Ο Λάντο Νόρις της McLaren είναι μαζί με τον Μαξ Φερστάπεν της RBR, τον Τζορτζ Ράσελ της Mercedes (πλέον) και τον Σαρλ Λεκλέρ της Ferrari, οι μελλοντικοί αστέρες και εν δυνάμει πρωταθλητές της Formula 1. Όμως, μπαίνοντας στο σπορ στην ηλικία των 19 ετών, η ψυχολογική προσαρμογή του ήταν τόσο δύσκολη που τον έφτασε στα όρια της κατάρευσης της αυτοπεποίθησής του και της κατάθλιψης.

Ο Βρετανός οδηγός μίλησε σε εκπομπή της βρετανικής τηλεόρασης (του καναλιού ITV) για αυτή την πτυχή της ζωής ενός οδηγού της F1, η οποία σπάνια έρχεται στο φως - αλλά υφίσταται καλά κρυμμένη γύρω από το παραπλανητικό "περιτύλιγμα" του σπορ.

Μίλησε για το φόβο της αμφισβήτησης του εαυτού του, για το φόβο να κυριευθεί από τις αμφιβολίες για τις ικανότητές του - υποστηρίζοντας ότι αυτές οι σκέψεις τον άφηναν πολλές φορές να αισθάνεται ότι υπέφερε από κατάθλιψη.

"Φαντάζομαι ότι οι άνθρωποι βλέποντας τηλεόραση δεν συνειδητοποιούν πολλά από τα οποία περνάει ένας οδηγός. Και είναι κρίμα, αν και τώρα υπάρχουν πολλά προγράμματα στα οποία μπορείς να δεις τους οδηγούς στο παρασκήνιο, και την πίεση και το άγχος που πρέπει να αντέξουν", είπε ο Βρετανός. "Ειδικά στην ηλικία μου, μπαίνοντας στη F1 στα 19 μου χρόνια, αισθανόμουν ότι με κοιτούσαν πολλά μάτια. Η προσπάθειά μου να τα αντιμετωπίσω όλα αυτά, είχε και τις επιπτώσεις της πάνω μου.

Είχα την αίσθηση ότι δεν ήξερα τι θα επακολουθούσε. Αν κάτι πήγαινε στραβά, και δεν απέδιδα καλά στις επόμενες δοκιμές, τι θα συνέβαινε; Τι αποτέλεσμα θα είχε; Θα παρέμενα στη Formula 1 του χρόνου; Και αν δεν παρέμενα, τι θα έκανα; Διότι δεν είμαι και τόσο καλός σε πολλά άλλα πράγματα στη ζωή.

Κι έπειτα αισθανόμουν ότι είχα κατάθλιψη διαρκώς, σκεφτόμουν πως αν δεν απέδιδα καλά σε έναν αγώνα θα άρχισα να αμφιβάλλω αν είμαι αρκετά καλός, έκανα τέτοιου είδους σκέψεις. Κι όταν όλα αυτά αρχίζουν να προστίθενται στη διάρκεια της χρονιάς, και να μπαίνει και ο παράγοντας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αυτό μπορεί πια να αρχίσει να σου κάνει κακό".

Ο Νόρις αποκάλυψε ότι χρειάστηκε βοήθεια για να αντιμετωπίσει την πίεση αυτής της κατάστασης, και την αναζήτησε σε μια βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση ψυχικής υγείας, που ονομάζεται Mind: "Συνεργαστήκαμε με τη Mind, η οποία με βοήθησε υπερβολικά. Και βοήθησε και πολλούς άλλους ανθρώπους στη McLaren, και στον κόσμο γενικώς. Οπότε, μιλώντας με τους ανθρώπους γύρω μου και στους φίλους μου που εμπιστεύομαι, και επίσης με τη Mind, είμαι πια σε πολύ καλύτερη θέση. Αισθάνομαι περισσότερο χαρούμενος και μπορώ να απολαύσω αυτό που κάνω", κατέληξε ο οδηγός της McLaren.