Ο Λόρις Καπιρόσι στο Sport24.gr
O Λόρις Καπιρόσι μιλάει αποκλειστικά στο Sport24.gr για τη γρήγορη ζωή και την Ελλάδα (videos)
Ο ζωντανός "θρύλος" από τη Μπολόνια που ο Ρόσι έχει παλιότερα χαρακτηρίσει ως τον σπουδαιότερο αντίπαλο του, μίλησε στο
Sport24.gr για την 20ετή θητεία του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μοτοσικλέτας, τις 300 συμμετοχές, τη ζωή του μακριά από τους αγώνες, λίγες μόνο μέρες πριν επισκεφθεί τη χώρα μας προκειμένου να παραστεί σε ειδική εκδήλωση.
Ο 37χρονος αναβάτης της Rizla Suzuki που βρίσκεται στη Χερέθ για τον 2ο αγώνα του φετινού MotoGP γιόρτασε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στο Κατάρ, τις 300 συμμετοχές στην καριέρα του. Ένα μεγάλο ρεκόρ που θα αργήσει πολύ να καταρριφθεί, αν βέβαια γίνει αυτό.
"Ο αριθμός των συμμετοχών δεν με απασχόλησε ποτέ, απλά απολαμβάνω τους αγώνες. Αποτελεί σίγουρα μεγάλο επίτευγμα, το οποίο νομίζω ότι θα χρειαστεί να περάσουν πολλά χρόνια για να καταρριφθεί, ειδικά αφού αγωνίζομαι ακόμα! Θα μεγαλώσω ρεκόρ όσο μπορώ και μετά θα φύγω !", υποστήριξε ο "Καπιρέξ", όπως είναι το παρατσούκλι του, που αγωνίστηκε με το Νο300 και όχι το πολυαγαπημένο 65 στην πίστα Λοσάιλ, αλλά περιορίστηκε στην 9η θέση.
Πέντε και να... καίνε
Υπήρξε ο πρώτος έφηβος σούπερστάρ του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και στα 17 του χρόνια, αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στα 125cc (το 1990). Παραμένει μέχρι και σήμερα ο νεαρότερος παγκόσμιος πρωταθλητής! Φυσικά, έχει υπέροχες αναμνήσεις, τις οποίες μοιράζεται μαζί μας:
"Ξεχωρίζω πέντε αγώνες στην καριέρα μου, πέντε νίκες. Την πρώτη στο Ντόνινγκτον Παρκ (το 1990). Όλοι αναφέρουν πάντα την πρώτη νίκη τους, γιατί τότε συνειδητοποιείς ότι έχεις κάνει το όνειρο σου πραγματικότητα. Στον τελευταίο αγώνα εκείνης της χρονιάς στην Αυστραλία (Φίλιπ Άιλαντ) νίκησα και αναδείχθηκα παγκόσμιος πρωταθλητής! Άλλο ένα cool πράγμα. Η "παρθενική" νίκη στα 500cc το 1996 στο Ίστερν Κρικ (Αυστραλία) είναι επίσης μία υπέροχη ανάμνηση, όπως επίσης το Άσεν το 1999 και η Βαρκελώνη το 2003. Αυτοί είναι οι αγαπημένοι μου αγώνες. H νίκη στον "καθεδρικό" ήρθε πάνω σε μία Honda, ενώ τον "θρίαμβο" στο Μοντμελό το 2003 τον θυμούνται οι οπαδοί του, καθώς ήταν η πρώτη νίκη της Ducati στο MotoGP. Εκείνη η μοτοσικλέτα παραχωρήθηκε στον Λόρις και σήμερα βρίσκεται στο σαλόνι του σπιτιού του!
Ο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής (δύο στα 125cc και μία στα 250cc) υπήρξε ο απόλυτος "πρεσβευτής" του εργοστασίου στο Μπόργκο Πανιτζάλε. Το 2003 ρίσκαρε και πήγε στην Ducati από την οποία έφυγε με άσχημο τρόπο το 2007, όταν νικήθηκε κατά κράτος από τον τιμέιτ του (και παγκόσμιο πρωταθλητή εκείνη τη χρονιά), τον Κέισι Στόνερ: Ο Καπιρόσι ενημερώθηκε από τον Τύπο ότι αντικαταστάθηκε από τον Μάρκο Μελάντρι.
