Η αλήθεια είναι πως το Σάο Πάουλο και πιθανότατα ολόκληρη η Βραζιλία δεν είναι ιδιαίτερα ασφαλή. Ο τελευταίος παγκόσμιος πρωταθλητής από τη Βραζιλία ήταν ο Άιρτον Σένα το 1991, δηλαδή πριν από 21 χρόνια, ωστόσο δεν υπάρχει πιο ταιριαστό μέρος για να φιλοξενεί το φινάλε της Φόρμουλα 1.

Η βροχή και το πάθος των Βραζιλιάνων για τον αθλητισμό και ειδικότερα τη Φόρμουλα 1 δεν συγκρίνεται. Έτσι σχεδόν όλα τα Grand Prix που έχουν διεξαχθεί στο Ιντερλάγκος είναι αξιομνημόνευτα. Ειδικά τις φορές που το βραζιλιάνικο GP είναι ο τελευταίος αγώνας της σεζόν (σ.σ. από το 2004 με ένα διάλειμμα το 2005 και ξανά το 2006).

Ο Φερνάντο Αλόνσο έχει πανηγυρίσει και τις δύο φορές την κατάκτηση του τίτλου στο Ιντερλάγκος. Το 2005, δύο αγώνες πριν από το τέλος της σεζόν, τερμάτισε τρίτος πίσω από τον Χουάν Πάμπλο Μοντόγια (σ.σ. τελευταία νίκη του Κολομβιανού στη Φόρμουλα 1) και τον διεκδικητή του τίτλου, Κίμι Ράικονεν (και οι δύο με McLaren). Δεν πήρε ρίσκο παρότι ξεκίνησε από την pole position, αλλά έγινε ο πρώτος Ισπανός παγκόσμιος πρωταθλητής στη Φόρμουλα 1 με τη Renault.

Περίπου δώδεκα μήνες αργότερα ο Αλόνσο χρειαζόταν μόλις ένα βαθμό για να εξασφαλίσει το δεύτερο back to back τίτλο. Τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον Παουλίστα και σημερινό τιμέιτ του στη Ferrari, Φελίπε Μάσα. Ωστόσο σε αρκετές χώρες ο δεύτερος τίτλος του οδηγού από το Οβιέδο πέρασε σε δεύτερη μοίρα, αφού ο συγκεκριμένος αγώνας σηματοδότησε το τέλος της... πρώτης θητείας του Μίκαελ Σουμάχερ στη Φόρμουλα 1.

Ο επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής διεκδικούσε τον όγδοο τίτλο του. Εκκίνησε 10ος, έπεσε 19ος στον 9ο γύρο μετά από μια επαφή με τον νικητή του 2003, Τζιανκάρλο Φιζικέλα και μετά το αναγκαστικό pitstop, είδε τον Μάσα να του ρίχνει γύρο. Σε ένα από τα αριστουργήματα του οδηγού από το Κέρπεν, ο Σουμάχερ προσπέρασε σχεδόν όλα τα μονοθέσια για να τερματίσει τέταρτος.

Η κούρσα για τρεις

Στη McLaren πλέον ο Αλόνσο ήταν μέσα και στη "μάχη" της 21ης Οκτωβρίου του 2007. Ο τιμέιτ του, Λιούις Χάμιλτον οδηγούσε τη βαθμολογία με διαφορά τεσσάρων βαθμών από τον ίδιο και ο Βρετανός ήταν μπροστά με επτά βαθμούς από τον Ράικονεν.

Η νίκη και ο τίτλος πήγαν στον Ράικονεν, στη Ferrari πλέον, με ένα βαθμό διαφορά από τον Χάμιλτον και τον Αλόνσο! Η τρίτη θέση του Αλόνσο δεν ήταν αρκετή για να του δώσει τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο (σ.σ. αυτό το ρεκόρ διεκδικεί ο Σεμπάστιαν Φέτελ την Κυριακή), ενώ ο Χάμιλτον τερμάτισε μόλις έβδομος, έχοντας ξεπεράσει ένα πρόβλημα που παρουσιάστηκε με το κιβώτιο ταχυτήτων στους πρώτους γύρους.

Από την κόλαση στον παράδεισο

Βρέθηκε ο Χάμιλτον το 2008 και ενδεχομένως ο Μάσα να παρέμεινε ακόμα εκεί. Ο Βραζιλιάνος οδηγός της Ferrari προηγούνταν στον αγώνα, ωστόσο ο τίτλος ήταν στα χέρια του Χάμιλτον. Ο οδηγός της McLaren ήθελε να τερματίσει πέμπτος ή παραπάνω για να γίνει ο πρώτος Βρετανός παγκόσμιος πρωταθλητής μετά τον Ντέιμον Χιλ το 1996.

Ο Χάμιλτον κρατούσε την τέταρτη θέση μέχρι και μετά το δεύτερο pitstop. Ξεκίνησε να βρέχει και ενώ όλοι μπήκαν για πιτ για αλλαγή ελαστικών, ο Τίμο Γκλοκ δεν ακολούθησε το ίδιο δρόμο. Πέρασε στην τέταρτη θέση και σύντομα ο Φέτελ προσπέρασε τον Χάμιλτον και τον έριξε στην έκτη θέση.

Στον τελευταίο γύρο είχαν ξεκινήσει οι πανηγυρισμοί στη Ferrari, ο Μάσα πέρασε τη γραμμή του τερματισμού. Τίποτα δεν είχε τελειώσει! Ο Χάμιλτον προσπέρασε τον Γκλοκ και ο τίτλος κατέληξε στα δικά του χέρια. Η εναλλαγή συναισθημάτων στο πρόσωπο του πατέρα του Μάσα έχει μείνει στην ιστορία.

Το θαύμα του Μπάτον και της Brawn GP

H Brawn GP, η ομάδα που συστήθηκε την τελευταία στιγμή μετά την αποχώρηση της Honda από τους αγώνες, έπιασε άπαντες στον ύπνο το 2009. Μέχρι να αφυπνιστεί ο ανταγωνισμός, η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα των κατασκευαστών στη Βραζιλία, ενώ ο Τζένσον Μπάτον με τον Ρούμπενς Μπαρικέλο διεκδικούσαν τον τίτλο των οδηγών.

Μολονότι το Ιντερλάγκος δεν φιλοξένησε τον τελευταίο αγώνα της σεζόν, αφού προτιμήθηκε το Άμπου Ντάμπι, το grand φινάλε ανήκε στους Βραζιλιάνους. Ο Μπαρικέλο ξεκίνησε από την pole position και ο Μπάτον από την 14η θέση, όμως στον πρώτο γύρο ήταν ήδη ένατος και μέχρι τα μισά του αγώνα είχε ανέβει στην έκτη θέση με μια εκπληκτική παράσταση.

Τελικά τερμάτισε πέμπτος για να στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής και να τραγουδήσει τον ύμνο των νικητών του αθλητισμού "We are the champions", ενώ ο αγώνας του Μπαρικέλο να ολοκληρώνεται στην όγδοη θέση.

Τα προηγούμενα δύο χρόνια ο Φέτελ εξασφάλισε τον τίτλο στο Άμπου Ντάμπι και στην Ιαπωνία αντίστοιχα, ενώ το 2004 η σαμπάνια για τον έβδομο τίτλο είχε στεγνώσει επάνω στη φόρμα του Σουμάχερ.