Το φινάλε του φετινού Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι, ουδείς το φανταζόταν έτσι, στο ξεκίνημά του. Βέβαια, και ποιος φανταζόταν ότι και η ίδια μας η ζωή θα άλλαζε τόσο, με την πανδημία του κορονοϊού.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, που επισκίασε και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό από τον Μάρτιο, το καλεντάρι του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι – WRC τροποποιήθηκε, με λιγότερους αγώνες και σε διαφορετικά μέρη, ένα εκ των οποίων στον ιταλικό βορρά, με βάση τη Μόντσα.

Αυτόν τον αγώνα θα τον θυμούνται πολλοί, για διαφορετικούς λόγους. Ο Σεμπαστιάν Οζιέ θα τον έχει στη μνήμη του ως τον αγώνα που κατέκτησε τον 7ο τίτλο του. Ο Ελφιν Εβανς, ότι ενώ έφθασε στην πηγή, τελικά δεν κατάφερε να πιει νερό στο τέλος. Οι υπεύθυνοι του σπορ, ότι αγώνας ράλι, τέτοιου επιπέδου, τη στιγμή που μια Ελλάδα και ένα Ακρόπολις (και δεν είναι σωβινισμός αυτό) είναι εκτός θεσμού, δεν μπορεί να διεξάγεται σε μέρος πίστας, με αχυρόμπαλες και ζικ-ζακ ανάμεσα σε ζέρσεϊ. Ολοι εμείς που θέλουμε οι αγώνες ράλι να γίνονται εκεί που πραγματικά πρέπει και το θέαμα να προηγείται του συμφέροντος.

Σε ένα τέτοιο σκηνικό με ομίχλη και με το χιόνι που έπεσε από το Σάββατο στην περιοχή και ειδικά γύρω από τη λίμνη Κόμο, ο Σεμπαστιάν Οζιέ κατάφερε να πάρει τον 7ο τίτλο καριέρας και να ισοφαρίσει κάτι που μέχρι σήμερα μόνο ο Γιούχα Κάνκουνεν είχε πετύχει: να πάρει τίτλο με 3 διαφορετικές ομάδες. Ο Φινλανδός είχε στεφθεί πρωταθλητής 4 φορές (1986 Peugeot, 1987 Lancia, 1991 Lancia, 1993 Toyota), αλλά οδηγώντας διαφορετικά αυτοκίνητα τις 3 από αυτές.

Τώρα, ο Γάλλος είναι αυτός που έπειτα από 4 τίτλους και μάλιστα σερί με τη VW (2013,2014, 2015, 2016), πήρε δύο ακόμα (2017-2018) με τη Ford, όταν η VW αποχώρησε ξαφνικά από τον θεσμό του WRC και φέτος έκανε 7 τα τρόπαια με την Toyota, στην οποία μετακόμισε φέτος, ύστερα από το περσινό πέρασμα από την Citroen.

Αυτός ο τίτλος, είναι –ίσως- και το καλύτερο δώρο γενεθλίων, καθώς στις 17 Δεκεμβρίου ο Γάλλος ραλίστας συμπληρώνει το 37ο έτος του. Δεν μπορώ να γνωρίζω πλέον τις προθέσεις του, ωστόσο αν παραμείνει στο WRC δεν είναι απίθανο να προσπαθήσει να φθάσει τους 9 τίτλους του συμπατριώτη του και συνόνοματου, Σεμπαστιάν Λεμπ, ο οποίος τους κατέκτησε όλους σερί (2004-2012) και μάλιστα με την ίδια ομάδα (Citroen).

Δεύτερος στον αγώνα της Ιταλίας, τερμάτισε ο Οτ Τάνακ με Hyundai i20 και τρίτος ο Ντάνι Σόρντο με ίδιο αυτοκίνητο. Το διπλό πόντιουμ, χάρισε στη Hyundai τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο κατασκευαστών.

Ο Οτ Τάνακ προσπάθησε να υπερασπιστεί τον περσινό του τίτλο (τότε με Toyota), αλλά δεν κατάφερε έπειτα από ορισμένες ατυχίες στους προηγούμενους αγώνες.

Μεγάλο άτυχος ο Ελφιν Εβανς, ο οποίος πήγε στην Ιταλία με 14 βαθμούς μπροστά από τον Οζιέ και με τις περισσότερες πιθανότητες για τον τίτλο, Όμως χθες, έχασε τον έλεγχο του Toyota Yaris, στα χιόνια, χτύπησε το αυτοκίνητο και έληξε άδοξα η προσπάθειά του.

Αλλά και ο Τιερί Νεβίλ, ο οποίος ήταν κι αυτός μέσα στο κόλπο του τίτλου φθάνοντας στην Ιταλία, έσπασε την ανάρτηση του Hyundai i20 την Παρασκευή κι εκεί σταμάτησαν τα όποια όνειρά του.

Βαθμολογία Οδηγών

Οζιέ 122

Εβανς 112

Τάνακ 105

Βαθμολογία Κατασκευαστών

Hyundai 241

Toyota 236

Δείτε τον τερματισμό του Σεμπαστιάν Οζιέ

Δείτε σε τι ανεπίτρεπτο σκηνικό έγινε το τελευταίο ράλι