Ο Χέικι Κοβαλάινεν επελέγη από τον Ρον Ντένις να διαδεχθεί τον Φερνάντο Αλόνσο στη McLaren. Η επιλογή ήταν ατυχής. Ο καλός Φινλανδός οδηγός έμεινε δύο σεζόν στη βρετανική ομάδα και σήμερα τον θυμόμαστε για το τρομερό ατύχημα στη Βαρκελώνη το 2008 και τη μοναδική νίκη του στην Ουγγαρία την ίδια χρονιά.

Σαν σήμερα (3/8) το 2008 ο Φινλανδός πήρε τη μοναδική νίκη στην καριέρα του. Ήταν ο 100ος οδηγός στην ιστορία της Φόρμουλα 1 που αναδείχθηκε νικητής σε έναν αγώνα,

Η τύχη του Κοβαλάινεν είχε χαρακτηριστεί "τυχερή" μετά την εγκατάλειψη του πρωτοπόρου Φελίπε Μάσα τρεις γύρους πριν από το πέσιμο της καρό σημαίας. Η νίκη πανηγυρίστηκε έξαλλα από τους ανθρώπους της McLaren με τον Ντένις να σφιχταγκαλιάζει τον οδηγό του. Μόλις πριν από τον αγώνα είχε πάρει το ρίσκο να τον κρατήσει στην ομάδα και το 2009.

Ο Κοβαλάινεν είναι πλέον οδηγός δοκιμών της Caterham. Στα 32 του χρόνια δεν φαίνεται πιθανό το ενδεχόμενο να κατακτήσει ακόμα μια νίκη.

Ας δούμε ορισμένες περιπτώσεις οδηγών με μια νίκη στο ενεργητικό τους:

Φρανσουά Σεβέρ στις ΗΠΑ το 1971

Ο αρρενωπός Γάλλος οδηγός, πρώην σύντροφος της Μπριζίτ Μπαρντό, μάθαινε δίπλα στον παγκόσμιο πρωταθλητή Τζάκι Στιούαρτ. Το 1971 αναδείχθηκε νικητής στο αμερικανικό Grand Prix στην πίστα "Γουότκινς Γκλεν". Δύο χρόνια ήταν έτοιμος να αναλάβει την Tyrrell στη θέση του Στιούαρτ, ήταν έτοιμος να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής.

Σκοτώθηκε στο Glen το 1973. Εγκληματικά οι υπάλληλοι της πίστας τον είχαν αφήσει μέσα στο μονοθέσιο του γιατί ήταν ήδη νεκρός. Η Tyrrell αποχώρησε από τον αγώνα και ο Στιούαρτ δεν αγωνίστηκε στον 100ο αγώνα της καριέρας του.

Κάρλος Πάτσε στη Βραζιλία το 1975

O Bραζιλιάνος οδηγός πανηγύρισε τη νίκη μπροστά στους συμπατριώτες του, οδηγώντας για τη Brabham του Μπέρνι Έκλεστοουν. Η καριέρα του διακόπηκε άδοξα δύο χρόνια μετά, όταν σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα. Οι συμπατριώτες του έδωσαν το όνομα του στην πίστα που είχε πάρει τη μοναδική νίκη του, το Ιντερλάγκος.

Ανέλαβε να εκτελέσει τις σκηνές που χρειάζονταν οδήγηση στην ταινία "Μπόμπι Ντίρφιλντ" με τον Αλ Πατσίνο. Η ταινία που εκτυλίσσεται στις πίστες της Φόρμουλα 1 είναι αφιερωμένη σε εκείνον.

Ζαν Αλεζί στον Καναδά το 1995

Ο Γάλλος οδηγός ολοκλήρωσε την καριέρα του με πολλά βάθρα και μόλις μια νίκη, στην πίστα "Ζιλ Βιλνέβ" το 1995 με τη Ferrari. Για να ακολουθήσει τα βήματα του ειδώλου του, του Ζαν Αλεζί αποφάσισε να υπογράψει το 1991 στη Scuderia, απορρίπτοντας τη Williams. Μπορούμε να φανταστούμε πως θα εξελισσόταν η καριέρα του. Προς τιμήν του δεν το μετάνιωσε ποτέ.

Στο Μόντρεαλ λοιπόν δεν υπήρξε άνθρωπος που δεν δάκρυσε για τον 31χρονο οδηγό. Στο γύρο του θριάμβου η Ferrari έμεινε από καύσιμα και έτσι σκαρφάλωσε στο μονοθέσιο του Μίχαελ Σουμάχερ για να επιστρέψει στα πιτ.

Ολιβιέ Πανί στο Μονακό το 1996

Είναι ο αγώνας που άνοιξαν οι ουρανοί στο πριγκιπάτο, τερμάτισαν τέσσερα μονοθέσια και βαθμούς πήραν και τα επόμενα δύο. Ο Γάλλος Ολιβιέ Πανί έδωσε στη Ligier την τελευταία της νίκη στη Φόρμουλα 1 μπροστά από τον Ντέιβιντ Κούλθαρντ (McLaren) και τον Τζόνι Χέρμπερτ (Sauber).

Ο Πανί παρέμεινε στην ομάδα το 1997, την οποία είχε αγοράσει ο Αλέν Προστ. Υπήρξε καλός οδηγός όπως μας έδειξε η παρουσία του στη BAR-Honda, αλλά ακόμα καλύτερος οδηγός εξέλιξης βοηθώντας τα μέγιστα τη McLaren. Παραμένει ο τελευταίος Γάλλος νικητής στη Φόρμουλα 1.

Ρόμπερτ Κουμπίτσα στον Καναδά το 2008

Στην τρίτη του σεζόν στη Φόρμουλα 1 ο Πολωνός Ρόμπερτ Κουμπίτσα έδειξε πως έχει τις ικανότητες για να στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής. Στο πρώτο μισό της σεζόν η BMW-Sauber "πετούσε" και ο Πολωνός αναχώρησε από το Μόντρεαλ και το καναδικό Grand Prix όντας πρώτος στη βαθμολογία των οδηγών.

Το σημαντικότερο είναι πως ο Κουμπίτσα πήρε την πρώτη του νίκη με τον Πολωνό να προσπερνάει τον πρωτοπόρο Λιούις Χάμιλτον μετά το πρώτο pit-stop. Ο Χάμιλτον στη συνέχεια έπεσε πάνω στη Ferrari του Κίμι Ράικονεν με τον Κουμπίτσα να ευχαριστεί τον Βρετανό που επέλεξε να πέσει πάνω στον Φινλανδό και όχι σε εκείνον στην έξοδο των πιτ. Το ατύχημα στην Ιταλία ολοκλήρωσε άδοξα την καριέρα του στη Φόρμουλα 1 και φέτος τρέχει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι.