Ο Έκλεστοουν έχει στην ιδιοκτησία του συνολικά 69 μονοθέσια, που στέκουν σε μια τεράστια αποθήκη στη Βρετανία, σχεδόν από κάθε δεκαετία της Formula 1 - και ακόμα και από την προπολεμική εποχή των Grands Prix.

Το αρχαιότερο μονοθέσιο της συλλογής είναι μια Bugatti Type 54S του 1931. Ένα άλλο, ιστορικής σημασίας, είναι η Vanwall VW10, το μονοθέσιο με το οποίο ο Στέρλινγκ Μος κέρδισε σειρά αγώνων για να χαρίσει στη Vanwall τον τίτλο κατασκευαστών το 1958.

Ένα από τα σημαντικότερα είναι αναμφίβολα η Brabham-Alfa Romeo BT46B ‘fan car’, με τον τεράστιο ανεμιστήρα στην ουρά της, που πρόλαβε να αγωνιστεί -και να κερδίσει- μόνο σε ένα GP, στο Άντερστορπ της Σουηδίας το 1978.

Κι έπειτα συναντάμε πολλά μονοθέσια που οδήγησαν μυθικοί πιλότοι της F1, μονοθέσια που φιλοξένησαν στα κόκπιτ τους οδηγούς όπως ο Μίκαελ Σουμάχερ, ο Νίκι Λάουντα, ο Μάικ Χόθορν και οι Βραζιλιάνοι Νέλσον Πικέ και Κάρλος Πάτσε.

Πολλοί εκτιμούν ότι αυτή η συλλογή διαθέτει τα περισσότερα και πιο προσεγμένα πρωτότυπα της Scuderia Ferrari που έχει οποιοσδήποτε ιδιώτης. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνεται η περίφημη Thin Wall Special, η πρώτη Ferrari που κατάφερε να κερδίσει την Alfa Romeo στη F1, η 375 F1 με την οποία ο Αλμπέρτο Ασκάρι κέρδισε το Ιταλικό GP, η Dino που έστεψε πρωταθλητή τον Μάικ Χόθορν, και βέβαια η κυρίαρχη F2002 του Μίκαελ Σουμάχερ.

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, στη δημοπρασία που θα κάνει ο βρετανικός οίκος ιστορικών αυτοκινήτων Tom Hartley Jnr Ltd τα 69 αυτά αριστουργήματα της ιστορίας των Grands Prix αναμένεται να πουληθούν για εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ - τα οποία θα προστεθούν στην περιουσία των περίπου 2,2 δισεκατομμυρίων ευρώ του Έκλεστοουν.

“Συλλέγω αυτά τα αυτοκίνητα για περισσότερα από 50 χρόνια και πάντα αγόραζα το καλύτερο αντίτυπο που υπήρχε”, τόνισε ο Έκλεστοουν. “Ενώ πολλοί άλλοι συλλέκτες με την πάροδο των χρόνων επέλεξαν σπορ αυτοκίνητα, το πάθος μου ήταν πάντα τα αυτοκίνητα Grand Prix και Formula 1.

Ένα αυτοκίνητο Grand Prix, και ιδιαίτερα ένα μονοθέσιο Formula 1, είναι πολύ πιο σημαντικό από οποιοδήποτε αυτοκίνητο δρόμου ή άλλο αγωνιστικό αυτοκίνητο, καθώς αντιπροσωπεύει την κορυφή του αθλήματος. Όλα τα αυτοκίνητα που έχω αγοράσει όλα αυτά τα χρόνια έχουν μια φανταστική αγωνιστική ιστορία και είναι σπάνια έργα τέχνης.

Αγαπώ όλα μου τα αυτοκίνητα, αλλά έχει έρθει η ώρα να αρχίσω να σκέφτομαι τι θα συμβεί με αυτά όταν δεν θα είμαι πλέον εδώ, και γι' αυτό αποφάσισα να τα πουλήσω. Μετά από τόσα χρόνια συλλογής και ιδιοκτησίας τους, θα ήθελα να γνωρίζω πού θα καταλήξουν και να μην αφήσω τη διαχείρισή τους στη σύζυγό μου όταν εγώ δεν θα είμαι εδώ”, κατέληξε ο Βρετανός.