Από το 2008 βρίσκεται στη "γαλάζια" ομάδα της Rizla Suzuki. Οι Ιάπωνες πρώην παγκόσμιοι πρωταθλητές, για λόγους που παραμένουν ανεξήγητοι, δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι. Τώρα πια ο Καπιρόσι δεν διεκδικεί νίκες, αλλά οι κάμερες στρέφονται πάντα πάνω του στον αγώνα γιατί ποτέ δεν το βάζει κάτω. Μαχητικός, επίμονος ή ξεροκέφαλος διεκδικεί πάντα κάτι καλύτερο.
Θα το παλέψει το βάθρο
"Ελπίζω ότι η φετινή σεζόν θα είναι διαφορετική από τις προηγούμενες. Δεν βρισκόμαστε αρκετά πίσω από τον ανταγωνισμό και το εργοστάσιο έκανε εκπληκτική δουλειά τον περασμένο χειμώνα. Πιστεύουμε λοιπόν ότι θα καταφέρουμε να "παλέψουμε" με το πρώτο γκρουπ (το συνθέτουν ο Ρόσι, ο Στόνερ, ο Χόρχε Λορένθο, ο Ντάνι Πεδρόσα και ο Αντρέα Ντοβιτσιόζο). Δεν έχω μάθει να το βάζω κάτω".
Όταν ρωτήθηκε για το ποιά "μάχη" περιμένει να δει να εξελίσσεται φέτος, φυσικά και δεν μίλησε για τo δίδυμο της Fiat Yamaha ή της Repsol Honda ή τους τέσσερις "εξωγήινους". Δεν θα υποτιμούσε ποτέ τον εαυτό του μιλώντας για άλλους, απλά σαν ένας άνθρωπος που θέλει να συνεχίσει να αγωνίζεται και βλέπει νεαρούς με χορηγούς στο πλευρό τους να εποφθαλμιούν τη θέση του, αναφέρθηκε στον ρούκι τιμέιτ του, τον Ισπανό Άλβαρο Μπαουτίστα:
"Είσαι πάντοτε περίεργος να δεις πώς θα τα πάει ο καινούργιος τιμέιτ σου. Αν θα "δέσει" με την υπόλοιπη ομάδα. Ο Άλβαρο έδειξε καλά στοιχεία στις δοκιμές και είναι αρκετά συνεργάσιμος. Μην ακούτε τι σας λένε, για να γίνει μία μοτοσικλέτα καλύτερη πρέπει και οι δύο αναβάτες να δουλέψουν. Πάντως, θέλω να σιγουρευτώ ότι εγώ θα τον νικήσω", επισήμανε, επιβεβαιώνοντας τον πρώτο κανόνα των αγώνων που αναφέρει ότι ο τιμέιτ είναι ο πρώτος αντίπαλος.
500cc και πάλι 500
Χαίρεται που είναι ακόμα ενεργός και ανταγωνιστικός σε ένα σπορ που εύκολα μπορείς να "καείς" αν κάνεις λάθος επιλογή. Έχει τρέξει στην εποχή των 500cc, των 990cc και των 800cc. Που περνούσε καλύτερα; "Φυσικά στα 500cc, ήταν υπέροχα. Απόλαυσα την οδήγηση περισσότερο από καθετί, ειδικά όταν φτάνεις στο όριο. Ήταν όμως επικίνδυνα".
Το MotoGP ετοιμάζεται να γυρίσει πίσω στα 1000cc με τον Καπιρόσι να δηλώνει στο Κατάρ ότι ανυπομονεί (άρα δεν είναι διατεθειμένος να "κρεμάσει" το κράνος και τα δερμάτινα του). Αν μπορούσα να κάνω τους αγώνες περισσότερο συναρπαστικούς, θα αφαιρούσα το 50% των ηλεκτρονικών βοηθημάτων", απάντησε σε σχετικό ερώτημα μας. Το ίδιο έχουν απαντήσει όλοι οι αναβάτες της "παλιάς σχολής" σαν τον Ρόσι και τον Μελάντρι.
Στα διάφορα φόρουμ οπαδών σπάνια θα βρεθεί κάποιος να γράψει άσχημη κουβέντα για αυτόν. Φαίνεται και πρέπει να είναι καλός άνθρωπος. Μοναδικό "ψεγάδι" στην καριέρα του ήταν η κίνηση του (a la Άιρτον Σένα ή Μίκαελ Σουμάχερ) να βγάλει εκτός αγώνα τον τιμέιτ του, Ιάπωνα Τετσούγια Χαράντα στην τελευταία στροφή του τελευταίου γύρου στην Αργεντινή το 1999. Οι δύο αναβάτες της Aprilia διεκδικούσαν τον τίτλο, ο Χαράντα έπεσε και ο Καπιρόσι πήρε τον τίτλο. Μετά έπεσε ξύλο στο γκαράζ με τη γυναίκα του Χαράντα να σέρνει τον χορό.
Ο Ρόσι και ο (Καπι)Ρόσι
Τη νίκη τότε πήρε ο τρίτος αναβάτης της Aprilia, ο Βαλεντίνο Ρόσι στην πρώτη σεζόν συνύπαρξης τους στην ίδια κατηγορία. Ο Ρόσι δεν έχει σε ιδιαίτερη εκτίμηση τους αντιπάλους που τον απειλούν, εξαίρεση αποτελεί ο Καπιρόσι.
"Γνώριζα τον Γκρατσιάνο (τον πατέρα του Ρόσι) και το 1990 γνώρισα και τον Βαλεντίνο. Πάντα μου ζητούσε κάτι, το κράνος μου, τις μπότες μου! Ήταν ανυπόφορος! Αργότερα γίναμε αντίπαλοι. Έχουμε δώσει μεγάλες μάχες ειδικά το 1999. Η σχέση μας δεν άλλαξε ποτέ, παραμένει φιλική. Δεν είναι το αγωνιστικό στυλ οδήγησης που τον κάνει να ξεχωρίζει, είναι το μυαλό του. Σε αυτό το επίπεδο όλοι είναι καλοί αναβάτες, όμως το μυαλό κάνει τη διαφορά".
Τρεις άνθρωποι βρίσκονται πάντα στο πλευρό του Καπιρόσι: Ο μάνατζερ του, η γυναίκα του η Ίγκριντ και ο μικρός Ρομπέρτο, ο γιος του. Τα επόμενα χρόνια ανήκουν, όπως λέει, μόνο στην οικογένεια του. "Δεν θα παραμείνω στους αγώνες όταν σταματήσω. Θα αφοσιωθώ στην οικογένεια μου. Θα συνεχίσω να έρχομαι στους αγώνες, αλλά μόνο ως καλεσμένος, δεν θέλω καμία επίσημη ιδιότητα".
Ο Ρομπέρτο είναι ήδη τριών ετών και έχει καταλάβει τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς του. Άραγε σε 14 χρόνια θα δούμε ξανά έναν Καπιρόσι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα; Όχι αν περνάει από το χέρι του πατέρα του: "Έχει τις δικές του μοτοσικλέτες-παιχνίδια, αν θέλει να μάθει να οδηγεί και να απολαμβάνει μία μοτοσικλέτα δεν θα τον σταματήσω, αλλά δεν θέλω σε καμία περίπτωση να γίνει οδηγός αγώνων. Φοβάμαι και δυστυχώς τώρα καταλαβαίνω πόσο φοβούνταν οι δικοί μου γονείς".
O φορολογικός παράδεισος του Μόντε Κάρλο έχει γίνει το σπίτι του. "Μπορείς να απολαμβάνεις μία ήσυχη ζωή ακόμα και σε ένα μέρος που φημίζεται για τη χλιδή και τα πάρτι. Μιλάω γαλλικά, κάνω ποδήλατο πάνω στα βουνά και μου αρέσει να επισκευάζω παλιά αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες. Έχω δύο "hot-rod", ένα του 1971 και ένα του 1974 που τα επισκεύασα μόνος μαζί με τον αδερφό μου που μοιράζεται την ίδια "τρέλα" με μένα".
Μέσω του Sport24.gr στέλνει μήνυμα στους οπαδούς του στη χώρα μας, λέγοντας "αγαπώ την Ελλάδα και είναι μία από τις αγαπημένες μου χώρες. Θα έρθω σύντομα και ελπίζω να δω πολλούς φίλους των Grand Prix, γιατί γνωρίζω από φίλους μου ότι οι Έλληνες παρακολουθούν τους αγώνες".
O Kαπιρόσι μιλάει για τη δουλειά του:
Τα χρόνια στη Ducati:
Ρετρό από τη Χερέθ (έχει και Μικ Ντούχαν):
Ο Καπιρόσι πίσω από το τιμόνι ενός Suzuki:
Ο 37χρονος αναβάτης της Rizla Suzuki που βρίσκεται στη Χερέθ για τον 2ο αγώνα του φετινού MotoGP γιόρτασε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στο Κατάρ, τις 300 συμμετοχές στην καριέρα του. Ένα μεγάλο ρεκόρ που θα αργήσει πολύ να καταρριφθεί, αν βέβαια γίνει αυτό.
"Ο αριθμός των συμμετοχών δεν με απασχόλησε ποτέ, απλά απολαμβάνω τους αγώνες. Αποτελεί σίγουρα μεγάλο επίτευγμα, το οποίο νομίζω ότι θα χρειαστεί να περάσουν πολλά χρόνια για να καταρριφθεί, ειδικά αφού αγωνίζομαι ακόμα! Θα μεγαλώσω ρεκόρ όσο μπορώ και μετά θα φύγω !", υποστήριξε ο "Καπιρέξ", όπως είναι το παρατσούκλι του, που αγωνίστηκε με το Νο300 και όχι το πολυαγαπημένο 65 στην πίστα Λοσάιλ, αλλά περιορίστηκε στην 9η θέση.
Πέντε και να... καίνε
Υπήρξε ο πρώτος έφηβος σούπερστάρ του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και στα 17 του χρόνια, αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στα 125cc (το 1990). Παραμένει μέχρι και σήμερα ο νεαρότερος παγκόσμιος πρωταθλητής! Φυσικά, έχει υπέροχες αναμνήσεις, τις οποίες μοιράζεται μαζί μας:
"Ξεχωρίζω πέντε αγώνες στην καριέρα μου, πέντε νίκες. Την πρώτη στο Ντόνινγκτον Παρκ (το 1990). Όλοι αναφέρουν πάντα την πρώτη νίκη τους, γιατί τότε συνειδητοποιείς ότι έχεις κάνει το όνειρο σου πραγματικότητα. Στον τελευταίο αγώνα εκείνης της χρονιάς στην Αυστραλία (Φίλιπ Άιλαντ) νίκησα και αναδείχθηκα παγκόσμιος πρωταθλητής! Άλλο ένα cool πράγμα. Η "παρθενική" νίκη στα 500cc το 1996 στο Ίστερν Κρικ (Αυστραλία) είναι επίσης μία υπέροχη ανάμνηση, όπως επίσης το Άσεν το 1999 και η Βαρκελώνη το 2003. Αυτοί είναι οι αγαπημένοι μου αγώνες. H νίκη στον "καθεδρικό" ήρθε πάνω σε μία Honda, ενώ τον "θρίαμβο" στο Μοντμελό το 2003 τον θυμούνται οι οπαδοί του, καθώς ήταν η πρώτη νίκη της Ducati στο MotoGP. Εκείνη η μοτοσικλέτα παραχωρήθηκε στον Λόρις και σήμερα βρίσκεται στο σαλόνι του σπιτιού του!
Ο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής (δύο στα 125cc και μία στα 250cc) υπήρξε ο απόλυτος "πρεσβευτής" του εργοστασίου στο Μπόργκο Πανιτζάλε. Το 2003 ρίσκαρε και πήγε στην Ducati από την οποία έφυγε με άσχημο τρόπο το 2007, όταν νικήθηκε κατά κράτος από τον τιμέιτ του (και παγκόσμιο πρωταθλητή εκείνη τη χρονιά), τον Κέισι Στόνερ: Ο Καπιρόσι ενημερώθηκε από τον Τύπο ότι αντικαταστάθηκε από τον Μάρκο Μελάντρι.
Από το 2008 βρίσκεται στη "γαλάζια" ομάδα της Rizla Suzuki. Οι Ιάπωνες πρώην παγκόσμιοι πρωταθλητές, για λόγους που παραμένουν ανεξήγητοι, δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι. Τώρα πια ο Καπιρόσι δεν διεκδικεί νίκες, αλλά οι κάμερες στρέφονται πάντα πάνω του στον αγώνα γιατί ποτέ δεν το βάζει κάτω. Μαχητικός, επίμονος ή ξεροκέφαλος διεκδικεί πάντα κάτι καλύτερο.
