Η RBR κέρδισε 21 από τα 22 GP της χρονιάς, όμως εν πολλοίς αυτό συνέβη διότι η ομάδα του Μίλτον Κινς δεν έμεινε στάσιμη: συνέχισε να εξελίσσει τη RB19, και αυτό συνέβαλλε στο επίτευγμά της να διατηρήσει μέχρι τέλους τη σαφής ανωτερότητά της από τις Mercedes, Ferrari, McLaren και Aston Martin - που αντίστοιχα εξέλισσαν σημαντικά τα δικά του μονοθέσια.

Μέσα στον τεχνολογικό αυτό “πυρετό” οι ομάδες παρουσίασαν αρκετές νέες ιδέες και σχεδιαστικές καινοτομίες, και παρουσιάζουμε 5 από αυτές παρακάτω. Όμως, όλες οι καινοτομίες αυτές απέδειξαν αυτό που ισχύει πάντα: όσο αποτελεσματικός και ευρηματικός να είναι ο επιμέρους ανασχεδιασμός ενός συγκεκριμένου τμήματος του μονοθεσίου, πάντοτε η ανωτερότητα του συνολικού σχεδιαστικού ευρήματος είναι αυτή που κάνει τη διαφορά.

Ο αγωγός S-Duct της Ferrari

Στην παρουσίαση της SF-23 στο Φιοράνο η Scuderia παρουσίασε την έξυπνη ιδέα ενός αεραγωγού σχήματος S στις δύο πλευρές του μονοθεσίου, που ένωνε το άνω και το κάτω μέρος του. Σκοπός ήταν η ενίσχυση της ροής του αέρα που διατρέχει το άνω μέρος του αμαξώματος. Η ιδέα αυτή αναμένεται να βρει μιμητές το 2024.

Το δάπεδο της Red Bull

Στις αποκαλυπτικές εικόνες της Red Bull RB19 του Σέρτζιο Πέρεζ στο Μονακό, όταν σήκωσε το μονοθέσιο ο γερανός έπειτα από το ατύχημα του Μεξικανού στις δοκιμές κατάταξης, φάνηκε ο βαθμός της πολυπλοκότητας και της ευφυούς σχεδίασης του Άντριαν Νιούι. Οι νέοι κανονισμοί του 2022 επανέφεραν το ground effect (την έμφαση της παραγωγής άντωσης από το δάπεδο) και στο Μονακό φάνηκαν με λεπτομέρεια τα πολύπλοκα και ανομοιόμορφα κανάλια του δαπέδου της RB19, και έτσι και η προηγμένη σχεδιαστική φιλοσοφία του μονοθεσίου του Μίλτον Κινς.

Το τεράστιο άλμα της McLaren

Ελάχιστες φορές στην ιστορία της F1 η ανάκαμψη μιας ομάδας έχει υπάρξει τόσο εντυπωσιακή με τον ανασχεδιασμό του μονοθεσίου της μέσα στη σεζόν, όπως η φετινή της McLaren. Η ομάδα του Ουόκινγκ ξεκίνησε με μια MCL60 παρωχημένη, αλλά την ανασχεδίασε ολοκληρωτικά: στο Μπακού παρουσίασε το νέο της δάπεδο και στο GP Αυστρίας τους νέους πλευρικούς αεραγωγούς. Μαζί άλλαξε και η χωροταξία των μηχανικών μερών. Από το Σπίλμπεργκ και μετά, η MCL60 ήταν κατά μέσο όρο 0,85’’ ταχύτερη στις δοκιμές κατάταξης σε σχέση με τους αγώνες πριν το Σπίλμπεργκ - ένα εξαιρετικά εντυπωσιακό άλμα.

Η νέα σχεδιαστική φιλοσοφία της Mercedes

Δύο μήνες μετά από τις πρώτες χειμερινές δοκιμές στο Μπαχρέιν, που έγινε σαφές ότι ήταν λάθος της Mercedes να επιμείνει και φέτος στο λανθασμένο σχέδιο της περσινής W13, η ομάδα του Μπράκλεϊ παρουσίασε στο Μονακό τη ριζικά ανασχεδιασμένη W14. Οι ισχνοί πλευρικοί αεραγωγοί έδωσαν τη θέση τους σε πιο συνηθισμένους και η σχεδιαστική φιλοσοφία άλλαξε με τη μείωση του ύψους του ρύγχους - αλλάζοντας ριζικά και τη γεωμετρία της εμπρός ανάρτησης. Βασίστηκε ψηλότερα ο εμπρός βραχίονας του άνω ψαλιδιού, ώστε να αντιμετωπιστεί η βύθιση του ρύγχους κατά το φρενάρισμα. Η Mercedes επικέντρωσε τον ανασχεδιασμό στην ανάρτηση, όπως είχε κάνει εξαρχής ο Άντριαν Νιούι ξεκινώντας το σχεδιασμό των Red Bull RB18/RB19, με το κρίσιμο ζητούμενο τη σταθερότητα της απόστασης του δαπέδου από το έδαφος ώστε να αποδίδει η αεροδυναμική στο concept του ground effect.

Οι πιο λεπτοί αεραγωγοί της Red Bull

Πρώτα στο Μπακού και έπειτα στη Βουδαπέστη, η πρωταθλήτρια μίκρυνε όλο και περισσότερο το άνοιγμα των πλευρικών αεραγωγών για να αποκομίσει ακόμα μεγαλύτερα αεροδυναμικά οφέλη. Συγκεκριμένα, στόχος ήταν να ενισχύσει τη ροή του αέρα στα κανάλια που οδηγούν την περιοχή του κιβωτίου ταχυτήτων στην ουρά. Η αύξηση της πίεσης του αέρα που διέρχεται στο άνοιγμα κάτω από τους πλευρικούς αεραγωγούς κρατά έξω τους στροβιλισμούς που απορρέουν από τους εμπρός τροχούς. Βεβαίως, η πρόκληση είναι να εξακολουθήσει να είναι επαρκής η ροή αέρα στους αεραγωγούς για την ψύξη της μονάδας ισχύος.