Ο οδηγός που πέθανε πριν τον Σένα

Δύο οδηγοί της Φόρμουλα 1 έχασαν τη ζωή τους στην πίστα της Ίμολα το 1994. Όλοι γνωρίζουν πως την Πρωτομαγιά την ώρα του αγώνα, έφυγε από κοντά μας ο Άιρτον Σένα, όμως αρκετοί δεν θυμούνται το όνομα του άλλου οδηγού που άφησε την τελευταία του πνοή κατά τη διάρκεια των κατατακτήριων δοκιμών.

Ήταν ο 33χρονος Αυστριακός Ρόλαντ Ράτσενμπεργκερ μόλις στο τρίτο αγωνιστικό τριήμερο της καριέρας του στη Φόρμουλα 1. Σήμερα (30/4) συμπληρώνονται είκοσι χρόνια από το δικό του τραγικό θάνατο.

Ο "Ράτσι" όπως ήταν το παρατσούκλι του, οδηγούσε ένα από τα χειρότερα μονοθέσια του grid, την S941 της Simtek, μιας εταιρείας που συμμετείχε στη Φόρμουλα 1, μέχρι που το 1993 ο ιδιοκτήτης της, Νικ Γουίρθ αποφάσισε να κατεβάσει τη δική του ομάδα. Βασικός χορηγός ήταν το μουσικό κανάλι MTV.

Xάρη στη γνωριμία του μάνατζερ του Γκέρχαρντ Μπέργκερ, Μπέργκχαρντ Χούμελ με τον πρόεδρο της FIA, Μαξ Μόσλεϊ, ενός εκ των επενδυτών στη Simtek, ο Ράτσενμπεργκερ εξασφάλισε μια θέση δίπλα στον γιο του τρις φορές παγκόσμιου πρωταθλητή, Τζακ Μπράμπαμ. Ντέιβιντ. Ο Αυστραλός ήταν καλύτερος οδηγός.

" Ήταν αφοσιωμένος στο στόχο του, τον συμπάθησα. Μας φάνηκε πως διέθετε όλες τις προδιαγραφές", είπε ο Γουίρθ για τον Αυστριακό οδηγό. Η Simtek δεν ήταν δυνατή αρκετά για να διεκδικήσει βαθμούς, όμως ακόμα και ως τελευταία ομάδα, θα είχε αρκετό τηλεοπτικό χρόνο για να ικανοποιηθούν οι χορηγοί της.

Σύντομα αυτό δεν θα ήταν αρκετό. Η συμμετοχή μιας άλλης ομάδας, της Pacific στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1993 δεν εξασφάλιζε την παρουσία όλων των οδηγών στον αγώνα. Δύο θα έμεναν εκτός μετά τις κατατακτήριες. Ένα πρόβλημα άφησε τον Ράτσενμπεργκερ εκτός αγώνα στην πρεμιέρα της σεζόν στο Ιντερλάγκος. Στην Αΐντα (Ιαπωνία) ήταν ταχύτερος από τις δύο Pacific και τερμάτισε 11ος. Τα πράγματα έβρισκαν το δρόμο τους.

Η Ίμολα ήταν ένας σημαντικός αγώνας για τον ίδιο. Παρόντες θα ήταν οι χορηγοί του. Έπρεπε να προκριθεί. Παραπονέθηκε στην ομάδα και στον τιμέιτ του για τα φρένα του μονοθεσίου του. "Ένιωθε πως δεν δούλευαν σωστά. Έτσι την Παρασκευή μπήκα στο αγωνιστικό αυτοκίνητο του, είχα μεγαλύτερη πείρα με μονοθέσια της Φόρμουλα 1. Ήταν σκ...τά. Είχε δίκιο", είπε ο Μπράμπαμ.

Με λυμένο το πρόβλημα στις κατατακτήριες είχε βάλει στόχο να αφήσει εκτός τις Pacific, το ένα μονοθέσιο οδηγούσε ο φίλος του, ο Μπερτράν Γκασό (σ.σ. ο οδηγός που είχε συλληφθεί, δίνοντας την ευκαιρία στον Μίχαελ Σουμάχερ να ξεκινήσει την καριέρα του στο Σπα το 1991). " Περπατούσαμε όλοι σε τεντωμένο σχοινί. Γνωρίζαμε πως τα μονοθέσια μας δεν ήταν εύκολο να τα οδηγήσει κανείς. Ο Ράτσι προσπάθησε για το καλύτερο, ήταν άτυχος".

Ο Ράτσενμπεργκερ είχε χτυπήσει ένα κερμπ στον προηγούμενο γύρο, "πληγώνοντας" τη μπροστινή πτέρυγα. Κούνησε το τιμόνι, δεν είχε υποστεί ζημιά η Simtek. Με καινούργια ελαστικά συνέχισε για ένα δεύτερο γρήγορο γύρο όπως θα έκανε κάθε οδηγός. Βγαίνοντας από την (στροφή) Ταμπουρέλο πήγαινε για τη Βιλνέβ, η πτέρυγα ξεκόλλησε και το μονοθέσιο χτύπησε στον τοίχο σε ταχύτητα 314.9 χλμ/ώρα.

Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν τραγικές. " Θυμάμαι πως είχα βγει από την πρώτη στροφή και είδα κομμάτια στην πίστα. Κατάλαβα πως ήταν ο Ρόλαντ. Μέχρι να φτάσω στο σημείο, είχε έρθει το ασθενοφόρο. Βλέποντας τη θέση του κεφαλιού του, σκέφτηκα πως είχε φύγει, δεν υπήρχε ζωή", δήλωσε ο τιμέιτ του.

Μεταφέρθηκε στο ιατρικό κέντρο της πίστας με εγκεφαλικά τραύματα, εκεί σύντομα βρέθηκε και ο Σένα ρωτώντας για έναν οδηγό που δεν γνώριζε. Λίγο μετά τη διακομιδή του στο νοσοκομείο της Μπολόνια, ανακοινώθηκε ο θάνατος του. Ο πρώτος θάνατος σε Grand Prix μετά το χαμό του Ρικάρντο Παλέτι στο Μόντρεαλ το 1982.

Ο αγώνας επρόκειτο να διεξαχθεί. Λίγες ώρες πριν από την εκκίνηση οι οδηγοί αποφάσισαν από κοινού την επανεργοποίηση της ένωσης των οδηγών (GPDA), θα ζητούσαν να παρθούν μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας των οδηγών. Ο θάνατος του Σένα λίγες ώρες μετά θεμελίωσε την ανάγκη να παρθούν μέτρα. Σήμερα η Φόρμουλα 1 είναι ένα ασφαλές σπορ, στα μέτρα του δυνατού.

Δεν είχε κανένα δικό του άνθρωπο στην Ίμολα. Ο γάμος του Ράτσενμπεργκερ με τη σύντροφο ενός άλλου οδηγού είχε διαλυθεί. Βλέπετε, ο οδηγός σαν τον ήρωα του, τον Στιβ Μακουίν αγαπούσε υπερβολικά πολύ το γυναικείο φύλο για να αρκεστεί σε μια γυναίκα. Είχε μετακομίσει στο Μονακό και είχε ταξιδέψει οδικώς στην Ίμολα πίσω από το τιμόνι της καινούργιας του Porsche. Mαζί του στο αυτοκίνητο βρισκόταν και ο Τζέι Τζέι Λέχτο της Benetton.

Όπως και οι γονείς του Σένα, έτσι και οι γονείς του Ράτσενμπεργκερ είδαν το παιδί τους να χάνει τη ζωή τους από την τηλεόραση. Είχαν μόλις επιστρέψει στο Ζάλτσμπουργκ από τις καλοκαιρινές τους διακοπές, η μητέρα του θα ξεκινούσε να μαζεύει ορισμένα από τα προσωπικά αντικείμενα του γιου της, γιατί το διαμέρισμα που είχε αγοράσει στο κέντρο του Ζάλτσμπουργκ ήταν έτοιμο.

Σε εκείνο το διαμέρισμα κλείστηκαν για να αντέξουν τον πόνο τους. Μαζί με όλα τα έπαθλα του παιδιού τους. Είχαν εναντιωθεί στην απόφαση του να ασχοληθεί με τους αγώνες αυτοκινήτου. Δεν είχαν τα χρήματα να τον υποστηρίξουν. " Η ταινία του Στιβ Μακουίν (Le Mans) με έκανε να θέλω να γίνω οδηγός αγώνων", έλεγε στο 1989 όταν ετοιμαζόταν να κάνει το ντεμπούτο του.

Όταν τελείωσε το σχολείο ο Ρόλαντ ανακάλυψε πως ο οδηγός και ιδιοκτήτης ομάδας στη Formula Ford, Βάλτερ Λέχνερ ζούσε κοντά. Έπιασε δουλειά στη σχολή αγωνιστικής οδήγησης του τελευταίου στο Ζαλτσμπουργκρίνγκ ως μηχανικός και σύντομα έγινε και δάσκαλος. Εκμεταλλεύτηκε κάθε ευκαιρία που του παρουσιάστηκε, πήγε στην Ιταλία, στην Αγγλία και η στιγμή που έδωσε ώθηση στην καριέρα του ήρθε σε αγώνα της βρετανικής FF1600, όταν νίκησε στο Μπραντς Χατς.

Ήταν ήδη 26 χρονών, αν και έλεγε πως ήταν δύο χρόνια μικρότερος όπως έκανε και ο αγαπημένος του οδηγός, ο Ζιλ Βιλνέβ γιατί πίστευε πως θα τον θεωρούσαν μεγάλο σε ηλικία για του δώσουν μια ευκαιρία. Με τη βοήθεια του μάνατζερ του Μπέργκερ έτρεξε στο WTCC, στη βρετανική F3, στη βρετανική F3000, αλλά στην Ιαπωνία ήρθαν τα αποτελέσματα και τα πρώτα καλά χρήματα.

Μεγάλωσε σε μια χώρα με δύο παγκόσμιους πρωταθλητές στη Φόρμουλα 1, τον Γιόχεν Ριντ και τον Νίκι Λάουντα. Ο Μπέργκερ πρωταγωνιστούσε και ακόμα ένας Αυστριακός, ο φίλος του Καρλ Βέντλινγκερ (σ.σ. θα είχε σοβαρό ατύχημα στο Μονακό δύο εβδομάδες μετά την Ίμολα) τα πήγαινε καλά. Ήθελε να τρέξει και εκείνος στο Φόρμουλα 1. Τα κατάφερε. Όλοι όσοι τον γνώριζαν και βρέθηκαν στην Ίμολα εκείνο το Σάββατο ήταν σίγουροι: ΗΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ. Δυστυχώς έφυγε νωρίς.

Από εκεί ψηλά θα ένιωθε υπερηφάνεια παρακολουθώντας τον αγώνα. Ο διασημότερος οδηγός όλων των εποχών, ο Άιρτον Σένα, θα ανέμιζε μια αυστριακή σημαία σε ένδειξη σεβασμού. Η ψυχή του Βραζιλιάνου έφυγε και εκείνη πριν πέσει η καρό σημαία. Είκοσι χρόνια μετά οι ψυχές των δύο οδηγών παραμένουν άρρηκτα δεμένες. Στο θάνατο και στην αιωνιότητα.