Θα το παλέψει το βάθρο
"Ελπίζω ότι η φετινή σεζόν θα είναι διαφορετική από τις προηγούμενες. Δεν βρισκόμαστε αρκετά πίσω από τον ανταγωνισμό και το εργοστάσιο έκανε εκπληκτική δουλειά τον περασμένο χειμώνα. Πιστεύουμε λοιπόν ότι θα καταφέρουμε να "παλέψουμε" με το πρώτο γκρουπ (το συνθέτουν ο Ρόσι, ο Στόνερ, ο Χόρχε Λορένθο, ο Ντάνι Πεδρόσα και ο Αντρέα Ντοβιτσιόζο). Δεν έχω μάθει να το βάζω κάτω".
Όταν ρωτήθηκε για το ποιά "μάχη" περιμένει να δει να εξελίσσεται φέτος, φυσικά και δεν μίλησε για τo δίδυμο της Fiat Yamaha ή της Repsol Honda ή τους τέσσερις "εξωγήινους". Δεν θα υποτιμούσε ποτέ τον εαυτό του μιλώντας για άλλους, απλά σαν ένας άνθρωπος που θέλει να συνεχίσει να αγωνίζεται και βλέπει νεαρούς με χορηγούς στο πλευρό τους να εποφθαλμιούν τη θέση του, αναφέρθηκε στον ρούκι τιμέιτ του, τον Ισπανό Άλβαρο Μπαουτίστα:
"Είσαι πάντοτε περίεργος να δεις πώς θα τα πάει ο καινούργιος τιμέιτ σου. Αν θα "δέσει" με την υπόλοιπη ομάδα. Ο Άλβαρο έδειξε καλά στοιχεία στις δοκιμές και είναι αρκετά συνεργάσιμος. Μην ακούτε τι σας λένε, για να γίνει μία μοτοσικλέτα καλύτερη πρέπει και οι δύο αναβάτες να δουλέψουν. Πάντως, θέλω να σιγουρευτώ ότι εγώ θα τον νικήσω", επισήμανε, επιβεβαιώνοντας τον πρώτο κανόνα των αγώνων που αναφέρει ότι ο τιμέιτ είναι ο πρώτος αντίπαλος.
500cc και πάλι 500
Χαίρεται που είναι ακόμα ενεργός και ανταγωνιστικός σε ένα σπορ που εύκολα μπορείς να "καείς" αν κάνεις λάθος επιλογή. Έχει τρέξει στην εποχή των 500cc, των 990cc και των 800cc. Που περνούσε καλύτερα; "Φυσικά στα 500cc, ήταν υπέροχα. Απόλαυσα την οδήγηση περισσότερο από καθετί, ειδικά όταν φτάνεις στο όριο. Ήταν όμως επικίνδυνα".
Το MotoGP ετοιμάζεται να γυρίσει πίσω στα 1000cc με τον Καπιρόσι να δηλώνει στο Κατάρ ότι ανυπομονεί (άρα δεν είναι διατεθειμένος να "κρεμάσει" το κράνος και τα δερμάτινα του). Αν μπορούσα να κάνω τους αγώνες περισσότερο συναρπαστικούς, θα αφαιρούσα το 50% των ηλεκτρονικών βοηθημάτων", απάντησε σε σχετικό ερώτημα μας. Το ίδιο έχουν απαντήσει όλοι οι αναβάτες της "παλιάς σχολής" σαν τον Ρόσι και τον Μελάντρι.
Στα διάφορα φόρουμ οπαδών σπάνια θα βρεθεί κάποιος να γράψει άσχημη κουβέντα για αυτόν. Φαίνεται και πρέπει να είναι καλός άνθρωπος. Μοναδικό "ψεγάδι" στην καριέρα του ήταν η κίνηση του (a la Άιρτον Σένα ή Μίκαελ Σουμάχερ) να βγάλει εκτός αγώνα τον τιμέιτ του, Ιάπωνα Τετσούγια Χαράντα στην τελευταία στροφή του τελευταίου γύρου στην Αργεντινή το 1999. Οι δύο αναβάτες της Aprilia διεκδικούσαν τον τίτλο, ο Χαράντα έπεσε και ο Καπιρόσι πήρε τον τίτλο. Μετά έπεσε ξύλο στο γκαράζ με τη γυναίκα του Χαράντα να σέρνει τον χορό.
