύπησε και η ατυχία, με τη βλάβη στο κιβώτιο που είχε ως συνέπεια την εγκατάλειψη. Το ζήτημα τώρα είναι είναι να κρατήσει την ψυχραιμία του και να επικεντρωθεί στο επόμενο Γκραν Πρι, κάτι που είμαστε σίγουροι πως θα το κάνει. Ο Τσέκο είναι τσακάλι και θα το δείτε.

05. Ο “κουλ” Χάμιλτον και το σακούλι της Mercedes

Ξεκίνησε τέταρτος και τερμάτισε τρίτος, πετυχαίνοντας το δεύτερο φετινό του βάθρο ύστερα από έναν φαινομενικά ήρεμο αγώνα.

Ωστόσο, από την επίδοση τόσο του Λιούις Χάμιλτον όσο και του Τζορτζ Ράσελ γίνεται ακόμη μια φορά φανερό ότι υπάρχουν τέσσερα επίπεδα δυναμικής στο γκριντ: Οι Red Bull και Ferrari στην κορυφή, η Mercedes μόνη τρίτη και μετά όλοι οι άλλοι, με εξαίρεση τη Williams που παλεύει μοναχικά στο τέλος.

Έτσι, καταλήγουμε σε ένα ακόμη Γκραν Πρι οι Mercedes να μην είναι μεν σε θέση να διεκδικήσουν τη νίκη, αλλά να μαζεύουν πολύτιμους βαθμούς και να γεμίζουν σιγά σιγά το… σακούλι τους, για το οποίο λέγαμε και την προηγούμενη εβδομάδα.

Με 188 βαθμούς έναντι 218 της Ferrari, αν η γερμανική ομάδα συνεχίσει τη βελτίωση της W13 και ευνοηθεί και από τις αλλαγές που περιμένουμε στους κανονισμούς σχεδίασης των μονοθεσίων λόγω porpoising, όλα είναι πιθανά…