Οι πρώτοι Έλληνες του Ράλλυ Ακρόπολις, Γιώργος Κεχαγιάς και Μάριος Τσαούσογλου στο SPORT24

Η ανέλιξη του Γιώργου Κεχαγιά -με τις οδηγίες του πλοηγού του Μάριου Τσαούσογλου- τα τέσσερα τελευταία χρόνια στα χωμάτινα Ράλλυ ήταν μετεωρική. Πολύπειρος και πολυνίκης σε άλλες μορφές αγώνων και στην άσφαλτο, στις δύο πρώτες του χρονιές στο χωμάτινο τερέν αναδείχθηκε πρώτος Έλληνας στο Ράλλυ Ακρόπολις του 2018, Πρωταθλητής Ελλάδας Ράλλυ Χώματος το 2019, και αυτό τον Σεπτέμβριο κέρδισε την ελληνική κατάταξη του «Παγκόσμιου» Ακρόπολις.

Στην πρώτη του εμπειρία από έναν τόσο μεγάλο αγώνα, του WRC, το πλήρωμα της On Sale Rally Team κέρδισε την μάχη των Ελλήνων προσαρμόζοντας άριστα τη στρατηγική του στις απαιτήσεις και εξελίξεις του φετινού Ακρόπολις: τις δύο πρώτες μέρες, ο 36χρονος Κεχαγιάς και ο 39χρονος Τσαούσογλου επέλεξαν αποκλειστικά σκληρά ελαστικά για να αποφύγουν τα κλαταρίσματα και για να κρατήσουν τη μαλακή γόμα για το τέλος.

Όταν, νωρίς, οι ατυχίες σταμάτησαν δύο από τους βασικούς αντιπάλους τους, κατάφεραν να κινηθούν πιο προσεκτικά, απέφυγαν τα λάθη, και παρότι είχαν ένα πρόβλημα στην κρεμαγέρα του Skoda Fabia Rally2 Evo τη δεύτερη μέρα του αγώνα και ένα κλατάρισμα στην προτελευταία Ειδική, κατάφεραν να κρατήσουν την ελληνική νίκη, τερματίζοντας στην 19η θέση της γενικής του αγώνα.

Πώς προσεγγίσατε τον Ακρόπολις; Δεδομένου του πλήθους του συναγωνισμού, με πολλούς και καλούς οδηγούς, ποια στρατηγική είχατε θέσει εκ των προτέρων;

Μάριος Τσαούσογλου: «Επειδή φοβόμασταν ότι οι Ειδικές θα είχαν λάσπη το Σαββατοκύριακο, σκεφτήκαμε ότι η ημέρα που έπρεπε να πιέσουμε, δεδομένου ότι γνωρίζαμε και τις Ειδικές, ήταν η πρώτη, στο Λουτράκι, παρότι εκεί ο δρόμος ήταν λίγο σκληρότερος. Αλλά, δεδομένου ότι είχαμε κάνει τις Ειδικές ένα μήνα νωρίτερα, και ήταν σίγουρα στεγνές -μιας και στη λάσπη δεν έχουμε ακόμη πολλή εμπειρία- είπαμε ότι σε αυτές θα πάμε όσο πιο δυνατά μπορούμε. Είχαμε πάντα στο μυαλό μας φυσικά ότι είναι ένα Ακρόπολις, που οι μπροστινοί θα έχουν σκάψει το δρόμο.

Ξεκινώντας, στην πρώτη Ειδική είδαμε σταματημένο τον [Αλέξανδρο] Τσουλόφτα, και στη δεύτερη Ειδική είδαμε σταματημένο τον Λάμπρο [Αθανασούλα]. Οπότε, μόλις βγήκαμε από εκεί καταλάβαμε ότι ήδη είχε αρχίσει να μπαίνει η τακτική στο παιχνίδι. Ο αγώνας ήταν μεγάλος, και ήδη οι δύο βασικοί μας αντίπαλοι στο ελληνικό στερέωμα ήταν εκτός μάχης. Έτσι, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε την τακτική, να πηγαίνουμε πιο "φυλαγμένα" για να προστατεύσουμε το αυτοκίνητο και τα λάστιχα».

Ήταν ο πιο μεγάλος αγώνας που έχετε κάνει, σωστά;

ΜΤ: «Ναι, ήταν, και φαντάσου ότι το μήκος [του Ακρόπολις] είναι τα τέσσερα πέμπτα του ελληνικού πρωταθλήματος. Ό,τι κάνεις σε 3-4 μήνες στο ελληνικό πρωτάθλημα, τα κάνεις σε τρεις μέρες στο Ακρόπολις. Θέλει άλλη τακτική, άλλη στρατηγική και άλλη οδήγηση. Στους ελληνικούς αγώνες, που έχουν δύο συν δύο Ειδικές συνήθως, μπαίνεις και επιτίθεσαι.

Στο Ακρόπολις έχει τρεις μέρες αγώνα μπροστά σου, και μάλιστα χωρίς Σέρβις [στις πρώτες 4 ΕΔ] την πρώτη μέρα και με ένα Σέρβις τη δεύτερη. Αυτό σήμαινε ότι αν πάθαινες κάτι λίγο σοβαρό, όλα τελείωναν. Οπότε είχες συνέχεια αυτό στο μυαλό σου».

Γιώργο, με την εμπειρία που είχες από το μικρότερο σε μήκος φυσικά Ακρόπολις του 2018 και από το ελληνικό πρωτάθλημα, πόσο δύσκολο ήταν να προσαρμόσεις την οδήγησή σου και τον τρόπο σκέψης σου σε αυτόν τον «μαραθώνιο»;

Γιώργος Κεχαγιάς: «Ήταν πολύ δύσκολο. Ξεκινήσαμε για να δούμε στις δύο πρώτες Ειδικές που βρισκόμαστε, και ουσιαστικά από την τρίτη μπήκαμε σε έναν λίγο πιο χαμηλό ρυθμό - τον οποίο με ένα τέτοιο αυτοκίνητο είναι πολύ δύσκολο να τον ακολουθήσεις. Διότι πρόκειται για ένα καθαρόαιμο αγωνιστικό αυτοκίνητο, και αν πεις ότι θα πας έναν τόνο πιο αργά, ενδέχεται να πηγαίνεις τελικά αρκετά πιο αργά χωρίς καν να το καταλάβεις. Πρέπει να το πηγαίνεις, αλλιώς δεν πηγαίνει. Ή πατάς ή είσαι πολύ αργός. Αυτό ήταν το δύσκολο της υπόθεσης. Ξέραμε ότι ο αγώνας είναι μεγάλος, ότι το αυτοκίνητο καταπονείται - είχαμε κάνει κάποιους καλούς χρόνους και θέλαμε να διατηρήσουμε τη θέση μας, χωρίς να βρεθούμε με μια ζημιά που θα μας έθετε εκτός.

Αυτό ήρθε με τον καλύτερο τρόπο. Είχαμε βέβαια και τις ατυχίες μας, όπως ένα πρόβλημα με την κρεμαγέρα που προέκυψε στο τέλος στους Βωξίτες και πριν από το Ελευθεροχώρι. Αλλά το περάσαμε "ατσαλάκωτοι", διότι ακυρώθηκε το πρώτο πέρασμα από το Ελευθεροχώρι κι έτσι δεν χρειάστηκε να μπούμε μέσα και να χάσουμε πάρα πολύ χρόνο. Στο Σέρβις το πρόβλημα φτιάχτηκε, αλλά δεν έγινε μια ευθυγράμμιση στο τιμόνι κι έτσι στην Παύλιανη, αργότερα, είχαμε ένα τετ-α-κε και κάποιες ακόμα δύσκολες στιγμές και στο δεύτερο Ελευθεροχώρι, οι οποίες όμως ξεπεράστηκαν.

Την επόμενη μέρα, είδαμε ότι η Ειδική του Ταρζάν ήταν λασπωμένη, και δεδομένης της έλλειψης εμπειρίας μου στη λάσπη είπαμε να πάμε λίγο συντηρητικά - αν και το παρακάναμε λίγο. Έπειτα στον Πύργο πήγαμε λίγο πιο σβέλτα, αν και είχαμε ένα λάστιχο στη μέση της Ειδικής και έπρεπε να κάνουμε περίπου τρία χιλιόμετρα με κλατάρισμα για να βρεθούμε σε ένα πιο ανοιχτό κομμάτι και να το αλλάξουμε. Το αλλάξαμε, και τελικά κάναμε και καλό χρόνο, τα πήγαμε πολύ καλά για πρώτη φορά. Παρόλα αυτά, παραμείναμε στην πρώτη θέση, και ύστερα ο σκοπός ήταν ο τερματισμός».

Μετά από τόσα χρόνια στις Αναβάσεις, κυρίως, η προσαρμογή σου στα Ράλλυ -από την ελληνική νίκη στο Ακρόπολις το 2018, τον τίτλο του Πρωταθλήματος Χώματος το 2019 και τώρα τη νέα νίκη στο Ακρόπολις με ένα πρωτόγνωρο αυτοκίνητο- έμοιασε να έγινε πολύ γρήγορα. Ήταν πιο πολύ πηγαίο, ή θέμα προπόνησης;

ΓΚ: «Ο βασικός μας στόχος στο Ακρόπολις ήταν να βελτιωθούμε, να γίνουμε εμείς καλύτεροι. Το αυτοκίνητο έχει πολλά περιθώρια ακόμη - για τους επαγγελματίες το αυτοκίνητο είναι η προέκταση των χεριών τους, αλλά για εμάς ο σκοπός ήταν να μαζέψουμε χιλιόμετρα και για το λόγο αυτό έπρεπε να αποφύγουμε τις ζημιές. Μόνο και μόνο με όλα αυτά τα χιλιόμετρα θα γινόμασταν καλύτεροι. Σκοπός μας είναι τώρα να κάνουμε ακόμη περισσότερη δουλειά στο Πρωτάθλημα, και να γίνουμε ακόμα καλύτεροι και πιο ανταγωνιστικοί - που μέχρι στιγμής φέτος το έχουμε καταφέρει».

Σκέφτεσαι να αγωνιστείς και σε κάποια Ράλλυ του εξωτερικού;

ΓΚ: «Δεδομένου ότι έρχονται μαζεμένοι κάποιοι αγώνες [στην Ελλάδα] σε πρώτη φάση θα τελειώσουμε το πρωτάθλημα, και έπειτα στόχος μας είναι να κάνουμε προπονήσεις μαζί με κάποιους ξένους οδηγούς, ώστε να δούμε κάποια πράγματα και η εμπειρία μας να γίνει ακόμα καλύτερη. Ίσως κάνουμε και κάποιον αγώνα στο εξωτερικό, αφότου όμως τελειώσει το ελληνικό πρωτάθλημα, διότι σε τρεις εβδομάδες έχουμε τη Θεσσαλονίκη και δύο εβδομάδες μετά έρχεται η Ιτέα».

Είναι μεγάλες οι οδηγικές διαφορές του Skoda Fabia Rally2 Evo από το προηγούμενό σου, Ford Fiesta R5;

ΓΚ: «Σίγουρα. Το Fiesta ήταν ένα αυτοκίνητο προηγούμενης γενιάς, και δεν είχαμε ασχοληθεί κι εμείς τόσο πολύ να το ρυθμίσουμε απολύτως στα μέτρα μας για να μπορούμε να συγκρίνουμε τους χρόνους μας σε σχέση με αυτό [το Fabia]. Τώρα θέλουμε δουλεια για να βρούμε τα όριά του και για το στήσιμό του, να μπορέσουμε να το φέρουμε να "κουμπώσει" στα χέρια μας, διότι κάθε οδηγός έχει τις δικές του προτιμήσεις την ανάρτησης κ.λπ.».

ΜΤ: «Το αυτοκίνητο αλλάζει πάρα πολύ ακόμα και με μια μικρή ρύθμιση. Από εκεί που δεν μπορούσες να το οδηγήσεις, με μία μόνο μικρή αλλαγή μπορεί να σου "κουμπώσει" ή το αντίθετο. Μια μικρή αλλαγή στα διαφορικά, στις αναρτήσεις κ.λπ. αλλάζει όλο το αυτοκίνητο, σαν τη μέρα με τη νύχτα».

Πόσο σκληρές βρήκες τις Ειδικές του φετινού Ακρόπολις;

ΜΤ: «Μιλώντας με τους ανθρώπους της οργάνωσης, κατάλαβα πως επειδή δεν υπήρχε πολύς χρόνος μπήκαν και ιδιώτες για να φτιάξουν τους δρόμους - και εκείνοι πραγματικά τους έφτιαξαν: τους φάρδυναν πολύ, έριξαν υλικό, και την πρώτη φορά που είδαμε τις Ειδικές σκεφτήκαμε ότι δεν υπήρχε πουθενά κάποιο κακό κομμάτι. Αυτό παραξένεψε ακόμα και τους ξένους. Όμως, λίγο τα περάσματα που έγιναν στο Ράλλυ Κορίνθου, λίγο η κακοκαιρία στη Λαμία, και άλλοι παράγοντες, σκλήρυναν αρκετά τον αγώνα.

Την πρώτη μέρα [στην Κορινθία] ήταν ένα πραγματικό Ακρόπολις, με πολλή πέτρα και σκάψιμο. Και τοπικά είχε [σκληρά τμήματα] και στις άλλες Ειδικές – και στην Παύλιανη, και στη Γραβιά, στους Βωξίτες στο ανέβασμα έριξε πολύ νερό και ξεπλύθηκε το υλικό που είχαν ρίξει και βγήκαν οι φυτευτές πέτρες. Γενικά, ήταν σκληρός ο αγώνας. Όχι ο σκληρότερος που θα μπορούσε, αλλά πιο σκληρός από ό,τι περίμεναν όλοι στην αρχή.

Συν τοις άλλοις, η δυσκολία του ήταν ότι δεν είχε Σέρβις σχεδόν πουθενά. Ακόμα και τα εργοστάσια αντιμετώπισαν προβλήματα, όπως είδαμε την πρώτη μέρα με τον [Έλφυν] Έβανς και τον [Τιερί] Νεβίλ».

Ήσασταν από τα πρώτα ελληνικά πληρώματα - λογικά ο κόσμος θα ήταν πολύ ενθουσιώδης στις Ειδικές.

ΓΚ: «Εγώ δεν έχω ξαναδεί ποτέ τέτοιο πανηγύρι. Από την πρώτη στιγμή, κι από το shakedown ακόμα, γινόταν χαμός. Στο Σύνταγμα ήταν σαν εθνική γιορτή και το συναίσθημα ήταν απίστευτο. Τους ευχαριστούμε πολύ. Παντού, όλες οι Ειδικές ήταν γεμάτες, δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ τόσο πολύ κόσμο, από παλιά που παρακολουθούσα το Ακρόπολις».

ΜΤ: «Κανείς δεν περίμενε τόσο πολύ κόσμο. Ήταν εξωπραγματικό το πλήθος»

ΓΚ: «Κι αυτό δείχνει ότι έλειπε το Ακρόπολις από τον κόσμο, και είχε γίνει και πάρα πολύ καλή δουλειά στη διαφήμιση και πήγαν όλα καλά. Παρότι είχε τόσο πολύ κόσμο, εκτός από τη μία ακύρωση στο Ελευθεροχώρι, οι θεατές ήταν άψογοι και στις θέσεις τους και προχώρησαν όλα καλά. Θα περιμέναμε δηλαδή χειρότερες καταστάσεις με τόσο πολύ κόσμο».

ΜΤ: «Ακόμα και στα χωριά θύμιζε παλιά Ακρόπολις. Περνώντας από τα χωριά όλοι οι άνθρωποι ήταν έξω, νέοι, ηλικιωμένοι, παιδιά, χειροκροτούσαν, έβγαζαν φωτογραφίες... Ήταν ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα για εμάς. Και ανατριχιαστικό. Φύγαμε από την Ακρόπολη και περάσαμε το Κουκάκι για να φτάσουμε στο Σύνταγμα, και όλος ο κόσμος ήταν έξω και χειροκροτούσε. Εγώ ανατρίχιασα».

Φέτος φτιάξατε μια καινούρια ομάδα για να αγωνιστείτε, σωστά;

ΓΚ: «Ναι, είναι μια καινούρια ομάδα, και το αυτοκίνητο ανήκει στην εταιρεία "On Sale". Τους ευχαριστούμε πολύ που έχουμε φτάσει μέχρι εδώ, και για το φετινό Πρωτάθλημα και για το Ακρόπολις. Μας έχει προσφέρει τα πάντα, ό,τι χρειαζόμαστε - και το αυτοκίνητο αγοράστηκε γι' αυτόν τον λόγο.

Η "On Sale" προσφέρει χρηματοοικονομικές υπηρεσίες. Ιδιοκτήτης της είναι ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, και μας έχει βοηθήσει στα πάντα. Η αγωνιστική ομάδα αποτελείται από τον Αλέκο Καρρά, τον Γιάννη Καφετζή, τον Χρήστο «Colin» Αμβράζη και τους επτά μηχανικούς του συνεργείου του. Ξεκινήσαμε με μια άλλη ομάδα, αλλά τα πράγματα δεν πήγαν καλά και από το δεύτερο αγώνα που έχουμε αυτόν τον συνδυασμό έχουμε κάνει στροφή 180 μοιρών και προχωράμε διαρκώς προς το καλύτερο, με σκοπό να βελτιωνίομαστε αγώνα με τον αγώνα».

Υπάρχει ελπίδα στο μέλλον να αγωνιστείς με αυτοκίνητο προδιαγραφών WRC / Rally1;

ΓΚ: «Με WRC πιστεύω μόνο στο Ακρόπολις - δηλαδή του χρόνου, αν έχουν πάει καλά τα πράγματα και αν είναι ευχαριστημένος ο χορηγός μας. Όπως λέει και η On Sale «nothing is impossible», τίποτα δεν είναι αδύνατο, κι ας ελπίσουμε ότι θα καταφέρουμε του χρόνου».