Ο Ρόσι και ο (Καπι)Ρόσι
Τη νίκη τότε πήρε ο τρίτος αναβάτης της Aprilia, ο Βαλεντίνο Ρόσι στην πρώτη σεζόν συνύπαρξης τους στην ίδια κατηγορία. Ο Ρόσι δεν έχει σε ιδιαίτερη εκτίμηση τους αντιπάλους που τον απειλούν, εξαίρεση αποτελεί ο Καπιρόσι.
"Γνώριζα τον Γκρατσιάνο (τον πατέρα του Ρόσι) και το 1990 γνώρισα και τον Βαλεντίνο. Πάντα μου ζητούσε κάτι, το κράνος μου, τις μπότες μου! Ήταν ανυπόφορος! Αργότερα γίναμε αντίπαλοι. Έχουμε δώσει μεγάλες μάχες ειδικά το 1999. Η σχέση μας δεν άλλαξε ποτέ, παραμένει φιλική. Δεν είναι το αγωνιστικό στυλ οδήγησης που τον κάνει να ξεχωρίζει, είναι το μυαλό του. Σε αυτό το επίπεδο όλοι είναι καλοί αναβάτες, όμως το μυαλό κάνει τη διαφορά".
Τρεις άνθρωποι βρίσκονται πάντα στο πλευρό του Καπιρόσι: Ο μάνατζερ του, η γυναίκα του η Ίγκριντ και ο μικρός Ρομπέρτο, ο γιος του. Τα επόμενα χρόνια ανήκουν, όπως λέει, μόνο στην οικογένεια του. "Δεν θα παραμείνω στους αγώνες όταν σταματήσω. Θα αφοσιωθώ στην οικογένεια μου. Θα συνεχίσω να έρχομαι στους αγώνες, αλλά μόνο ως καλεσμένος, δεν θέλω καμία επίσημη ιδιότητα".
Ο Ρομπέρτο είναι ήδη τριών ετών και έχει καταλάβει τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς του. Άραγε σε 14 χρόνια θα δούμε ξανά έναν Καπιρόσι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα; Όχι αν περνάει από το χέρι του πατέρα του: "Έχει τις δικές του μοτοσικλέτες-παιχνίδια, αν θέλει να μάθει να οδηγεί και να απολαμβάνει μία μοτοσικλέτα δεν θα τον σταματήσω, αλλά δεν θέλω σε καμία περίπτωση να γίνει οδηγός αγώνων. Φοβάμαι και δυστυχώς τώρα καταλαβαίνω πόσο φοβούνταν οι δικοί μου γονείς".
O φορολογικός παράδεισος του Μόντε Κάρλο έχει γίνει το σπίτι του. "Μπορείς να απολαμβάνεις μία ήσυχη ζωή ακόμα και σε ένα μέρος που φημίζεται για τη χλιδή και τα πάρτι. Μιλάω γαλλικά, κάνω ποδήλατο πάνω στα βουνά και μου αρέσει να επισκευάζω παλιά αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες. Έχω δύο "hot-rod", ένα του 1971 και ένα του 1974 που τα επισκεύασα μόνος μαζί με τον αδερφό μου που μοιράζεται την ίδια "τρέλα" με μένα".
Μέσω του Sport24.gr στέλνει μήνυμα στους οπαδούς του στη χώρα μας, λέγοντας "αγαπώ την Ελλάδα και είναι μία από τις αγαπημένες μου χώρες. Θα έρθω σύντομα και ελπίζω να δω πολλούς φίλους των Grand Prix, γιατί γνωρίζω από φίλους μου ότι οι Έλληνες παρακολουθούν τους αγώνες".
O Kαπιρόσι μιλάει για τη δουλειά του:
Τα χρόνια στη Ducati:
Ρετρό από τη Χερέθ (έχει και Μικ Ντούχαν):
Ο Καπιρόσι πίσω από το τιμόνι ενός Suzuki: